Nadejście Obiecanego Mesjasza (as) potwierdzone znakami zaćmienia Księżyca i Słońca

Nadejście Obiecanego Mesjasza (as) potwierdzone znakami zaćmienia Księżyca i Słońca

Saleh Mohammad Alladin

Saleh Mohammad Alladin,Profesor astronomii, Uniwersytet Osmański, Hyderabad, IndieReview of Religions, 1998

Błagania

Zaświadczam, że nie ma boga prócz Allaha i zaświadczam, że Muhammad jest Jego sługą i Posłańcem. Potem szukam schronienia u Boga przed przeklętym szatanem. W imię Allaha Miłosiernego, Litościwego. Chwała Allahu, Panu światów, Miłosiernemu, Litościwemu, Królowi Dnia Sądu. Oto Ciebie czcimy i tylko Ciebie błagamy o pomoc. Prowadź nas drogą prostą – drogą tych, których obsypałeś dobrodziejstwami, nie tych, na których jesteś zagniewany, ani tych, którzy błądzą.

O Allahu, ześlij Swoje błogosławieństwa na Muhammada i jego lud jak pobłogosławiłeś Abrahamowi i jego ludowi. Zaprawdę, ty jesteś Godny Chwały, Wspaniały. O Allahu, wynieś Muhammada i jego lud jak wyniosłeś Abrahama i jego lud. Zaprawdę, Ty jesteś Godny Chwały, Wspaniały.

Proroctwo dotyczące zaćmienia Księżyca i Słońca

Nadejście wielkiego Bożego Reformatora w Dniach Ostatnich zostało przepowiedziane w świętych pismach różnych religii. Proponuję omówić bardzo niezwykłe proroctwo wypowiedziane przez naszego mistrza, Proroka Muhammada, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, które pomaga poszukiwaczowi prawdy w rozpoznaniu go. Zgodnie z tym proroctwem zaćmienia Księżyca i Słońca w określonych dniach miesiąca Ramadhan miały służyć jako Znaki jego przyjścia.

Wszechmogący Bóg mówi w Koranie:

,,To On jest znawcą niewidzialnego i to On nikomu nie objawia swoich tajemnic. Z wyjątkiem swego Posłańca, którego sobie wybierze. Wtedy On czyni, iż straż broniących aniołów idzie przed nim i za nim.’’ [1]

Z tych wersetów dowiadujemy się, że Posłańcy Boga mają bardzo bliską więź z Bogiem i wyróżniają się tym, że otrzymują od Niego wiedzę o tym, co niewidzialne. Dzięki temu są w stanie wygłaszać niezwykłe proroctwa.

Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będzie z nim, otrzymał w obfitości wiedzę o niewidzialnym. Przepowiedział, że w Dniach Ostatnich, kiedy świat oddali się od Boga, przyjdą Mahdi i Mesjasz (Boży Reformator), przez których światu zostanie przywrócony wiara i nastąpi odrodzenie islamu. Wspomniał o kilku Znakach, które miały oznaczać nadejście Obiecanego Mesjasza (as). Zostały one szczegółowo omówione w książce Zaproszenie do Ahmadiyyat , autorstwa Hadhrat Mirza Bashiruddina Mahmuda Ahmada, Drugiego Następcy Obiecanego Mesjasza (as), niech Bóg będzie z niego zadowolony [2]. W tym dyskursie skoncentruję się na niebiańskich Znakach zaćmienia Księżyca i Słońca.

Hadhrat Ali bin Umar Albaghdadi Ad-Darqutani, wybitny autorytet w dziedzinie Hadisów, który żył od 918 do 995 ery chrześcijańskiej (306 do 385 Hidżri), przekazał następujący Hadith, o którym opowiadał Hadhrat Imam Baqar Muhammad bin Ali, syn Hadhrat Imama Zainula Abedeen (niech Allah się nad nimi zlituje):

,,Dla naszego Mahdiego istnieją dwa Znaki, które nigdy wcześniej nie pojawiły się od stworzenia Niebios i Ziemi, a mianowicie zaćmienie Księżyca w pierwszą noc w Ramadhanie (tj. w pierwszą z nocy, podczas których może nastąpić zaćmienie Księżyca), a Słońce zostanie zaćmione w środkowym dniu Ramadhanu (tj. w środkowym dniu, w którym może nastąpić zaćmienie Słońca), a te Znaki nie pojawiły się, odkąd Bóg stworzył Niebo i Ziemię.” [3]

Znaki te są wymienione w zbiorach Hadisów zarówno sekt sunnickich, jak i szyickich. Wybitni uczeni muzułmańscy cytowali ten Hadith w swoich książkach. Ten Hadith jest zapisany w kilku księgach w przypisach od 4 do 15 .[4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]

Hadhrat Szejk Nematullah Wali, niech Allah się nad nim zlituje, który mieszkał w okolicach Delhi około 560 Hidżri i jest uhonorowany jako Łali (Przyjaciel Boga), napisał co następuje:

مہدی وقت و عیسیٰ دوراںہر دوراشہسوار مے بینم

tj.; Będzie zarówno Mahdim tamtych czasów, jak i Jezusem. Widzę go pobłogosławionego obydwoma atrybutami.

ماہ را رو سیاہ مے نگرممہر را دلفگار مے بینم

Widzę zasłonięte zarówno Księżyc, jak i Słońce. [16]

Dostojnik należący do Ahl-i-Hadith Maulana Hafiz Muhammad bin Maulana Barakallah Lakhoke napisał w swojej książce Ahwalul Akhirat [17] :

تیرھویں چن ستہویں سورج ہوسی اس سالےاندر ماہ رمضانے لکھیا ایہ یک روایت والے

Podobno w miesiącu Ramadhan tego roku miało miejsce zaćmienie Księżyca 13-go i zaćmienie Słońca 27-go.

W tym wersecie daty zaćmień Księżyca i Słońca są określone jako 13 i 27 Ramadhan. Wyjaśnimy później, że w świetle Hadisów i praw natur, rzeczywiste daty to 13 i 28 Ramadhan.

Hadith jest wzmocniony przez fakt, że Koran wspomina zaćmienia jako ważne Znaki zbliżania się Zmartwychwstania. Koran mówi:

,,Zapytuje: „Kiedy nastąpi dzień Zmartwychwstania?” Kiedy oczy zostaną oślepione i Księżyc zostanie zaćmiony, i Słońce, i Księżyc połączą się, tego dnia człowiek powie: „Dokąd uciekać?” [18]

Korzeń proroctwa leży zatem w Koranie, a Hadisy wyjaśniają wersety Koranu i podają cenne szczegóły.

W Nowym Testamencie Jezus, pokój z nim, opowiadając o Znakach swego powtórnego przyjścia, powiedział:

Zaraz po ucisku tych dni zaćmi się Słońce, a Księżyc nie da swego światła. [19]

Mahatma Surdasji wspomniał o proroctwie, że kiedy pojawi się Kalki Autar, zaćmi Księżyc i Słońce. Napisał:

Zarówno Księżyc, jak i Słońce zostaną zaćmione i będzie dużo przemocy i śmierci.

W świętej księdze Sikhów, Sri Guru Garanth Sahib, jest napisane:

Kiedy Maharaj przybędzie jako Nahkalank, Słońce i Księżyc będą jego pomocnikami.   [20] [21] [22] [23]

Krótko mówiąc, księgi innych religii również wspominają o Znakach Słońca i Księżyca. W cytowanym wcześniej Hadisie z Darqutani podano wiele szczegółów, które omówimy później.

Zaćmienia Księżyca i Słońca w świetle praw natury

Zaćmienia Księżyca i Słońca to zjawiska zachodzące zgodnie z prawami natury. Koran wielokrotnie zwracał naszą uwagę na zjawiska naturalne. Omówienie tła astronomicznego jest zatem właściwe i istotne. Pomaga w zrozumieniu Hadisów.

Ziemia, Słońce i Księżyc tworzą system trzech ciał. Koran odniósł się do tego systemu w bardzo piękny, następujący sposób:

,,Święty jest Ten, który stworzył wszystkie rzeczy parami, z czego wzrasta Ziemia i z nich samych i z tego, czego nie znają. Znakiem dla nich jest noc, którą zdzieramy z dnia i oto pozostają w ciemności. I Słońce przesuwa się do swego określonego celu. Oto dekret Wszechmogącego, Wszechwiedzącego Boga. A księżycowi naznaczyliśmy fazy aż stanie się znowu jak stara sucha rózga palmowa. Słońce nie może doścignąć Księżyca ani noc nie może wyprzedzić dnia. Wszystkie one łagodnie poruszają się na orbicie.”  [24]

Zacytowano tu pięć wersetów Koranu. W pierwszym wersecie wspomniano o fundamentalnym fakcie, że Bóg Wszechmogący stworzył wszystkie rzeczy parami. Drugi werset odnosi się do nocy i dnia, które powstają w wyniku ruchu Ziemi. Trzeci werset odnosi się do ruchu Słońca, a czwarty do ruchu Księżyca. W wersecie piątym Słońce, Księżyc, noc i dzień są wymienione razem, a uwagę zwraca się na fakt, że ruchy Słońca i Księżyca mają swoje granice.

Z nauki dowiadujemy się, że Ziemia i Księżyc poruszają się wokół siebie i dokonują obiegu w ciągu jednego miesiąca, tworzą parę. Ziemia i Księżyc wspólnie krążą wokół Słońca i dokonują obiegu w ciągu jednego roku. W ten sposób Słońce i układ Ziemia-Księżyc tworzą kolejną parę. W układzie słonecznym w parach występują liczne pary. Słońce ze wszystkimi swoimi planetami i ich satelitami krąży wokół centrum Galaktyki, dokonując obiegu w ciągu około dwustu milionów lat. Podobnie jak nasze Słońce, w naszej galaktyce są miliardy gwiazd, które poruszają się wokół centrum Galaktyki w różnych okresach. Święty jest Ten, który stworzył wszystkie rzeczy w parach.

Kiedy Księżyc w trakcie swego ruchu wokół Ziemi znajduje się między Słońcem a Ziemią w taki sposób, że nie pozwala światłu słonecznemu na dotarcie do Ziemi, mamy do czynienia z zaćmieniem Słońca. A kiedy Ziemia znajduje się między Słońcem, a księżycem w taki sposób, że jej cień pada na Księżyc, mamy zaćmienie Księżyca. W terminologii astronomicznej mówimy, że zaćmienie Słońca występuje podczas nowiu, a zaćmienie Księżyca podczas pełni. W czasie nowiu długości geograficzne Słońca i Księżyca są takie same i mówi się, że Księżyc jest w koniunkcji. Zaćmienie nie występuje przy każdym nowiu i pełni Księżyca, ponieważ do wystąpienia zaćmienia konieczne jest, aby Słońce, Ziemia i Księżyc znajdowały się w jednej linii. Gdyby orbita Ziemi wokół Słońca i Księżyca wokół Ziemi znajdowały się na tej samej płaszczyźnie, byłoby wyrównanie dwa razy w miesiącu, a zatem byłoby jedno zaćmienie Księżyca i jedno zaćmienie Słońca co miesiąc. W rzeczywistości obie płaszczyzny orbit są nachylone względem siebie pod kątem około pięciu stopni, przez co maksymalna liczba zaćmień w roku słonecznym nie przekracza siedmiu (cztery lub pięć to Słońce, a trzy lub dwa to Księżyc). Minimalna liczba zaćmień, które mogą wystąpić w ciągu roku, to dwa, przy czym oba są zaćmieniami słonecznymi. Zaćmienie Słońca występuje częściej niż zaćmienie Księżyca, ale jest widoczne ze znacznie mniejszej powierzchni Ziemi niż zaćmienie Księżyca. Stąd z dowolnego miejsca na Ziemi widocznych jest więcej zaćmień Księżyca niż zaćmień Słońca. Więcej informacji można znaleźć w książkach o astronomii sferycznej.

Ruch Księżyca jest dość skomplikowany. W pierwszym przybliżeniu Księżyc porusza się wokół Ziemi po orbicie eliptycznej, przez co jego odległość od Ziemi i jego prędkość zmieniają się w pewnych granicach. Kiedy Księżyc znajduje się najbliżej Ziemi, mówi się, że znajduje się w perygeum. Prędkość Księżyca względem Ziemi jest największa, gdy znajduje się on w perygeum. Ze względu na przyciąganie grawitacyjne Słońca zmienia się pozycja perygeum w przestrzeni. Tak więc czasami Księżyc porusza się szybciej na początku miesiąca, a czasami porusza się szybciej w drugiej części miesiąca. Podobnie odległość i prędkość pary Ziemia-Księżyc względem Słońca również zmieniają się w pewnych granicach zgodnie z prawem grawitacji. Jak mówi Koran:

Słońce i Księżyc biegną swym torem do określonego czasu. [25]

Zmiany odległości i prędkości ciał mają wpływ na daty zaćmień. W związku z tym istnieją ograniczenia dotyczące dat, w których mogą wystąpić zaćmienia Księżyca i Słońca.

Astronomowie przyjmują czas koniunkcji za początek miesiąca księżycowego. W tym czasie Księżyca w ogóle nie widać. Miesiąc kalendarza islamskiego (Hidżry) zaczyna się od pierwszego ujrzenia go lub półksiężyca, czyli kiedy faza Księżyca staje się wystarczająco duża, aby być widoczną. Dzieje się to mniej więcej dwadzieścia cztery godziny po połączeniu. Wspaniała książka poruszająca problem pierwszej widoczności półksiężyca została napisana przez dr Mohammada Ilyasa [26].

Jeśli używany jest Kalendarz Hidżry, daty, w których może nastąpić zaćmienie Księżyca, to 13, 14 i 15, a daty, w których nastąpi zaćmienie Słońca to 27, 28 i 29. Zgodnie z proroctwem zaćmienie Księżyca nastąpi pierwszej nocy, a zaćmienie Słońca nastąpi w Ramadhan. To ustala trzynasty dzień Ramadhanu na zaćmienie Księżyca i dwudziesty ósmy dzień Ramadhanu na zaćmienie Słońca.

W Hadisach słowo Qamar jest używane dla Księżyca, a nie Hilal. Półksiężyc pierwszej, drugiej i trzeciej nocy nazywa się Hilal, podczas gdy Qamar oznacza Księżyc od czwartej nocy [27] . , jest również poparta słowem Qamar użytym w Hadisach, co nie pozostawia niejasności.

