Ustanowienie prawdziwości Obiecanego Mesjasza (as) z Koranu
Koran zawiera bezwarunkowe twierdzenie i mówi Prorokowi ( saw ), aby:
„Powiedz: „Jeśli miłujecie Allaha, idźcie za mną. Wtedy i Allah umiłuje was i przebaczy wam wasze grzechy. Bo Allah najbardziej przebacza i jest Litościwy.” ”( 3:32 ).
Ten werset dobitnie deklaruje, że cel, jakim jest osiągnięcie Bożej miłości, jest teraz możliwy tylko dzięki podporządkowaniu się Prorokowi (sa) i podążaniu za nim. Werset ten sugeruje również, że Obiecany Mesjasz (as) i Imam Mahdi (as) byliby zatem wyznawcami Proroka (sa). Oznacza to ponadto, że powtórne przyjście wszystkich tych proroków, których oczekują inne religie, spełni się również w osobie Obiecanego Mesjasza (as) i Imama Mahdiego (as). Wiemy na pewno, że do tej pory nikt, kto odszedł, 3wstąpił do nieba lub zniknął, nie powrócił na ziemię. To jest sprzeczne z prawem Bożym. Każde powtórne przyjście lub ponowne przyjście będzie tylko podobne duchowo. Obiecany Mesjasz (as) i Imam Mahdi, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as) dokładnie wypowiedział się na ten temat. Na każdego człowieka, który twierdzi, że pochodzi od Boga, prorokuje i pokazuje Boże znaki, należy patrzeć poważnie i uczciwie. Przypomina nam o tym Koran, który stwierdza:
„A pewien wierzący mężczyzna spośród ludu Faraona, który ukrywał swą wiarę, rzekł: „Czy zabijesz człowieka dlatego, iż powiada: ‘Moim Panem jest Allah’, podczas gdy on sam dostarczył wam wyraźnych dowodów od waszego Pana? I jeśliby był kłamcą na niego spadnie grzech kłamstwa. Lecz jeśli jest prawdomówny, wówczas część z tego, czym was straszy, z pewnością na was spadnie. Niechybnie Allah nie prowadzi tego, który przebiera miarę i jest wielkim kłamcą.”( 40:29 )
Przyjrzyjmy się Koranowi i zobaczmy, co mówi o przyjściu proroka z Ummah (wyznawców) Proroka (sa). [i]
Werset #1
„ (…) Naprawdę żyłem między wami na długo przedtem. Czyż zatem nie rozumiecie?” (10:17)
Dowód: Prorok ( saw ) otrzymał od Boga polecenie, aby powiedział ludziom, że jego życie przed proroctwem jest dowodem na prawdziwość jego twierdzeń. To samo dotyczy Obiecanego Mesjasza (as). Kiedy ocenia się jego życie przed jego twierdzeniami, staje się jasne jak światło dzienne, że był bardzo prawdomówną osobą. On sam otrzymał objawienie: „Przedtem spędziłem z wami całe życie, czy nie rozumiecie?” ( Tadhkirah, str. 111). Pisze również: „Nie możesz znaleźć żadnej winy, oszustwa lub kłamstwa w moim życiu (przed moim twierdzeniem), tak abyś mógł pomyśleć, że osoba, która jest przyzwyczajona do kłamstwa i oszukiwania innych, ponownie skłamała (w swoich twierdzeniach). Kto z was może powołać się na taką winę w moim życiu? Dlatego to dzięki swej łasce Bóg zachował mnie sprawiedliwym od samego początku i jest to argument dla tych, którzy zastanawiają się” ( Tadhkiratush Shahadatain , Ruhani Khaza’in, t. 20, str. 64).
Werset #2
„Bo któż jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wymyśla kłamstwa przeciwko Allahowi lub traktuje Jego Znaki jak kłamstwa? Zaprawdę, niesprawiedliwym nie będzie się wiodło.” (6:22 )
Dowód: W tym wersecie wrogom Proroka ( saw ) powiedziano, że ci, którzy fałszują kłamstwa przeciwko Allahowi, nigdy nie odnoszą sukcesu. Prorok ( saw ) odnosi sukces, a to oznacza, że przyszedł od Boga. To samo dotyczy Obiecanego Mesjasza (as), który rzucił wyzwanie swoim przeciwnikom i żaden z nich nie odniósł sukcesu przeciwko niemu.
