Hadhrat Abu Bakr(ra) (14) i modlitwy za świat, aby rozpoznał swojego Stwórcę
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmada (aba), Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie nadal omawiał wydarzenia z życia Hadhrat Abu Bakra (ra).
Reakcja Hadhrat Abu Bakr (ra) wobec tych, którzy odmówili płacenia Zakat
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że różne plemiona, które sprzeciwiły się Zakatowi, zebrały się, a następnie wysłały posłów do Medyny. Zostali zabrani do Hadhrat Abu Bakra (ra) pod warunkiem, że będą nadal oferować modlitwę, ale powiedzieli, że nie zaoferują Zakat. Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział, że nie będzie tolerował wstrzymania nawet przekazania sznura, jeśli byłby należny za Zakat. Kiedy ci wysłannicy usłyszeli wyrok Hadhrat Abu Bakra (ra), opuścili Medynę, zdając sobie sprawę, że Hadhrat Abu Bakr (ra) nie zmieni swojego stanowiska w sprawie Zakatu. Rozważali także zaatakowanie Medyny, ponieważ myśleli, że mogą spowodować upadek islamu. Tak więc, kiedy wrócili do swoich plemion, powiedzieli, że w Medynie jest mniej ludzi i dlatego powinni zaatakować. Jednak, kiedy ci wysłannicy opuścili Medynę, Hadhrat Abu Bakr (ra) rozkazał, aby strażnicy stacjonowali w każdej części Medyny, a także poradził muzułmanom, aby byli przygotowani do samoobrony.
Nieudana próba ataku na Medynę
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abu Bakr (ra) miał rację w swoich przewidywaniach i zaledwie trzy noce po odejściu wysłanników zaatakowali Medynę. Hadhrat Abu Bakr (ra) przygotował armię muzułmańską i wyruszył, a przed świtem muzułmanie i przeciwnicy Zakatu stanęli twarzą w twarz. Zanim wzeszło słońce, przeciwnicy Zakatu zostali pokonani i uciekli. Była to pierwsza bitwa w czasach Hadhrat Abu Bakra (ra). Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ta bitwa została porównana do pierwszej bitwy w islamie, bitwy pod Badr.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że widząc klęskę tych plemion, które uważano za silne, słabsze plemiona, które sprzeciwiały się Zakatowi, zaczęły wracać do Medyny i ofiarować należny im Zakat. W tym samym czasie armia Hadhrat Usamy (ra) zwycięsko wróciła do Medyny.
Hadhrat Abu Bakr (ra) podtrzymuje islamskie nauki w odniesieniu do przeciwników Zakatu
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pokonane plemiona zdały sobie sprawę z siły islamu. Plemiona te również przyjmowały fałszywych pretendentów do proroctwa, dlatego konieczne było zwalczanie ich z powodu ich buntu. Hadhrat Umar (ra) zasugerował nawet wyrozumiałość, jednak Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział, że musi przestrzegać przykazań Proroka (sa) i nawet jeśli ci ludzie nie dali sznura, który kiedyś oddawali jako Zakat w czasach Proroka (saw), walczył z nimi, dopóki nie zaczęli oferować Zakat. Nawet gdyby nikt inny nie stał przy nim, walczyłby z nimi sam. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w ten sposób jednym z obowiązków kalifatu jest przestrzeganie szariatu (prawa islamskiego).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abu Bakr (ra) przejawiał prawdziwą wiarę. Jeśli również przyjmiemy tę samą wiarę, odniesiemy sukces we wszystkich aspektach życia.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ci, którzy sprzeciwiali się Zakatowi, byli zdania, że to przykazanie jest ograniczone do czasów Proroka (saw) i że Zakat miał być tylko jemu przekazany. Jednak tak jak modlitwy i post były ciągłymi przykazaniami, które miały być kontynuowane nawet po śmierci Proroka (saw), tak samo było z przykazaniem Zakat, a przykazania te miały być przestrzegane przez następców Proroka (sa).
Przeciwnicy Zakatu wracają do islamu
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przekonanie Hadhrata Abu Bakra (ra) okazało się owocne. Towarzysze odradzali mu wysyłanie armii Hadhrata Usamy (ra), jednak Hadhrat Abu Bakr (ra) nadal wysyłał tę armię zgodnie z rozkazem Proroka (sa) . Po 40 dniach armia wróciła zwycięsko. Podobnie towarzysze odradzali walkę z fałszywymi pretendentami do proroctwa i tymi, którzy sprzeciwiali się Zakatowi. Jednak Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział, że musi podtrzymywać nauki islamu, w wyniku czego muzułmanie odnieśli zwycięstwo, a ci, którzy zbuntowali się, powrócili do islamu.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie kontynuował relacjonowanie tych wydarzeń w przyszłych kazaniach.
