Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al – Khaṭṭāb(13) - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al – Khaṭṭāb(13)

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.

Po wyrecytowaniu TashahhudTa’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie kontynuował przedstawianie wydarzeń z życia Hadhrat Umara (ra).

Upadek Jerozolimy

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pod przywództwem Amra bin al-Aasa armia muzułmańska otoczyła Bait al-Maqdas, czyli Jerozolimę. Chrześcijanie ostatecznie zgodzili się na zawarcie traktatu, ale powiedzieli, że chcą, aby sam Hadhrat Umar (ra) przyszedł i przygotował traktat. Tak więc Hadhrat Umar (ra) po konsultacji z innymi Towarzyszami wyruszył do Bait al-Maqdas. Jego Świątobliwość (aba) przedstawił wypowiedzi różnych historyków dotyczące tego incydentu i niektóre z ich odmiennych poglądów na te wydarzenia. Stwierdzono, że Hadhrat Umar (ra) wyruszył już w kierunku Bait al-Maqdas przed jakąkolwiek rozmową o traktacie, ponieważ Amr bin al-Aas wysłał mu list z prośbą o pomoc. Tak więc Hadhrat Umar (ra)już wyruszył i zatrzymał się po drodze w miejscu zwanym Jabiyah, gdzie chciał skonsultować się z dowódcami swojej armii. To tam powiedziano mu o żądaniu chrześcijan, aby był obecny w celu wynegocjowania traktatu.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że gdy Hadhrat Umar (ra) był w Jabiyah, muzułmańscy dowódcy zostali wezwani przez Hadhrata Umara (ra). Kiedy dowódcy dotarli do Jabiyah, Hadhrat Umar (ra) zauważył, że przybrali wygląd fizyczny, który przypominał innych Arabów, którzy ubierali się ekstrawagancko. To nie podobało się Hadhratowi Umarowi (ra), jednak powiedzieli mu, że nadal noszą zbroję pod spodem i że ten wygląd służy jedynie do dopasowania się do innych Arabów.

Muzułmanie osiągają porozumienie z chrześcijanami w Jabiyah

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że to w Jabiyah powstał traktat między muzułmanami a chrześcijanami. Kiedy przybyli chrześcijanie, jechali konno, a ich miecze lśniły. W związku z tym muzułmanie również wyciągnęli broń, ale Hadhrat Umar (ra) powiedział im, że ci chrześcijanie przybyli, aby wynegocjować traktat pokojowy, więc muzułmanie powinni odłożyć broń. W traktacie Hadhrat Umar (ra) powiedział, że ludność Ilya (gdzie znajdowała się Bait al-Maqdas) nie zostanie skrzywdzona, ani ich domy i kościoły nie zostaną skrzywdzone. Ci, którzy chcieli udać się do Rzymian, mogli to zrobić, a ci, którzy chcieli pozostać na swoich ziemiach, mogli to zrobić, o ile płacili Dżizyah.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pokazuje to, że muzułmanie nie narzucali się mieczem, promowali wolność religijną i nigdy nie zmuszali nikogo do Dżizyah, zamiast tego zawsze dano każdemu wybór albo odejść gdzie indziej lub zapłacić Dżizyah.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po sfinalizowaniu traktatu Hadhrat Umar udał się do Bait al-Maqdas. Gdy przybył, był ubrany bardzo skromnie. Muzułmanie martwili się tym, co powiedzą chrześcijanie, więc zaoferowali mu cenne ubranie. Hadhrat Umar (ra) powiedział, że przyznany im honor islamu jest więcej niż wystarczający. Chrześcijańscy kapłani przekazali klucze do miasta Hadhratowi Umarowi (ra). Zwiedził Bait al-Maqdas, a kiedy nadszedł czas na modlitwy, chrześcijanie zaproponowali mu, aby tam się modlił. Jednak Hadhrat Umar (ra)powiedział, że obawia się, że jeśli to zrobi, muzułmanie uznają to miejsce za święte dla siebie, a następnie spróbują je przejąć. Tak więc Hadhrat Umar (ra) wyszedł na zewnątrz i tam ofiarował modlitwy.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ludzie w Ilya zaczęli zapraszać Hadhrat Umar (ra) do swoich domów. Pewnego dnia Hadhrat Umar (ra) zapytał Hadhrata Abu Ubaidah (ra), dlaczego go nie zaprosił. Hadhrat Abu Ubaidah (ra) powiedział, że gdyby zaprosił Hadhrata Umara (ra), nie byłby w stanie kontrolować swoich emocji. Jednak udali się do namiotu (ra) Hadhrata Abu Ubaidah, który był pusty, z wyjątkiem prowizorycznego łóżeczka i chleba w kącie. Widząc to, łzy zaczęły płynąć z oczu Hadhrata Umara (ra) i objął Hadhrat Abu Ubaidah (ra).

Hadhrat Bilal (ra)   ponownie wzywa do Modlitwy

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podczas pobytu w Ilya ludzie prosili Hadhrat Umar (ra), aby Hadhrat Bilal (ra) wygłosił Azana(wezwanie do modlitwy). Hadhrat Bilal (ra) powiedział, że przysiągł po śmierci Proroka ( saw ), że nigdy więcej nie będzie wygłaszał Azanu . Jednakże, ponieważ Hadhrat Umar (ra) go o to poprosił, zgodził się i wygłosił Azan. To przypomniało wszystkim o czasach Proroka ( saw ) .

Strategiczne zdolności Hadhrata Umara (ra) do przezwyciężenia wielkiej próby

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy muzułmanie odnosili zwycięstwo po zwycięstwie, ludzie i miasta bały się utraty swoich miast. Mieszkańcy Jazirah, położonego między Irakiem a Syrią, pisali do Herakliusza prosząc o pomoc i prosili go o wysłanie statków do walki z muzułmanami. Zgodził się wysłać pomoc, ponieważ uważał, że jest to zwycięski plan. Dowiedziawszy się, że się zgodził, mieszkańcy Jazirah zabrali do Homs armię liczącą 30 000 osób. Hadhrat Abu Ubaidah (ra) przybył, aby dowiedzieć się o tych spiskach i podstępach. Konsultował się z Hadhratem Khalidem bin Waleedem (ra) i uzgodnili, że aby temu przeciwdziałać, powinni zebrać całą armię muzułmańską na południu Syrii. Kiedy przybyły statki Herakliusza, muzułmanie znaleźli się w trudnej sytuacji. Hadhrat Abu Ubaidah(ra) napisał do Hadhrata Umara (ra) informując go o delikatnej sytuacji. Hadhrat Umar (ra) rozkazał Sa’d bin Abi Waqasowi (ra) wysłać pomoc, a zatem wysłał armię 4000 w kierunku Homs. Jednak to nie wystarczyłoby do walki z armią Jazirah. Ponieważ jednak armia Jazirah znajdowała się w Homs, Hadhrat Umar (ra) nakazał wysłanie innej armii do Jazirah, aby armia musiała wrócić do Jazirah w celu obrony swojego miasta, odciążając w ten sposób armię muzułmańską w Homs, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji. To pokazało wielkie strategiczne możliwości Hadhrata Umara (ra) i okazało się to sukcesem, ponieważ kiedy to się wypełniło, armia Jazirah została zmuszona do opuszczenia Homs i powrotu do Jazirah. Ostatecznie muzułmanie okazali się zwycięzcami.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie nadal podkreślał wydarzenia z życia Hadhrata Umara (ra) w przyszłych kazaniach.

Modlitwy pogrzebowe

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poprowadzi zaocznie modlitwy pogrzebowe następujących zmarłych członków:

Chaudhary Saeed Ahmad Lakhan, który mieszkał w Kanadzie. Był wnukiem towarzysza Obiecanego Mesjasza (as). Pozostawił sześciu synów i trzy córki, z których wszyscy w ten czy inny sposób służą Wspólnocie. Jeden z jego synów jest misjonarzem w Kenii i nie mógł uczestniczyć w pogrzebie ojca. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah obdarzył go cierpliwością. Miał dużo szacunku dla swojej wiary i Obiecanego Mesjasza (as). Zawsze radził swoim dzieciom, aby nigdy nie bały się nikogo, jeśli chodzi o Ahmadiyyat. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował go z przebaczeniem i miłosierdziem.

Muhammad Shahabuddin, który był wiceprzewodniczącym Wspólnoty w Bangladeszu. Zaakceptował Ahmadiyyat po zobaczeniu snu. Miał wiele cnotliwych cech i bardzo kochał Kalifat. Pozostawił czterech synów i trzy córki. Napotkał sprzeciw nawet ze strony rodziny, ale znosił to z wielką cierpliwością. Był osobą bardzo godną zaufania. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował go z przebaczeniem i miłosierdziem.

Raul Abdullah z Argentyny. Był jednym z pierwszych Ahmadi w Argentynie. Po raz pierwszy dowiedział się o Społeczności na targach książki i chociaż ludzie próbowali odciągnąć go od Społeczności, nadal uczestniczył w wydarzeniach. Uczestniczył w Dżalsa Salana w Wielkiej Brytanii, aby usunąć wszelkie wątpliwości w swoim umyśle, a po spotkaniu Jego Świątobliwości (aba), upewnił się, a następnie przyjął Ahmadiyyat. Miał wielki szacunek dla Wspólnoty i z dumą przedstawiał się jako Ahmadi. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował go z przebaczeniem i miłosierdziem i umożliwił jego rodzinie przyjęcie Ahmadiyyat.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij