Najlepszym wspomnieniem jest wspominanie Allaha
Wspominanie i nie wspominanie Allaha
Abu Musa al-Ash’ari (ra) opowiada, że Święty Prorok (saw) rzekł:
„Ten kto pamięta o Allahu ma się tak do tego, kto Jego niepomny jak żywy do umarłego.”
[Sahih al-Buhari, hadis nr. 6407]
„Dom, w którym pamięta się o Allahu ma się tak do domu, w którym o Nim nie pamiętają, jak żywi do umarłych.”
[Sahih al-Muslim, hadis nr. 1706]
Wspominanie Allaha powinno być umiarkowane
Abu Musa (ra) opowiada: „Pewnego razu, podczas podróży w towarzystwie Świętego Proroka (saw) ludzie zaczęli bardzo głośno wykrzykiwać: «Allahu Akbar!» (Bóg jest Największy).
Święty Prorok (saw) rzekł:
«O ludzie! Zachowajcie umiar. Nie zwracacie się do kogoś , kto jest głuchy czy nieobecny. Zwracacie się do Tego, Który wszystko słyszy, jest Wszechobecny i już jest z wami. „
[Sahih al-Muslim, hadis nr. 6526]
Abu Hurairah (ra) opowiada, że Święty Prorok (saw) rzekł:
„Do Allaha należą pewne anioły wysokiej rangi, które zawsze wyszukują ludzi zebranych w celu pamiętania o Allahu. Kiedy natrafią na zgromadzenie zajęte pamiętaniem o Wszech¬ mocnym Allahu, anioły przyłączają się do nich, roztaczają nad nimi swe skrzydła, unoszą się jeden nad drugim tak, że przestrzeń pomiędzy ziemią a najbliższym niebem jest wypełniona ich obecnością. Kiedy ludzie rozchodzą się, aniołowie również odchodzą powracając z powrotem do nieba.
Wówczas Wszechmocny pyta ( choć wie dokładnie, co się zdarzyło): «Skąd przybywacie?» A one odpowiadają: «Przybywamy od sług Twoich, którzy Cię wychwalali, podnosili Twą wielkość, głosili Twą Jedność, sławili Cię i zanosili ku Tobie błagania.» Wtedy Wszechmocny pyta: «O co mnie błagali?» A aniołowie mówią: «Błagali Cię o Twój raj.» Wówczas Allah pyta: «Czy widzieli Mój raj?
Aniołowie odpowiadają: «Nie, nasz Panie, nie widzieli Twego raju.» «A cóż gdyby ujrzeli Mój raj ! » wykrzykuje Allah. «Szukali też oni schronienia w Tobie,» mówią dalej aniołowie. Allah rzecze: «Przed czym szukają Mego schronienia?» «Przed Twym ogniem», odpowiadają. Allah pyta: «Czy widzieli oni Mój ogień?» Aniołowie odpowiadają: «Nie, nie widzieli». «A cóż gdyby zobaczyli Mój ogień!» woła Allah. Wtedy aniołowie powiadają: «Proszą Cię o Twe wybaczenie». Allah odpowiada: «Już im je dałem; dałem im również to wszystko, o co Mnie prosili, i dałem im schronienie, którego szukali u Mnie.»
Wtedy aniołowie mówią: «O Panie nasz, był wśród nich jeden wielki grzesznik. On tylko tamtędy przechodził i przysiadł się do nich na krótko.» «Nawet jemu wybaczyłem», powiada Allah. «Są oni tak błogosławieni, że nikt, kto znajdzie się w ich towarzystwie, nie pozostaje niebłogosławiony.»”[1]
[Sahih al-Muslim, hadis nr. 6505]
[1] Jest to figuratywny wyraz wciąż rosnącego błogosławieństwa Bożego dla takiego zgromadzenia i nie powinno się tego traktować zbyt dosłownie.