Werset #3
„ Allah postanowił: ,,Najpewniej Ja zwyciężę, Ja i Moi Posłańcy”. Zaprawdę, Allah jest Potężny, Silny.” (58:22)
Dowód: W wersecie tym jest wyraźnie powiedziane, że społeczność ustanowiona przez Boga przez Jego Posłańców zawsze zwycięża nad swoimi przeciwnikami. Wrogowie Obiecanego Mesjasza (as) również podejmowali w ciągu ostatnich 130 lat liczne próby zniszczenia go, ale nigdy im się to nie udało. Jednak Dżamaՙat zawsze panowało nad nimi.
Werset #4
„Lecz my uratowaliśmy jego oraz tych, którzy z nim byli w Arce. I uczyniliśmy to Znakiem dla wszystkich ludów.” (29:16)
Dowód: W czasach Noego (as) nadszedł potop, który zniszczył przeciwników Noego (as). W Arce przetrwał tylko Noe (as) i jego wyznawcy. W ten sam sposób w czasach Obiecanego Mesjasza (as) szerzyła się zgodnie z proroctwami wielka epidemia dżumy. Zginęła duża liczba ludzi, w tym wielu przeciwników Obiecanego Mesjasza (as). To właśnie w środku tej epidemii Obiecany Mesjasz (as) otrzymał objawienie: „Będę chronił każdego, kto jest w czterech ścianach twojego domu”. Wyjaśniając to objawienie, pisze: „Nie należy rozumieć, że chodzi tylko o takich ludzi, którzy mieszkają w moim domu z cegły i zaprawy. Odnosi się to raczej do wszystkich tych, którzy podążają za mną całkowicie i mieszkają w moim duchowym domu” ( Arka Noego , str. 19). I tak właśnie stało się. Historia potwierdza fakt, że wszyscy w domu Obiecanego Mesjasza (as) dosłownie pozostali bezpieczni przed zarazą, a ci, którzy byli jego szczerymi wyznawcami, również pozostali bezpieczni.
Werset #5
„I gdyby on wymyślił i przypisał Nam jakieś powiedzenie, My z pewnością pochwycilibyśmy go za prawą dłoń, a wtedy niechybnie My przecięlibyśmy jego nić życia.” (69: 45-47)
Dowód: Ten werset pokazuje, że Prorok ( saw ) jest prawdziwym prorokiem, ponieważ otrzymał długie życie po przedstawieniu światu, że otrzymuje objawienia od Boga. Wiemy, że Prorok ( saw ) żył 23 lata po otrzymaniu pierwszego objawienia. Dlatego nie może przyjść fałszywy prorok, który twierdzi, że otrzymał objawienia od Boga przez okres dłuższy niż 23 lata. Kiedy to kryterium stosuje się do Obiecanego Mesjasza (as) dowiadujemy się, że pierwsze objawienia otrzymał pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku i przez ponad 45 lat otrzymywał objawienia od Boga.
To z kolei dowodzi, że jego twierdzenie jest prawdziwe, ponieważ Bóg nie przyznałby tak długiego czasu fałszywemu pretendentowi do objawienia. Z drugiej strony muzułmanie nie będący Ahmadi twierdzą, że Obiecany Mesjasz (as) był fałszywy, mimo że otrzymywał objawienia przez okres dłuższy niż 23 lata. Jeśli to prawda, nasze pytanie do nich brzmi następująco: Jeśli fałszywy pretendent może nadal domagać się fałszywych objawień przez okres 23 lat, jak możemy wnioskować z powyższego wersetu, że Prorok ( saw ) rzeczywiście był prawdziwym pretendentem jeśli otrzymywał objawienia tylko przez okres 23 lat? Innymi słowy, stanowisko nie-Ahmadi zostaje unieważnione przez główny argument przedstawiony w powyższym wersecie.
Werset #6
„To On jest Znawcą niewidzialnego i to On nikomu nie objawia swoich tajemnic. Z wyjątkiem Swego Posłańca, którego sobie wybierze. Wtedy On czyni, iż straż broniących aniołów idzie przed nim i za nim”. (72:27-28)
Dowód: Prawdziwy prorok Boży otrzymuje obfitość wiedzy o tym, co niewidzialne. Obiecany Mesjasz (as) również otrzymał tę wiedzę, co czyni go prawdziwym posłańcem Boga. W celu szczegółowego przestudiowania proroctw Obiecanego Mesjasza (as) wspaniałą książką do przestudiowania jest Haqiqatul Wahi, w której wymienił wiele swoich spełnionych proroctw. Inną książką do przestudiowania w celu zapoznania się z ich krótszą listą jest Zaproszenie do Ahmadiyyat .
