Znakomici ludzie: Abu Lubabah (ra); Ansa (ra); Marsad bin Abi Marsad (ra)
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba), powiedział, że będzie nadal wspominał o szczegółach dotyczących niektórych Towarzyszy.
Hadhrat Abu Lubabah bin Abdil Mundhir (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pierwszym Towarzyszem, którego wymieni, jest Hadhrat Abu Lubabah bin Abdil Mundhir (ra). Chociaż wspomniano już o jego życiu, wyszło na jaw kilka innych narracji na jego temat. Hadhrat Abbas (ra) przekazał, że następujący werset został objawiony w odniesieniu do Hadhrat Lubaby (ra) i dziewięciu innych:
„Są inni, którzy wyznali i swoje wady (…)”. ( Koran, 9:102 )
Ci ludzie trzymali się z dala od bitwy pod Tabuk, a później mieli wyrzuty sumienia i pokutowali.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że mąż Hadhrat Khansy (ra), Hadhrat Unais (ra), zginął śmiercią męczeńską podczas bitwy pod Uhud. Jej ojciec następnie kazał jej poślubić kogoś, chociaż była z niego niezadowolona. Kiedy udała się do Proroka (saw) i przedstawiła mu sprawę, Prorok (saw) unieważnił jej małżeństwo, a ona później poślubiła Hadhrat Lubabę (ra). Z tego małżeństwa narodził się Hadhrat Sa’ib (ra).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pewnego razu Hadhrat Lubabah (ra) był z kilkoma innymi Towarzyszami, kiedy natknęli się na mężczyznę w podartym ubraniu, który powiedział im, że słyszał Proroka (saw) mówiącego: „Ten, kto nie recytuje Świętego Koranu w piękny sposób nie pochodzi od nas.”
Hadhrat Abu al-Zayyah bin Thabit bin Nu’man (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Abu al-Zayyah bin Thabit bin Nu’man (ra). Zapisano, że wyruszył z Prorokiem (saw) na bitwę pod Badr, ale po drodze został ranny, przez co nie mógł kontynuować podróży, jednakże Prorok (saw) zatrzymał dla niego część łupów.
Hadhrat Ansa Maula Rasulullah (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Ansa Maula Rasulullah (ra). Urodził się w Sarze, miejscowości położonej niedaleko Abisynii i Jemenu.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że według Imama Zuhri, Prorok (saw) pozwalał ludziom przyjść na spotkanie z nim po zuhr (wczesna popołudniowa modlitwa). Zapisano, że Hadhrat Ansa (ra) był tym, który prosił Proroka (saw) o pozwolenie na wejście i spotkanie się z nim.
Hadhrat Marthad bin Abi Marthad (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Marthada bin Abi Marthada (ra). Jest zapisane, że brał również udział w bitwie pod Uhud i zginął śmiercią męczeńską w wyprawie Raji. Jeden z jego synów, Unais (ra), był także u boku Proroka (saw) podczas podboju Mekki i bitwy pod Hunain.
Hadhrat Abu Marthad Kannaz bin al-Husain al-Ghanawi (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Abu Marthada Kannaza bin al-Husaina al-Ghanawiego (ra). Był bardziej znany pod imieniem Kannaz bin Husain. Był w tym samym wieku co Hadhrat Hamzah (ra). Był wysoki i miał gęste włosy. Zarówno on, jak i jego syn brali udział w bitwie pod Badr. Zapisano, że w 2 r. AH Prorok (saw) wysłał poselstwo 30 Towarzyszy pod przywództwem Hadhrat Hamzah (ra) w kierunku Eez, w Seeful Bahr. Abu Jahl czekał tam ze swoją armią i bitwa miała rozpocząć się, jednak lokalny wódz Majdi al-Amr bin Juhni zapobiegł temu. To wydarzenie jest znane jako wyprawa Hamzah bin Abdul Muttalib, a Hadhrat Abu Marsad był częścią tego poselstwa. Zapisano, że Prorok (saw) podarował flagę Hadhrat Hamzie (ra), a Hadhrat Marsad był tym, który niósł tę flagę.
