Me shume rezultate...
Sipas katër jurisprudencave të njohura islame, nuk është e detyrueshme (vaxhib) por vetëm rekomandohet (mustehab) të bëhet gusël pasi të lash një trup të vdekur.
Në xhami gjendeshin shumica e sahabëve, të cilët kishin lënë të gjitha angazhimet e tyre për të pritur ndonjë lajm të gëzueshëm të përmirësimit të shëndetit të Profetit s.a.v.s. Por, kur lajmi i vdekjes mbërriti te ta, atyre sikur u ra një mal. Mungonte Ebu Bekri r.a., i cili, për një punë kishte lëvizur nga
Ndonëse vdekja zakonisht konsiderohet si një koncept disi i frikshëm; ka një numër i konsiderueshëm njerëzish që e përqafojnë vdekjen aq trimërisht dhe fisnikërisht saqë të lë me gojë hapur. Ky shkrim synon të analizojë jetën pas vdekjes nga këndvështrimi islamik.
Isait alejhiselam Allahu ia mori shpirtin, siç dëshmon ajeti i qartë dhe i prerë i Zotit: [1] Nëse e shohim në kontekst, kuptimi i këtij ajeti është se në Ditën e Gjykimit, Zoti do ta pyesë Isain a.s. – A u the ti njerëzve: Adhuromëni mua dhe nënën time si zota? Atëherë ai do të
Teksa po kthehej nga ky udhëtim, udhës, Profeti Muhammed s.a.v.s. edhe një herë i paralajmëroi sahabët r.a. për vdekjen e tij. Ai tha: “O njerëz, jam njeri si të gjithë ju. Mundet që së shpejti të vijë lajmëtari i Zotit të Lartësuar dhe unë duhet t’i përgjigjem atij. Pastaj tha: O njerëz, Zoti im i
Çfarë përjeton shpirti gjatë vdekjes? Lutja gjatë vdekjes – për të kërkuar ndihmë gjatë agonisë. Disa raste nga jeta e Profetit Muhammed.
Për arsye se mua më janë dhënë sihariqe shumë të mëdha për këtë varrezë dhe jo vetëm që Zoti tha se ajo do të jetë një varrezë parajse, por gjithashtu tha – اُنْزِلَ فِیْھَا کُلُّ رَحْمَۃٍ domethënë, çdolloj mëshire është zbritur në këtë varrezë dhe nuk ka asnjë lloj mëshire që nuk u është dhënë
Profeti Muhammed s.a.v.s. shpesh këshillonte se para se të vdesë, njeriu duhet të bëjë testamentin, në mënyrë që më vonë të afërmit e tij të mos hasin vështirësi. Lidhur me të vdekurit, ai gjithashtu thoshte që nëse dikush ka vdekur, askush nuk duhet të flasë rreth të metave të tij, madje duhet t’i spikasë vetëm
Ai ishte në një hall të vërtetë. Mjekët i kishin prerë kohën për jetë jo më gjatë se tre muaj. Po mbetej i pashpresë dhe nuk dinte çfarë të bënte. As nuk mundej t’i shpëtonte ankthit që e gërryente se ai shumë shpejt do të largohej nga kjo botë. Vendosi të shkonte në xhaminë e