IV Argument z Biblii– Próby uratowania Chrystusa przez Piłata
Próby uratowania Chrystusa przez Piłata – Piłat był dogłębnie przekonany o niewinności Jezusa Chrystusa. Miał on sporządzony plan uratowania jego życia. Jako pełniący obowiązki oficjel Imperium Rzymskiego nie mógł otwarcie działać, lecz był on mózgiem operacji i grał główną rolę w tym dramacie. Innymi jego postaciami byli m.in. Józef z Arymatei, czcigodny radny i uczeń Chrystusa. Miał on już wcześniej przygotowany grobowiec wykuty w skale w ogrodzie nieopodal. Kolejnym aktorem spektaklu był uczony Żyd imieniem Nikodem, także kluczowy dla sprawy.
Czytamy o nim u Św. Jana:
„Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu.”(Ew. wg Św. Jana 19:39)
Bardzo mądre ze strony Piłata było wybranie piątkowego popołudnia na ukrzyżowanie Jezusa, aby nie mógł on pozostać na krzyżu po zmierzchu, jako że następnym dniem był Szabat, dzień święty dla Żydów. Wybrał on Józefa i Nikodema jako najbardziej zaufanych przyjaciół, by wykonać przygotowany wcześniej plan. Przedsięwzięto wszelkie konieczne środki, by przywrócić Jezusowi przytomność. Inaczej, co miałoby na celu przyniesienie przez Nikodema mikstury mirry i aloesu? Jezusa zapisano jako zmarłego w oficjalnych dokumentach rzymskich.
Józef z Arymatei śmiało poprosił Piłata o przekazanie „ciała” Jezusa, którą to prośbę Piłat niezwłocznie spełnił. Jeśli nie był to wcześniej ustalony plan, jak Gubernator mógłby oddać „ciało” Jezusa nieznajomemu z zewnątrz? Są też podstawy, by twierdzić, iż sam Jezus wiedział o planie, by jego przepowiednia mogła się spełnić; (Mateusz, 12:40).
Spotkanie Nikodema z Jezusem Chrystusem wieczoru przed ukrzyżowaniem rozjaśnia całą historię.