Grenzen van het vasten.
De grenzen van het vasten worden in de Heilige Qor’aan duidelijk vastgesteld: ” En eet en drinkt totdat bij de dageraad de witte draad zich onderscheidt van de zwarte draad. Voltooit dan het vasten tot het vallen van de avond ” ( 2:188 ). De avond begint als de zon ondergaat en daarom vast men, in de terminologie van de Islaam, van het eerste aanbreken van de dageraad, dat gewoonlijk ongeveer ander half uur voor zonsopgang plaats heeft, tot zonsondergang. ” Wisaal ” ( het samenvoegen) bij het vasten of het voortzetten van het vasten gedurende de gehele nacht en de daaropvolgende dag, zodat er geen onderbreking is, is bepaald verboden.
Maar een zekere Hadith staat het voortzetten van het vasten tot het aanbreken van de dag toe ( Bukhari 30:50 ). Dit zou betekenen dat men het vasten bij zonsondergang niet kan verbreken, indien men het verkiest, maar dat men het ochtendmaal moet gebruiken voor het vasten gedurende de daaropvolgende dag, m.a.w. men moet minstens eenmaal in de vier en twintig uur een maaltijd gebruiken. De wisaal werd verboden opdat de mensen, door trachten onafgebroken te vasten, hun gezondheid niet zouden benadelen of zich niet tot wereldse arbeid onbekwaam zouden maken. Het schijnt dat de Heilige Profeet zelf soms onafgebroken vastte, maar voor hoeveel dagen is niet bepaald duidelijk. Slechts bij een zekere gelegenheid, toen enige der metgezellen met de Heilige Profeet onafgebroken vastten, deden zij het drie dagen achtereen en daar het aan het einde van de maand was verscheen de maan op de avond van de derde dag. Toen zei de Heilige Profeet dat, indien de maan niet was verschenen, hij het vasten zou hebben voortgezet. Toen men hem vroeg waarom hij anderen de wisaal verbood, terwijl hij zelf onafgebroken vastte, antwoordde hij: ” Ik breng de nacht door, terwijl mijn Heer mij spijzen geeft en mij laat drinken ” ( Bukhari 30:49 ). Hij zinspeelde natuurlijk op het geestelijke voedsel, dat een mens soms honger en dorst op een buitengewone manier doet verdragen en dat dus in zekere zin eten en drinken vervangt. Maar niet alle mensen hadden hetzelfde geestelijke onderhoud en bovendien zou het onafgebroken vasten, indien het algemeen was toegestaan, ascetische gewoonten hebben doen ontstaan, die de Islaam niet aanmoedigt. Men merke in dit verband op dat het vasten, volgens de Heilige Qor’aan, het zich onthouden van eten alsmede van drinken betekent en drie dagen onafgebroken honger en dorst lijden, in een heet land als Arabie, toont het buitengewoon grote uithoudingsvermogen aan, dat de metgezellen van de Heilige Profeet hadden ontwikkeld, terwijl zijn eigen uithoudingsvermogen veel groter was. Deze uithouding was ongetwijfeld toe te schrijven aan buiten gewone geestelijke krachten. Men merke in dit verband verder op dat, hoewel het gebruiken van het ochtendmaal niet verplicht is gesteld, er toch bijzondere nadruk op wordt gelegd, en er wordt gezegd dat het een bron van zegen is omdat het een persoon in staat stelt tegen de ontberingen van het vasten beter opgewassen te zijn. De Heilige Profeet zou hebben gezegd: ” Gebruik het ochtendmaal, want waarlijk, er is in het ochtendmaal een zegen ” ( Bukhari 30:20 ). Dit maal werd vlak voor het aanbreken van de dageraad gebruik. En zeker metgezel verhaalt dat hij zich na het ochtend maal naar de moskee haastte opdat hij aan het ochtend gebed zou kunnen deelnemen. Een ander zegt dat de tijd tussen het einde van de ochtendmaaltijd en het begin van het gemeenschappelijke gebed zo kort duurde, dat daarin nauwelijks vijf verzen konden worden gereciteerd ( Bukhari 9:27 ). Er wordt zelfs aanbevolen dat het ochtendmaal zo dicht mogelijk bij het aanbreken van de dageraad wordt gebruikt. In een zekere hadith wordt gezegd dat ” de adhan ( oproep tot het gebed ) van Bilal u niet belet het ochtendmaal te gebruiken “, want, wordt er aan toegevoegd, ” hij kondigt de adhan af als het nog nacht is, opdat hij die bezig is zijn Tahadjdjud-gebeden te verrichten, ze beeindigt en hij die slaapt, ontwaakt ” ( Bukhari 10:13 ).
En volgens een andere hadith moest het nuttigen van het ochtendmaal worden voortgezet tot Ibn Umm Maktumbe oproep tot het gebed afkondigde, want hij was en blinde en kondigde de oproep eerst af als men tot hem riep: ” De dageraad breekt aan, de dageraad breekt aan ” ( Bukhari 10:11 ). En zelfs indien de adhan bij het aanbreken van de dageraad wordt afgekondigd, behoeft een persoon die juist een beker in de hand geereed heeft om te drinken, de drank niet weg te bergen en kan hij die opdrinken. En zoals in het geval van het ochtend maal wordt aanbevolen dit zo laat mogelijk te nuttigen, zo wordt aanbevolen het vasten zo vroeg mogelijk te verbreken. De Heilige Profeet zou hebben gezegd dat het vasten moest worden verbroken als de zon was ondergegaan ( Bukhari 30:45 ).
Een andere hadith zegt: ” De mensen zullen het goede hebben zolang zij het verbreken van het vasten verhaasten “. Sommigen wachten met het verbreken van het vasten tot zij de sterren zien omdat zij denken dat de avond eerst invalt als het overal duister is, maar hiervoor is geen autoriteit.