Właściwie kierowani Kalifowie – Hadhrat Umar ibn al-Khaṭṭāb(ra) (08)
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Tashahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że zwróci uwagę na incydenty z życia Hadhrat Umara bin al-Khattaba (ra).
Zwycięstwo nad Madain
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Madain został zdobyty podczas ery Hadhrat Umar (ra), zwycięstwa przepowiedzianego przez Proroka (sa). Podczas Bitwy o Okop , gdy uderzał w skałę, która stała mu na drodze podczas kopania rowu, Prorok (sa) przepowiedział zwycięstwo islamu w Syrii, Persji, zdobycie zamków Madain, w Jemenie oraz zamków Sana. Chociaż w tamtym czasie niektórzy żartowali, mówiąc, jak muzułmanie podbiliby tak wielkie imperia? Były to jednak proroctwa, z których wszystkie miały spełnić się.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Madain znajduje się na południe od Bagdadu, a ponieważ istniało tam wiele zaludnionych miast, Arabowie nazywali je Madain lub wieloma miastami. Tutaj też mieszkał Kisra w białym zamku. Hadhrat Sa’d (ra) prowadził tam armię i aby tam dotrzeć, trzeba było przeprawić się przez rzekę Tygrys. Statki zostały już zajęte, więc Hadhrat Sa’d (ra) szukał sposobu na przekroczenie rzeki. Pewnej nocy zobaczył sen, w którym muzułmanie przeprawiali się przez rzekę na koniach. Tym sposobem muzułmanie przeszli rzekę, a następnie zdobyli zamek Kisry, wypełniając w ten sposób proroctwo Proroka (sa).
Bitwa pod Jalulah
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Persowie zebrali się następnie w miejscu zwanym Jalulah, mieście w Iraku, gdzie rozpoczęli przygotowania do walki z muzułmanami. Zgodnie z instrukcjami Hadhrata Umara (ra), Hadhrat Sa’d (ra) wysłał Hadhrat Hashim bin Utbah (ra) z armią 12 000. Kiedy muzułmanie przybyli, otoczyli Jalulah i pozostali tam przez miesiąc, podczas którego wybuchały walki. Muzułmanie w końcu odnieśli zwycięstwo, a także zapytali Hadhrata Umara (ra), czy dalej ścigać tych ludzi, na co Hadhrat Umar (ra) odpowiedział, że nie powinni, ponieważ naraziłoby to życie muzułmanów na dalsze niebezpieczeństwo.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że widząc wiele łupów wojennych, Hadhrat Umar (ra) zaczął płakać. Ktoś zapytał, dlaczego płacze, bo to był czas wielkiej radości. Hadhrat Umar (ra) odpowiedział, mówiąc, że kiedy ludzie spotykają się z takim bogactwem, wzrasta potencjał chciwości i wrogości, a ten strach sprawił, że zaczął płakać. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w dzisiejszym narodzie muzułmańskim widzimy taką chciwość i wrogość wobec światowego bogactwa.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Sa’d (ra) przekazał Hadhratowi Umarowi (ra) informację, że armia perska zbiera się w miejscu zwanym Masabzan, aby zaatakować muzułmanów. Hadhrat Umar (ra) poinstruował, że Zaarar bin Khattab powinien zostać wysłany z armią do walki z nimi. Muzułmanie udali się tam i odnieśli zwycięstwo, po czym miejscowi uciekli. Jednak Zarar bin Khattab zaprosił ich z powrotem do życia w ich mieście. Odnotowano również, że miejsce to zostało zdobyte bez walki.