Nadejście Obiecanego Mesjasza ^(as) i wypełnienie się proroctwa

Omówię teraz, w jaki sposób wypełniło się proroctwo Hadisów.

Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad z Qadian w Indiach, pokój z nim, urodził się w roku 1835 ery chrześcijańskiej (n.e.). Był wzorem niezwykłej prawości. Głęboka miłość do Proroka (saw), pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, była najistotniejszą cechą jego osobowości. Był zasmucony, widząc ataki na islam ze strony jego krytyków i zły stan duchowy muzułmanów. Poświęcił się służbie islamowi i gorąco modlił się o duchowe odrodzenie świata. Jego epokowe dzieło Brahiin-e-Ahmadiyya, opublikowane w czterech tomach od 1880 do 1884 roku, jest arcydziełem, w którym omawia się prawdę islamu oraz wspaniałości Koranu i Proroka, niech pokój i błogosławieństwa Allaha będą z nim.

Hadhrat Ahmad, pokój z nim, miał przywilej bycia odbiorcą Bożego objawienia od 1876 do 1908, kiedy umarł. W 1882 otrzymał swoje pierwsze objawienie dotyczące jego nominacji na Bożego Reformatora następującymi słowami:

,,Allah Cię błogosławi, O Ahmadzie. To nie ty rzuciłeś, ale Bóg rzucił. Najbardziej Miłosierny nauczył cię Koranu, abyś ostrzegał ludzi, których przodkowie nie zostali ostrzeżeni, i aby droga grzeszników mogła się ujawnić. Głoś: Zostałem powołany i jestem pierwszym z wierzących. ”[28]

Otrzymał również następujące objawienie:

,,Powiedz im, mam przy sobie świadectwo od Allaha, czy uwierzycie?Powiedz im, mam przy sobie świadectwo od Allaha, czy poddacie się? [29]

Posłuszny Bożemu rozkazowi oświadczył, że jest Mudżaddid (reformatorem) w XIV wieku ery islamskiej. Później 23 marca 1889, pod Bożym rozkazem, przyjął pierwszą przysięgę wierności w Ludhianie i w ten sposób utworzył Wspólnotę Ahmadiyya. Hadhrat Al-Haj Hafiz Maulvi Hakim Nuuruddin, który później został jego Pierwszym Następcą, miał zaszczyt być pierwszą osobą, która złożyła przysięgę wierności. Tego samego dnia czterdzieści osób przysięgło wierność Obiecanemu Mesjaszowi (as) i uroczyście obiecało, że przyznają pierwszeństwo religii nad sprawami doczesnymi.

Pod koniec 1890 roku n.e. Wszechmogący Allah objawił mu, że prorok Jezus, pokój z nim, umarł, a proroctwo o jego drugim przyjściu miało wypełnić się przez osobę taką jak Jezus i że był on Obiecanym Mesjaszem. Wśród objawień, które otrzymał w tym celu, były następujące:

„Mesjasz, syn Marii, prorok Allaha, umarł i w jego atrybucie przybyłeś zgodnie z obietnicą. I spełniła się obietnica Boga.” [30]

Po otrzymaniu tego wyjaśnienia od Wszechmogącego Boga, Hadhrat Ahmad, pokój z nim, twierdził w 1891 roku, że jest Obiecanym Mesjaszem i Mahdim, którego przyjście zostało przepowiedziane przez Proroka, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim. Hadhrat Ahmad, pokój z nim, podał też argumenty na poparcie swoich twierdzeń i napisał książki: Fatahi-Islam (Zwycięstwo islamu), Tauzihi-Maram (Wyjaśnienie celów) i Izalai-Auham (Usunięcie podejrzeń). Twierdził, że Bóg Wszechmogący posłał go, aby dał ludziom życie duchowe. Współcześni teolodzy odrzucili jego twierdzenia i spotkał się z burzą bardzo gwałtownego sprzeciwu.

W swojej książce Nuurul Haq (Światło Prawdy), część I, napisanej po arabsku i opublikowanej na początku 1894 r., Hadhrat Ahmad, Obiecany Mesjasz (as) wygłosił następujące skromne błagania:

,,O Boże! Czy nie jestem od Ciebie? Przekleństwo i zaprzeczenie stały się teraz niepomierne. Osądź między nami, a naszym ludem sprawiedliwie, wszelako Jesteś Najlepszy z tych, którzy sądzą. O Boże! ześlij mi Twą pomoc z Nieba i pomóż Twemu słudze w czasie niedoli. Stałem się jak słaby i zhańbiony, a ludzie mnie odrzucili i znieważyli.  Wszelako przyjdź mi z pomocą, tak jak pomogłeś Prorokowi, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim w dniu Badr. I chroń nas. O Najlepszy z Obrońców. Przecież jesteś Panem Miłosiernym. Wszelako wziąłeś na Siebie ukazywanie miłosierdzia, udziel nam jego części i okaż nam pomoc oraz zmiłuj się nad nami i zwróć się do nas ze współczuciem. Wszelako jesteś Najbardziej Miłosierny ze wszystkich, którzy okazują miłosierdzie.’’[31]

Wśród zarzutów podniesionych przeciwko niemu był również ten, że proroctwo dotyczące zaćmień Słońca i Księżyca nie zostało spełnione. Następnie Bóg Wszechmogący objawił ten niebiański Znak w roku 1311 Hidżri (1891 n.e.), kiedy nad Qadian w określonych dniach Ramadhanu wystąpiły zaćmienia Księżyca i Słońca, jako wypełnienie wielkiego proroctwa Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim. Zaćmienie Księżyca miało miejsce po zachodzie Słońca 13 dnia Ramadhanu (21 marca 1894), a zaćmienie Słońca w piątek, 28 dnia Ramadhanu (6 kwietnia 1894). Oprócz almanachów wzmianki o zaćmieniu znalazły się w ówczesnych indyjskich gazetach Azad oraz Gazecie Cywilnej i Wojskowej. Nawet teraz daty (ery chrześcijańskiej) tych zaćmień mogą być potwierdzone z Kanonu Zaćmień Oppolzera [32] i Nautical Almanac, Londyn, z 1894 roku [33]  .

Charakterystyka zaćmień Ramadhan 1311 Hidżri (marzec-kwiecień 1894)

Wkrótce po tym, jak zostały zauważone niebiańskie Znaki. Obiecany Mesjasz (as) napisał książkę Nuurul Haq (Światło Prawdy), część II, poświęconą niezwykle pouczającej dyskusji na temat dokładnego wypełnienia się wspaniałego proroctwa Proroka (saw) pokoju i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim. W tej książce wyjaśnił w świetle Bożego objawienia, że ​​prawdziwa interpretacja Hadisów jest taka, że ​​w czasach Mahdiego Księżyc zostanie zaćmiony w pierwszą z trzech nocy, podczas których może nastąpić zaćmienie Księżyca, tj. 13 dnia Ramadhanu, a zaćmienie Słońca nastąpi w środkowym dniu spośród dni, w których może wystąpić zaćmienie Słońca. tj. 28 Ramadhan.

