Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al – Khaṭṭāb(12)
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Tashahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie kontynuował przedstawianie wydarzeń z życia Hadhrat Umara (ra).
Bitwa pod Jarmukiem
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że szczegółowo opisze wydarzenia związane z bitwą pod Jarmukiem. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że istnieją różne opinie co do tego, kiedy dokładnie ta bitwa miała miejsce, ale według przekazów historycznych jasne jest, że miała ona miejsce podczas kalifatu Hadhrat Umar (ra). Rzymianie ponieśli klęski z rąk muzułmanów, dlatego wzywali swoich sprzymierzeńców i podległych im do utworzenia dużej armii. Hadhrat Abu Ubaidah (ra)dowiedział się o tych spiskach oraz sztuczkach i zachęcał muzułmanów. Zasugerowano, że muzułmanie uformują swoje szeregi poza miastem, a zazdrośni, którzy już wyruszyli, powinni zostać wezwani z powrotem, aby pomóc armii muzułmańskiej. Do tego czasu muzułmanie zawarli pakt z plemionami chrześcijańskimi i pozwolili im zachować swoje ziemie i posiadłości. Hadhrat Abu Ubaidah (ra) zdecydował, że cały podatek, który był od nich pobierany, został zwrócony każdej osobie. Słysząc to, lud chrześcijański uradował się. W rzeczywistości Hadhrat Abu Ubaidah (ra) nie tylko zrobił to z mieszkańcami Homs, ale powiedział, że to samo należy zrobić dla wszystkich tych miejsc, które zostały podbite. Następnie Hadhrat Ubaidah (ra)podróżował z Homs do Damaszku, gdzie informował Hadhrata Umara (ra) o tym, co się stało i zasięgał rady u innych przywódców armii.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abu Ubaidah (ra) udał się do Jarmuk, położonego w pobliżu rzeki Jordan. Rzymianie mieli liczną armię, co budziło strach w sercach niektórych muzułmanów. Kiedy Hadhrat Umar (ra) został o tym poinformowany, rozmawiał z Muhadżiriin i Ansar, którzy wszyscy wyrazili chęć pomocy. Ostatecznie zdecydowano, że zostanie wysłanych więcej żołnierzy, aby pomóc zastąpić tych, którzy już tam byli. Jednocześnie wysłano kolejne armie i posłów, aby przyłączyć się do muzułmanów. Armia rzymska liczyła około 200 tysięcy i na czele swoich szeregów miała swoich przywódców religijnych. Gdy obie armie stanęły twarzą w twarz, przywódcy religijni posuwali się naprzód, podobnie jak muzułmanie, rozpoczynając w ten sposób bitwę. Później podczas bitwy muzułmanie okazali się zwycięzcami. Gdy dzień dobiegł końca, bitwa została wstrzymana do następnego dnia. W nocy Rzymianie spiskowali, aby zaoferować muzułmanom bogactwo, aby uniknąć dalszych walk. Rzymianin o imieniu George zbliżył się następnego dnia do muzułmanów i poprosił ich o wyznaczenie przedstawiciela do negocjacji warunków traktatu pokojowego (ra). Wyznaczono do tego zadania Hadhrata Khalida (ra).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w międzyczasie jeden z chrześcijan widział Hadhrat Abu Ubaidah (ra) modlącego się w meczecie. Następnie zapytał go, co islam ma do powiedzenia o Jezusie (as). Hadhrat Abu Ubaidah (ra) odpowiedział recytując wersety Koranu dotyczące Jezusa (as), co wywarło wielkie wrażenie na chrześcijańskim człowieku. Zgodził się w rezultacie, że Prorok ( saw ) był prawdomówny i przyjął islam. Nie chciał wracać do swojego ludu, jednak Hadhrat Abu Ubaidah (ra) powiedział, że jeśli nie wróci, Rzymianie mogą uznać to za gest niezgodności. Dlatego powiedział mu, że powinien wrócić następnego dnia z wyznaczonym przedstawicielem muzułmanów.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następnego dnia Rzymianie próbowali zwabić muzułmańskiego przedstawiciela kosztownościami i bogactwem i przypomnieli ich dobre traktowanie Arabów w przeszłości. Następnie zaoferowali rekompensatę pieniężną dla muzułmanów opuszczających bitwę. Przedstawiciel muzułmański zdawał sobie sprawę, że te warunki zostały przedstawione tylko dlatego, że Rzymianie zdawali sobie sprawę z ich nieuchronnej klęski. Odpowiedział, mówiąc, że Rzymianie dobrze traktowali Arabów tylko po to, by szerzyć wśród nich swoją religię, a ci sami Arabowie walczyli z nimi u boku muzułmanów. Co więcej, powiedział, że chociaż Rzymianie mogą być bogaci, to muzułmanie otrzymali największe bogactwo od Proroka ( saw ) . W ten sposób postawił warunek, że jeśli Rzymianie zgodzą się zapłacić dżizja[podatek] wtedy bitwa mogłaby się zakończyć, a Rzymianie zostaliby oszczędzeni. Zdecydowanie jednak odrzucili pomysł płacenia jakiegokolwiek podatku i tym samym rozpoczęły się przygotowania do kolejnej bitwy. Muzułmanie walczyli dzielnie i zachęcali się nawzajem podczas bitwy. Chociaż armia muzułmańska liczyła nie więcej niż 30-35 tys., wliczając w to kobiety, które walczyły odważnie, Rzymianie zostali pokonani. Jego Świątobliwość (aba) szczegółowo opisał kilka przypadków waleczności i odwagi wykazanych przez muzułmanów podczas bitwy.
Waleczność muzułmanów podczas bitwy
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że istnieją różne relacje o tym, ilu Rzymian zginęło, od 70 000 do 100 000, podczas gdy 3000 muzułmanów zginęło męczeńską śmiercią podczas bitwy. Hadhrat Umar (ra) z niepokojem czekał na wiadomość o wyniku tej bitwy i nie spał. Usłyszawszy, że muzułmanie odnieśli zwycięstwo, natychmiast pokłonił się Bogu, dziękując Bogu. Hadhrat Umar (ra)poinstruował również, że podatek został wprowadzony na terenach podbitych przez muzułmanów pod warunkiem, że muzułmanie będą ich chronić. Ponieważ jednak armia muzułmańska toczyła kolejną bitwę i nie mogła być obecna na tych terenach, otrzymana od nich kwota podatku miała zostać zwrócona. Taki przykład nigdy nie został ustanowiony przez żadnego innego władcę w historii.
Jego Świątobliwość (aba) opowiedział incydent z tej bitwy dotyczący Ikrimah. Po bitwie on i inni, którzy walczyli, zostali ciężko ranni. Ikrimah otrzymał wodę, ale wskazał, że osoba obok niego powinna najpierw otrzymać wodę. Kiedy podano tej osobie wodę, wskazał, że kolejna osoba obok niego powinna najpierw otrzymać wodę. Trwało to, aż ostatnia osoba otrzymała wodę, aż zmarł on sam, a w tym czasie wszyscy inni również zmarli.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie nadal podkreślał wydarzenia z życia Hadhrata Umara (ra) w przyszłych kazaniach.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.