Muhammad(saw) wspaniały wzór (39)

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania

Wydarzenia z życie Świętego Proroka ^(saw) – zdrada plemienia Banu Nadir

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że będzie kontynuował opowiadanie o wydarzeniach dotyczących żydowskiego plemienia Banu Nadir i ich spisku mającego na celu zabicie Świętego Proroka ^(sa).

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że Bóg chronił Świętego Proroka ^(sa). Święty Prorok ^(saw) został poinformowany o spisku żydów w drodze objawienia. Kiedy Święty Prorok ^(saw) otrzymał objawienie o spisku uknutym przez żydów, natychmiast wstał i udał się z powrotem do Medyny. Towarzysze dogonili Proroka ^(saw) w Medynie, gdzie poinformował ich o tym, co się stało.

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że kiedy żyd usłyszał, jak żydzi z Banu Nadir spiskują, by zabić Proroka ^(saw). Kiedy zapytał ich, co robią, poinformowali go, że planują zabić Świętego Proroka Muhammada ^(sa). Żyd zapytał ich, czy wiedzą, gdzie on jest. Powiedzieli, że siedział niedaleko. Żyd poinformował ich, że właśnie widział Świętego Proroka ^(saw) wchodzącego do Medyny. Słysząc tę ​​wiadomość, żydzi z Banu Nadir byli oniemiali.

Hudhur ^(aba) powiedział, że kiedy Święty Prorok ^(sa) miał opóźnienie w powrocie do swoich Towarzyszy z Banu Nadir, Hadhrat Abu Bakr ^(ra) powiedział, że Święty Prorok ^(sa) z pewnością otrzymał jakieś przykazanie od Boga. Z tego powodu zaczęli cofać się w stronę Medyny. Po drodze ktoś ich poinformował, że Prorok ^(saw) właśnie wszedł do Medyny.

Po przybyciu do Medyny Prorok ^(saw) poinformował ich o tym, co planują żydzi. Nie poinformował Towarzyszy wcześniej, ponieważ nie było dla nich bezpośredniego zagrożenia. A Prorok ^(saw) wiedział, że Towarzysze w końcu przyjdą go szukać. Przy tej okazji został objawiony następujący werset Koranu:

„O wy, którzy wierzycie! Przypomnijcie sobie łaskę Allaha wobec was, kiedy pewien lud miał zamiar podnieść na was rękę, a On powstrzymał ich ręce. I bójcie się Allaha. I w Allahu wierni powinni pokładać swe zaufanie.’’ ( Święty Koran, 5:12 )

Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Hadhrata Mirza Bashira Ahmada ^(ra), który pisze:

„Najwyraźniej wydawało się, że byli szczęśliwi z powodu przybycia Proroka ^(saw). Poprosili go, aby usiadł, podczas gdy oni odejdą i natychmiast załatwili pieniądze. W związku z tym Święty Prorok ^(sa) usiadł w cieniu ściany wraz ze swoimi Towarzyszami. Banu Nadir odsunął się na bok, aby naradzić się.

Najwyraźniej sprawiali wrażenie, jakby organizowali zdobycie pieniędzy. Ale zamiast tego tak naprawdę zaplanowali, że jest to doskonała okazja [do zabicia go]. Myśleli, że gdy Muhammad [sa] siedział w cieniu domu, pod jego ścianą. Gdyby ktoś wspiął się na szczyt domu z przeciwnej strony i rzucił duży kamień na Świętego Proroka ^(sa), skończyliby z nim raz na zawsze.

Spośród żydów osoba o imieniu Salam bin Mashkam sprzeciwiła się temu pomysłowi. Argumentowała, że ​​jest to akt zdrady i pogwałcenie warunków umowy z Prorokiem ^(saw). Lecz pozostali nie zwrócili na to uwagi. W końcu żyd imieniem Amr bin Jahhasz wspiął się na szczyt domu z bardzo dużym kamieniem i miał go zrzucić z góry.

Ale przekazywane jest, że Bóg Wywyższony poinformował Świętego Proroka ^(sa) o tym złowrogim planie żydów w drodze objawienia. Święty Prorok ^(sa) natychmiast wstał. Było to tak nieoczekiwane, że jego Towarzysze, a także żydzi pomyśleli, że Święty Prorok ^(sa) wstał, aby zająć się pilną sprawą. Dlatego nadal spokojnie siedzieli i czekali na Świętego Proroka ^(sa). Jednakże Prorok ^(saw) natychmiast udał się do Medyny.

Towarzysze czekali na Świętego Proroka ^(sa) przez jakiś czas. Ale kiedy nie wrócił, wstali zmartwieni. Poszukując Świętego Proroka ^(sa) w końcu dotarli także do Medyny. To właśnie wtedy Prorok ^(saw) poinformował Towarzyszy o niebezpiecznym spisku żydów.”

(Życie i charakter Pieczęci Proroków (sa), tom 2, s. 378-379)

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że po uświadomieniu sobie, że Prorok ^(saw) odszedł, żydzi z Banu Nadir zaczęli się bardzo wstydzić.

Pewien żyd przysiągł na Torę i powiedział, że Prorok ^(saw) z pewnością otrzymałby objawienie informujące go o ich spiskach. Oświadczył, że z pewnością Muhammad ^(sa) był Prorokiem Boga, Pieczęcią Proroków. Powiedział, że sama Tora przepowiedziała, że ​​urodzi się w Mekce i wyemigruje do Medyny. Cechy przepowiedziane w Torze tego proroka, który miał przyjść, odnoszą się dokładnie do Świętego Proroka ^(sa). Mężczyzna powiedział, że widzi tylko dwie możliwości. Albo przyjąć islam i tym samym zostać Towarzyszami Proroka ^(sa), pozostając w ten sposób chronionym i mogąc pozostać na swojej ziemi.

Jednak żydzi z Banu Nadir nie mogli tego zrobić. Drugą opcją było to, że Święty Prorok ^(sa) wypędzi ich z ich ziemi. Powinni się na to zgodzić, aby pozwolił im zachować bogactwo i majątek. Na to zgodzili się żydzi z Banu Nadir.

Decyzja o wypędzeniu plemienia Banu Nadir

Kalif ^(aba) powiedział, że kiedy Prorok ^(saw) dotarł do Medyny, wydał werdykt nakazujący wygnanie Banu Nadir z kraju. Posłał po Hadhrata Muhammada bin Maslamaha ^(ra) i poinformował go, aby przekazał tę wiadomość Banu Nadir.

Kiedy dotarł do Banu Nadir, przypomniał im czas, kiedy poczęstowali go jedzeniem.  Zapytali również, dlaczego nie przyjmie judaizmu, skoro tylko do nich przybędzie przepowiedziany prorok, który będzie życzliwy i wykorzeni przeciwników prawdy. Będzie miał zaczerwienienie w oczach, jechał od strony Jemenu na wielbłądzie, nosił turban i wystarczy mu kilka kawałków suchego chleba. Na jego szyi wisieć będzie miecz. Będzie mówił mądrze i inteligentnie.

Żydzi potwierdzili, że rzeczywiście to mówili. Następnie Muhammad bin Maslamah ^(ra) poinformował ich, że z powodu ich zdrady Prorok ^(saw) nakazał ich wygnać z ziemi Medyny. Mają dziesięć dni na wyjazd.

Złośliwe próby Ubayy bin Sulula podczas przygotowań żydów do wojny.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że w tym czasie, gdy żydzi z Banu Nadir przygotowywali się do wyjazdu, przywódca hipokrytów, Abdullah bin Ubayy bin Sulul, wysłał do nich wiadomość. Stwierdził w niej, że nie powinni wyjeżdżać, ale raczej powinni pozostać w ich twierdzy. Zamiast tego wyśle ​​​​do nich 2000 ludzi, aby dołączyli do nich w ich fortecach. Tak, aby gdy muzułmanie rzeczywiście z nimi będą walczyć, te 2000 zostaną zabite. W ten sposób muzułmanie nie będą mogli dotrzeć do żydów w Banu Nadir. A jeśli w końcu będą musieli odejść, on także odejdzie wraz z nimi. Ta hipokryzja i złe planowanie zostały również zapisane w Świętym Koranie, gdzie Allah Wszechmogący stwierdza:

„Czyż nie widzisz Hipokrytów? Oni powiadają do swych braci, którzy wśród Ludu Księgi nie wierzą: „Jeżeli zostaniecie wyrzuceni z Medyny, my z pewnością odejdziemy wraz z wami i nigdy nie okażemy posłuszeństwa nikomu przeciwko wam. A jeśli będą z wami walczyć, my z pewnością pomożemy wam”. Lecz Allah daje świadectwo temu, że oni niechybnie są kłamcami.” (Święty Koran, 59:12)

Kalif ^(aba) powiedział, że Abdullah bin Ubayy bin Sulul nieustannie wysyłał wiadomości do Huyyaya, który ostatecznie został przekonany. Powiedział, że wyśle ​​wiadomość do Świętego Proroka ^(sa), informując, że nie odchodzą. Jednakże Salam bin Mashkam błagał Huyyaya dostrzegł rozsądek i fakt, że Święty Prorok ^(sa) naprawdę był prawdziwym Prorokiem. Jedynym powodem, dla którego nie mogli go zaakceptować, była ich wrogość. Powiedział, że będą w stanie zachować swoje bogactwo oraz bogactwo, które pochodzi z ich ziemi. Zatem nawet wyjeżdżając będzie to tak, jakby nigdy nie wyjeżdżali.

Jednakże, gdyby Prorok ^(saw) rzeczywiście bu ich oblegał, wówczas nigdy nie byliby w stanie przetrwać. Powiedział, że Abdullah bin Ubayy był po prostu kłamcą i kiedy nadejdzie czas, aby im pomóc, nigdy tego nie zrobi. Przypomniał mu, że zrobił to samo z Banu Qainuqah. Obiecał im pomoc, jeśli muzułmanie będą ich oblegać. Jednak, kiedy nadeszła pora, pozostał w domu i nic nie zrobił. Pomimo tego, że inni starsi również błagali Huyyaya, że ​​prowadzi Banu Nadir do ruiny. Jednak nie widział powodu [do opuszczenia kraju]. Dlatego do muzułmanów wysłano wiadomość, że Banu Nadir nie opuszczą kraju.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że po otrzymaniu tej wiadomości Prorok ^(saw) powiedział, że Banu Nadir wypowiedzieli wojnę. Towarzysze natychmiast rozpoczęli przygotowania. Kiedy Abdullah bin Ubayy został o tym poinformowany, powiedział, że wyśle ​​wiadomość do swoich rodaków, aby dołączyli do Banu Nadir w ich fortecach. Jednakże żydowski posłaniec zobaczył również, że syn Abdullaha bin Ubayy’ego był odziany w zbroję i gotowy do wstąpienia do armii muzułmańskiej. Kiedy ta wiadomość, reakcja Proroka ^(saw) i przygotowania muzułmanów zostały przekazane Huyyayowi, ten nadal zaprzeczał.

Khalifatul Masih ^(aba) zacytował Hadhrata Mirza Bashira Ahmada ^(ra), który pisze:

„Święty Prorok ^(sa) wezwał Muhammada bin Maslamaha ^(ra), wodza plemienia Aus, i powiedział:

„Idź do Banu Nadir i porozmawiaj z nimi w tej sprawie. Powiedz im, że skoro posunęli się za daleko w swoich złośliwościach. Ich zdrada osiągnęła swój ostateczny kres, nie jest już właściwe, aby pozostawali w Medynie. Lepiej będzie, jeśli opuszczą Medynę i zamieszkają gdzie indziej”.

Święty Prorok ^(sa) dał im termin dziesięciu dni.

Kiedy Muhammad bin Maslamah ^(ra) udał się do nich. Ci zachowali się niezwykle arogancko i powiedzieli: „Powiedz Muhammadowi [sa], że nie jesteśmy gotowi opuścić Medyny, róbcie, co możecie”. Kiedy Święty Prorok ^(saw) otrzymał tę odpowiedź od żydów, spontanicznie powiedział: „Bóg jest Wielki. Wygląda na to, że żydzi są przygotowani na wojnę”. Święty Prorok ^(sa) poinstruował muzułmanów, aby się przygotowali i wkroczyli na pole bitwy przeciwko Banu Nadir wraz z grupą swoich Towarzyszy.

(Życie i charakter Pieczęci Proroków (sa), tom 2, s. 379-380)

Oblężenie twierdzy Banu Nadir

Kalif ^(aba) powiedział, że kiedy muzułmanie zebrali się, Prorok ^(saw) wyruszył z nimi w kierunku Banu Nadir, z muzułmańską flagą wręczoną Hazrat Ali ^(ra). Kiedy Święty Prorok ^(sa) dotarł do Banu Nadir, prowadził modlitwy na otwartej równinie. W tym czasie Banu Nadir zaczęli rzucać kamieniami ze szczytu swojej fortecy.

Po poprowadzeniu modlitwy Prorok ^(saw) wrócił do swojego domu, mianując Hazrat Alego ^(ra) lub według innych przekazów Hazrat Abu Bakr ^(ra) dowódcą armii. Muzułmanie spędzili tam noc podczas oblężenia Banu Nadir. Święty Prorok ^(saw) powrócił, aby poprowadzić poranną modlitwę. Jeden z żydowskich łuczników trafił strzałą namiot Świętego Proroka (sa). W związku z tym Święty Prorok ^(sa) kazał przesunąć swój namiot poza zasięg strzał.

Potem, gdy zapadła noc, Abdullah bin Ubayy nie przybył do Banu Nadir ani nikogo nie wysłał. Huyyay zdał sobie sprawę, że został oszukany.

W międzyczasie muzułmanie zdali sobie sprawę, że nigdzie nie było Hazrata Alego ^(ra). Chwilę później wrócił z głową mężczyzny, który uderzył strzałą namiot Świętego Proroka (saw).

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że będzie nadal opowiadał o tych szczegółach w przyszłości.

Stanąć ramię w ramię do modlitwy

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że otrzymał wiadomość, że stojąc do modlitwy, nie wszyscy stoją ramię w ramię. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że era Covida już się skończyła, więc stojąc w rzędach do modlitwy, wszyscy powinni stać ramię w ramię.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.