Predestiny i wolna wola - Przeznaczenie i wolna wola - Dogmaty Wiary
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Predestiny i wolna wola

Nieodwracalny los i wolna wola- Kwestia przeznaczenia jest bardzo skomplikowana, o której od wieków dyskutowali zarówno filozofowie, jak i duchowni. Prawie w każdej religii jest jakieś odniesienie do natury przeznaczenia.

Tych, którzy wierzą w przeznaczenie, możemy podzielić na dwie główne kategorie. Ci z powszechnie wyznawaną ślepą wiarą w przeznaczenie przedstawiają to jako określenie z góry przez Boga wszystkiego, co duże i małe. Pogląd ten jest popularny wśród niektórych ukrytych sekt sufich (mistyków), którzy prowadzą życie z dala od zwykłych ludzi. Twierdzą, że człowiek nie ma nad niczym kontroli. Wszystko jest z góry ustalone. W związku z tym wszystko, co się dzieje, to rozwinięcie się wielkiego planu przeznaczenia, znanego tylko Bogu. Jest to bardzo problematyczna koncepcja planu rzeczy i nieuchronnie prowadzi do kwestii przestępstwa i kary, kary i nagrody. Jeśli człowiek nie ma wyboru, nie powinno być ani kary, ani nagrody za jego czyny.

Drugi pogląd to wolny wybór, gdzie przeznaczenie praktycznie nie odgrywa żadnej roli w tym, o czym człowiek decyduje i co wykonuje.

Podczas dyskusji o przeznaczeniu w debacie pojawia się kolejna ważna kwestia filozoficzna, dodając kolejne komplikacje, a jest to kwestia przeczucia przyszłości. Co ma wspólnego wcześniejsza wiedza Boga z rzeczami, które mają nadejść? Oto pytanie, na które odpowiedź została dość słabo potraktowana przez obie strony w debacie. Nie proponujemy wchodzenia w długi przegląd porównawczych zalet argumentów wierzących i niewierzących w przeznaczenia, ale staramy się jedynie zobrazować punkt widzenia islamu.

Przeznaczenie ma wiele kategorii, z których każda odgrywa odrębną rolę w swoich sferach działania, działając jednocześnie. Prawo natury rządzi ponad nimi i żadne nie jest ponad jego wpływem. Jest to ogólny plan rzeczy, który można nazwać najobszerniejszym pojęciem przeznaczenia. Kto postępuje zgodnie z prawami natury z głębokim ich zrozumieniem, zyska pewną przewagę nad innymi, którzy tego nie robią. Tacy ludzie zawsze są przeznaczeni do czerpania korzyści i kształtowania dla siebie lepszego życia. Ale żaden z nich nie jest predestynowany do przynależności do jakiejś szczególnej grupy w związku z tym, że znajduje się po właściwej lub złej stronie praw natury.

Był czas, w epoce tuż przed renesansem w Europie, kiedy muzułmański świat orientu był znacznie bardziej zaawansowany w zrozumieniu praw natury. W konsekwencji muzułmanie mogli czerpać korzyści z tej wiedzy. Kiedy później to bezstronne i otwarte studium natury przeniosło się na Zachód, zapoczątkowało nowy dzień światła wiedzy dla Zachodu, podczas gdy Wschód zaczął pogrążać się w długą, ciemną noc pobożnych życzeń, przesądów i marzeń. To oczywiście przeznaczenie, ale innego rodzaju. Jedynym prawem, które jest z góry określone w odniesieniu do tego przeznaczenia, jest niezmienne przykazanie, że ktokolwiek bez uprzedzeń studiuje przyrodę i pozwala prowadzić się tam, gdzie prawa przyrody go poprowadzą, ten kroczy ścieżką wiecznego postępu.

Zanim podejmiemy dyskusję o przeznaczeniu w zastosowaniu do religii, powinniśmy dokładniej zbadać niektóre obszary tego uniwersalnego przeznaczenia praw natury. W swoich większych globalnych zastosowaniach wykazują pewne cechy określone z góry, ale innego typu niż powszechnie rozumiane. W tym sensie mówimy o takich sezonowych lub okresowych zmianach w równowadze atmosferycznej, które reprezentują bardzo skomplikowany ekosystem, w którym rolę odgrywają nawet odległe zdarzenia, takie jak plamy słoneczne. Podobnie meteorytowe inwazje na planety powodują pewne zmiany, które odbijają się na Ziemi poprzez odpowiednie zmiany pogody, klimatu, itp. Te większe wpływy, wraz z okresowymi zmianami klimatu (które są spowodowane różnymi czynnikami, z których wiele jest jeszcze nieokreślonych), czasami powodują subtelne zmiany we wzorcach wzrostu życia wegetatywnego i zwierzęcego na ziemi. Ponownie istnieją czynniki odpowiedzialne za susze lub przesuwanie pór roku z jednej części ziemi na drugą. Epoki lodowcowe i globalne ocieplenie, na przemian, to tylko niektóre konsekwencje różnych wpływów kosmicznych. Jednak te większe wpływy nie wpływają konkretnie na życie jednostki na Ziemi, ale w ostatecznym rozrachunku, ponieważ wszyscy są członkami rodziny Homo Sapiens, mają do pewnego stopnia na nie wpływ.

Nie ma dowodów wskazujących na to, że życie każdego człowieka jest z góry ustalone i że nie ma on wyboru między dobrem a złem, właściwym/prawym a błędnym. Koran kategorycznie odrzuca koncepcję przymusu i wyraźnie stwierdza, że ​​każdy człowiek ma swobodę wyboru między dobrem a złem:

,,W religii nie ma przymusu (…)”. (Koran 2:257)

I:

,,Allah nie obarcza żadnej duszy ciężarem ponad jej możliwości. Otrzyma ona nagrodę, na jaką sobie zasłuży, jak i karę, jaką ściągnie. (Koran 2:287)

I znowu:

„I że człowiek nie będzie miał niczego oprócz tego, o co się stara.” (Koran 53:40)

Jednak w odniesieniu do religii istnieją pewne sfery przeznaczenia, które są z góry określone i niezmienne. Są one określane w Koranie jako Sunnah Boga. Jedną z takich Sunnah jest przeznaczenie, że posłańcy Boga zawsze będą zwyciężać, niezależnie od tego, czy zostaną zaakceptowani, czy nie. Jeśli ktoś zostanie odrzucony, to przeciwnicy, których plany zostaną udaremnione. Prorocy, ich orędzia i misja muszą zawsze zwyciężać, bez względu na to, jak potężni mogą być ich wrogowie: kilka przykładów z żywej historii człowieka, to konfrontacje między Mojżeszem (as) i faraonem, między Jezusem (as) a jego przeciwnikami oraz między Muhammadem (sa) i jego przeciwnikami. Triumf religii jest tym, co pozostaje jako spuścizna minionych walk między prorokami a ich przeciwnikami. Abraham (as) i jego wiara oraz ci, którzy go podtrzymują i jego przesłanie, dominują nad światem. Mojżesz (as) i ci, którzy go czczą, Jezus (as) i jego przesłanie oraz Prorok Muhammad (sa) i to, za czym się opowiadał, prawie dominują nad całym światem. Ale dziś nie ma nikogo, kto by bronił racji i wartości ich przeciwników. To przeznaczenie nie wchodzi w grę w pozostałych konfrontacjach między ludźmi. Ogólna zasada jest taka, że ​​silni unicestwiają słabych. W religijnym przeznaczeniu to właśnie jej odwrotność staje się nienaruszalną zasadą.

Chociaż prawa natury przebiegają płynnie i zwykle nie znajduje się wyjątków od ogólnych zasad, to zgodnie z planem rzeczy wynikającym z różnych wersetów Koranu, znane nam prawa przyrody należą do wielu kategorii i sfer. Nie kolidują ze sobą w swoich sferach, ale kiedy stają w sprzeczności z innymi prawami, prawa, które mają większą moc, zawsze przeważają nad słabszymi. Nawet prawo o najszerszym i najdalszym wpływie może zostać pokonane w małej sferze przez silniejsze, działające przeciwko niemu. Prawa termodynamiczne i elektromagnetyczne w opozycji do praw grawitacji mogą wygrywać w ograniczonych obszarach oddziaływania. Jednak wpływ prawa grawitacyjnego jest znacznie szerszy i dalekosiężny. W miarę jak ludzkie rozumienie natury rozwija się z wieku na wiek, rzeczy, które byłyby odrzucone jako niemożliwe, stają się wyobrażalne i sprawami powszechnej obserwacji.

W świetle tego wprowadzenia, według islamu, jeśli Bóg zdecyduje się obdarzyć swego specjalnego sługę szczególnym przejawem jakichś ukrytych praw, takie przejawy są uważane przez obserwatorów za cuda i zdarzenia nadprzyrodzone. Ale te rzeczy dzieją się zgodnie z prawami natury, które są subtelnie kontrolowane, aby przyniosły niesamowity efekt. Tutaj przeznaczenie odgrywa szczególną rolę w życiu szczególnego sługi Bożego.

Podobnie przeznaczenie może być rozumiane także w odniesieniu do genetycznego, społecznego, ekonomicznego czy edukacyjnego tła jednostki, która wydaje się być bezradnym wytworem okoliczności. Ta bezradność jednostki tworzy jej przeznaczenie, nad którym nie ma kontroli. Mówi się więc, że dziecko bogacza rodzi się ze srebrną łyżką w ustach.

Okoliczności, w jakich człowiek rodzi się, społeczeństwo, w którym wychowuje się, codzienna gra szans, która odgrywa rolę w życiu każdego człowieka, tak zwany łut szczęścia na korzyść jednego lub na niekorzyść innego, wypadki, od których można uciec lub paść ofiarą, są to obszary, w których jednostka ma bardzo mały wybór. Nie można jednak zakładać, że był on szczególnie ukierunkowany na takie zdarzenia lub wypadki, które odgrywają ważną rolę w tworzeniu lub rozbijaniu jego życia.

Osoby urodzone w domach dotkniętych biedą znacznie częściej padają ofiarą drobnych, a nawet poważnych przestępstw. Ubóstwo jest najbardziej kompulsywną siłą ze wszystkich czynników, które tworzą i promują przestępczość. Jeśli zrozumiemy, że jest to przeznaczenie, rzuci to poważną refleksję na Stwórcę. Przede wszystkim należy więc jasno zrozumieć, że przeznaczenie jest tylko częścią wielkiego schematu rzeczy, który nie wydaje szczególnych edyktów przeciwko ludziom w poszczególnych rodzinach. W większym planie ekonomicznym z pewnością znajdą się ludzie bardziej i mniej szczęśliwi, mający względne zalety i wady. Błędem jest twierdzenie, że zostali indywidualnie ostemplowani przez twórcę przeznaczenia, jeszcze przed ich narodzinami, by urodzili się w określonych okolicznościach. Jednak są inne pytania, na które należy odpowiedzieć. Jak byliby traktowani w związku z popełnianymi przez nich przestępstwami w stosunku do tych, którzy urodzili się w stosunkowo zdrowszych warunkach i którzy mają bardzo niewiele, jeśli w ogóle, czynników, które mogłyby ich pociągnąć do przestępstwa? Jeśli przestępstwo jest takie samo, czy będą traktowani tak samo? Koran odpowiada na to zawiłe pytanie w następującym wersecie:

,,Allah nie obarcza żadnej duszy ciężarem ponad jej możliwości.(…)” (Koran 2:287)

Oznacza to, że czynniki zewnętrzne, społeczne i inne, które otaczają daną osobę, z pewnością będą brane pod uwagę i zostanie odpowiednio oceniona. W oczach Allaha nie tylko samo przestępstwo jest karane mechanicznie, ale wszystkie czynniki, które wpływają na popełnienie przestępstwa, są również brane pod uwagę, z ostatecznym rezultatem, że sprawiedliwość zostanie wymierzona. Szczęściarz i nieszczęśnik nie będą osądzani z jednakową surowością, a z całą pewnością będzie brane pod uwagę środowisko i pochodzenie osoby, która popełnia przestępstwo. Podobnie czynienie dobra będą wynagradzane o wiele bardziej w przypadku człowieka, którego okoliczności mogą zniechęcić go do czynienia dobra, niż człowieka, którego środowisko jest tym, w którym dobroczynne działanie jest brane za pewnik.

Tak więc sprawa przeznaczenia jest bardzo skomplikowana, ale ponieważ ostateczna decyzja leży w rękach Wszechwiedzącego, Wszechdobroczynnego, Wszechpotężnego i Wszechmądrego Boga, w końcowej analizie rzeczywiście zwyciężą nakazy sprawiedliwości.

Są pewne obszary, w których człowiek może swobodnie wykonywać swoją wolę, gdzie może wybierać między dobrem a złem, prawym lub niewłaściwym, za które będzie pociągnięty do odpowiedzialności. Z drugiej strony są obszary, w których człowiek ma niewielki wybór i wydaje się być pionkiem w dłoni poruszającego. Jednym z takich obszarów jest ogólny plan rzeczy w przyrodzie, który obejmuje oraz kontroluje losy narodów i ludów. Okoliczności szerszego zastosowania czynią jednostkę społeczną całkowicie bezradną. Nie ma innego wyjścia, jak iść dalej jak słoma niesiona przez fale wezbranej rzeki.

Temat przeznaczenia jest bardzo skomplikowany i obszerny oraz wymaga osobnego i pełniejszego potraktowania. Tak więc tymi kilkoma wskazówkami chcielibyśmy zakończyć tę dyskusję.