Werset #7
„On też powoła spośród nich tego, który jeszcze do nich nie dołączył. On jest Potężny, Mądry.” ( 62:4 )
Dowód: Patrzenie na ten werset w kontekście pokazuje, że mówi on o przyjściu Proroka ( saw ) do „innych spośród nich, którzy jeszcze się do nich nie przyłączyli”. Odnosi się to do Drugiego Przyjścia Proroka (sa) wypełnionego metaforycznie w Obiecanym Mesjaszu (as). W Sahih Bukhari napisano, że Abu Hurairah (ra) stwierdza: „Pewnego dnia siedzieliśmy z Prorokiem, kiedy została objawiona Surah Dżumu’ah. Zapytałem Proroka: „Kim są ludzie, których tyczą się słowa: I wśród innych spośród tych, którzy jeszcze do nich nie dołączyli. Wśród nas siedział Pers Salman. Po tym, jak wielokrotnie zadałem mu to samo pytanie, Prorok położył rękę na Salmana i powiedział: „Gdyby Wiara udała się do Plejad, człowiek z nich z pewnością by ją znalazł.” (Bukchari)
Werset #8
„Zaprawdę, wysłaliśmy do Was Posłańca, który jest nad wami świadkiem, tak jak wysłaliśmy Posłańca do Faraona.” (73:16)
Dowód: W tym wersecie Prorok (sa) jest porównany do Proroka Mojżesza (as). Obaj są praworządnymi prorokami i mają wiele podobieństw. Jedno z podobieństw polega na tym, że ich narody również miały być do siebie podobne. Tak jak bliscy Boga nadal rodzili się we wspólnocie Mojżesza (tj. Izraelici), tak bliscy Boga nadal rodzili się we wspólnocie Muhammada (sa). Dlatego prawo Muhammada jest podobna do Zakonu Mojżeszowego. Aby podobieństwa były kompletne i idealnie wyrównane, konieczne było również, aby tak jak Mesjasz pojawił się w XIV wieku po Proroku Mojżeszu (as), tak Mesjasz musiał pojawić się w XIV wiek po proroku Muhammadzie (sa). Tym Mesjaszem jest Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad (as).
Werset #9
„Czyż zatem może być ten, który stoi wobec wyraźnych dowodów od swego Pana i za którym idzie jego świadectwo i przed którym była Księga Mojżesza, przewodnictwo i )
Dowód: W wersecie tym przytoczono trzy argumenty na poparcie Proroka(saw) w słowach: (a) „Kto stoi wobec wyraźnych dowodów od swego Pana”, (b) „za którym idzie jego świadectwo” i (c) „przed którym była Księga Mojżesza”. „Wyraźnym dowodem od jego Pana” była wielka moralna rewolucja, jaką Prorok dokonał w życiu swego zepsutego i dekadenckiego ludu, a „za którym idzie jego świadectwo” oznacza, że będzie wielu Bożych nauczycieli, którzy będą podążać za Prorokiem (sa) i świadczyć o jego prawdzie, świadkiem par excellence byli Obiecany Mesjasz (as) i Mahdi (as) a słowa „przed którym była Księga Mojżesza” wskazują na proroctwa, które znajdują się w Biblii na temat Proroka ( saw ) .
Werset #10
„ Allah obiecał tym z was, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, że z pewnością uczyni ich Spadkobiercami na ziemi, tak jak uczynił Spadkobierców spośród tych, którzy byli przed nimi.” (24:56)
Dowód: Ten werset mówi również o podobieństwie między prawem Proroka Muhammada (sa) a Proroka Mojżesza (as). Obaj byli niosącymi prawo prorokami, za którymi podążali specjalni następcy Boga Wszechmogącego. Jednym z ważnych następców po Mojżeszu (as) był Jezus Chrystus (as), Mesjasz, który przyszedł pod koniec Zakonu Mojżeszowego, tj. 1400 lat po Mojżeszu (as). W ten sam sposób Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad (as), Mesjasz, przyszedł 1400 lat po proroku Muhammadzie (sa). Co więcej, według jednego z Hadith w Sahih Bukhari (Mesjasz jest określany jako Imamukum minkum(Twój Imam spośród Ciebie). Słowo minkum jest również użyte w powyższym wersecie Koranu w odniesieniu do faktu, że nie będzie on osobą spoza społeczności muzułmańskiej. Zamiast tego narodzi się we wspólnocie i otrzyma od Boga polecenie prowadzenia.