Obiecany Mesjasz (as) zwrócił uwagę na kilka właściwości zaćmień, które czynią Znaki bardzo imponującymi. Zwrócił uwagę, że słowo pierwsze i środkowe użyte w Hadith spełniły się na dwa sposoby, a mianowicie w odniesieniu do daty i czasu. Zaćmienie Księżyca miało miejsce nie tylko w pierwszą z trzech nocy, ale także na początku nocy w Qadian. Zaćmienie Słońca nastąpiło nie tylko w środku dnia, ale także przed południem w Qadian. Nie nastąpiło to wcześnie rano i skończyło się przed południem. Słowo نصف użyte w Hadisach oznacza również połowę. Według Calcutta Standard Time zaćmienie Księżyca było widoczne w Indiach wieczorem między 19 a 21:30, a zaćmienie Słońca było widoczne w Indiach przed południem między 9 a 11 z rana. [34]

Wspomagany przez Boże objawienie Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił głębsze znaczenie Hadisów w następujący sposób:

,,Tak więc właściwa interpretacja i prawdziwe znaczenie wyrażenia „zaćmienie Księżyca nastąpi w pierwszą noc Ramadhanu” jest takie, że nastąpi ono w pierwszą z trzech nocy pełni Księżyca, a znacie wyrażenie białe noce. Oprócz tego istnieje również wskazówka, że ​​gdy zaćmienie Księżyca nastąpi w pierwszą noc pełni Księżyca, nastąpi ono na początku nocy, a nie po upływie pewnego czasu, jak to będzie jasne dla oświeconej osoby. A zaćmienie Księżyca wystąpiło odpowiednio i wielu widziało je w tym kraju.’’[35]

W odniesieniu do zaćmienia Słońca stwierdził:

Powiedzenie, że Słońce zostanie zaćmione w środku, oznacza, że ​​zaćmienie Słońca objawi się w taki sposób, że podzieli dni zaćmienia na dwie połowy. Nastąpi w drugim dniu zaćmienia, a jego czas nie przekroczy pierwszego dnia, ponieważ jest to granica połowy. Tak jak Bóg Wszechmogący zarządził, że zaćmienie Księżyca powinno nastąpić pierwszej nocy, tak też zarządził, aby zaćmienie Słońca miało miejsce w dniach zaćmienia w czasie określonym przez połowę. Stało się więc zgodnie z przewidywaniami. A Bóg Wszechmogący nie wyjawia Swoich tajemnic nikomu oprócz tych, których wybiera do reformacji świata. Stąd nie ma wątpliwości, że jego Hadisy pochodzą od Posłańca Boga, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, który jest najlepszym ze wszystkich posłańców.[36]

Dzięki łasce Wszechmogącego Allaha, podczas studiowania tego tematu, moja pokorna osoba miała wielkie szczęście otrzymać cenną zachętę, uwagę i modlitwy naszego Przywódcy, obecnego Przewodniczącego Wspólnoty Ahmadiyya, Hadhrat Mirza Tahira Ahmada, Czwartego Następca Obiecanego Mesjasza (as), niech Wszechmogący Allah wesprze go Swoją potężną pomocą i obdarzy go długim, zdrowym życiem. Podczas rozmowy z nim w Londynie wspomniałem mu, że proroctwo zawarte w słowach نصف منہ spełniło się dwojako, co do daty i czasu. Następnie skomentował, że trzeci sposób wypełnienia proroctwa polegał na tym, że zaćmienie było widoczne z półkuli Ziemi. Dodał, że proroctwo ukazuje wielkość Proroka (saw), pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim.

Jak wspomniano wcześniej, Koran wspomina również o zaćmieniach Księżyca i Słońca. Warto zauważyć, że podczas gdy Koran używa słowa خسف (Khasaf) dla zaćmienia Księżyca, nie używa słowa کسف (Kasaf) dla zaćmienia Słońca, ale opisuje zaćmienie Słońca w szczególny sposób, stwierdzając, że Słońce i Księżyc połączą się. Komentując ten punkt, Obiecany Mesjasz (as) rzekł:

,,Koran nie opisał zaćmienia Słońca jako کسوف (Kasuuf), aby wskazać dodatkowy punkt. Ponieważ to zaćmienie Słońca, które nastąpiło po zaćmieniu Księżyca, było nadzwyczajnym i rzadkim i jeśli szukacie na to świadectwa lub pragniecie świadectwa obserwatorów o niezwykłych i dziwnych cechach tego zaćmienia Słońca, to wiadomości podane w dwóch renomowanych i wiarygodnych gazetach „Pionier” i „Gazeta Cywilno-Wojskowa” powinny wystarczyć. Obie opublikowały to w swoich numerach z marca 1894 r.’’[37]

Zaćmienia są różnego rodzaju. Niektóre są wybitne, a inne słabe. Profesor JA Mitchell sklasyfikował zaćmienia w czterech kategoriach: (1) częściowe (2) obrączkowe (3) obrączkowo-całkowite(hybrydowe) i (4) całkowite. Podczas częściowego zaćmienia Słońce zostaje częściowo przesłonięte. Podczas zaćmienia obrączkowego środkowa część Słońca staje się ciemna, ale zewnętrzna krawędź pozostaje jasna. Podczas całkowitego zaćmienia Słońce jest całkowicie przesłonięte. Zaćmienie obrączkowo-całkowite, jak sama nazwa wskazuje, jest pośrednie między obrączkowym a całkowitym. W tym przypadku wierzchołek cienia Księżyca dociera właśnie do Ziemi. To najrzadsza z czterech kategorii. Profesor Mitchell wywnioskował z danych z poprzednich zaćmień, że w przeciętnym stuleciu całkowita liczba zaćmień wynosiła 237, z czego tylko dziesięć było typu obrączkowo-całkowitego. [38] Zaćmienia Słońca 28 Ramadhan 1311 Hidżri były typu obrączkowo-całkowitego. Różniło się zatem od zwykłych zaćmień, jak wskazywał Obiecany Mesjasz (as), pokój z nim. To było spektakularne zaćmienie.

Można również zauważyć, że zarówno zaćmienia Księżyca, jak i Słońca były widoczne z Indii. Zaćmienie Księżyca można zobaczyć z ponad połowy sfery ziemskiej, ale zaćmienie Słońca jest widoczne ze znacznie mniejszego obszaru. Często zdarza się, że zaćmienie Słońca jest widoczne tylko z obszaru słabo zaludnionego lub z oceanu. Zaćmienie Słońca z 6 kwietnia 1894 roku było widoczne z rozległego obszaru Azji, w tym z Indii. Profesor TR Von Oppolzer podał szczegóły obecnych i przyszłych zaćmień Księżyca i Słońca od 1208 p.n.e. do 2161 n.e. w swojej księdze Canon of Eclipses [39] . Pokazał za pomocą map ścieżki tylko wybitnych zaćmień Słońca; tj. kategorii pierścieniowych, pierścieniowo-całkowitych i całkowitych. Trasa zaćmienia Słońca z dnia 6 kwietnia 1894 roku znajduje się na mapie Oppolzera (wykres 148) [40]. Almanach żeglarski z 1894 r. również wskazał drogę tego zaćmienia za pomocą mapy [41]. Z obu tych źródeł widać, że ścieżka tego zaćmienia przebiega przez Indie.

