CO TO JEST DŻIHAD?
Rozpatrzmy jeszcze jedno istotne pytanie dotyczące Dżihadu. Dżihad jest to arabskie słowo oznaczające dążenie do szlachetnego celu. W Świętym Koranie, gdy Allah(Bóg) wzywa ludzi do zaangażowania się w Dżihad odnosi się to do starania się dla szlachetnego celu.
Według islamu, Dżihad można realizować na wiele sposobów – wszystkie mają na celu ustanowienie i promowanie pokoju w społeczeństwie.
Największym Dżihadem jest walka z egoistycznymi pokusami, takimi jak chciwość, pożądliwość i innymi pragnieniami tego świata. Wymaga od osoby, aby stała się bardziej samo zdyscyplinowana. To jest obowiązkiem wszystkich muzułmanów wszystkich czasów.
Głoszenie przesłanie islamu z mądrością, tolerancją i szacunkiem dla innych i ich przekonań, bez uciekania się do przemocy lub siły, jest kolejną formą Dżihadu.
Pomoc potrzebującym, bez względu na kolor skóry, wyznanie czy rasę, jest następną formą Dżihadu, która nie tylko przyczynia się do złagodzenia cierpienia ludzkości, ale także ustanawia spokój społeczny i harmonię między bogatymi i biednymi.
Inną formą Dżihadu jest nawiązanie walki w obronie własnej. Może to mieć miejsce jedynie w określonych okolicznościach. Muzułmanie mogą chwycić za broń w obronie własnej, jeśli doświadczyli przemocy, w obliczu zagrożenia dla ich życia lub zostali wypędzeni z domu po prostu z powodu praktykowania swej religii.
Kiedy Prorok islamu (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) został zmuszony do migracji z Mekki do Medyny, mieszkańcy Mekki nie pozostawili go i jego zwolenników w spokoju. Atakowali go raz po raz, a prawie wszystkie bitwy miały miejsce w pobliżu Medyny. To wyraźnie wskazuje, kto był agresorem.
Należy zauważyć, że nawet to pozwolenie, aby walczyć w obronie własnej została przyznana muzułmanów, po raz pierwszy w historii islamu, kiedy faktycznie byli atakowani. Zostało im dozwolone bronienie i chronienie ich honoru, mienia, życiu i religii. Święty Koran oświadcza:
Pozwala się brać do ręki broń tym, przeciwko którym prowadzona jest wojna, ponieważ zostali poszkodowani, a Allach – zaiste!- ma władzę by im pomóc. (22: 40)
Nawet w przypadku tego pozwolenia, należy spojrzeć na ludzkie i wspaniałomyślne nauki islamu: to pozwolenie nie powinno być nigdy wykorzystywane do przekraczania granic. Święty Koran kategorycznie stwierdza:
(…) Tak zatem, jeśli ktoś zgrzeszy przeciwko wam, ukarzcie za jego grzech na tyle, na ile on zgrzeszył przeciwko wam. I bójcie się Allacha oraz wiedzcie, że Allach jest z tymi, którzy się Go boją’’. (2:195)
Islam, będąc największym orędownikiem pokoju, zmusza do upewnienia się czy nawet reakcja i odpowiedź na agresję nie wykracza poza usprawiedliwione granice. Pomimo, że muzułmanie mają prawo odpowiedzieć walką na agresję, instruuje ich, że tak szybko, jak agresorzy wstrzymają swe działania wojenne i chcą wybrać zawieszenie broni, muzułmanie, niezależnie czy wygrywają czy przegrywają, są zobowiązani do wyrażenia zgody na zaprzestanie swoich działań obronnych. Święty Koran stanowi:
(…) Jeśli jednak oni odstąpią od swego, wtedy pamiętajcie, że nie dopuszcza się żadnej wrogości, chyba że wobec złoczyńców. (2:194)
Ważne jest, aby zauważyć, że dla muzułmanina, bitwa może być tylko defensywna, a nie ofensywna. Jest to potwierdzone w Świętym Koranie, który oświadcza:
I walczcie w sposób Boży przeciwko tym, którzy prowadzą walkę przeciwko wam, ale nie dopuszczajcie się grzechu. Zaprawdę Allach nie lubi grzeszników. (2:191)
Jeżeli powstaje potrzeba bitwy obronnej, również wtedy islam dostarcza muzułmanom jasne instrukcje dotyczące tego, co może, a co nie może być dokonane, np. cywile, którzy nie walczą aktywnie przeciwko muzułmanom nie są atakowani, nieruchomości, takie jak pola lub inne źródła wody i żywności, szpitale, sierocińce, miejsca kultu (wszystkich wyznań) nie są niszczone, a kobiety, dzieci, osoby starsze i niepełnosprawne są pozostawione nietknięte. Stąd też oczywiste jest, że celem jakiejkolwiek takiej walki jest przywrócenie pokoju, a nie promowanie agresji. Dżihad we wszystkich jego formach jest zatem sposobem promowania pokoju, zarówno w nas samych jak i w społeczeństwie. Żadne działania, w związku z tym, które nie promują pokoju nie mogą odnosić się do Dżihadu.