Znakomici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (22) - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Znakomici ludzie: Hadhrat Abu Bakr(ra) (22)

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Właściwie kierowani Kalifowie – Hadhrat Abu Bakr (ra).

Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmada (aba), Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.

Po wyrecytowaniu TaszahhudTa’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że w poprzednim kazaniu stwierdził, że wydarzenia dotyczące bitwy o Yamama i Musailimah oraz jego zwolenników zostały zakończone. Odbyło się również dziesięć innych ekspedycji, aby zwalczać bunt podniesiony przez hipokrytów.

Wyprawy do Omanu

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że były dwie lub trzy ekspedycje, którymi kierowali Hadhrat Huzaifah (ra) i Hadhrat Arfajah (ra) do miejsca zwanego Omanem. W czasach Proroka (saw) miejsce to znajdowało się pod panowaniem Iranu i było zamieszkane przez Magianów. W 8 r. Prorok (saw) wysłał tam kilku Towarzyszy z listem do gubernatora Dża’fara, aby szerzyć im przesłanie islamu. Zaprosił ich do islamu i powiedział, że jeśli go zaakceptują, to Dża’far może pozostać gubernatorem, jednak, jeśli tego nie zrobią, w końcu stracą swoje panowanie. Hadhrat Amr bin Aas (ra) przysłany z listem wyjaśnił mu, że bogactwa zebrane przez Zakat zostaną przeznaczone na biednych mieszkańców tego regionu. W końcu Dża’far zaakceptował islam, a po kilku latach większość tamtejszych mieszkańców również przyjęła islam.

Lud Omanu przyjmuje fałszywego proroka

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po śmierci Proroka (sa) człowiek o imieniu Laqit bin Malik Azdi, znany pod tytułem Dhu-Taaj, powstał jako fałszywy pretendent do proroctwa na tym samym obszarze. Ignorancki lud Omanu zaakceptował go, w wyniku czego Dża’far i jego brat Abaad musieli schronić się w górach, skąd Dża’far poinformował Hadhrat Abu Bakra (ra) o sytuacji i poprosił o wsparcie. W ten sposób Hadhrat Abu Bakr (ra) wysłał Hadhrat Hudhaifah (ra) i Hadhrat Arfajah (ra), aby przewodzili poselstwu przeciwko powstaniu w Omanie.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abu Bakr (ra) później wysłał również Hadhrata Ikrimah (ra) i jego batalion, aby ich wesprzeć. Dowiedziawszy się o przybyciu tej trójki, Dża’far i Abaad wyszli z ukrycia i zaprosili ich do przodu. Kiedy Laqit bin Malik dowiedział się o ich przybyciu, zebrał również swoją armię. Przywódcy muzułmańscy wysłali listy do wodzów, którzy popierali Laqit, w wyniku czego wodzowie ci porzucili Laqit. Wywiązała się później bitwa, w której początkowo wydawało się, że muzułmanie mogą zostać pokonani, jednak Bóg udzielił muzułmanom wsparcia ze strony posłów przybywających z Bahrajnu, w wyniku czego muzułmanie posuwali się naprzód z wielką siłą i ostatecznie odnieśli zwycięstwo.

Natarcie armii muzułmańskiej w Omanie w celu pokonania rebeliantów

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po bitwie zdecydowano, że Hadhrat Hudhaifah (ra) powinien pozostać w Omanie, aby zapewnić rozprzestrzenianie się islamu i ustanowienie pokoju, natomiast Hadhrat Ikrimah (ra) wraz z dużym batalionem muzułmanów, przystąpił do dalszego zwalczania buntów wzniecanych przez hipokrytów. Udał się do miejsca zwanego Mahrah, gdzie wybuchła bitwa z jego mieszkańcami. W armii były dwie grupy, każda pod dowództwem dwóch ludzi, Shikhreet i Musabbah, którzy byli ze sobą w sprzeczności. W rzeczywistości pomogło to muzułmanom, ponieważ osłabiło ich atak. Ikrimah (ra) zobaczył, że armia Shikhreeta była mniejsza, zaprosił ich do islamu, który przyjęli. W ten sposób armia przeciwnika stała się jeszcze słabsza. Hadhrat Ikrimah(ra) wysłał również list do Musabbah zapraszając go do ponownego przyjęcia islamu, jednak zaproszenie to nie zostało przyjęte. W ten sposób wywiązała się bitwa, w której muzułmanie zwyciężyli przeważającym zwycięstwem.