Obiecany Mesjasz (as) i jego Towarzysze widzieli to zaćmienie z Qadian. Obiecany Mesjasz (as) orzekł, że ludzie powinni zastanowić się nad tym, że Znak objawił się w ich kraju. Napisał więc, co następuje:

,,O słudzy Boży, rozmyślajcie i myślcie. Czy uważacie za dopuszczalne, aby Mahdi urodził się w krajach Arabii i Syrii, a jego Znak miał objawić się w naszym kraju? A wiecie, że mądrość Boża nie oddziela Znaku od osoby, dla której Znak jest przeznaczony. Zatem jak to możliwe, że Mahdi powinien być na Wschodzie, a jego znak powinien być na Zachodzie. I to powinno wam wystarczyć, jeśli naprawdę szukacie prawdy.[42]

Krótko mówiąc, proroctwo naszego ukochanego mistrza, Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, wypełniło się z wielką dokładnością w najbardziej elegancki sposób:

,,Bowiem błogosławiony jest Allah, najlepszy ze stwórców.’’ [43]

Sir Isaac Newton odkrył prawo grawitacji w XVII wieku ery chrześcijańskiej. Szczegółowe obliczenia astronomiczne zaćmień nie były możliwe przed tym odkryciem. Ale nasz Mistrz, Prorok, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, wypowiedział tak zadziwiające proroctwo na podstawie wiedzy, którą nabył bezpośrednio od Wszechwiedzącego Boga. Nie mogę wyobrazić sobie lepszego niebiańskiego znaku niż ten, wskazującego na przyjście Obiecanego Mesjasza (as), pokój z nim.

Święty jest Allah, Godny chwały, Święty jest Allah, Wielki. O Allahu obdarz błogosławieństwem Muhammada i potomstwo Muhammada.

Gratulacje od Obiecanego Mesjasza ^(as) z okazji wypełnienia się Proroctwa

Obiecany Mesjasz (as) był zachwycony spełnieniem się wielkiego proroctwa Proroka, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim. Pełen wdzięczności dla Boga Wszechmogącego za Jego wspaniałą łaskę, napisał wiersz po arabsku [44].

Znaczenie niektórych wersetów w języku polskim jest następujące:

Dobra nowina wam, bracia wspólnoty.

Gratulacje dla was, przyjaciele społeczności.

Blask łaski Bożej uwidocznił się

I otwiera się droga dla osoby, która widzi;

Słońce i Księżyc w tych krajachzostały przyćmione, na mocy dekretu Boga, w Ramadhanie.

A proroctwo radosnej nowiny Naczelnego Proroka Allahawypełniło się w tak czysty sposób, że nie ma w nim żadnej skazy.

Dzisiaj każda oświecona osoba płacze napamiątkę łask Wszechmogącego Allaha.

I w uznaniu spełnienia proroctwa naszego prorokaI zastanawiamy się nad wielkością Allaha, prawdziwego Dobroczyńcy.

Dzisiaj każda osoba, która złożyła przysięgę wierności,wzrosła w wierze tak bardzo, jakby nabyła nową wiarę.

Teraz po RamadhanieDla innych jest jeden Iid (festiwal), ale dla nas są dwa.

Księżyc pokazuje ci światło przewodnictwa,a Słońce prowadzi cię ku wierze.

Dla waszej korzyści Znaki Stwórcy zostały zamanifestowane wwaszym własnym kraju dla osoby wspieranej przez Boga.

Czy to wyczyn astrologa,czy też wielki znak Boga Wszechmogącego?

To jest Hadith Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim.Zbawiciel stworzenia i przywódca dzielnych.

O mój ludu, mój znak był pokazany w Ramadhanieprzez naszego Łaskawego Boga i Obdarowującego Nagrodą.

Więc przeczytajcie, jeśli chcecie werset naszego Pana.. Księżyc zostanie zaćmiony i odstąpi od przestępstwa.

Hadith, który jest Hadisem opowiadanym przez potomka ProrokaW wyjaśnieniu wersetów Koranu.

To są słowa naszego Proroka i Umiłowanego. Zwróć sięwięc do nich i nie przejmuj się niskimi ludźmi.

To długi wiersz, który kończy się wersem:

O mój Panie, pobłogosław to ze względu na oblicze Muhammada,który jest najlepszy ze wszystkich szlachetnych i najczystszy ze wszystkich czystych.

O, Allah ześlij swoje miłosierdzie na naszego przywódcę i mistrza, Proroka Muhammada i jego potomstwo. Zaprawdę Ty jesteś Godny Chwały, Pan Honoru.

Druga para zaćmień Ramadhan 1312 Hidżri (marzec 1895)

Według innego Hadisu:

W Ramadhanie Słońce zostanie zaćmione dwukrotnie. [45]

W kolejnym roku 1895 n.e. zaćmienia Księżyca i Słońca ponownie wystąpiły w miesiącu Ramadhan, odpowiednio 11 i 26 marca. Te zaćmienia miały miejsce na Zachodzie. Nie były one widoczne z Qadian, ale kiedy miały miejsce zaćmienia, daty w Qadian były odpowiednio 13 i 28 Ramadhan. Data zaćmienia może różnić się w zależności od miejsca.

Obiecany Mesjasz (as) wspomniał o tych zaćmieniach także w swojej książce Haqiqatul Wahi. Pisał tak:

,,Jak stwierdzono w innym Hadisie, zaćmienie to miało miejsce dwukrotnie w Ramadhanie, najpierw w tym kraju, a następnie w Ameryce i za każdym razem miało miejsce w tych samych dniach. Ponieważ w czasie zaćmienia nie było na Ziemi pretendenta do Mahdiego Ma’hooda (Bożego Reformatora) i ponieważ nikt inny nie ogłosił tego zaćmienia swoim znakiem, opublikował setki broszur i książek w języku urdu, perskim oraz arabskim, ten niebiański Znak jest Dla mnie. Innym dowodem na to jest fakt, że dwanaście lat przed pojawieniem się tego znaku Bóg Wszechmogący poinformował mnie, że taki Znak nastąpi i ta wiadomość, która jest podana w Barahiin-e-Ahmadiyya została ogłoszona setkom tysięcy ludzi, zanim ten znak zamanifestował się.” [46]

Obliczenia oparte na pozycji Księżyca pokazują, że księżycowe doliny zaćmień odpowiadają trzynastemu i dwudziestemu ósmemu okresu Ramadhanu.

Odpowiedź na zarzuty, że zaćmienia Księżyca i Słońca miały miejsce wiele razy w Ramadhanie

Pojawiły się zastrzeżenia, że ​​zaćmienia Księżyca i Słońca miały miejsce kilka razy w miesiącu Ramadhan, a zatem nie mogą one być rozsądnym kryterium rozpoznania Bożego Posłańca. Prawdą jest, że oba zaćmienia miały miejsce w tym samym miesiącu Ramadhan wiele razy, ale ważne jest, aby zauważyć, że Hadith wspomina o konkretnych datach, a obecność pretendenta jest istotną częścią proroctwa. Słowa لم تکونا منذ خلق السموت و الارض użyte w Hadisach wyraźnie pokazują, że proroctwo jest bardzo ważne.

Badanie częstotliwości występowania zaćmień pokazuje, że w okresie około 22 lat mamy rok, a częściej dwa lata, w których w miesiącu Ramadhan występują zarówno zaćmienia Księżyca, jak i Słońca w pewnej części świata lub innej w dowolnej z dat zaćmienia. Zaćmienie Słońca nie musi nastąpić w tym samym miejscu, w którym nastąpiło zaćmienie Księżyca. Warto jednak zauważyć, że występowanie obu zaćmień w określonych terminach Ramadhanu z danego miejsca jest dość rzadkie. W ciągu dwóch stuleci (1800 do 2000 n.e.), które badaliśmy (dr GM Ballabh i ja), odkryliśmy, że zarówno zaćmienia Księżyca, jak i Słońca miały miejsce 17 razy w Ramadhanie, ale rok 1894 był jedynym rokiem, w którym oba zaćmienia były widoczne z Qadian w określonych dniach. Potwierdził to również pan AKBhatnagar, dyrektor Centrum Astronomii, India Meteorological Department, New Alipore, Kalkuta 700057. Krótko mówiąc, wystąpienie obu zaćmień nad Qadian w określonych dniach jest dość rzadkim wydarzeniem. Z wielu par zaćmień, które miały miejsce w Ramadhanie, tylko jedna miała określone właściwości. Więcej szczegółów w The Review of Religions, lipiec 1987. [47]

Ponadto, obecność głoszącego twierdzenie jest warunkiem koniecznym spełnienia proroctwa. Słowa Hadisu لمھدینا wyjaśniają, że ten Znak jest dla dobra Mahdiego. Samo występowanie zaćmień bez obecności takiej osoby nie ma znaczenia. Słowa لم تکونا منذ خلق السموت و الارض w Hadisach oznaczają, że taki Znak nigdy wcześniej nie wystąpił. Nie sugerują, że takie zaćmienia nigdy wcześniej nie miały miejsca. Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

,,Nie interesuje nas, jak często zdarzały się zaćmienia Słońca i Księżyca w miesiącu Ramadhan od początku świata do dzisiaj. Naszym celem jest tylko wspomnieć, że od czasu, gdy człowiek pojawił się na tym świecie, zaćmienia Słońca i Księżyca pojawiały się jako Znaki tylko w moim wieku dla mnie. Przede mną nikt nie znalazł się w takiej okoliczności, że z jednej strony twierdził, że jest Mahdi Mauud (Obiecanym Reformatorem), a z drugiej, w miesiącu Ramadhan, w wyznaczonych terminach, miały miejsce zaćmienia Księżyca i Słońca, a zaćmienia ogłaszał jako znaki na jego korzyść. Hadith z Darqutani w ogóle nie mówi, że zaćmienia Słońca i Księżyca nigdy wcześniej nie miały miejsca, ale wyraźnie mówi, że takie zaćmienia nigdy wcześniej nie występowały jako Znaki, ponieważ użyto słowa تکونا, które oznacza rodzaj żeński. Oznacza to, że taki Znak nigdy wcześniej nie zamanifestował się. Jeśli miało to oznaczać, że takie zaćmienia nigdy wcześniej nie wystąpiły, co oznacza płeć męską, a nie تکونا, która oznacza płeć żeńską. Z tego jasno wynika, że ​​odniesienie dotyczy dwóch znaków, ponieważ znaki są rodzaju żeńskiego. Dlatego jeśli ktoś myśli, że wiele razy miało miejsce zaćmienie Księżyca i Słońca, jego obowiązkiem jest pokazanie pretendenta do bycia Mahdim, który zadeklarował zaćmienia Słońca i Księżyca jako swój znak, a dowód ten powinien być pewny i rozstrzygający, a to może zdarzyć się tylko wtedy, gdy książka osoby tak twierdzącej, który twierdził, że jest Mahdi Ma’hood i napisał, że zaćmienia Księżyca i Słońca, które miały miejsce w Ramadhan w dniach określonych w Darqutani, są Znakami mojej prawdy. Krótko mówiąc, nie interesuje nas samo występowanie zaćmień Słońca i Księżyca, nawet jeśli zdarzały się one tysiące razy.’’[48]

Obiecany Mesjasz (as) powiedział dalej:

,,W rzeczywistości, od Adama do chwili obecnej nikt nigdy nie wypowiadał podobnego proroctwa. Proroctwo ma cztery aspekty: (1) wystąpienie zaćmienia Księżyca w pierwszą noc zaćmienia, (2) wystąpienie zaćmienia Słońca w środku dni zaćmienia, (3) wystąpienie w miesiącu Ramadhan oraz (4) obecność głoszącego twierdzenie, który został odrzucony. Dlatego jeśli zaprzecza się wielkości tego proroctwa, to pokaż jego paralelę na świecie i dopóki nie można znaleźć paraleli, proroctwo to zajmuje pierwsze miejsce wśród wszystkich proroctw, do których można zastosować werset فَلَا یُظۡہِرُ عَلٰی غَیۡبِہٖۤ اَحَدًا, ponieważ jest tutaj powiedziane, że od czasów Adama do końca nie ma paraleli. ’’[49]

Wyzwanie Obiecanego Mesjasza ^(as)

Obiecany Mesjasz (as), pokój z nim, również rzucił wyzwanie z nagrodą w wysokości tysiąca rupii każdemu, kto mógł wykazać, że taki Znak miał miejsce wcześniej. Oświadczył w następujący sposób:

,,Czy nie boicie się zaprzeczyć Hadisowi Posłańca Allaha, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, chociaż jego prawda stała się tak oczywista jak jasne Słońce? Czy możecie zaprezentować taki Znak w jakimkolwiek wieku w przeszłości? Czy czytacie w jakiejś książce, że jakaś osoba twierdziła, że ​​pochodzi od Boga Wszechmogącego, a potem, w jego czasach w Ramadhanie, nastąpiły zaćmienia Księżyca i Słońca, tak jak teraz widzieliście? Jeśli jesteście tego świadomi, opowiedzcie o tym, a dostaniecie tysiąc rupii jako nagrodę, jeśli możecie to pokazać. Zatem udowodnijcie to i weźcie tę nagrodę, a uczynię Boga Wszechmogącego Świadkiem tej obietnicy, a wy będziecie też świadkami, a Bóg jest Najlepszym ze wszystkich świadków. A jeśli nie możecie udowodnić, a nigdy nie będziecie w stanie udowodnić, to strzeżcie się Ognia, który jest przygotowany dla tych, którzy wprowadzają nieporządek.”[50]

Miłość Proroka ^(sa) do Mahdiego i

Hadhrat Hafiz Mirza Nasir Ahmad, Trzeci Następca Obiecanego Mesjasza (as, niech Allah się nad nim zlituje), zwykł mawiać, że słowa Nasz Mahdi w Hadisach oznaczają głęboką miłość, jaką Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha będą z nim, miał dla nadchodzącego Mahdiego.

