Proroctwa Mesjasza - Drugie przyjście Jezusa (as) - Mesjasz przyszedł
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści
Proroctwa-Mesjasza

Mesjasz (as) to ten przepowiedziany, który przywróci wiarę światu po tym, jak zniknęła w niebiosach.

Proroctwa Mesjasza

,,I przekaż mu moje pozdrowienia pokoju’’ 1

„On jest Tym, który wysłał swojego Posłańca z przewodnictwem i Religią prawdy, aby uczynić, iż zwycięży ona nad wszystkimi religiami, bez względu na to, jak bardzo mogłaby się ona nie podobać tym, którzy przypisują Allahowi partnerów.” 2

Kiedy ten werset Koranu został objawiony Prorokowi (saw), islam był nadal zamknięty w sercu Półwyspu Arabskiego. Co więcej, muzułmanie byli nieistotni, a ich środki były skromne. Tak więc było to naprawdę wielkie proroctwo na zawsze zachowane w Koranie, a poprzez swoje wypełnienie miało na zawsze służyć (as)żywe świadectwo swojej prawdziwości i uniwersalności swojego przesłania.

Komentując ten werset w swojej wielkiej egzegezie, Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad (ra), Drugi Przywódca Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya, pisze:

„Większość komentatorów Koranu zgadza się, że werset ten odnosi się do Obiecanego Mesjasza, w którego czasie pojawią się wszystkie religie i zostanie ustanowiona wyższość islamu nad nimi wszystkimi.”3

Ponadto Prorok (saw) przy wielu okazjach dawał muzułmanom wyraźne wskazówki i przewodnictwo dotyczące Obiecanego Mesjasza. Od określenia czasu jego nadejścia, po wyszczególnienie okoliczności istniejących w tym czasie, a nawet opisując jego linię genealogiczną i miejsce jego przyjścia, Prorok (saw) stanowczo napominał muzułmanów, aby złożyli mu przysięgę wierności.

Proroctwa – Duchowy upadek

Prorok (saw) przekazał proroctwo, że w Dniach Ostatnich, świat ogółem, ale muzułmanie w szczególności, będą cierpieć z powodu okropnego duchowego upadku. Opisując ten straszny stan, Prorok (saw) powiedział:

„Nadejdzie czas, kiedy nic nie pozostanie z islamu poza jego nazwą, a z Koranu nie pozostanie nic poza jego zapisem/skryptem, ich meczety będą pełne wyznawców, którzy będą pozbawieni sprawiedliwości, cnoty i prawości. Ich Ulema [religijni uczeni] będą najgorszymi stworzeniami pod sklepieniem niebieskim. Wylęgną się z nich złe intrygi i do nich powrócą.” 4

 Renesans islamu

62 rozdział Koranu, Sura Al-Jumu’ah, posiada wielkie znaczenie w związku z pojawieniem się Obiecanego Mesjasza (saw). Zawiera radosną nowinę o wspaniałym następcy Proroka (saw), który pojawi się w Dniach Ostatnich oraz ponownie odmłodzi islam i doprowadzi do jego odrodzenia:

„On jest Tym, który wśród ciemnego ludu Posłańca powołał spośród nich samych, który przedstawia im Jego Znaki i oczyszcza ich, i naucza ich Księgi i Mądrości, choć przedtem oni zdecydowanie błądzili. On też powoła spośród nich tego, który jeszcze do nich nie dołączył. On jest Potężny, Mądry.” 5

Pod komentarzem do tego wersetu Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad(ra) wyjaśnia:

Ten werset oznacza, że ​​Przesłanie Proroka (saw) było przeznaczone nie tylko dla Arabów, wśród których się wychował, ale także dla wszystkich nie-Arabów, nie tylko dla jemu współczesnych, ale także dla przyszłych pokoleń po wsze czasy. Lub może to oznaczać, że Prorok (saw) zostanie wyniesiony wśród innych ludzi, którzy jeszcze nie dołączyli do jego bezpośrednich współwyznawców. Odniesienie w wersecie i dobrze znanej wypowiedzi Proroka (saw) odnosi się do Drugiego Nadejścia Proroka (saw) w osobie Obiecanego Mesjasza(as) w Dniach Ostatnich. Mówi Abu Hurairah:

„Pewnego dnia siedzieliśmy z Prorokiem(saw) kiedy Sura Al-Jumu’ah została objawiona. Zapytałem Proroka(saw), „Kim są ludzie, do których słowa ,,On też powoła spośród nich tego, który jeszcze do nich nie dołączył’’? Wśród nas siedział Pers Salman. Po tym, jak wielokrotnie zadawałem mu to samo pytanie, Prorok (saw) położył rękę na Salmanie i powiedział: „Gdyby wiara odeszła do Plejad, człowiek z nich z pewnością ją odnajdzie.” (Bukhari).

Ten Hadis pokazuje, że werset odnosi się do mężczyzny pochodzenia perskiego. Otóż, Obiecany Mesjasz (as), założyciel Ruchu Ahmadiyya, był pochodzenia perskiego. Inne wypowiedzi Proroka(saw) mówią o pojawieniu się Mesjasza w czasie, gdy nie pozostanie z Koranu nic, oprócz jego słów a z islamu, poza jego nazwą, tj. utracony zostanie prawdziwy duch islamskiej nauki. (Baihaqui).

Tak więc Koran i Hadis wydają się zgadzać, że ten werset odnosi się do Drugiego Przyjścia Proroka (saw) w osobie Obiecanego Mesjasza.” 6

Proroctwa – Mesjasz na wschód od Damaszku

Po określeniu rodowodu Mesjasza, Prorok (saw) również wypowiedział proroctwo dotyczące miejsca jego przyjścia:

„Isa ibn Maryam przybędzie w pobliżu białego minaretu na wschód od Damaszku.” 7

Obiecany Mesjasz(as) urodził się w 1835 roku w Qadian, Pendżab, Indie i to właśnie w Qadian ogłosił swoje twierdzenie oraz założył siedzibę swojej Społeczności. Qadian leży dokładnie na wschód od Damaszku, spełniając w ten sposób to wielkie proroctwo.

Ponadto Prorok (saw) odniósł się nawet do cech i wyglądu Mesjasza. Relacjonując   swój sen, Prorok (saw) kiedyś powiedział:

„I ujrzałem dzisiaj we śnie w pobliżu Ka’bah, człowieka o brązowej karnacji, najlepszej jaką można zobaczyć spośród brązowego koloru, a jego włosy były tak długie, że spadały między jego ramiona, woda ociekała mu z twarzy, a podczas okrążania Ka’ba opierał ręce na ramionach dwóch mężczyzn. Zapytałem, kto to jest. Odpowiedzieli, że to Jezus, syn Marii. 8

W innej tradycji, Prorok (saw) stwierdził:

„Między mną a przyszłym Mesjaszem nie ma proroka, który z pewnością pojawi się pośród was, a zatem, gdy go przyjmiecie, będzie człowiekiem średniego wzrostu, z jasnym kolorem i rudymi włosami. Będzie konfrontował się z innymi religiami w obronie islamu, złamie krzyż, zabije świnie i umorzy Dżizya.’’ 9

Przesłanie Proroka (saw) było przeznaczone nie tylko dla Arabów, wśród których wychował się, ale także dla wszystkich nie-Arabów, i nie tylko dla jemu współczesnych, ale także dla przyszłych pokoleń.

Błogosławiona Instytucja Kalifatu

Wśród ważnych znaków przepowiedzianych przez Proroka (saw) islamu o Mesjaszu było ustanowienie po nim instytucji Kalifatu. Prorok (saw) stwierdził:

„Okres proroczy pozostanie z wami tak długo, jak zechce Allah, a potem Allah Najwyższy go zniesie. Wtedy wyłoni się Kalifat oparty na proroczym standardzie wartości i pozostanie tak długo, jak zechce Allah, aby pozostał. Wtedy Bóg go zniesie. Wtedy rozpocznie się monarchia absolutna i pozostanie tak długo, jak zechce Allah, aby pozostała. Wtedy Bóg go zniesie. Wtedy zaczną się okrutne rządy i pozostaną tak długo, jak zechce Allah, aby tak pozostało. Wtedy Bóg go zniesie. Wtedy wyłoni się Kalifat oparty na proroczym standardzie wartości. Potem umilkł.’’ 10

Nawet pobieżne spojrzenie na historię islamu dowodzi, że słowa Proroka (saw) spełniły się dokładnie tak, jak zapowiedziano. Po śmierci Obiecanego Mesjasza (saw), Bóg Wszechmogący ustanowił Kalifat zgodnie z zasadami proroctwa.

Historia islamu udowadnia, że ​​słowa Prorok (saw) spełniły się dokładnie tak, jak przepowiedziano ponad 1400 lat temu. Dzisiaj Kalifat-e-Ahmadiyya jest żywym znakiem prawdziwości Obiecanego Mesjasza (as), ponieważ od ponad stu lat propaguje prawdziwe i nieskazitelne nauki islamu.

Stanowcze napomnienie

Prorok (saw) położył tak duży nacisk na znaczenie zaakceptowania Obiecanego Mesjasza (as), że ​​kiedyś powiedział:

,,Kiedy znajdziesz Mahdiego, złóż na jego dłonie Bai’at (przysięgę wierności). Musisz udać się do niego, nawet jeśli będziesz musiał dotrzeć do niego na kolanach przez góry pokryte lodem. On jest Mahdim i Kalifem Allaha.’’ 11

Prorok (saw) również poinstruował muzułmanów, aby przekazali pozdrowienia Obiecanemu Mesjaszowi (as):

„Ktokolwiek spośród was spotka Jezusa, syna Marii, powinien przekazać mu moje pozdrowienia.” 12

Jednakże, jak to miało miejsce w przypadku wszystkich proroków Boga Obiecany Mesjasz (as) miał napotkać ostrą i zajadłą opozycję i być wyśmiewanym.

,,Biada sługom moim! Zawsze, gdy przybywa do nich Posłaniec, oni tylko wyśmiewają się z niego.’’ 13

Dzisiaj, poprzez pojawienie się Hadhrata Mirzy Ghulama Ahmada (as) Obiecanego Mesjasza i Imama Mahdiego, oraz ustanowienie pochodzącej od Boga instytucji Kalifatu, nadal jesteśmy świadkami cudownych i zdumiewających znaków wypełniających to wielkie proroctwo.

Niestety, wielu muzułmanów, pomimo otrzymania tak jasnych i oczywistych wskazówek od Proroka (saw), zostało zaślepionych przez czystą ignorancję i uprzedzenia. Zamiast zwracać uwagę na niebiańskie wezwanie i ratować siebie raz swoje potomstwo przed zagładą, zdecydowali się przeciwstawić Mesjaszowi. Obiecany Mesjasz(as) stwierdza w jednym ze swoich pism:

„O ludzie, posłuchajcie mojego wezwania! Pamiętajcie, że to jest proroctwo od Tego, który stworzył ziemię i niebo. Sprawimy, że ten Jego Własny Ruch rozprzestrzeni się we wszystkich krajach i sprawimy, że zatriumfuje nad wszystkimi innymi poprzez rozumowanie i argumenty(…). Zapamiętajcie bardzo dobrze, że nikt nie zejdzie z nieba. Wszyscy nasi przeciwnicy, którzy żyją dzisiaj, umrą i żaden z nich nigdy nie zobaczy Jezusa, syna Marii, zstępującego z nieba. Wtedy też ich dzieci, które zostaną po nich, umrą i nikt z nich nie ujrzy Jezusa, syna Marii, zstępującego z nieba, a wtedy umrze także ich trzecie pokolenie i oni też nie zobaczą zstępującego syna Marii. Wtedy Bóg wywoła wielką konsternację w ich sercach, ale syn Marii nie zstąpi. Wtedy z przerażeniem mędrcy pośród nich porzucą tę wiarę i nie miną trzy stulecia od teraz, kiedy ci, którzy oczekują przyjścia Jezusa, syna Marii, czy to muzułmanie, czy chrześcijanie, całkowicie porzucą tę koncepcję. Wtedy tylko jedna religia zapanuje na całym świecie i będzie tylko jeden przywódca religijny. Przyszedłem tylko po to, aby zasiać ziarno, które zostało zasiane moją ręką. Teraz będzie rosnąć oraz kwitnąć i nie ma nikogo, kto mógłby przeszkodzić jego rozwojowi.”14

Uwagi końcowe:                                        

  1. Durr Mansur, tom 2.
  2. Koran, 61:10.
  3. Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmadra, Koran z tłumaczeniem i komentarzem (Islam International Publications, 1988), 2623.
  4. Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 99.
  5. Koran, 62: 3-4.
  6. Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmadra, Koran z tłumaczeniem i komentarzem (Islam International Publications, 1988), 2627.
  7. Sunan Ibn Majah 4075.
  8. Sahih Bukhari tom 2, Kitab Ahadith ul Anbiya strona 1071, Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 125.
  9. Sunan abi Dawood, tom 4, strony 117-118, Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 116.
  10. Musnad Ahmad bin Hanbal, Hadith Noman bin Bashir, tom 4, strona 273, Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 136.
  11. Sunan Ibn Majah, Kitab ul Fitan tom 2 strona 1367, Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 130.
  12. Durr e Mansoor, tom 2, strona 433, Qandil-I Sadaqat (Verlag Der Islam, 2012), 133.
  13. Koran, 36:31.
  14. Tadhkirat-ush-ShahadatainRuhani Khaza’in, Vol. 20, str. 67.

Czytaj

Udostępnij