Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al Khattab (ra) 02
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Właściwie kierowani kalifowie Hadhrat Umar (ra)
Po wyrecytowaniu Tashahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah , Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że nadal będzie podkreślał życie Hadhrat Umara (ra) oraz bitwy i wyprawy, w których brał udział.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) brał udział we wszystkich bitwach u boku Proroka (sa). W czasie bitwy pod Badr muzułmanie mieli jednego wielbłąda na trzy osoby. Hadhrat Umar (ra) dzielił wielbłąda z Hadhrat Abu Bakr (ra) i Hadhrat Abdur Rahman bin Auf (ra).
Udział Hadhrata Umara (ra) w bitwie pod Badr
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że celem wyruszenia do Badr było przejęcia powracającej z Syrii karawany Abu Sufyana. W tym czasie muzułmanie dowiedzieli się, że Quraisz wysłali wysłannika, który miał chronić karawanę. Prorok (sa) skonsultował się z Towarzyszami (ra), którzy zasugerowali, że powinni unikać starć z tym wysłannikiem i udać się w kierunku karawany. Towarzysze (ra) powiedzieli Prorokowi (sa), że pozostaną z nim na każdym kroku drogi.
Nieporozumienie dotyczące jeńców wojennych
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy byli więźniowie wzięci w bitwie pod Badr, Prorok (sa) konsultował się z Hadhrat Abu Bakr (ra) i Hadhrat Umar (ra) co do tego, co należy z nimi zrobić. Hadhrat Abu Bakr (ra) zasugerował, że powinni zostać uwolnieni dopiero po zapłaceniu zadośćuczynienia. Hadhrat Umar (ra) zasugerował, aby wydać im więźniów, aby mogli ich zabić. Prorok (sa) preferował sugestię Hadhrata Abu Bakra (ra). Następnego dnia Towarzysz (ra) zastał Proroka (sa) płaczącego. Zapytany, jaki był powód, Prorok(sa) powiedział, że zostało mu objawione następujące słowa:
Nie wypada, aby Prorok miał więźniów, dopóki nie zacznie prowadzić w kraju regularnej walki. Jeśli będziecie brać jeńców, poza wziętymi do niewoli podczas regularnej walki, będziecie uważani za tych, którzy szukają dóbr tego świata, podczas gdy Allah pragnie dla was Życia Przyszłego. A Allah jest Potężny, Mądry! ( Koran, 8: 68 )
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ta narracja została przedstawiona w Sahih Muslim. Wielu historyków uznało to za oznaczające, że Bóg wolał opcję podaną przez Hadhrat Umar (ra). Jednak nie wynika to jasno z narracji i odpowiedniego wersetu. W rzeczywistości historycy źle zrozumieli ten werset. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Drugi Kalif, Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad (ra) podał notę wyjaśniającą do tego wersetu, w której obala to nieporozumienie. Muzułmańscy historycy i komentatorzy mówią, że poprzez objawienie tego wersetu Bóg wyraził niezadowolenie z decyzji Proroka (sa)biorąc kwotę jako pokutę i uwalniając jeńców. Drugi Kalif wyjaśnia, że jest to całkowicie nieprawdziwe, ponieważ w tamtym momencie nie było żadnego przykazania, które zabraniało przyjmowania pokuty w zamian za wolność jeńców. Po drugie, przed tym incydentem Prorok (sa) wypuścił dwóch jeńców w Nachla po uzyskaniu od nich zadośćuczynienia. Po trzecie, zaledwie dwa wersety później, Bóg nakazuje Prorokowi (sa) wydać z tego, co otrzyma z łupów wojennych.
Dlatego prawdziwe zrozumienie tego wersetu jest takie, że podano ogólną zasadę, że jeńców można brać tylko w czasie wojny. To samo wyjaśnienie jest poparte poglądami Imama Razi i Allamah Shibli Nu’mani, którzy są dwoma wybitnymi komentatorami Koranu.
Małżeństwo Hadhrat Hafsah (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że córka Hadhrat Umar (ra), Hafsah (ra) była żoną Proroka (sa). Wcześniej była żoną Towarzysza, który zginął śmiercią męczeńską w bitwie pod Badr. Hadhrat Umar (ra) zwrócił się do Hadhrat Uthmana (ra) w sprawie małżeństwa jego córki, jednak unikał tego tematu. Następnie Hadhrat Umar (ra) udał się do Hadhrat Abu Bakr (ra) i przedstawił tę samą propozycję, jednakże Hadhrat Abu Bakr (ra) milczał. Później Prorok (sa) wysłał propozycję małżeństwa dla Hadhrat Hafsah (ra)i tak się pobrali. Jakiś czas później Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział Hadhratowi Umarowi (ra), że zachował milczenie, ponieważ wiedział, że Prorok (sa) będzie wysyłał propozycję i nie mógł wówczas ujawnić tych informacji, dlatego musiał milczeć.
Wydarzenia podczas bitwy pod Uhud
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podczas bitwy pod Uhud, kiedy Khalid bin Walid zaatakował muzułmanów, przytłoczył muzułmanów. W tym czasie Mus’ab bin Umair (ra), który był nosicielem flagi islamu, zginął śmiercią męczeńską. Po jego męczeństwie Quraisz myśleli, że zamęczono Proroka (sa), więc zaczęli to ogłaszać. W tym czasie muzułmanów ogarnęła fala wielkiego smutku. W tym czasie były trzy grupy ludzi: pierwsi usłyszeli tę wiadomość i byli tak ogarnięci żalem, że opuścili pole bitwy. Druga grupa nie opuściła pola bitwy, ale z powodu wielkiego smutku złożyła broń i przeszła na jedną stronę pola bitwy. Następnie trzecia grupa kontynuowała walkę z pasją. Hadhrat Umar (ra)należał do drugiej grupy. Hadhrat Anas (ra) przeszedł obok tej grupy i zapytał ich, co się stało. Powiedzieli, że nie ma sensu walczyć, ponieważ nie było już z nimi Proroka (sa). Odpowiedział, że to czas na walkę, aby mogli spotkać ten sam los, co Proroka (sa).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że później rozpoczęto atak na Proroka (sa), a Hadhrat Umar (ra) poprowadził małą grupę muzułmanów do walki z nimi i pokonania ich. Następnie, kiedy Quraisz ogłosili, że zginęli męczeńską śmiercią Proroka (sa), Hadhrat Umar (ra) ogłosił, że w rzeczywistości Prorok (sa) żyje i ma się dobrze. Następnie Quraisz zaczęli wychwalać swoich bożków, w odpowiedzi Prorok (sa) poinstruował muzułmanów, aby w odpowiedzi wychwalali Allaha.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (sa) wrócił do Medyny po bitwie pod Uhud, obłudnicy zaczęli szydzić z Proroka (sa). Hadhrat Umar (ra) poprosił o pozwolenie na zabicie ich, jednakże Prorok (sa) zapytał, czy nie recytują Kalimy [islamskiego wyznania wiary]? Hadhrat Umar (ra) odpowiedział, że zrobili to, ale tylko ze strachu przed mieczem. Następnie Prorok (sa) powiedział, że zabroniono mu zabijać każdego, kto wygłosił to wyznanie wiary.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie kontynuował ukazywanie życia Hadhrat Umar (ra) w przyszłości.
Apel o modlitwy w intencji Palestyny i Ahmadi na całym świecie
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że powinniśmy nadal modlić się za Palestyńczyków. Choć rozlew krwi ustał, historia mówi nam, że po jakimś czasie w ten czy inny sposób wróg dopuszcza się okrucieństwa wobec Palestyńczyków. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah zlitował się nad nimi i obdarzył Palestyńczyków prawdziwą wolność. Oby także dał Palestyńczykom takich przywódców, którzy są mądrzy oraz stanowczy we wdrażaniu tego, co mówią, i przestrzeganiu ich prawa.
Modlitwy pogrzebowe
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poprowadzi modlitwy pogrzebowe zaocznie za następujące osoby:
Qureshi Muhammad Fazlullah Sahib, który zmarł 27 kwietnia. Służył jako Naib Nazri Isha’at w Qadian. Był profesorem w Jamia Ahmadiyya Qadian przez ponad 23 lata. Pozostawił żonę, syna i trzy córki. Jego uczniowie napisali, że był bardzo miłym nauczycielem. Jego uczniami było wielu misjonarzy w Indiach. Pełnił również funkcję redaktora Al-Badr i Mishkat. Był bardzo skrupulatny w swojej pracy i sprawdzał książki Obiecanego Mesjasza (as), które były ponownie publikowane. Odegrał również rolę w opracowaniu oprogramowania dla nowej czcionki Koranu, która została opublikowana przez Wspólnotę pod nazwą Khatt-e-Manzoor. Pracował również nad drukiem Koranu tą czcionką wraz z tłumaczeniem na język angielski. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah okazał zmarłemu miłosierdzie i przebaczenie.
Syed Bashiruddin Ahmad, który również był misjonarzem z Qadian. Modlił się bardzo prosto, pokornie i regularnie. Pozostawił 3 synów.
Basharat Ahmad Haider, który oddał swe życie służbie Jamaat w Qadian. Służył wspólnocie na różnych stanowiskach. Był osobą o wysokich standardach moralnych i prowadził proste życie. Pozostawił żonę i trzy córki.
Dr Muhammad Ali Khan, który był Przewodniczącym Wspólnoty w Peszawarze. Sam przyjął Ahmadiyyat podczas studiów w FSc. Po przyjęciu Ahmadiyyat został zatrzymany przez ludzi na studiach, którzy powiedzieli mu, aby wyrzekł się Ahmadiyyat, w przeciwnym razie go zabiją. Zabrano go do miasta poza college’em, skąd boso szedł do domu. Po powrocie do domu jego ojciec powiedział, że zhańbił swoją rodzinę i powinien wyrzec się Ahmadiyyat. Na to powiedział, że jedynym sposobem na opuszczenie Ahmadiyyat jest zatrucie jego pożywienia. Kiedy jego ojciec zmarł, poszedł na pogrzeb, ale nie odmówił modlitwy pogrzebowej. Ludzie mówili, że był bardzo niehonorowy, jednak powiedział, że przeklinali Obiecanego Mesjasza (as) i honor Obiecanego Mesjasza (as)była mu droższy. Został mianowany przez Czwartego Kalifa na Prezydenta Wspólnoty w Peszawarze. Był także członkiem Rady Dyrektorów Łaqf-e-Dżadid. Pozostawił żonę, syna i trzy córki. Bardzo kochał Kalifat. Miał głęboką miłość do Obiecanego Mesjasza (as), Proroka (sa) i mocno wierzył w Jedność Boga.
Muhammad Rafi Khan z Rabwah, który zmarł 30 marca. Regularnie oddawał cześć Bogu i bardzo pasjonował się swoją wiarą. Był bardzo cnotliwą osobą. Nawet podczas ostatniej choroby, kiedy miał problemy z oddychaniem, recytował na głos Koran. Bez rozgłosu pomagał potrzebującym. Pozostawił żonę, dwóch synów i cztery córki.
Ayyaz Yunus z Australii, który zmarł 24 marca w wyniku utonięcia. Zawsze był gotów służyć Wspólnocie w każdym wymaganym charakterze. Był młody i jeszcze nie ożenił się.
Mian Tahir Ahmad, który służył Wspólnocie na różnych stanowiskach. Regularnie modlił się dobrowolne modlitwy. Pozostawił żonę, dwie córki i trzech synów.
Rafiq Aftab z Wielkiej Brytanii, który zmarł w kwietniu. Posiadał wiele cnotliwych cech. Był bardzo szczery i poradził swoim dzieciom, aby pozostały przywiązane do Kalifatu.
Zarina Akhtar, która zmarła w kwietniu. Była bardzo niezłomna, nawet mieszkając w Ghanie. Jeden z jej synów poświęcił życie służbie Jamaat w MTA.
Hafiz Muhammad Akram, który zmarł w tym miesiącu. Jeden z jego wnuków pracuje w gabinecie prywatnego sekretarza. Służył wspólnocie bardzo dużo. Modlił się modlitwę Tahadżdżud regularnie.
Chaudhary Noor Ahmad Nasir, który zmarł kilka dni temu. Dwóch jego synów poświęcili życie służbie Dżamaat w Afryce. Obaj synowie nie mogli uczestniczyć w pogrzebie ojca.
Mahmood Ahmad Minhas, który zmarł w zeszłym miesiącu. Jeden z jego synów służy jako misjonarz. Posiadał wiele cnotliwych cech. Jego synowie nie mogli uczestniczyć w jego pogrzebie.
Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah okazał cierpliwość wszystkim rodzinom, okazał zmarłym miłosierdzie i przebaczenie oraz wywyższył ich pozycję w Raju.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.