Według innego Hadisu, Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, powiedział:

,,Pojawi się Al-Mahdi, namiestnik Allaha. Nawet jeśli masz czołgać się po górach lodu, powinieneś iść do niego i przekazać moje Salam (Pozdrowienia Pokoju) Mahdiemu i przysiąc mu wierność, bo ten Mahdi będzie namiestnikiem Boga.’’ [51]

Dlatego muzułmańskie duchowe osoby pragnęły szczerze przekazać Salam od Proroka (saw), pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, Mahdiemu, pokój z nim. W ten sposób na dworze Hadhrat Syed Ahmad Barelvi, Mudżaddid z XIII wieku (niech Allah się nad nim zlituje), poeta Hadhrat Momin z Delhi wyraził swoje tęskne pragnienie w następujący sposób:

زمانہ مہدی موعود کا پایا اگر مومنتو سب سے پہلے تو کہیو سلام پاک حضرت کا

Jeśli jesteś w czasach Obiecanego Mahdiego, O Mumin. To przede wszystkim przekaż Salam od Proroka. [52]

Podczas gdy z jednej strony stwierdzamy, że Prorok, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, miał wielką miłość do Mahdiego, z drugiej strony stwierdzamy, że Hadhrat Ahmad, Obiecany Mesjasz i Mahdi, pokój z nim, miał niezwykłą miłość do swojego najbardziej szanowanego mistrza i przywódcy, Proroka, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, co jest widoczne w jego niezliczonych pismach. Na przykład napisał:

Obdarz mnie swoim spojrzeniem miłosierdzia i miłościO mój panie, jestem Twoim najpokorniejszym niewolnikiem.

O mój umi, twoja miłość przeniknęłaMoją krew i moje życie, moje uczucia i moje serce.

O mój ogrodzie rozkoszy, od wspomnień Twego obliczanie jestem wolny ani na chwilę, ani na chwilę.

Moje ciało tęskni za lotem do CiebieJak bardzo chciałbym móc latać.

Moje serce i dusza są zachwycone pięknem Muhammada.Moje ciało jest jak proch ze ścieżki wydeptanej przez potomstwo Muhammada.

Okiem serca dostrzegłem i uchem inteligencji usłyszałem,że każda część wszechświata głosi piękno Muhammada.

Po Bogu jestem upojony miłością do Muhammada.Jeśli to jest niewierność, to na Boga jestem wielkim niewiernym.

Nasz przywódca, przez którego całe światłoma na imię Muhammad, jest moim ukochanym.

Zgubiłem się w jego świetle, stałem się całkowicie jego;On jest wszystkim, kim jestem? To jest esencja.

O mój umiłowany Boże, przysięgam na Twoją Jedność, że zapomniałem o sobie w miłości do ciebie ( Proroka).

Przysięgam na Boga, że ​​obraz wszystkich innych zniknął z mego sercaOd czasu, gdy zasadziłem twój obraz w moim sercu.

W ogóle nie widzę słabości religii Proroka (saw)O mój Władco obdarz mnie sukcesem i triumfem

O mój Panie, ześlij Swoje błogosławieństwa na Swojego Proroka na wieki wieków, zarówno w tym świecie, jak i w przyszłym. [53] ^[54]

Dzięki tej wspaniałej, duchowej osobie, który unicestwił się w miłości Proroka (saw) pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, świat w tym materialistycznym wieku usłyszał przemawiający głos Bożego Posłańca wzywającego nas do Boga, naszego Stwórcy i Mistrza, z takimi szczerymi słowami jak te:

,,Jak nieszczęśliwy jest człowiek, który jeszcze nie wie, że ma Boga, który ma władzę nad wszystkim. Nasz Raj jest w Bogu naszym. Nasze największe upodobania są w Bogu naszym, ponieważ widzieliśmy Go i znaleźliśmy w Nim wszelkie dobrodziejstwa. Warto zdobyć to bogactwo, nawet jeśli trzeba poświęcić swoje życie, aby je zdobyć. Ten rubin warto kupić, nawet jeśli trzeba się zatracić, aby go zdobyć. Wy, którzy jesteście pozbawieni, biegnijcie do tej fontanny, a ona was zadowoli. To źródło życia cię ocali. Co mam zrobić i jak zaimponować sercom tą dobrą nowiną i uderzając w jaki bęben mam oznajmić, że to jest wasz Bóg, aby ludzie mogli to usłyszeć? Jakie lekarstwo powinienem zastosować do uszu ludzi, aby słuchali?’’[55]

To są słowa Bożego Posłańca tego wieku, przepełnione najgłębszą miłością i współczuciem dla całej ludzkości. To chodziło o niego, kiedy Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, powiedział, że nawet jeśli wiara wzniesie się do Plejad, z pewnością ją znajdzie [56]. On jest światłem tego wieku. Jest długo oczekiwaną osobą, której Prorok, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim, tak czule nazywana naszym Mahdim i której przekazał swoje cenne pozdrowienia. Słońce i Księżyc dały świadectwo jego prawdzie.

Deklaracje dotyczące przysięgi Obiecanego Mesjasza

Obiecany Mesjasz (as) również oświadczył pod przysięgą, że jest Obiecanym Bożym Posłańcem oraz że zaćmienia Księżyca i Słońca są dla niego Bożymi Znakami. Oświadczył w następujący sposób:

W moim wieku tylko w miesiącu Ramadhan pojawiły się zaćmienia Słońca i Księżyca. W moim wieku tylko zgodnie z autentycznymi wypowiedziami Proroka i Koranu oraz wcześniejszymi Księgami, w całym kraju była zaraza, a w moim wieku powstała tylko nowa forma transportu, a mianowicie kolej i w moim wieku tylko, zgodnie z moimi proroctwami, nadeszły straszne trzęsienia Ziemi. Czyż sprawiedliwość nie wymaga, aby nie śmiano się mnie wypierać. Spójrzcie! Przysięgam na Boga Wszechmogącego i mówię, że zamanifestowały się tysiące znaków służących do ustalenia mojej prawdy i będą się manifestować. Gdyby to był plan człowieka, nigdy nie cieszyłby się takim wsparciem i pomocą. [57]

Powiedział dalej:

I przysięgam również na Boga Wszechmogącego, że jestem Obiecanym Mesjaszem i jestem tą samą osobą, którą obiecali prorocy. W Torze, Ewangelii i Koranie jest wiadomość o mnie i moim wieku, jest powiedziane, że będą zaćmienia na niebie i straszna plaga na Ziemi. [58]

Powiedział też:

Przysięgam na Boga, w którego ręce jest moje życie, że zamanifestował ten Znak na niebie, aby zaświadczyć o mojej prawdomówności, i zamanifestował to w czasie, gdy Maulwi (teologowie) nazwali mnie Dadżdżal (Antychryst), największym kłamcą, niewiernym, a nawet największym niewierzącym. Jest to ten sam Znak, co do którego dwadzieścia lat temu obiecano mi w „Barahiin-e-Ahmadiyya”, a mianowicie: „Powiedz im, że mam przy sobie świadectwo Allaha, czy przyjmiecie je, czy nie?”. Należy pamiętać, że choć istnieje wiele dowodów od Boga Wszechmogącego na potwierdzenie mojej prawdziwości i ponad sto spełnionych proroctw, których świadkami są setki tysięcy ludzi, to jednak w tym objawieniu to proroctwo zostało konkretnie wymienione, tj.; otrzymałem taki Znak, który nie był dany nikomu innemu od czasów Adama do chwili obecnej. W skrócie, mogę stanąć w świętych rejonach Kaՙaba i przysiąc, że ten Znak służy do zaświadczania o mojej prawdzie. [59]

W swoich wersetach Obiecany Mesjasz (as) apelował w następujący sposób:

Wyobrażać sobie, że przyjdzie Mahdi, który spowoduje rozlew krwiI sprawi, że religia będzie prosperować, zabijając niewiernych.