Werset #11
„I którzy wierzą w to, co zostało objawione tobie, jak i w to, co zostało objawione przed tobą, i mocno wierzą w Życie Przyszłe.” (2:5)
Dowód: Ten werset mówi o objawieniu Boga Wszechmogącego. Sprawiedliwi mają wierzyć w trzy rodzaje objawień:
- Objawienie Koranu (to, które zostało ci objawione)
- Te objawienia, które pojawiły się przed Koranem (to, które zostało objawione przed tobą)
- Te objawienia, które mają nadejść po Koranie (co dopiero nadejdzie)
Wśród tych objawień są objawienia dla Obiecanego Mesjasza (as).
Werset #12
„Allah wybiera swych Posłańców spośród aniołów i spośród ludzi. Zaiste, Allah jest Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący.” (22:76)
Dowód: Praktyką Boga Wszechmogącego jest wysyłanie Swoich Posłańców i praktyka ta nie ustała. Użyte w tym wersecie słowo yastafee to czas teraźniejszy i przyszły w arabskim, zwany fail mudhari’. Dlatego nawet w przyszłości, jeśli Allah zechce wysłać Posłańców, aby zreformowali ludzi i poprowadzili ich na właściwą ścieżkę, zrobi to. Proroctwa dotyczące czasu Obiecanego Mesjasza (as) mówią o takim czasie, kiedy pojawi się potrzeba jego przyjścia, ponieważ ludzie opuściliby w tym czasie właściwą drogę.
Werset #13
„I z najodleglejszego zakątka miasta przybył mężczyzna biegnąc. Powiedział: „O ludu mój, idź za Posłańcami”. Idź za tymi, którzy nie proszą was o żadną nagrodę i którzy są właściwie prowadzeni.” Dlaczegóż nie miałbym czcić Tego, który mnie stworzył i do którego będziecie zawróceni? „Czy mam poza Nim brać sobie innych za bogów? Gdyby Bóg Miłosierny pragnął mnie skrzywdzić, ich wstawiennictwo na nic by mi się nie zdało ani nie są oni w stanie mnie uratować. W takim razie rzeczywiście byłbym w jawnym błędzie. Ja wierzę w waszego Pana, więc wysłuchajcie mnie.” Powiedziano mu: Wejdź do Raju”. On rzekł: „O, gdybyż mój lud wiedział, jakże miłosiernie udzielił mi Pan mój przebaczenia oraz uczynił mnie jednym z szanowanych!” I przeciwko jego ludowi nie zesłaliśmy zastępów z nieba, ani żadnych takich nie zsyłamy. Wystarczył jeden tylko podmuch i – patrz! – wymarli. Biada sługom moim! Zawsze, gdy przybywa do nich Posłaniec, oni tylko wyśmiewają się z niego.” (36:21-31)
Dowód: Ten fragment Koranu mówi o człowieku lub radżul, ukrytym odniesieniu do Obiecanego Mesjasza (as). Obiecany Mesjasz (as) został nazwany radżulem przez Proroka (sa), jak omówiono to w wersecie 7 powyżej. Pięciotomowy komentarz Koranu odnotowuje następujące punkty z tego fragmentu, które wskazują na Obiecanego Mesjasza (as):
- Miasto prawdopodobnie odnosi się do Proroka ( saw ), jak wskazano w 36:14 .
- Słowa „I z najodleglejszego zakątka” wskazują, że Mesjasz pojawi się daleko od Mekki.
- Słowo yas’aa oznacza wysiłek lub dążenie, a to wskazuje, że Mesjasz podjąłby ogromne wysiłki na rzecz odrodzenia islamu
- Obiecany Mesjasz (as) wezwał świat do przyjęcia prawdy wszystkich proroków, o której mowa w 36:21
- W 36:23 jest powiedziane, że jest on oddany Bogu Wszechmogącemu, co oznacza specjalną przysięgę złożoną przez każdego Ahmadi, gdy podąża za Obiecanym Mesjaszem (as): Dam pierwszeństwo mojej wierze przed wszystkimi sprawami doczesnymi.
