Znakomici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (27) - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Znakomici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (27)

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Właściwie kierowani Kalifowie – Hadhrat Abu Bakr (ra).

Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmada (aba), Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.

Po wyrecytowaniu TaszahhudTa’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że jak wspomniał w poprzednim kazaniu, będzie podkreślał wyprawy przeciwko Imperium Perskiemu w erze Hadhrat Abu Bakra (ra).

Bitwa Łańcuchów

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jedną z bitew, które miały miejsce, była bitwa pod Dhatus-Salasil, znana również jako bitwa pod Kazimah i bitwa pod Hafir. Jest znanya jako Dhatus-Salasil (Ta z Łańcuchami), ponieważ podczas tej bitwy Persowie związali się ze sobą łańcuchami. Bitwa ta toczyła się między Persami i muzułmanami w miejscu zwanym Kazimah oraz w rejonie Hafir. Przywódcą armii muzułmańskiej był Hadhrat Khalid bin Łalid (ra), natomiast przywódcą armii perskiej był Ormuz.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że szlachta perska nosiła kapelusze, a im wyższa ranga, tym droższy był ich kapelusz. Najdroższy kapelusz wynosiłby 10 000 dinarów, które nosili ludzie o najwyższej randze, a odnotowuje się, że kapelusz noszony przez Ormuza wynosił 10 000 dinarów.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przed odejściem Hadhrat Khalid bin Łalid (ra) napisał list do Ormuza, wzywając go do ochrony swojego ludu poprzez zgodę na zapłacenie Dżizjah (podatku), w przeciwnym razie sprowadzi taką armię, która kocha śmierć jak Ormuz kochał życie. Ormuz poinformował perskiego cesarza, a następnie zebrał swoją armię, która udała się na Kazimah do walki z Hadhrat Khalid bin Łalidem (ra). Kiedy tam byli, nie znaleźli go i dowiedzieli się, że zamiast tego był w Hafirze, więc Persowie udali się do Hafir. Tam Persowie związali się ze sobą łańcuchami. Byli wśród nich tacy, którzy nie zgadzali się z tą strategią i mówili, że robią przysługę przeciwnej armii, zakuwając się w kajdany.

Oszukańcza taktyka Ormuza

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Hadhrat Khalid bin Łalid (ra) dowiedział się o przybyciu armii perskiej do Hafiru, udał się do Kazimah, a Ormuz podążył za nim i rozbił obóz, dowiedziawszy się o tym. Hormuz i jego armia mieli kontrolę nad wodą w okolicy. Kiedy muzułmanie poskarżyli się Hadhratowi Khalidowi bin Łalidowi (ra), że nie ma wody, nakazał heroldowi zawołać, że muzułmanie powinni walczyć z przeciwnikiem o kontrolę nad wodą. Obie strony walczyły, a Hormuz wymyślił podstęp, aby zaprosić Hadhrata Khalida (ra) do walki w pojedynkę i trzymając go zajętego, powiedział swojej armii, aby zakradła się od tyłu i zaatakowała go. Tak więc, gdy Ormuz i Hadhrat Khalid (ra) walczyli, ludzie z armii perskiej otoczyli go i zaatakowali. Mimo to Hadhrat Khalid (ra) był w stanie utrzymać ich na dystans i zabił Ormuza.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że widząc to muzułmanie zaatakowali Persów, zabijając wielu z nich, podczas gdy inni uciekli. Muzułmanie ścigali tych, którzy uciekli i również ich zabijali. Kiedy łupy wojenne zostały wysłane do Hadhrat Abu Bakra (ra), obejmowały one kapelusz noszony przez Ormuza, który Hadhrat Abu Bakr (ra) podarował Hadhratowi Khalidowi bin Łalidowi (ra). Wśród łupów znalazł się także słoń, którego mieszkańcy Medyny nigdy wcześniej nie widzieli. Oprowadzono go po mieście, aby ludzie mogli go zobaczyć, a niektórzy byli zdumieni, zastanawiając się, czy został wyprodukowany, czy też był dziełem Allaha. Hadhrat Abu Bakr (ra) w końcu odesłał słonia z powrotem do Hadhrat Khalida (ra).

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pokonanie Persów – których potęgę powszechnie poważano – znacznie zwiększyło pewność siebie muzułmanów.

Bitwa pod Ubullah

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że potem była bitwa pod Ubullah. Hadhrat Abu Bakr (ra) poinstruował Hadhrata Khalida (ra), by podbił Ubullah w Iraku, ponieważ była to twierdza Persów. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podbicie Ubullah jest wymienione w księgach historii jako mające miejsce w czasach zarówno Hadhrat Abu Bakra (ra), jak i Hadhrat Umara (ra). Stąd wydaje się, że po raz pierwszy został zdobyty w czasach Hadhrat Abu Bakra (ra), a następnie ponownie w czasach Hadhrat Umara (ra).

Bitwa pod Mazar

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że potem była bitwa pod Mazar. Cesarz perski wysłał armię pod dowództwem Karin, aby pomóc Ormuzowi w bitwie pod Dhatus-Salasil. Jednak ta armia dotarła do Mazar dopiero, gdy usłyszeli o klęsce Ormuza. Ci, którzy uciekli, spotkali się z Karin i oboje zgodzili się, że powinni przygotować się do bitwy i spróbować odzyskać swoje straty. Kiedy Hadhrat Khalid (ra) dowiedział się o tym, poinformował o tym Hadhrata Abu Bakra (ra) i udał się do Mazar. Obie strony stoczyły zaciekłą bitwę, w której zginął również Karin wraz z innymi dowódcami armii. To bardzo zniechęciło armię i wielu Persów uciekło z pola bitwy. Odnotowano, że w tej bitwie zginęło 30 000 Persów. Po tym zwycięstwie muzułmanie bardzo życzliwie traktowali miejscową ludność.

Bitwa pod Łalaja

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że potem była bitwa pod Łalaja. Po przegranej bitwie pod Mazar cesarz perski starał się zorganizować lepiej zaplanowany atak na muzułmanów. Dlatego wezwali wybitne chrześcijańskie plemię z Iraku o nazwie Bakr bin Wa’il i zachęcili ich do walki z muzułmanami, wzmacniając w ten sposób ich armię. Ta armia została wysłana do Łalaja. Persowie nie chcieli, aby cała zasługa potencjalnego pokonania muzułmanów trafiła do armii chrześcijańskiej, dlatego do Łalaja wysłano również kolejną armię perską. Kiedy Hadhrat Khalid (ra) dowiedział się o tym, był blisko Basry. Zdecydował, że armię perską należy zaatakować z trzech różnych stron. Wywiązała się zacięta bitwa, która ostatecznie zakończyła się klęską perskiej armii.

Bitwa pod Ullais

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że wtedy była bitwa pod Ullais. Po pokonaniu armii chrześcijańskiej i perskiej Persowie, którzy uciekli, zebrali się w Ullais. Armię perską powierzono osobie o imieniu Dżaban. Po przybyciu do Ullais Persowie postanowili zjeść przed rozpoczęciem bitwy. Kiedy Hadhrat Khalid (ra) przybył do Ullais, ruszył w kierunku armii perskiej i zaatakował ich, zanim zdążyli zjeść. Dżaban powiedział Persom, aby zatruli jedzenie, na wypadek, gdyby muzułmanie wygrali, a następnie zjedli ich jedzenie. Doszło do zaciętej bitwy, w której Persowie dobrze bronili się przed atakami muzułmanów. Widząc to, Hadhrat Khalid (ra) modlił się do Boga prosząc o pomoc w zwycięstwie. Hadhrat Khalid (ra) opracował plan zaatakowania Persów od tyłu, co spowodowało rozproszenie Persów i zwycięstwo muzułmanów.

Podbój Amgheshiyah

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że nastąpił podbój Amgheshiyah. Muzułmanie zwyciężyli tutaj bez walki. Kiedy mieszkańcy Amgheshiyah usłyszeli o zbliżającym się przybyciu armii muzułmańskiej, uciekli z miasta. Kiedy Hadhrat Abu Bakr (ra) został poinformowany o zwycięstwach Ullais i Amgheshiyah, był bardzo zadowolony, szczególnie ze sposobu, w jaki wiadomość została mu przekazana przez człowieka o imieniu Dżandal.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie kontynuował opowiadanie tych relacji w przyszłych kazaniach.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij