Wie tot vasten zijn verplicht
De geboden van de Heilige Qor’aan zijn voor volwassenen bestemd en evenzo het bevel betreffende het vasten. Volgens Imam Malik moeten minderjarigen niet vaste, maar Khalifa Ummer zou hebben gezegd: “ook onze kinderen vasten” (Bukhari 30:47) Waarschijnlijk geschiedde dit toen het niet erg warm was en had het ten doel de kinderen aan het vasten te wennen. Uit hetgeen boven is gezegd zou verder wel duidelijk zijn dat slechts zulke personen tot vasten zijn verplicht die lichamelijk gezond zijn. De juristen stellen drie voorwaarden vast, na. dat men ‘baligh’(iemand die de meerdernaregheid heeft bereikt), ‘qadir’ (lichamelijk gezond) en ‘aqil’(in het bezit der verstandelijke vermogen) moet zijn. Vrouwen zijn tot vasten verplicht indien zij van de menstruatie vrij zijn (Bukhari 30:41). Maar terwijl de vrouwen in haar menstruatieperiode van de gebedplicht geheel en al ontheven zijn, zijn zij gehouden het vasten dat zij hebben verbroken goed te maken en het aantak dagen vol te maken na de maand Ramadan, want zij worden in dit opzicht als zieke personen behandeld. Het bloeden bij de bevalling wordt als menstruatie beschouwd, met dit verschil dat de moeder indien zij het kind zoogt een lossing kan treffen door een arme te spijzigen. In alle gevallen waarin het vasten goedgemaakt moet worden, hetzij in het geval van een zieke of in dat van een reiziger of een menstruerende vrouw, staat het een persoon vrij het te doen wanneer hij of zij het wil, voordat de volgende maand Ramadan intreedt (Bukhari 30:39).
Vrijwillig vasten
In de vier fundamentele voorschriften van de Islam: het gebed, de liefdadigheid, het vasten en de bedevaart, is een verplicht gedeelte (fard) en een vrijwillig gedeelte (nafl). Maar er zijn enige beperkingen aan het vrijwillige vasten gesteld, want indien het tot het uiterste wordt gedreven zou dit het gestel verzwakken De volgende hadith licht toe in hoeverre men zich in het vrijwillig vasten kan begeven: “Ibn ‘Umar zegt dat Allah’s Gezant (moge vrede en Allah’s zegeningen op hem rusten) ingelicht werd omtrent mijn besluit om overdag te vasten en ’s nachts te waken, zolang ik leefde. Toen mij daaromtrent gevraagd werd erkende ik dat ik het had gezegd. Hij (de Heilige Profeet) zeide: “Gij kunt dat niet verdragen, derhalve vast en verbreek het vasten en waak en slaap en vast vrijwillig gedurende drie dagen in de maand, want waarlik, de deugd heeft een tienvoudige beloning en dat zou gelijk zijn aan elke dag vasten”. Ik zeide: “Waarlijk, ik kan meer dan dat verdragen”. Hij zeide: “Vast dan voor een dag en verbreek het vasten voor twee dagen”. Ik zeide: “Waarlijk, ik kan meer dan dat verdragen”. Hij zeide: “Vast dan voor een dag en verbreek het vasten voor een dag, en dat was het vasten van David, over wie vrede zij, en het is het beste van alle vrijwillige vasten”. Ik zeide: “Waarlijk ik kan meer dan dat verdragen”. De Heilige Profeet zeide: “Er is niets beter dan dat”. (Bukhari 30:56). Deze hadith toont aan dat de Heilige Profeet in werkelijkheid het vrijwillige vasten gedurende drie dagen in de maand aanbevelenswaardig achtte, maar in geen geval moet het vrijwillige vasten onafgebroken zijn. Er zijn hadith’s volgens welke de Heilige Profeet het vrijwillige vasten zou hebben aangeraden gedurende de laatste dagen van de maand Sha’ban, de ‘ayyam al bid’ d. i. de 13de, de 14de en de 15de van de maanmaand, maandag en donderdag, de dag van “Arafa, d. i. een dag voor ‘ Id ul Adha, de eerste zes dagen van de maand Shawwal of de maand Muharram, de ‘Tashriq – dagen’, d. i. de 11de, de 12de en de 13de van de maand Dhul Hidjdja of de “ashura’, d. i. de 10de van de maand Muharram, maar het was zijn eigen gewoonte dat hij nooit een bijzondere dag of bijzondere dagen voor het vrijwillige vasten bestemde zoals de volgende hadith aantoont: “ Aisha werd gevraagd: “Bestemde Allah’s Gezant – moge vrede en Allah’s zegeningen over hem zijn – dagen, welke ook, voor het vasten ? Zij zeide: “Neen”. (Bukhari 30:64)