- 36:24 wskazuje, że w czasach Obiecanego Mesjasza (as) ludzie czcili innych bogów
- 36:26 wskazuje, że Obiecany Mesjasz (as) zaprosi ludzi do Boga, a nie położy podwaliny pod nową religię.
- 36:27 wspomina o raju, który odnosi się do faktu, że pod Bożym przewodnictwem Obiecany Mesjasz (as) ustanowił Bahishti Maqbarah (Niebiański Cmentarz), na którym pochowani są prawi ludzie. Są to ci, którzy podejmują szczególne zaangażowanie w Jego Szariat i wydają 1/10 swoich dochodów na sposób Boga.
- 36:30 odnosi się do broni atomowej i nuklearnej oraz innych rodzajów potężnych bomb, które zostaną wynalezione w czasach Obiecanego Mesjasza (as) i spowodują natychmiastową śmierć.
Werset #14
Drogą tych, których obsypałeś dobrodziejstwami, nie tych na których jesteś zagniewany ani tych, którzy błądzą. (1:7)
Dowód: Muzułmanie codziennie szukają błogosławieństwa Allaha. Jednym z tych błogosławieństw jest proroctwo. Tak jak dawne narody otrzymały to błogosławieństwo, muzułmanie również otrzymali to błogosławieństwo. Było to szczególnie widoczne w czasach Obiecanego Mesjasza (as) , kiedy muzułmanie zboczyli z właściwej ścieżki i potrzebny był Prorok, aby sprowadzić ich z powrotem na właściwą ścieżkę.
Werset #15
„Ci zaś, którzy będą posłuszni Allahowi i temu Posłańcowi, znajdą się wśród tych, których Allah obsypał swymi błogosławieństwami – Proroków, Prawdomównych, Męczenników i Sprawiedliwych. A są oni wspaniałym towarzystwem”. (4:70)
Dowód: W tym wersecie wymienione są cztery duchowe pozycje: (1) Sprawiedliwi, (2) Męczennicy, (3) Prawdomówni oraz (4) Prorocy. Werset wyraźnie mówi, że ci, którzy są posłuszni Allahowi i Prorokowi ( saw ) otrzymają jedną z tych pozycji. W innym wersecie Koranu jest napisane:
„Ci, co wierzą w Allaha i Jego Posłańca, oto Prawdomówni i Świadkowie w obliczu ich Pana. (…)” ( 57:20 ).
W związku z tym ci, którzy są wyznawcami Proroka ( saw ) otrzymują wszystkie pozycje, w tym pozycję Proroka. Jedyną ważną kwestią do zapamiętania jest to, że te etapy są przyznawane tym, którzy są posłuszni Prorokowi Muhammadowi (sa). Proroctwo Obiecanego Mesjasza(as) nie jest nowym proroctwem. Natomiast jest podporządkowane proroctwu Proroka Muhammada (sa). Wywodzi się z dobrodziejstwa Proroctwa Proroka Muhammada (sa).
Werset #16
„Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem”. (15:10)
Dowód: Obietnicą Allaha jest ochrona Koranu, zarówno w jego fizycznej formie i słowach, jak i jego duchowej esencji. Nie jest możliwe, aby muzułmanie zboczyli z właściwej ścieżki i nie zostali przywróceni przez Boga do prawdziwych nauk. Dlatego obiecano przybycie Khulafa i Mudżaddadiin. Ich przyjście ma chronić duchową esencję i nauki Koranu. Przyjście Obiecanego Mesjasza (as) było przepowiedziane na XIV wiek, ponieważ miało stać się czasem, w którym szerzą się różne formy niezgody.
Werset #17
„I obdarowaliśmy go Izaakiem i Jakubem oraz umieściliśmy Proroctwo, jak i Księgę pomiędzy jego potomkami. Daliśmy mu jego nagrodę w tym życiu, a w Życiu Przyszłym znajdzie się on z pewnością pośród sprawiedliwych”. (29:28)
Dowód: Muzułmanie recytują Duruud Shariif w każdym Salat i są również zachęcani do odmawiania go o innych porach dnia. Słowa Duruud Shariif brzmią następująco: Błogosław, o Allahu, Muhammada i jego lud, tak jak pobłogosławiłeś Abrahama i jego lud. Zaprawdę, Ty jesteś Godny Chwały, Wspaniały. Wynieś, o Allahu, Muhammada i jego lud, tak jak wyniosłeś Abrahama i jego lud. Zaprawdę, Ty jesteś Godny Pochwały, Wspaniały. Wyraźnie prosimy Allaha, aby zesłał błogosławieństwa i dobrobyt Prorokowi Muhammadowi (sa) i jego wyznawcom. W powyższym wersecie czytamy, że wyznawcy Abrahama (as) otrzymali nubułłah(Proroctwo) jako jedno z błogosławieństw Boga Wszechmogącego. Błogosławieństwo to jest również przyznawane wyznawcom Proroka Muhammada (sa) i zgodnie z proroctwami Obiecany Mesjasz (as) jest posłany jako Prorok Allaha.
Werset #18
„Jeżeli chodzi o tych, którzy powiadają: „Panem naszym jest Allah”, a potem pozostają wytrwali, zstępują do nich aniołowie, zapewniając ich: Nie bójcie się ani nie żałujcie, lecz radujcie się z dobrej nowiny o Ogrodzie, który wam przyobiecano” ”. (41:31)
Dowód: Ten werset wyraźnie stwierdza, że aniołowie zstępują na wierzących w tym życiu i tacy ludzie są pocieszani przez objawienie. Jak w świetle tego wersetu możemy założyć, że Bóg nie przemawia do Swoich wybranych sług?
Werset #19
„Na chmurę, która wielokrotnie daje deszcz, i na ziemię, która otwiera się ziołami.” (86:12-13)
Dowód: Naturalnym prawem Bożym jest to, że ziemia wysycha, gdy przez pewien czas nie padała na nią deszcz. To samo dotyczy sfery duchowej. Gdyby ludzie przez długi czas nie otrzymywali objawień od Boga, zgubiliby drogę i wpadliby w błąd. Pojawiłyby się wątpliwości i zaczęliby myśleć o objawieniu jako części dawno utraconej historii.
Dlatego jest to droga Boga, że tak jak deszcz co jakiś czas pada na ziemię, tak często objawienie przychodzi z nieba, aby trzymać ludzi na właściwej ścieżce.
Werset #20
„I przypomnij sobie, kiedy Jezus, syn Marii, powiedział: „O Dzieci Izraela, ja niechybnie jestem Posłańcem Allaha do was, wypełniającym to, co przede mną spośród przepowieści Torah, i niosącym dobrą nowinę o Posłańcu, który nadejdzie po mnie, a jego imię będzie Ahmad. A kiedy przybył on do nich ze zrozumiałym dowodami, oni rzekli: „To najwyraźniej czary” ”. (61:7)
Proroctwo zawarte w tym wersecie odnosi się do Proroka (saw), ale jako następstwo odnosi się również do Obiecanego Mesjasza (as) i Mahdiego (as) , ponieważ jego imię brzmiało Ahmad, w objawieniach Bożych nazywano go „Ahmad” („Barahiin-e-Ahmadiyya”), a w jego osobie miało miejsce Drugie Objawienie lub Drugie Przyjście Proroka (jak omówiono powyżej, 62:3-4 ).
Wniosek
Kończę modlitwą, aby Allah obdarzył nas mądrością odróżnienia prawdy od fałszu (Amiin). Allah ostrzega nas w Koranie:
„O dzieci Adama, gdyby Posłańcy przybyli do was spośród was samych, opowiadając wam o Moich Znakach, wtedy każdy, kto okazałby bojaźń przed Panem i spełniał dobre uczynki, nie pozna co to strach ani nie będzie żałować” ( 7:36 ).
Podobnie mówi:
„Bóg rzekł: „Odejdźcie stąd oboje. Niektórzy z was będą sobie wzajemnie wrogami. A jeśli przyjdzie do was przewodnictwo ode Mnie, wówczas ten, kto pójdzie za nim, nie zejdzie z drogi ani nie będzie żałował.” ( 20:124)
W Koranie jest o wiele więcej. Ukryte skarby wiedzy w Koranie są dla nas do odnalezienia. Niech Allah nam to umożliwi. Amiin.
Allahu 'A’lam [Allah wie najlepiej].
[i] Wiele argumentów przedstawionych w tym artykule jest parafrazowanych z Ahmadiyya Taleemi Pocket Book napisanej przez Qazi Muhammad Nazeer, Tablighi Pocket Book napisanej przez Malika Abdura Rahmana Khadima, Tafsiir-e-Sagheer, Krótkiego komentarza do Koranu i Komentarza do pięciu tomów Koranu.