Czym jest Dżihad? – Dżihad to arabskie słowo oznaczające dążenie do konkretnego celu. W Świętym Koranie, gdy Allah (Bóg) wzywa ludzi do Dżihadu odnosi się to do dążenia ku zbożnemu celowi. Taki Dżihad może mieć wiele form, z których wszystkie starają się ustanowić i promować pokój w społeczeństwie:
Różne rodzaje Dżihadu
Dążenie do samodoskonalenia: Uznawane za największy Dżihad, gdyż jest to walka z własnymi samolubnymi pokusami, jak chciwość, pożądanie czy inne ziemskie pragnienia. Wymaga od nas stania się bardziej samo-zdyscyplinowanymi abyśmy byli w stanie moralnie panować nad własnymi myślami i działaniami.
Powinność muzułmanów do przekazywania innym prawdziwego przesłania islamu: Święty Koran podkreśla, iż ta forma Dżihadu musi być przeprowadzana z mądrością, tolerancją i poszanowaniem innych oraz ich wierzeń i zabrania stosowania jakiejkolwiek przemocy czy przymusu.
Wydawanie własnego majątku na pomoc potrzebującym: Pomoc tym w potrzebie, bez względu na ich kolor skóry, wiarę czy pochodzenie, jest formą Dżihadu, która nie tylko pomaga zapobiegać ludzkim cierpieniom, ale także wprowadza pokój społeczny i harmonię między bogatymi a biednymi.
Walka obronna: Święty Koran mówi jasno, iż ten typ Dżihadu (będący Dżihadem najniższego rzędu) może mieć miejsce tylko w szczególnych okolicznościach. Okoliczności te są opisane w następujących wersetach Świętego Koranu:
Pozwala się brać do ręki broń tym, przeciwko którym prowadzona jest wojna, ponieważ zostali poszkodowani, a Allach – zaiste! – ma władzę by, by im pomóc –Tym, którzy niesprawiedliwie zostali wygnani ze swych domów, tylko dlatego, że powiadali: ,,Naszym Panem jest Allach’’. I gdyby Allach nie odtrącał jednych ludzi poprzez innych, klasztory i kościoły, synagogi i meczety, w których wymienia się imię Allacha, z pewnością zostałyby zniszczone. Niechybnie Allach pomoże temu, który Jemu pomaga. Allach rzeczywiście jest Potężny, Silny’’.(Koran 22:40-41)
Z tego jasno wynika, iż muzułmanie mogą chwytać za broń w samoobronie jedynie, jeśli ucierpieli z powodu opresji, ich życie zostało zagrożone i zostali wypędzeni z domu jedynie z powodu praktykowania swej wiary.
Na dobrą sprawę, według islamu, jeśli muzułmanie są ścigani za praktykowanie swej wiary, powinni oni najpierw opuścić miejsce, gdzie są ciemiężeni i poszukać nowego miejsca zamieszkania. Jeśli jednak i w nowym miejscu zamieszkania ciemiężca nadal zagraża ich życiu i atakuje z zamiarem powstrzymania ich od praktykowania ich wiary, muzułmanom zostało nadane prawo podjęcia walki w samoobronie.
Walka obronna
Ważne jest to, iż walka ta może być jedynie obronna, a nie ofensywna. Potwierdza to Święty Koran, mówiąc:
I walczcie w sposób Boży przeciwko tym, którzy prowadzą walkę przeciwko wam, ale nie dopuszczajcie do grzechu. Zaprawdę, Allach nie lubi grzeszników.(2:191)
Jeśli nadeszłaby potrzeba na walkę obronną, islam stawia również muzułmanom jasne zasady dotyczące tego, co może, a co nie może zostać uczynione, np. cywile nie walczący z muzułmanami nie mogą być atakowani; własność taka, jak pola czy inne źródła pożywienia i wody, szpitale, sierocińce, miejsca święte (wszystkich religii) nie może być niszczona; a kobiety, dzieci, ludzie starzy i chorzy mają pozostać nietknięci. Jest zatem jasne, iż celem takiej walki jest przywrócenie pokoju, a nie promowanie agresji.
Dżihad w każdej swej formie jest zatem sposobem promowania pokoju zarówno w społeczeństwie, jak i w nas samych. Każda czynność, która nie promuje pokoju nie może być nazwana Dżihadem.