Podbój Chuzestanu
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Chuzestan został również podbity w czasach Hadhrata Umara (ra). Pod rządami Utbaha bin Ghazwana, Hadhrat Umar (ra) wysłał w to miejsce małą armię, ponieważ widział tam różne korzyści taktyczne. Wydawało się, że głównym celem było zatrzymanie dalszych dostaw docierających do armii perskiej, których mieliby użyć do walki z muzułmanami.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w zwycięstwie nad Ahwaz armia muzułmańska dowodzona przez Mughiraha bin Sha’baha i Abu Musa Ash’ari. Odnotowano, że podczas tego podboju armia muzułmańska pojmała wielu niewolników jako więźniów. Jednak Hadhrat Umar (ra) polecił, aby wszyscy zostali uwolnieni, ponieważ miało nie być niewolnictwa ani więzienia kogoś.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Romhormoz został również podbity przez muzułmanów. Yazdegard podburzał Persów przeciwko muzułmanom. Nu’man bin Muqarrin został wysłany pod rozkazami Hadhrata Umara (ra), aby poprowadził armię. Muzułmanie pokonali Persów w tym miejscu, skąd Persowie ponownie zebrali się w Dustar. Tam też muzułmanie zwyciężyli.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jeden z ich przywódców, Hormuzan, powiedział, że chciałby, aby o jego losie decydował Hadhrat Umar (ra). Kiedy został tam zabrany i zobaczył Hadhrata Umara (ra), Hormuzan zapytał, gdzie są ochroniarze i służba Hadhrata Umara (ra), na co mu powiedziano, że nie ma takich rzeczy. Na to Hormuzan powiedział, że wydaje się być prorokiem, na to odpowiedziano mu, że podąża za przykładem ustanowionym przez proroków. Hadhrat Umar (ra) powiedział, że będzie rozmawiał z Hormuzanem tylko wtedy, gdy zdejmie całą swoją biżuterię i ozdoby, które miał na sobie. Następnie Hadhrat Umar (ra)poinformował go, że jego los został przypieczętowany z powodu jego nieuczciwości i zdrady. Hormuzan przyznał, że muzułmanie odnieśli zwycięstwo nad nimi, ponieważ mieli zjednoczony front. Później Hormuzan przyjął islam i zamieszkał w Medynie. Konsultowano z nim również przebieg kolejnych bitew przeciwko Persom.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie nadal omawiał wydarzenia z życia Hadhrata Umara (ra) w przyszłych kazaniach.
Modlitwy pogrzebowe
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poprowadzi modlitwy pogrzebowe in absentia następujących zmarłych członków:
Prof. Syeda Naseem Syed Sahiba żona Muhammada Syed Sahiba. Zmarła niedawno w Pakistanie. Jej ojcem był Hadhrat al-Haaj Hafiz, doktor Syed Shafee Sahib, wielki uczony i pisarz. Zaakceptował Obiecanego Mesjasza (as), gdy miał dwanaście lat. Naseem Syed Sahiba pozostawiła czterech synów i dwie córki. Służyła Wspólnocie na różne sposoby i przez wiele lat. Była bardzo kompetentna i ma własne publikacje. Regularnie odmawiała modlitwy i miała osobisty kontakt z czterema kalifami Wspólnoty z czasów Drugiego Kalifa (ra). Jego Świątobliwości (aba)powiedziała, że będzie się z nim kontaktować listownie. Regularnie ofiarowywała datki finansowe i nakazywała to samo swoim dzieciom. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował ją z przebaczeniem i miłosierdziem oraz podniósł jej pozycję.
Daud Sulaiman Butt Sahib z Niemiec, który zmarł na raka. Pozostawił żonę, córkę i dwóch synów. Zawsze był gotów służyć Wspólnocie. Naprawdę dawał pierwszeństwo swojej wierze przed sprawami doczesnymi. Regularnie oferował datki pieniężne. Zanim cokolwiek zaczął, recytował Koran. W Niemczech byłby częścią oddziału bezpieczeństwa Jego Świątobliwości (aba). Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zawsze widział, jak doskonale wypełnia swój obowiązek. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah umożliwił jego dzieciom kontynuowanie jego cnót.
Zahida Parveen Sahiba, żona Ghulam Mustafa Awan Sahib. Zmarła w Pakistanie. Pozostawiła syna i cztery córki. Trzech jej zięciów poświęciło życie służbie Dżamaat. W związku z tym dwie jej córki były poza krajem i ostatecznie nie mogły z nią być. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował ją z przebaczeniem i miłosierdziem oraz umożliwił jej dzieciom kontynuowanie jej cnót.
Rana Abdul Waheed Sahib z Londynu, który zmarł 26 czerwca na atak serca. Służył Wspólnocie na różnych stanowiskach. Pracował z wielką gorliwością i szczęściem. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował go z przebaczeniem i miłosierdziem oraz dał cierpliwość jego rodzinie.
Al-Haaj Mir Muhammad Ali Sahib, były krajowy przewodniczący Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya w Bangladeszu. Pełnił również funkcję lokalnego prezydenta Dhaki. Posiadał wiele cnotliwych cech. Bardzo kochał Kalifat. Pozostawił syna i dwie córki. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował go z przebaczeniem i miłosierdziem oraz umożliwił jego dzieciom kontynuowanie jego cnót.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.