O ludzie nieświadomi, te idee są całkowicie błędne,są oszczercze i bezpodstawne i nie będą się rozwijać;

O moi drodzy, człowiek, który miał przyjść, już przyszedł.Nawet Słońce i Księżyc ujawniły wam tę tajemnicę.[60]

W innym kontekście powiedział:

Po mnie, jaki pożytek czeka na innych,nawróćcie się, bo nie wiadomo, jak długo ktoś będzie żyć.[61]

O Allahu, ześlij Swoje błogosławieństwa na Muhammada (pokój z nim) i jego potomstwo. I kończymy modlitwą: Wszelka chwała należy do Allaha, Pana wszystkich światów.

---

Bibliografia:

[1] Koran 72: 27-28.

[2] ,,Zaproszenie do Ahmadiyyat’’, Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad, Khalifatula Masiha II, Routledge i Kegana PAula, Londyn, 1980.

[3] Sunan Darqutani, tom. 1, str. 188, Ansari Press, Delhi

[4] Fatawa Hadisiya Hafiz ibn Hajr Makki – Allah Sheikh Ahmad Shahabuddin Hijrul Haishmi, wydano w Egipcie, str. 31.

[5] Ahwalul Akhirat, Hafiz Muhammad Lakhoke, str. 23, wydany w 1305 Hidżri.

[6] Akhri Bat, Maulvi Muhammad Ramzan Hanafi Mutabai wydany w 1278 Hidżri.

[7] Hujajul Kirama autorstwa Nawaba Siddeeqa Hasana Khana, str. 344.

[8] Aqaedul Islam Maulana Abdul Haq Muhaddas z Delhi, str. 182, wydrukowany w 1292 Hidżri.

[9] Qiyama Nama Farsi, Alamat Qiyamat Urdu — Hadhrat Shah Rafeeuddin Muhaddas z Delhi.

[10] Iqtirabus-Saa’at autorstwa Nawaba Siddeeqa Hasana Khana, str. 106, wydany w 1301 Hidżri.

[11] Maktoobaat-e-Imam Rabbani Mujaddid Afle Sani, tom. 2, str. 132.

[12] Baharul Anwar, tom. 13, str. 85.

[13] Ikmaluddin, str. 368.

[14] Ahmadiyya Pocket Book autorstwa Malika Abdura Rahmana Khadima, wydany w 1938 roku.

[15] Dwóch Niebiańskich Świadków, Księżyc i Słońce, o znaczeniu i wielkości Ramadhanula Mubaraka autorstwa Maulvi Abdul Haq Fazl, opublikowane przez Nashro Ishaat Jamat Ahmadiyya, Hyderabad, w urdu.

[16] Musleh Akhir Zaman (Reformator ostatniego wieku) Maulvi Bashir Ahmad z Delhi, opublikowany przez Nazir Dawato Tabligh, Qadian

[17] Chaowdvin Sadi Ki Ghair Mamooli Ahmiyyat (Niezwykłe znaczenie XIV wieku) Maulana Dost Muhammad Sahid, str. 122.

[18] Koran, 75:7-11.

[19] Biblia, Ewangelia wg Św. Mateusza, 24:29.

[20]Sursagar.

[21] Sri Guru Garanth Sahib

[22] Musleh Akhir Zaman (Reformator ostatniej epoki) autorstwa Maulvi Bashir Ahmad, Nazir Dawato Tabligh, Qadian.

[23] Sat Sandesh autorstwa Maulvi Hamiduddin Shams, opublikowanej przez Muzułmańską Misję Ahmadiyya w Hyderabad.

[24] Koran, 36:37-41

[25] Koran, 55:6.

[26] Nowoczesny przewodnik po astronomicznych obliczeniach kalendarza islamskiego, czasu i Qibla autorstwa dr Mohammada Ilyasa, Berity Publishing Kuala Lumpur, 1984

[27] Akrabul Mawarid, tom. 2.

[28] ,,Barahiin-e-Ahmadiyya’’ cz. 3, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim

[29] „Barahiin-e-Ahmadiyya” cz. 3, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim.

[30] „Tadhkirah” (Objawienia Obiecanego Mesjasza (as), pokój z nim).

[31] ,,Ruuhani Khazain’’, tom. 8, str. 6 w odniesieniu do Noorul Haq, część I.

[32] Canon of the Eclipses prof. TR von Oppolzer, Dover Publications, Nowy Jork, 1962.

[33] Almanach żeglarski, Londyn, 1894.

[34] Alfazl, 17 August 1973.

[35] Noorul Haq Part II by Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as)

[36]Noorul Haq Part II by Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as)

[37] Noorul Haq Part II by Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as)

[38] Zaćmienia Słońca, Prof. J. A. Mitchell, Columbia University Press, New York, 1962.

[39] Zaćmienia Słońca, by Prof. J. A. Mitchell, Columbia University Press, New York, 1962.

[40] Zaćmienia Słońca, by Prof. J. A. Mitchell, Columbia University Press, New York, 1962.

[41] Almanach żeglarski, Londyn, 1894.

[42] ,,Nuurul Haq’’, część II, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as)

[43] Koran, 23:15.

[44] Noorul Haq, część II, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim.

[45] Mukhtasir Tazkira Qurtabi, str. 148, Alqutub ur Rabbani Sheikh Abdul Wahab Sherani.

[46] Haqiqatul Wahi, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim, wydany w 1907.

[47]Lunar and Solar Eclipses as Signs of the Promised Messiah, by Saleh Mohammad Alladin, Review of Religions, tom. 82, nr. 7, czerwiec 1987 oraz The Minaret, tom 19, str. 2, str. 52, 1988.

[48] ,,Chashma-e-Marifat’’, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as).

[49] ,,Tohfa-e-Golarviyya’’ Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as), wydany w 1900.

[50] ,,Noorul Haq’’, część II, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as).

[51] Sunan Ibn-e-Maja, tom 2, Rozdział o przyjściu Mahdiego, The Badr Weekly, Qadian, 23 kwietnia, 1987.

[52] ,,The Extraordinary Importance of the Fourteenth Century’’, Maulana Dost Muhammad Shahid, str. 44.

[53] ,,Al-Qasidah’’ (wiersz w języku arabskim autorstwa Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim, na cześć Proroka, pokój i błogosławieństwa Allaha niech będą z nim.)

[54] Durre Samin (Wiersze w języku urdu, autorstwa Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim.)

[55] ,,Kashti Nuuh’’ Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim

[56] Bukhari and Muslim Sharif, Hadiqatul Saleheen, Malik Saifur Rahman, str. 441.

[57] ,,Haqiqatul Wahi’’ Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim, str. 45.

[58] ,,Dafiul Balaa’’,  Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim, str. 18.

[59] ,,Tohfa-e-Golarviyya’’,  Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim, str. 53.

[60] Durre Samin (Wiersze w języku urdu, autorstwa Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim)

[61] Durre Samin (Wiersze w języku urdu, autorstwa Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, pokój z nim)