Znamienici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (07)
Właściwie kierowani Kalifowie – Hadhrat Abu Bakr(ra)
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie nadal omawiał wydarzenia z życia Hadhrat Abu Bakra (ra).
Pierwsze zadanie po dotarciu do Medyny
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po przybyciu z Mekki Prorok (sa) najpierw skierował swoją uwagę na budowę meczetu. Prorok (saw) kupił działkę za 10 dinarów, a po przygotowaniu ziemi, Prorok (saw) pomodlił się i położył kamień węgielny pod meczet. Następnie sam Prorok (saw) pomagał w budowie meczetu. Odnotowano, że kwota zapłacona za zakup tej ziemi została zabrana z majątku Hadhrat Abu Bakra (ra).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (sa) położył kamień węgielny, polecił Hadhrat Abu Bakrowi (ra), aby położył kamień obok niego, a następnie powiedział Hadhrat Umarowi(ra) aby położył kamień obok Hadhrat Abu Bakr (ra), a następnie polecił Hadhrat Uthmanowi (ra) położyć kamień obok Hadhrata Umara (ra).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (sa) przydzielał ziemię Towarzyszom pod budowę ich domów, Prorok (sa) wyznaczył miejsce Hadhrat Abu Bakr (ra) w pobliżu meczetu.
Ustanawianie więzów braterskich
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Prorok (sa) ustanowił więź braterską pomiędzy Hadhrat Abu Bakrem (ra) i Hadhrat Umarem (ra), gdy byli w Mekce. Zapisano, że Prorok (saw) ustanowił więzy braterstwa dwukrotnie, raz przed i raz po migracji. Podczas migracji Prorok (saw) utrzymywał tylko dwie więzy braterstwa; to między nim a Hadhrat Ali (ra) i między Hadhrat Hamzah (ra) i Hadhrat Zaid (ra). Dla innych Towarzyszy nawiązano nowe więzy braterstwa.
Konsultacje z muzułmanami przed bitwą pod Badr
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (sa) wyruszył do Badr, miał przechwycić mekkańską karawanę handlową powracającą z Syrii. W międzyczasie Prorok (saw) dowiedział się, że armia przybyła z Mekki do ochrony karawany handlowej. Prorok (saw) konsultował się ze swymi Towarzyszami, którzy przedstawiali różne opinie, czy mają walczyć z armią, która wyruszyła, czy też kontynuuje kurs na karawanę handlową. Zapisano, że w tym momencie został objawiony następujący werset:
„Jest tak dlatego, że Pan twój wyprowadził cię z twego domu w sprawiedliwym celu, podczas gdy część wiernych była temu całkiem przeciwna”. (8:6)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po tym Hadhrat Abu Bakr (ra) wstał i przemówił w sprawie poparcia, a potem zrobił to również Hadhrat Umar (ra). Hadhrat Miqdad (ra) powiedział, że będą wspierać Proroka (saw) we wszystkim, co Bóg mu nakazał.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy dotarli do krainy Badr, Towarzysze wznieśli namiot dla Proroka (sa) i powiedzieli, że powinien pozostać w namiocie, gdy szli do bitwy. Niektórzy Towarzysze następnie stali na straży na zewnątrz namiotu. Prorok (sa) i Hadhrat Abu Bakr (ra) spędzili noc w tym namiocie. Hadhrat Abu Bakr (ra) stał na straży z wyciągniętym mieczem, podczas gdy Prorok (sa) spędził noc błagając Boga.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że raz Hadhrat Ali (ra) zapytał ludzi, którzy byli najodważniejsi wśród muzułmanów. Odpowiedzieli, że to Hadhrat Ali (ra). Jednak Hadhrat Ali (ra) powiedział, że był to Hadhrat Abu Bakr (ra), ponieważ w dniu Badr, kiedy decydowano, kto będzie strzegł Proroka (sa), Hadhrat Abu Bakr (ra) stał przy Proroku ( saw) pomimo niebezpieczeństwa z wyciągniętym mieczem, aby każdy, kto chciał dostać się do Proroka (sa), musiał najpierw przez niego przejść.
Poparcie Allaha Wszechmogącego, gdy muzułmanie nie posiadają przewagi liczebnej
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (sa) zobaczył, że wróg przeważał nad muzułmanami, zwrócił się w kierunku Ka’by i zaczął modlić się, mówiąc, że jeśli Bóg sprawi, że muzułmanie zostaną pokonani, to wtedy nie byłoby nikogo na ziemi, kto by Go czcił. Gdy Prorok (sa) modlił się, jego płaszcz opadł, a Hadhrat Abu Bakr (ra) założył go z powrotem na ramiona, mówiąc, że Bóg z pewnością spełni Swoją obietnicę. Następnie następujący werset został objawiony Prorokowi (saw):
„Kiedy błagaliście swego Pana o pomoc, a On odpowiedział na waszą modlitwę, mówiąc: ,, Z pewnością pomogę wam tysiącem aniołów, rząd za rzędem.” (8:10)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że wtedy Bóg spowodował deszcz, który z kolei spowodował, że ziemia pod mekkańczykami zmiękła i stracili równowagę, podczas gdy muzułmanie pozostali niewzruszeni. W ten sposób Bóg manifestował swoją Bożą pomoc i przez cały ten czas Prorok (saw) kontynuował modlitwę.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział później, że Prorok (sa) wyszedł z namiotu i zachęcił muzułmanów. Prorok (sa) również dzielnie walczył w bitwie, podczas gdy Hadhrat Abu Bakr (ra) dzielnie walczył u jego boku. Pewnego razu, w późniejszym czasie, syn Hadhrata Abu Bakra (ra), który nie przyjął islamu w czasie bitwy, powiedział ojcu, że ukrywał się za skałą i mógł go zaatakować, ale tego nie zrobił. Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział, że ze względu na Proroka (saw) nie powstrzymywałby się, ale ponieważ Bóg zadekretował, że jego syn przyjmie islam później, uratował go.
Traktowanie jeńców wojennych
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po powrocie do Medyny Prorok (sa) konsultował się, co należy zrobić z jeńcami wojennymi. Generalnie było zwyczajem Arabów zabijać takich więźniów, jednak Prorokowi (saw) to nie odpowiadało i żadne takie przykazanie w tym zakresie nie zostało objawione. Hadhrat Abu Bakr (ra) zasugerował, że powinni zostać uwolnieni po pokucie, ponieważ może się zdarzyć, że niektórzy z nich przyjmą później islam. Hadhrat Umar (ra) nie zgodził się z tą opinią i powiedział, że ci ludzie popełnili zbrodnie, które uzasadniały ich koniec. Jednak ze względu na swoją życzliwą naturę, Prorok (sa) wolał rady udzielone przez Hadhrat Abu Bakra (ra), a później Boże przykazanie również poparło tę decyzję.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pewnego razu podczas pobytu w Medynie zachorował Hadhrat Abu Bakr (ra) i inni Towarzysze. Hadhrat A’ishah (ra) poszła sprawdzić, jak się ma jej ojciec, który powiedział, że śmierć jest bliższa człowiekowi niż sznurowadła ich butów. Dowiedziawszy się o tym, Prorok (saw) modlił się, aby Allah uczynił Medynę tak drogą dla nich jak Mekka i aby usunął chorobę, która się rozprzestrzeniła.
Wsparcie i przysięga muzułmanów składana Prorokowi (sa) podczas bitwy pod Uhud
Jego Świątobliwość (aba) powiedział w odniesieniu do bitwy pod Uhud, że kiedy Prorok (sa) dowiedział się o spisku mekkańczyków mającym na celu zaatakowanie Medyny, skonsultował się z Towarzyszami, czy powinni zostać w Medynie, czy też wyjść na spotkanie wroga. Niektórzy sugerowali, że powinni pozostać w Medynie i stamtąd bronić, a Prorok (saw) początkowo popierał ten pogląd. Jednak inni nalegali, aby wyszli poza Medynę i walczyli z wrogiem. Widząc ich pasję, Prorok (saw) podjął decyzję zgodnie z ich radą i poinstruował, że będą bronić się przed wrogiem na otwartym terenie. Później ci, którzy nalegali, żałowali, że tak bardzo nalegali, a kiedy Prorok (saw)wrócili w zbroi, wyrazili żal i powiedzieli, że zrobią wszystko, co postanowi Prorok (saw). Prorok (saw) powiedział, że prorokowi nie wypada zdjąć zbroi po jej nałożeniu i że będą kontynuować.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podczas bitwy Prorok (sa) przyjął przysięgę od pewnych Towarzyszy, że będą walczyć aż do śmierci, jeśli będą musieli. Tak więc ci Towarzysze walczyli dzielnie w obronie Proroka (sa), wśród którego był Hadhrat Abu Bakr (ra). W tym czasie Hadhrat Talhah (ra) poświęcił swoją rękę, aby żadna strzała nie mogła dosięgnąć Proroka (sa).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że również podczas bitwy pod Uhud niektóre zęby Proroka (sa) zostały złamane. Kiedy Hadhrat Abu Bakr (ra) zbliżył się do Proroka (sa), zobaczył, że on również krwawi, a pierścienie jego zbroi utkwiły w jego błogosławionej twarzy, jednak Prorok (sa) powiedział, że powinni najpierw zająć się Hadhrat Talhah (ra), który został ranny.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Abu Sufyan, który dowodził armią mekkańską, ogłosił, że zabili Proroka (sa), jednak Prorok (sa) poinstruował muzułmanów, aby nic nie mówili. Powiedział to samo o Hadhrat Abu Bakr (ra) i Hadhrat Umar (ra), jednak Prorok (sa) polecił im milczeć. Po tym mekkańczycy zaczęli gloryfikować jednego ze swoich idoli. Słysząc to, Prorok (saw) spojrzał na Towarzyszy i zapytał, dlaczego nie odpowiadają, i poinstruował ich, aby wychwalali Allaha.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie nadal podkreślał te wydarzenia w przyszłych kazaniach.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.