Hadhrat Salit bin Qais bin Amr (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Salit bin Qais bin Amr (ra). Pochodził z Banu Adi bin Najjar, gałęzi Khazraj. Zapisano, że Hadhrat Salit (ra) schwytał Walida bin Walida, brata Hadhrat Khalida bin Walida (ra) przy okazji bitwy pod Badr. W dniu podboju Mekki Hadhrat Salit (ra) niósł flagę Banu Ma’azin. Niósł również tę samą flagę z okazji bitwy pod Hunain.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w czasach Hadhrat Umara (ra) miała miejsce bitwa pod Jisr. Zapisano, że zginęło 2000, a według innych przekazów 6000 Persów. Narracje pokazują, że w tej bitwie zginęło 1800 lub 4000 muzułmanów, a wśród nich był Hadhrat Salit (ra). Według niektórych narracji był ostatnim spośród muzułmanów, który zginął śmiercią męczeńską.
Hadhrat Mujazzar bin Ziyad (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Mujazzara bin Ziyada (ra). Zapisano, że podczas Ery Ignorancji Hadhrat Mujazzar (ra) zabił Suwaid bin Samit, co doprowadziło do bitwy pod Bu’ath. Później Hadhrat Mujazzar (ra) i Hadhrat Harith bin Suwaid bin Samit (ra) obaj przyjęli islam, jednak Hadhrat Harith (ra) nadal szukał okazji do zemsty za swojego ojca. Podczas bitwy pod Uhud, kiedy mekkańczycy zawrócili i zaatakowali muzułmanów, Hadhrat Harith (ra) znalazł okazję i zabił Hadhrat Mujazzara (ra). Anioł Gabriel poinformował później Proroka (saw) i powiedział, że za to przestępstwo powinien wymierzyć karę śmierci. Według Al-Tabaqat al-Kubra, Prorok (saw) wydał ten werdykt w Quba.
Hadhrat Rifa’ah bin Rafi’ bin Malik bin Ajalan (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Rifa’ah bin Rafi’ bin Malik bin Ajalan (ra). Zapisano, że pewnego razu, podczas podróży do Mekki, ujrzał Proroka (saw) siedzącego pod drzewem. On i jego kuzyn postanowili zostawić swoje rzeczy u tej osoby. Powitali go zgodnie ze zwyczajowym pozdrowieniem w Erze Ignorancji, jednak on odpowiedział pozdrowieniem islamskim. Z początku go nie rozpoznali, więc zapytali go o nowego powoda. Prorok (saw) powiedział im, że jest tym samym pretendentem, o którym słyszeli. Następnie zapytali go o jego nauki. Prorok (saw) zapytał ich, kto stworzył niebiosa, ziemię i góry. Odpowiedzieli, że to Bóg. Prorok (saw) następnie zapytał, kto stworzył bożki, na co oni odpowiedzieli, że to on je stworzył. Prorok (saw) następnie zapytał, czy Stwórca czy stworzenie jest bardziej godne czci? Hadhrat Rifa’ah (ra) następnie poszedł okrążyć Ka’bę i modlił się, prosząc, że będzie ciągnął losy, a jeśli Prorok (saw) był prawdomówny, to za każdym razem wyjmie strzałę. Tak się stało, a Hadhrat Rifa’ah (ra) głośno ogłosił swoją wiarę, recytując Kalimah (islamskie wyznanie wiary). Następnie udał się do Proroka (saw) i zaakceptował go.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zgodnie z przekazem, podczas bitwy pod Badr, Hadhrat Rifa’ah (ra) został trafiony strzałą w oko. Prorok (saw) umieścił trochę swojej śliny na oku Hadhrat Rifa’ah (ra) i uczucie bólu minęło. Według innych przekazów miało to miejsce z jego ojcem, Hadhrat Rafim (ra), jednak w każdym przypadku rezultat był taki sam.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pewnego razu Prorok (saw) siedział w meczecie, kiedy mężczyzna o wyglądzie Beduina przyszedł i ofiarował modlitwę. Prorok (saw) powiedział mu, aby wrócił i ponownie odmówił modlitwę, ponieważ nie zrobił tego właściwie, gdyż ofiarował modlitwę niedbale. Powiedział mu, aby zaczynał kilka razy, co martwiło również tamtejszych Towarzyszy, obawiając się, że oni również mogą niewłaściwie odmawiać modlitwy. Następnie poprosił Proroka (saw), aby nauczył go odmawiania modlitwy, co uczynił. Hadhrat Rifa’ah (ra) przekazał, że Prorok (saw) powiedział, że modlitwa człowieka nie jest zakończona, dopóki nie dokona należytej ablucji. Przekazał również, że Prorok (saw) powiedział, że stojąc twarzą do Qiblah, należy powiedzieć Allahu Akbar (Allah jest największy), recytować Sura al-Fatihah, wyrecytować część Koranu tak, jak się pamięta. W ruku(kłanianie się) obie dłonie powinny znajdować się na kolanach, a plecy powinny być wyprostowane. Podczas sadżah (padnięcie na twarz) należy to robić ostrożnie. Następnie siedząc, należy usiąść na prawej nodze.
Hadhrat Usaid bin Malik bin Rabi’ah (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Usaida bin Malika bin Rabi’ah (ra). Jest zapisane, że brał udział w bitwie pod Badr. Później stracił wzrok, jednak zwykł mawiać, że gdyby nadal miał wzrok, pokazałby, skąd wyłoniły się anioły w dniu Badr.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Usaid (ra) był z Prorokiem (saw), kiedy ktoś przyszedł i zapytał go, czy po ich śmierci nadal należy być miłym dla rodziców. Prorok (saw) odpowiedział twierdząco, mówiąc, że należy się za nich modlić, szukać dla nich przebaczenia, wypełniać ich przysięgi, utrzymywać dobre stosunki z krewnymi oraz podtrzymywać ich przyjaźnie. W ten sposób będą nadal nagradzani.
Hadhrat Abdullah bin Abd al-Asad (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Abdullaha bin Abd al-Asada (ra). Według narracji był jednym z pierwszych, którzy wyemigrowali do Medyny z Mekki.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Prorok (saw) poinformował, że Tulaihah i Salamah podżegają swoje ludy do walki przeciwko Prorokowi (saw), Prorok (saw) wysłał 150 muzułmanów pod przywództwem Hadhrat Abdullah (ra ) w kierunku Banu Salamah i wręczył mu flagę. Polecił mu przeprowadzić atak, zanim Banu Asad dowiedzą się o ich przybyciu.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jest zapisane, że Hadhrat Abdullah (ra) brał udział w bitwie pod Badr i bitwie pod Uhud. Ostatecznie było to spowodowane kontuzją odniesioną w bitwie pod Uhud, która doprowadziła do jego ostatecznego zgonu.
Hadhrat Khallad bin Rafi’ al-Zurqi (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Khallada bin Rafi’ al-Zurqi (ra). Pochodził z gałęzi Ajlan plemienia Khazraj. Wszystkie jego dzieci zmarły w młodym wieku.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jest zapisane, że narracja o osobie nauczanej przez Proroka (saw) jak odmawiać modlitwę dotyczyła Hadhrat Khallad (ra).
Hadhrat Abbad bin Biszr (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Abbada bin Biszra (ra). Zapisano, że podczas Bitwy Okopów niewierzący krążyli, więc Prorok (saw) wezwał Hadhrat Abbada (ra) i poinstruował go oraz kilku innych, aby zbadali teren wokół Okopu, ponieważ byli niewierzący, którzy mają nadzieję zaatakować ich w najmniej oczekiwanym momencie. Muzułmanie znaleźli niewiernych i wystrzelili tyle strzał, że niewierni zostali zmuszeni do ucieczki. Zapisano również, że Hadhrat Abbad (ra) zawsze trzymał się blisko namiotu Proroka (saw) i chronił go.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Aisza (ra) zwykła mówić, że wśród Ansarów było trzech Towarzyszy, których wyższość nie miała sobie równych, a Hadhrat Abbad (ra) był jednym z nich.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abbad (ra) stał obok Proroka (saw) podczas dyskusji nad Traktatem z Hudajbija, a kiedy Suhail podniósł głos, Hadhrat Abbad (ra) kazał mu ściszyć głos w obecność Proroka (saw). Był zawsze obecny i zawsze gotowy do ochrony Proroka (saw).
Hadhrat Hatib bin Abi Balta’ah (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że następna wzmianka dotyczy Hadhrat Hatib bin Abi Balta’ah (ra). Zmarł w 30 AH, a Hadhrat Uthman (ra) poprowadził swoją modlitwę pogrzebową. Zapisano, że Hadhrat Abu Bakr (ra) wysłał go do Egiptu z traktatem. Zapisano, że w dniu swojej śmierci zostawił w Medynie 4000 dinarów. Pewnego razu niewolnik Hadhrat Hatiba (ra) poskarżył się na niego Prorokowi (saw), mówiąc, że z pewnością wejdzie do piekła. Prorok (saw) powiedział, że tak być nie może, ponieważ brał udział w bitwie pod Badr i był obecny przy traktacie z Hudajbija.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zostało kilku Towarzyszy, o których powinien wspomnieć w przyszłości.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.