Modlitwy za świat, aby uznał swojego Stwórcę
Jego Świątobliwość (aba) wezwał członków, aby nie zmniejszali swoich modlitw w świetle obecnej sytuacji na świecie. Powinniśmy szczególnie modlić się, aby świat rozpoznał swojego Stwórcę, ponieważ jest to jedyny prawdziwy sposób na ocalenie świata od zniszczenia. Niech Bóg zmiłuje się i przyjmie nasze modlitwy.
Modlitwa pogrzebowa
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zaoferuje modlitwę pogrzebową in absentia następującego członka:
Maulana Mubarak Ahmad Nazir, który był byłym dyrektorem Jamii Ahmadiyya w Kanadzie i byłym misjonarzem w Kanadzie. Był niezwykle bezinteresowny, rozmodlony i miał wiele zaufania do Boga. Jego Świątobliwość (aba ) powiedział, że ilekroć go widział, postrzegał go jako prawdziwego starszego. Był synem wybitnego misjonarza Wspólnoty, Maulana Nazir Ahmad Ali Sahiba. Pewnego razu podczas podróży z ojcem do Sierra Leone statkiem, która trwała trzy miesiące, zachorował tak bardzo, że wydawało się, że nie przeżyje. Podczas wchodzenia na statek jego ojcu powiedziano, że stan zdrowia syna jest bardzo zły i gdyby zmarł na statku, nie mieliby możliwości przechowania ciała. Kapitan statku wpuścił ich na statek pod warunkiem, że jeśli chłopiec umrze, będą mogli wyrzucić ciało za burtę. Matka Mubaraka Nazir Sahiba bardzo zmartwiła się i nie chciała wejść na pokład statku, jednak Maulana Nazir Ali Sahib powiedział, że został wysłany przez Kalifa i nie może opóźniać podróży. Zapewnił swoją żonę, że jest misjonarzem i Bóg będzie ich chronił. W ten sposób weszli na statek i w cudowny sposób Mubarak Nazir Sahib przeżył podróż.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Mubarak Nazir Sahib poświęcił się później służbie Wspólnocie i służył w Sierra Leone, gdzie [wcześniej] służył i został pochowany jego ojciec. Później poświęcił się w pełnym wymiarze godzin, a następnie został wysłany jako misjonarz do Kanady. Czwarty Kalif (rh) zatwierdził otwarcie Jamii Ahmadiyya w Kanadzie i wyznaczył Mubaraka Nazir Sahiba na jego dyrektora. Jednak Jamia nie mogła zostać otwarta w czasach Czwartego Kalifa (rh). Jej działalność została uruchomiona w czasach Piątego Kalifa (aby), który uhonorował instrukcję Czwartego Kalifa (rh) i mianował go pierwszym dyrektorem instytucji. Miał budzący podziw sposób wygłaszania przemówień, które podbijały serca słuchaczy. Przetłumaczył na angielski niektóre książki Obiecanego Mesjasza (as) oraz Kryzys w Zatoce autorstwa Czwartego Kalifa (rh). Pozostawił żonę, trzech synów i dwie córki. Był wzorem osoby poświęcającej życie. Dał przykład zwłaszcza misjonarzom i był ucieleśnieniem dawania pierwszeństwa wierze nad światem. Miał szczególne uzdolnienia do przemawiania zarówno w języku urdu, jak i angielskim. Był nie tylko wzorowym misjonarzem, ale także wzorowym mężem i ojcem. Zawsze troszczył się o służbę Wspólnocie. Ilekroć musiał apelować o datki finansowe, najpierw wnosił własny wkład, a następnie zachęcał innych w taki sposób, aby wnieśli wkład z całego serca. Kiedyś w Sierra Leone, kiedy budowano meczet, robotnicy przyszli do niego po zapłatę, jednak nie miał pieniędzy, aby im zapłacić. Kazał im czekać i modlił się. Wtedy przyszedł do niego ktoś, mówiąc, że ktoś słyszał, że budowany jest meczet i dał na niego darowiznę. Zanim zdążył zapytać, kto to był, osoba odeszła, a Mubarak Nazir Sahib był przekonany, że to zostało zesłane przez Boga.
Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah podniósł jego pozycję, umożliwił jego potomstwu podążanie jego śladami i zebranie błogosławieństw z jego modlitw. Niech Allah nadal błogosławi społeczność takimi ludźmi. Studenci Jamia Canada opisali wiele przypadków, w których Mubarak Nazir Sahib nauczał ich i prowadził. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że powinni nie tylko opowiadać o tych incydentach, ale powinni dążyć do praktycznego urzeczywistnienia lekcji, których nauczyli się.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.