Nadejście Obiecanego Mesjasza (as) | Znaki i cuda | Prawa kobiet | Welon
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Nadejście Obiecanego Mesjasza

Nadejście Obiecanego Mesjasza(as) zdarzył się w wyjątkowym czasie w historii. Wraz z nadejściem ery oświecenia wielu ludzi zakwestionowało relacje biblijne przez pryzmat nauki. Ponieważ religia, a zwłaszcza islam, są przedstawiane jako średniowieczne i przestarzałe, wielu ludzi wpadło w próżnię pozostawioną przez religię, a mianowicie ateizm. Jednak wiele religii jednocześnie prorokowało nadejście reformatora dla ich religii. To właśnie w tym momencie Bóg Wszechmogący wyznaczył Obiecanego Mesjasza(as) jako reformatora Dni Ostatnich, aby zjednoczyć ludzkość pod jednym sztandarem i udowodnić, że Bóg nadal istnieje oraz przemawia do tych, którzy starają się Go znaleźć. Napisał niezliczone książki obalające mity związane z religią, zreformował doktryny wiary Abrahama i opowiedział osobiste relacje dla poszukiwaczy prawdy, aby zrozumieć, że Bóg wciąż przemawiał do tych, którzy chcą Go znaleźć. Poniżej prezentuję zaledwie ułamek z bogactwa przekazanej przez niego wiedzy.

Niebiosa i ziemia pokażą swoje znaki na poparcie Mesjasza, bowiem on przywróci wiarę do jej pierwotnej formy

Cel nadejścia Obiecanego Mesjasza

„Głównym celem pojawienia się proroków na tym świecie oraz głównym celem ich nauczania i głoszenia jest to, aby ludzkość rozpoznała Boga Wszechmogącego i została uwolniona od życia, które prowadzi do piekła i ruiny i które jest znane jako Życie w grzechu. W rzeczywistości jest to najważniejszy cel postawiony przed nimi. Teraz, gdy Bóg Wszechmogący ustanowił dyspensę i wskrzesił mnie, ten sam cel, który jest wspólny dla wszystkich proroków, jest również celem mojego przyjścia, a mianowicie, że chcę nie tylko powiedzieć światu, kim jest Bóg, ale w rzeczywistości chcę, aby ujrzeli Go i wskazać im sposób powstrzymywania się od grzechu.” 1

Głównym celem pojawienia się proroka na tym świecie i głównym celem ich nauczania i głoszenia jest uznanie przez ludzkość Boga Wszechmogącego.

Prawda o dżihadzie

„Filozofia dżihadu i jego prawdziwe znaczenie są sprawami tak mało znanymi i głębokimi, że ludzie w tym wieku i w średniowieczu popełnili poważne błędy z powodu niezrozumienia jej. To uczyniło naukę islamu otwartą na krytykę przeciwników, podczas gdy islam jest religią świętą, która jest zwierciadłem prawa natury i ukazuje chwałę Boga […] Obiecany Mesjasz(as) przyszedł na świat, aby odrzucić pomysł chwytania miecza w imię religii oraz aby poprzez swoje rozumowanie i argumenty udowodnić, że islam jest wiarą, która wcale nie potrzebuje pomocy miecza do jej propagowania, ale nieodłączne cechy jego nauczania i jego prawdy, spostrzeżenia, racje, dowody, żywe wsparcie i znaki Boga Wszechmogącego oraz jego nieodłączne atrakcje są czynnikami, które przez cały czas przyczyniły się do jego postępu i  szerzenia.

Niech wszyscy, którzy głoszą, że islam został szerzony mieczem, zauważą, że ich twierdzenie jest fałszywe. Islam nie potrzebuje żadnego przymusu w jego szerzeniu. Gdyby ktokolwiek w to wątpił, niech przyjdzie do mnie, zostanie ze mną przez chwilę i sam obserwuje, że islam poprzez rozumowanie i Boże znaki udowadnia, że ​​jest żywą wiarą. Bóg Wszechmogący pragnie teraz i tak zdecydował, aby skutecznie odpierać wszelkie tego typu zarzuty, które zostały podniesione przeciwko islamowi przez ludzi o złych poglądach. Ci, którzy twierdzą, że islam rozprzestrzenił się mieczem, teraz będą zawstydzeni.” 2

Prawa kobiet

„Żadna inna religia nie chroniła praw kobiet tak jak islam. Nakazuje tak zwięźle:

„Tak jak mężczyźni mają prawa do kobiet, tak kobiety mają prawa do mężczyzn”.

Mówi się o niektórych ludziach, że traktują swoje żony jak buty i wymagają od nich wykonywania najpodlejszych posług. Lżą je, gardzą nimi i egzekwują nakaz dotyczący zasłony z taką surowością, że praktycznie grzebią je żywcem. Relacja między mężem a żoną powinna przypominać dwoje prawdziwych i szczerych przyjaciół. W końcu to żona jest głównym świadkiem wysokich wartości moralnych mężczyzny i jego relacji z Bogiem Wszechmogącym. Jeśli jego stosunki z żoną nie są dobre, jak zatem może żyć w pokoju z Bogiem? Prorok (saw) powiedział:

„Najlepszy wśród was jest ten, kto jest najlepszy w stosunku do swojej żony”. 3

Welon

„Dziś zasłona jest atakowana, ale krytycy nie wiedzą, że islamska zasłona nie oznacza więzienia. Jest raczej barierą, która stara się ograniczyć swobodne mieszanie się mężczyzn i kobiet. Zasłona ochroni ich przed potknięciem.

Wiele osób nawołuje do przyjęcia lekkich obyczajów podobnych do tych rozpowszechnionych w Europie, ale byłoby to bardzo nierozsądne. Taka nieokiełznana wolność płci jest źródłem wszelkiej niemoralności. Spójrz na sytuację moralną w krajach, które przyjęły tę wolność. Jeśli wolność płci pomogła zwiększyć ich czystość i cnotę, chętnie przyznamy, że się myliliśmy. Ale jest jasne, że kiedy mężczyźni oraz kobiety są młodzi i mają pozwolenie na swobodne mieszanie się, ich związki będą najbardziej niebezpieczne. Wymienianie spojrzeń i przytłoczenie pożądliwymi pragnieniami jest ludzkim odruchem. Ponieważ pomimo przestrzegania zasłony istnieje brak umiaru i występek, można sobie wyobrazić, jak będzie wyglądała sytuacja w przypadku nieograniczonej wolności.

Spójrzcie na mężczyzn, jak nieokiełznane jest ich zachowanie! Nie boją się Boga ani nie wierzą w Życie Ostateczne. Czczą tylko przyziemne przyjemności. Dlatego konieczne jest, aby przed przyznaniem takiej wolności, o jaką się opowiadają, stan moralny ludzi powinien zostać poprawiony i naprawiony. Po tym, jak mężczyźni osiągną na tyle wstrzemięźliwości, by powstrzymywać i kontrolować swoje namiętności, można zastanowić się, czy zasłona jest konieczna, czy nie. Naleganie na nieograniczoną wolność w obecnych okolicznościach byłoby jak wystawianie owiec na łaskę lwów.” 4

Dziś zasłona jest atakowana, ale krytycy nie wiedzą, że islamska zasłona nie oznacza więzienia. Jest raczej barierą, która stara się ograniczyć swobodne mieszanie się mężczyzn i kobiet.

 Współczucie dla ludzkości Obiecanego Mesjasza(as)

„Głoszę wszystkim muzułmanom, chrześcijanom, hindusom i Aryjom, że nie mam wroga na świecie. Kocham ludzi miłością, jaką współczująca matka darzy swoje dzieci, a nawet bardziej. Jestem wrogiem tylko fałszywych doktryn, które zabijają prawdę. Ludzkie współczucie jest moim obowiązkiem, a moją zasadą jest odrzucenie kłamstwa, bałwochwalstwa, wszelkiego rodzaju złego zachowania i wykroczeń, niesprawiedliwości i niemoralności.

Moje współczucie wzbudziło to, że odkryłem kopalnię złota i dowiedziałem się o złożu drogocennych kamieni. W tej kopalni miałem szczęście znaleźć lśniący i bezcenny diament. Jego wartość jest tak wielka, że ​​gdybym podzielił jego cenę między całą ludzkość, każdy z nich stałby się bogatszy niż osoba, która posiada największą ilość złota i srebra na świecie. Co to za diament? To jest prawdziwy Bóg, a zdobycie Go oznacza rozpoznanie Go, prawdziwie w Niego uwierzenie, ustanowienie z Nim relacji prawdziwej miłości i otrzymanie od Niego prawdziwych błogosławieństw. Znalazłszy tak wielkie bogactwo, byłoby wielkim złem, żebym pozbawił ludzkość go i żeby umarli z głodu, podczas gdy ja żyję w luksusie. Tego nie zrobię. Moje serce płonie rozmyślając o ich ubóstwie i głodzie. Moja dusza cierpi na widok ich ciemności i niedostatku. Pragnę, aby ich domy były wypełnione niebiańskim bogactwem oraz nabyli tyle klejnotów prawdy i pewności, żeby wypełniły je po brzegi.”5

Związek Obiecanego Mesjasza(as) z żoną

,,Jeśli chodzi o mnie, zwróciłem się kiedyś do żony donośnym głosem i czułem, że mój ton świadczy o niezadowoleniu, chociaż nie wypowiedziałem żadnych ostrych słów. Jednak potem długo szukałem przebaczenia u Boga i z wielką pokorą ofiarowałem modlitwy, a także dałem jałmużnę, ponieważ czułem, że moja surowość wobec mojej żony mogła być spowodowana jakąś nieświadomą słabością w posłuszeństwie Bogu Wszechmogącemu.’’ 6

Boże objawienie i człowiek

„Tak jak Bóg obdarzył człowieka zdolnością rozumienia, do pewnego stopnia, spraw elementarnych, w ten sam sposób Bóg dał mu ukrytą zdolność otrzymywania objawienia. Kiedy ludzki rozum osiąga granicę swego zasięgu, to na tym etapie Bóg Wszechmogący, aby doprowadzić Swoich prawdziwych i wiernych sługi do doskonałości zrozumienia i pewności, prowadzi ich przez objawienia i wizje. W ten sposób etapy, do których rozum nie mógł dotrzeć, przechodzą przez objawienia i wizje, a poszukiwacze prawdy dochodzą w ten sposób do pełnej pewności. To jest droga Allaha, przewodnictwo, w którym celu prorocy pojawili się na świecie. Bez kroczenia tą ścieżką nikt nigdy nie osiągnął prawdziwego i doskonałego zrozumienia. Ale biedny, zaschły filozof tak się spieszy, że pragnie, aby wszystko zostało ujawnione na etapie rozumu. Nie wie, że rozum nie może unieść ciężaru przekraczającego jego siłę ani nie może pójść dalej, niż jest w stanie. Nie myśli, że aby doprowadzić człowieka do pożądanej doskonałości, Bóg Wszechmogący obdarzył go nie tylko zdolnością rozumu, ale także zdolnością doświadczania wizji i objawień. Szczytem nieszczęścia jest posługiwanie się tylko elementarnymi środkami spośród tych, które Bóg w Swojej Doskonałej Mądrości obdarzył człowieka w celu rozpoznania Boga i nieświadomości reszty. Niezwykle nierozsądne jest pozwolić, aby te zdolności zanikły z powodu nieużywania i nie czerpać z nich żadnych korzyści.’’7

Tak jak Bóg nadał człowiekowi zdolność rozumowania oraz do pewnego stopnia zrozumienia podstawowych spraw, tak samo Bóg nadał mu ukrytą zdolność otrzymywania objawienia.

Poligamia

,,Krytycy często twierdzą, że poligamia wiąże się z nieumiarkowaniem, a monogamia jest systemem idealnym. Dziwię się, że niepotrzebnie wtrącają się w sprawy innych ludzi. Powszechnie wiadomo, że islam pozwala mężczyźnie poślubić do czterech żon jednocześnie. To jest pozwolenie, a nie przymus. Każdy mężczyzna i każda kobieta są świadomi tej doktryny. Kobiety mają prawo ustalić warunek, że mąż w żadnym wypadku nie poślubi innej kobiety. Jeśli warunek ten zostanie ustalony przed zawarciem małżeństwa, mąż będzie winny zerwania kontraktu, jeśli ożeni się z inną. Ale jeśli kobieta nie narzuca takiego warunku i jest zadowolona z obecnego prawa, osoba postronna nie ma prawa ingerować.’’ 8

Prawdziwe znaczenie zbawienia

,,Szkoda, że ​​większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z prawdziwego znaczenia zbawienia. Według chrześcijan zbawienie oznacza uwolnienie od kary za grzech. To nie jest prawdziwe znaczenie zbawienia. Jest możliwe, że osoba nie może popełnić cudzołóstwa ani kradzieży, nie może złożyć fałszywego świadectwa, nikogo zabić, ani popełnić żadnego innego grzechu, o ile wie, a mimo to nie jest zaznajomiona ze zbawieniem, ponieważ zbawienie oznacza osiągnięcie tego wiecznego dobrobytu dla której ludzka natura łaknie i pragnie. Osiąga się to tylko dzięki osobistej miłości Boga po Jego pełnym zrozumieniu i ustanowieniu doskonałej relacji z Nim, a jej warunkiem jest, aby miłość wzniosła się po obu stronach […] Dla poszukującego prawdy jedyne pytanie brzmi: jak osiągnąć prawdziwy dobrobyt, który powinien być środkiem do wiecznej radości i szczęścia. Znakiem prawdziwej religii jest to, że powinna prowadzić do tego dobrobytu. Z przewodnictwa Koranu dowiadujemy się, że wieczny dobrobyt znajduje się w prawdziwym zrozumieniu Boga Wszechmogącego i Jego świętej, doskonałej i osobistej miłości oraz w doskonałej wierze, która powinna wywołać niepokój w sercu kochanka. To kilka słów, a jednak nawet tom nie jest w stanie przedstawić ich pełnego opisu”.9

Znaki i cuda

„Bóg pokazał tak wiele znaków na moje poparcie, że jeśli miałbym policzyć je jeden po drugim aż do tego dnia, 16 lipca 1906 roku, mogę przysiąc na Boga, że ​​jest ich ponad trzysta tysięcy. A jeśli ktoś nie wierzy w moją przysięgę, mogę mu to udowodnić. Niektóre z tych znaków odnoszą się do sytuacji, kiedy Bóg Wszechmogący, zgodnie ze swoją obietnicą, chronił mnie przed skrzywdzeniem przez wroga. Niektóre znaki są takie, że zgodnie ze swoją obietnicą, Bóg zawsze spełniał moje potrzeby i życzenia. A niektóre należą do tego rodzaju, że zgodnie ze swoją obietnicą, Bóg przyniósł upokorzenie i hańbę tym, którzy próbowali mnie skrzywdzić. Niektóre znaki są tego rodzaju, w których, zgodnie z Jego proroctwami, sprawił, że zwyciężyłem nad tymi, którzy wnieśli przeciwko mnie procesy sądowe. Niektóre z nich dotyczą długości mojej posługi, bo od czasu stworzenia świata żadnemu oszustowi nigdy nie pozwolono na tak długi okres wytchnienia. Niektóre oznaki przejawiają się obserwując okoliczności tego czasu – ten wiek potrzebuje Imama. Niektóre znaki są takie, które reprezentują spełnienie się moich modlitw na korzyść moich przyjaciół. Niektóre znaki są takie, które reprezentują wypełnienie mojej modlitwy przeciwko złośliwym wrogom. Niektóre oznaki są tego rodzaju, że nieuleczalnie chorzy zostali wyleczeni, a z góry poinformowano mnie o ich wyzdrowieniu. Niektóre znaki mają taki charakter, że ze względu na mnie Bóg spowodował szereg niebiańskich i ziemskich nieszczęść, jako świadectwo mojego twierdzenia. Niektóre są z rodzaju, w których wielu wybitnych i znanych świętych widziało sny, w których Prorok(saw), który ukazał się im i potwierdził moje twierdzenie, wśród nich jest Sajjadah Nashin Sahib-ul-’Alam z Sindh, który ma prawie sto tysięcy wyznawców, oraz Khawaja Ghulam Farid z Chachrań. Niektóre znaki są takie, że tysiące ludzi złożyło bai’at [przysięgę inicjacji] na moje dłonie tylko dlatego, że we śnie poinformowano ich o mojej prawdomówności i moim pochodzeniu od Boga.  Inni uczynili tak, ponieważ widzieli Proroka(saw) we śnie, który powiedział im, że koniec świata jest bliski i że ten człowiek jest ostatnim Namiestnikiem Boga i Obiecanym Mesjaszem. Niektóre znaki odnoszą się do pewnych wybitnych świętych, którzy wymieniali mnie po imieniu jeszcze przed moim urodzeniem lub zanim osiągnąłem pełnoletność i mówili, że jestem Obiecanym Mesjaszem. Wśród nich są Ne’matullah Wali i Mian Gulab Shah z Jamalpur, Dystrykt Ludhiana.” 10

Bóg pokazał mi tak wiele znaków, że gdybym liczył je jeden po drugim aż do dnia 16 lipca 1906 roku, to mogę przysiąc na Boga, że ​​jest ich ponad trzysta tysięcy.

Życie po śmierci

Islam objaśnia najwspanialszą doktrynę mówiącą, że w okresie przejściowym po śmierci każda dusza jest obdarzona czymś w rodzaju ciała, które jest niezbędne do odczuwania przyjemności i udręki. Nie możemy dokładnie opisać, z jakiej substancji jest zrobione to ciało. Jednak, jeśli chodzi o to śmiertelne ciało, przestaje ono istnieć. Co więcej, nikt nigdy nie zauważył, że w grobie odradza się to samo ciało fizyczne. Wręcz przeciwnie, ciało to jest często poddawane kremacji, a niejednokrotnie zwłoki są również przechowywane w muzeach lub w inny sposób poza grobem przez długi czas. Gdyby to samo ciało miało zostać wskrzeszone, było bardzo prawdopodobne, że ludzie zauważyliby, jak to się dzieje. Niemniej odrodzenie zmarłych jest bardzo widoczne na podstawie studium Koranu. Dlatego trzeba wierzyć, że umarli są ożywiani w takich formach, jakich nie jesteśmy w stanie dostrzec. Najprawdopodobniej ciało duchowe składa się z bardzo wyrafinowanych składników tego materialnego ciała. W ten sposób kiedy dusza otrzyma ciało, przywraca się ludzka percepcja. Ponieważ to nowe ciało ma znacznie głębszy i bardziej złożony charakter, otwiera się przed nim znacznie szersza ścieżka wizji i objawień.”11

Uwagi koncowe:                                        

  1. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad(as), The Essence of Islam, vol. 4 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 319, 327
  2. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam, vol. 2 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 319, 327
  3. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 3 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 323
  4. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 3 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 327-329
  5. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 4 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 165-166
  6. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 3 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 313
  7. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 2 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 37-38.
  8. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 3 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 318
  9. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam , vol. 2 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 249-250
  10. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asThe Essence of Islam, vol. 5 (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 1993), 2-4
  11. Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad asKitabul Bariyya, Ruhani Khazain, (Tilford, Surrey: Islam International Publications, 2009) tom 13, 70-71

Czytaj

Udostępnij