Hadhrat Abu Bakr (ra) zwraca uwagę na Jemen

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Ikrimah (ra) zebrał następnie wszystkich ludzi z tego obszaru i głosił im kazania, po czym przyjęli islam. Hadhrat Ikrimah (ra) poinformował Hadhrata Abu Bakra (ra) o tym zwycięstwie, a następnie udał się w kierunku Jemenu, zgodnie z instrukcjami Hadhrata Abu Bakra (ra). Tam Hadhrat Ikrimah (ra) udał się do ludu Nakha oraz Himyar i przekazał im przesłanie islamu. Powiedzieli, że rozumieją piękno islamu i byli ludźmi religijnymi nawet w Czasie Niewiedzy. W ten sposób ludzie z tego plemienia przyjęli islam. Hadhrat Ikrimah (ra)również udał się do mieszkańców Abyana, którzy początkowo stanęli do walki z nim, ale zachwiali się z powodu wewnętrznej niezgody i zostali pokonani.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Ikrimah (ra) wrócił później do Medyny ze swoją żoną Asmą bint Nu’man bin Jaun, którą poślubił w czasie wojny. Jest zapisane, że jej  Nikah  było wcześniej zawarte z Prorokiem (saw) . Jednak to małżeństwo zakończyło się przed jego skonsumowaniem z powodu czegoś, co zrobiła. Niektórzy ludzie zaszczepili pewną myśl w jej umyśle, że powinna narzucić jej wolę od samego początku małżeństwa, a po zaślubinach powinna powiedzieć Prorokowi (saw), że szuka przed nim schronienia Allaha. Hadhrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad (ra)wyjaśnił, że prawdopodobnie jakiś hipokryta polecił swojej żonie powiedzieć jej coś takiego w celu wywołania niezgody. Kiedy powiedziała to do Proroka (saw), natychmiast poprosił, aby została zawrócona do domu, aby uhonorować to, co powiedziała. Później wyraziła żal i powiedziała, że ​​popełniła błąd.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Hadhrat Ikrimah (ra) wrócił do Medyny, Hadhrat Abu Bakr (ra) poinstruował go, aby wyruszył na rzecz Khalida bin Saida. W ten sposób zebrano kolejną armię i Hadhrat Ikrimah (ra) wyruszył. Walczył dzielnie i ostatecznie został męczennikiem. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że dalsze szczegóły na ten temat zostaną podane we wzmiance o bitwach, które miały miejsce w Syrii.

Wyprawa kierowana przez Hadhrata Szurahbila bin Hasanah (ra)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że piątą ekspedycją kierował Hadhrat Szurahbil bin Hasanah (ra) przeciwko rebelii podniesionej przez hipokrytów. Hadhrat Szurahbil (ra) był jednym z czołowych muzułmanów i również wyemigrował do Abisynii. Hadhrat Ikrimah (ra) został poinstruowany, aby nie atakować, dopóki nie przybędzie Hadhrat Shurahbil (ra), ale Hadhrat Ikrimah (ra) działał w pośpiechu i zaatakował Musailimaha przed jego przybyciem. Hadhrat Abu Bakr (ra) następnie poinstruował Hadhrata Shurahbila (ra), aby pozostał poza Yamamah do dalszych instrukcji. Następnie, kiedy został wysłany Hadhrat Khalid(ra) poinstruował Hadhrat Shurahbil (ra) aby nie walczyć, dopóki nie przybędzie Hadhrat Khalid (ra). Następnie został poinstruowany, aby po bitwie pod Yamamah udał się do Kuza’ah i tam walczył z rebeliantami. Tak więc po bitwie pod Yamamah udał się w kierunku ludu Banu Kuza’ah.

Wyprawy kierowane przez Hadhrata Amra bin Aasa (ra)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że szóstą ekspedycją był Hadhrat Amr bin Aas (ra), który został wysłany przez Hadhrata Abu Bakra (ra) do walki z buntowniczymi siłami plemion Kuza’ah, Wadiyah i Harith. Hadhrat Amr bin Aas (ra) przyjął islam na kilka miesięcy przed podbojem Mekki. Został mianowany namiestnikiem Omanu w czasach Proroka (saw). Został później mianowany gubernatorem Egiptu przez Hadhrata Umara (ra).

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że spośród 11 batalionów, Hadhrat Amr bin Abbas (ra) został wyznaczony na dowódcę jednego z nich. Tak więc, zgodnie z instrukcją, udał się do Banu Kuza’ah, gdzie odniósł tam sukces w odbudowie islamu.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w przyszłych kazaniach będzie nadal wspominał o pozostałych wyprawach.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij