Znakomici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (23)
Właściwie kierowani Kalifowie – Hadhrat Abu Bakr (ra).
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmada (aba), Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie nadal omawiał wydarzenia z życia Hadhrat Abu Bakra (ra) i wyprawy, które wysłał do walki z rebeliantami.
Ekspedycja wysłana pod przywództwem Hadhrata Khalida bin Sa’iida (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że siódma ekspedycja została wysłana pod dowództwem Hadhrata Khalida bin Sa’iid bin Aasa (ra). Był jednym z czołowych ludzi, którzy przyjęli islam. Niektórzy odnotowują, że był trzecią lub czwartą osobą, która przyjęła islam, podczas gdy inni twierdzą, że był piątym. Widział sen, w którym ojciec popychał go w kierunku ognia, podczas gdy Prorok (saw) powstrzymywał go, ratując go przed wpadnięciem w ogień. Kiedy opowiedział ten sen Hadhrat Abu Bakrowi (ra), powiedział mu, że Allah pragnie go uratować. Następnie Hadhrat Khalid (ra) udał się do Proroka (saw) i zapytał, jakie jest jego przesłanie. Prorok (sa)powiedział, że wzywa do Boga, który jest Jednym bez partnera, że Muhammad (sa) jest Jego posłańcem i porzucił kult posągów, które nie mogą ani zaszkodzić, ani przynieść korzyści. Po tym Hadhrat Khalid (ra) przyjął islam, a Prorok (saw) był bardzo zadowolony.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy ojciec Hadhrata Khalida (ra) dowiedział się o jego nawróceniu, wysłał innych synów, aby go odnaleźli. Kiedy go znaleźli, zabrali go z powrotem do ojca, który dotkliwie go pobił i zbeształ. Mimo to Hadhrat Khalid (ra) pozostał zdecydowany. Kiedy ojciec zagroził mu, że nie będzie już zapewniał mu utrzymania, odpowiedział, że nawet jeśli to zrobi, Bóg zapewni środki na podtrzymanie jego życia.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ojciec Hadhrata Khalida (ra) należał do prominentnych ludzi w Mekce i poważnie dręczył muzułmanów. Kiedyś zachorował i powiedział, że jeśli kiedykolwiek zostanie wyleczony z choroby, zapewnił, że muzułmanie nigdy więcej nie będą mogli modlić się w Mekce. Kiedy Hadhrat Khalid (ra) dowiedział się o tym, modlił się, aby jego ojciec nigdy nie został wyleczony i to właśnie w trakcie chorobie jego ojciec zmarł.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Khalid (ra) był jednym z tych, którzy wyemigrowali do Abisynii. Brał udział w niektórych bitwach u boku Proroka (saw). Zawsze wyrażał żal, że nie mógł wziąć udziału w bitwie pod Badr. Hadhrat Khalid (ra) został również odnotowany przez Hadhrata Mirza Bashiruddina Mahmuda Ahmada (ra) jako jeden z tych Towarzyszy, którzy mieli zapisywać objawienia otrzymane przez Proroka (sa).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że za czasów Hadhrat Abu Bakra (ra) Hadhrat Khalid (ra) został wyznaczony na dowódcę różnych armii. Odnotowano, że zginął męczeńską śmiercią w bitwie pod Marj al-Safar. Został również wyznaczony na dowódcę batalionu wysłanego do walki z powstającym w Taimah buntem. Hadhrat Abu Bakr (ra) wysłał go z instrukcją, aby nie ruszał się z jego miejsca i zapraszał sąsiednie plemiona, aby się z nim spotkały. Kiedy Rzymianie dowiedzieli się o przybyciu tej wielkiej armii, przygotowali armię do walki. Hadhrat Khalid (ra) poinformował Hadhrata Abu Bakra (ra), który odpowiedział, aby nie martwić się i że powinien iść naprzód. Hadhrat Khalid (ra) tak właśnie zrobił, w wyniku czego armia przeciwnika rozproszyła się.
Ekspedycja wysłana pod przywództwem Hadhrata Turaifaha bin Hajiz (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ósmą ekspedycją kierował Hadhrat Turaifah bin Hajiz, który został wysłany do walki z rebelią podniesioną przez Banu Sulaim i Banu Hawazin. Był pobożnym pracownikiem i potężnym mówcą. Po odejściu Proroka (saw), chociaż niektórzy z tego plemienia stali się buntownikami, inni pozostali wierni islamowi. Hadhrat Abu Bakr (ra) napisał do Banu Sulaim mówiąc, że ci, którzy nadal są niezłomni w islamie, powinni dołączyć do Hadhrata Khalida bin Walida (ra) w jego wyprawie do Tulaiha.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że gdy dowiedział się o niektórych haniebnych czynach popełnionych przez buntowników z Banu Sulaim, zwłaszcza osoby o imieniu Fuja’ah, rozkazał mu albo ich zabić, albo schwytać i przyprowadzić do niego. Kiedy Fuja’ah został przywieziony do Hadhrat Abu Bakr (ra), nakazał go poddać takiemu samemu traktowaniu, jakie bezlitośnie wyrządził muzułmanom.
Ekspedycja wysłana pod przywództwem Hadhrata Ala bin Hadrami (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że dziewiąta ekspedycja była pod przywództwem Hadhrata Ala bin Hadrami (ra), który został wysłany do walki z powstającym w Bahrajnie buntem. Hadhrat Ala (ra) był jednym z najważniejszych ludzi, którzy zaakceptowali islam. Kiedy Prorok (sa) wysłał listy do różnych królów zapraszając ich do islamu, Hadhrat Ala (ra) otrzymał zadanie przekazania listu zaadresowanego do króla Bahrajnu. Następnie Święty Prorok (sa) mianował go gubernatorem Bahrajnu, na którym piastował stanowisko aż do śmierci Proroka (sa) i służył aż do jego śmierci w erze kalifatu Hadhrata Umara (ra). Hadhrat Abu Hurairah (ra)stwierdza, że był pod dużym wpływem Hadhrat Ala (ra) i jego incydentów przyjęcia modlitwy.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po śmierci Proroka (sa) kilka dni później zmarł również przywódca Bahrajnu, po czym doszło do buntu. Hadhrat Jarut (ra), który również pochodził z Bahrajnu i był w Medynie ucząc się o islamie, zebrał wszystkich, którzy wzniecali bunt i wyjaśnił im, że tak jak odeszli poprzedni prorocy, tak samo odszedł Prorok (sa), a następnie wyznał, że nie ma boga, ale Allaha i że Muhammad (sa) był Jego Posłańcem. Na tym też potwierdzili swoją wiarę w islam. W Bahrajnie były jeszcze inne plemiona, które kontynuowały swój bunt. Kiedy Chosroes dowiedział się o tym buncie, skontaktował się z rebeliantami, którzy poprosili go, aby wysłał im przywódcę. W ten sposób Chosroes mianował Munzira bin Nu’mana, który był jeszcze bardzo młody, dał mu między innymi koronę i wysłał go do Bahrajnu. W ten sposób wywiązała się bitwa między tymi, którzy wytrwali w islamie, a tymi, którzy podtrzymali swój bunt. Ta bitwa trwała kilka dni i była zacięta. Początkowo muzułmanie stanęli w obliczu wielkich trudności i niemal porażki. Dowiedziawszy się o tym, Hadhrat Abu Bakr (ra) wyznaczył Hadhrat Ala (ra), aby udzielił wsparcia i poprowadził armię tak aby zakończyć powstający bunt. Kiedy armia Hadhrat Ala(ra) nadeszła, zgubili na pustyni swoje wierzchowce. Hadhrat Ala (ra) zapewnił ich, że nie muszą się martwić, ponieważ są muzułmanami i Bóg będzie ich wspierał, nawet jeśli ich stan wydaje się zły. Hadhrat Ala (ra) dużo modlił się, w wyniku czego w miejscu, gdzie nie było wody, pojawiło się źródło wody, a następnego ranka ich zwierzęta do jazdy przybiegły z powrotem oraz znaleźli wszystkie swoje rzeczy nadal nienaruszone.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Ala (ra) przekazał te incydenty Hadhrat Abu Bakrowi (ra) w liście. Hadhrat Abu Bakr (ra) modlił się i dziękował Bogu.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie dalej opowiadał o tych wydarzeniach w przyszłych kazaniach.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.