Kalifatul Masih II: Perły Mądrości -8-
Dzisiejsze Piątkowe kazanie oparte zostało na pewnych obserwacjach Hadhrat Musleh Mauda (ra) dotyczących błogosławionego życia Obiecanego Mesjasza (as).
Przez szacunek do swego wyznawcy, Mir Hamid Shah Sahiba, Obiecany Mesjasz (as) przyspieszył swoje twierdzenie. W czasach, gdy Obiecany Mesjasz (as), pod wpływem nalegań ojca, był niemal zmuszony, aby znaleźć zatrudnienie, udał się do miasta Sialkot, aby pracować w tamtejszych sądach. Ojciec Hamida Shah Sahib, Hassam ud Din Sahib pochodził z Sialkot i tam też nastąpiło pierwsze spotkanie. Pewnego razu, kiedy po swoim twierdzeniu, Obiecany Mesjasz (as) powrócił do Sialkot, Hassam Sahib był zachwycony i osobiście zorganizował w swym domu nocleg dla Obiecanego Mesjasza (as). Na dachu domu nie było krawędzi i ze względu na to Obiecany Mesjasz (as) postanowił wrócić do Qadian. W tamtejszych czasach zwykło się spać na dachach podczas letnich nocy. Hadisy nie zalecają spania na dachu, który nie posiada krawędzi. Wiadomość ta została przedstawiona osobom towarzyszącym, które były skłonne wykonać to, o co została poproszona, ale gdy wiadomość ta dotarła do Hassam Sahib, ten nie mógł jej zaakceptować. Osobiście udał się do Obiecanego Mesjasza (as) i gorąco poprosił, aby ten nie wyjeżdżał i powiedział mu, że jeśli jakikolwiek inny dom nadaje się do tego, aby Obiecany Mesjasz (as) mógł się w nim zatrzymać, to zostanie udostępniony. Powiedział, że jeśli Obiecany Mesjasz (as) wyjechałby to byłoby to dla niego źródłem wielkiego upokorzenia. Prosił z takim zapałem, że Obiecany Mesjasz (as) zamilkł i powiedział, że nie wyjedzie!
Pewnego razu do Obiecanego Mesjasza (as) przybył człowiek i przypuszczalnie doradził mu, jak wpłynąć na zaabsorbowanych samymi sobą przywódców religijnych, aby zgodzili się oni na coś. Powiedział, że na przykład Obiecany Mesjasz (as) powinien powiedzieć ważnym przywódcom religijnym, że wierzenie chrześcijańskie na temat śmierci Chrystusa uczyniło islamowi wielką szkodę oraz powinni być zapytani, jaka mogłaby być na to ich odpowiedź. Innymi słowy, osoba ta zasugerowała, że powinno się włożyć słowa w usta przywódców religijnych w taki sposób, aby myśleli, że to oni wymyślili odpowiedź. Obiecany Mesjasz (as) powiedział mu, że jeśli jego twierdzenie zrodziłoby się z ludzkiej intrygi to być może tak właśnie postąpiłby w tej sprawie, ale odkąd przyniósł swoje twierdzenie za sprawą przykazania Bożego, to postępuje dokładnie tak, jak polecił mu Bóg!
Objawienie Obiecanego Mesjasza (as) mówi: „ Nie groźcie mi ogniem, jako że ogień jest moim sługą, a także sługą moich sług” (Tadhkirah, str. 507, edycja 2009). W 1903 roku muzułmanin zmienił swoją religię na hinduizm i napisał o tym książkę. Hadhrat Maulana Nur ud Din (ra) napisał pracę obalającą argumenty tej książki. Praca ta została odczytana Obiecanemu Mesjaszowi (as). Gdy dotarto do punktu, w którym apostata mówi, że jeśli ogień mógł być schłodzony dla Hadhrat Ibrahim (as), to, dlaczego nie może być schłodzony dla innych. Odpowiedź Hadhrat Maulana Nur ud Din (ra) brzmiała, że słowo „ogień” zostało użyte tutaj, jako metafora dla opozycji. Obiecany Mesjasz (as) zauważył, że nie było potrzeby dawania takiej interpretacji! Powiedział, że Bóg nazwał go również Ibrahim. Mógłby być wrzucony w ogień i przetestowany! Hadhrat Maulana Nur ud Din (ra) napisał dokładnie to mówiąc, że nasz Imam może zostać umieszczony w ogniu, a Bóg i tak go uratuje, tak jak uratował Hadhrat Ibrahima (as).
Punkt, o którym Hadhrat Maulana Nur ud Din (ra) napisał pierwotnie w swoim rękopisie o ogniu Abrahama, będącego metaforą opozycji, został również wspomniany Obiecanemu Mesjaszowi przy innej okazji (as), jako znakomity przykład. Obiecany Mesjasz (as) sprzeciwił się temu i powiedział o w/w objawieniu, jakie otrzymał. Przytoczył on cud zarazy i powiedział, że uderzyła ona wokół nas, ale my pozostaliśmy bezpieczni, nic więc dziwnego, jeśli Hadhrat Ibrahim (as) został uratowany z ognia!
Hadhrat Musleh Maud (ra) wyjaśnił, że tylko wyjaśnienie cudów przez proroków Boga jest poprawne i inni nie mogą osiągnąć tego, czego osobiście doświadczają prorocy. Zaiste, osoby święte, które są oddane Bogu, mogą zrozumieć kwestie do pewnego stopnia, ale nie do tego stopnia, co prorocy! Powiedział, że w czasie pisania tej pracy, otrzymał być może tysiąc objawień, ale wszystkich tych rewelacji nie można porównać z objawieniami otrzymanymi przez Obiecanego Mesjasza (as) w ciągu jednej nocy!
Podczas życia Obiecanego Mesjasza (as) dyskutowano często o tym, kto był jego ulubieńcem. Niektórzy mówili, że był to Hadhrat Maulana Nur ud Din Sahib, a inni mówili, że Maulana Abdul Karim Sahib.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że usłyszał kiedyś Obiecanego Mesjasza (as) składającego wyrazy uznania Maulana Nur ud Din Sahibowi w jego rodzinnym domu. Powiedział, że Hakim Sahib (jego sposób adresowania Maulana Nur ud Dina) był dla niego Bożym błogosławieństwem i jeśli nie uznałby tego, to byłoby to z jego strony niewdzięcznością. Przytoczył jego wszechobecne lekcje Koranu i jego, jako lekarza, oddanie dla ludzi. Doprawdy, Obiecany Mesjasz (as) napisał w innym miejscu, że Hadhrat Maulana Nur ud Din Sahib (ra) współpracował w synchronizacji z Obiecanym Mesjaszem (as). Jednakże, jeśli którekolwiek z jego odniesień miałoby być przedstawione wraz z odniesieniami Obiecanego Mesjasza (as) to byłoby to wysoce niestosowne.
Honor Khulafa leży w naśladowaniu tej osoby, z którą bai`at oni podjęli. Jeśli, z powodu nieświadomości, pomylą się i ktoś wokół nich jest tego świadomy, to powinien wystąpić i wyjaśnić, co Obiecany Mesjasz (as) powiedział na ten temat.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że Bóg obdarzył go z wielkim zrozumieniem i był również w stanie znacznie zrozumieć słowa tego wysłanego przez Boga, ale nie oznacza to, że mógł konkurować z tym upoważnionym przez Boga! Powiedział, że jeśli ktoś przedstawiłby wyjaśnienie Obiecanego Mesjasza (as), wraz z własnym wyjaśnieniem, to byłoby to niczym więcej niż tylko jego upokorzeniem. Nie jest również koniecznością, aby Khalifa wiedział wszystko. Zaiste, Hadhrat Abu Bakr (ra) nie znał wszystkich Ahadith. Podobnie, jeśli ktoś ma wiedzę o czymś, co powiedział Obiecany Mesjasz (as), i udostępnia te informacje innym, to jest to z jego strony bardzo wspaniałomyślne.
Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że błędy w strukturze zdania i inne pozostały nawet po tym jak sam przejrzał dokument. Wyjaśnił, że Obiecany Mesjasz (as) był kiedyś zapytany, dlaczego wysłał próbki swoich pism do Hadhrat Maulana Nur ud Din Sahib (ra), skoro nie był on wykwalifikowanym korektorem. Obiecany Mesjasz (as) odpowiedział, że Maulałi Sahib (ra) miał bardzo mało czasu. Odwiedzał pacjentów i nie miał czasu na czytanie książek, a Obiecany Mesjasz (as) chciał, aby czytał jego rękopisy i w ten sposób pozostał świadomy tych poglądów.
Jeśli Khalifa miałby dokonać interpretacji, która wydawałaby się przeciwna do interpretacji Obiecanego Mesjasza (as), to powinien on być poinformowany. To nie jest tak, że istnieją jakakolwiek sprzeczności poglądów. Nie ma sprzeczności. Przyczyną wystąpienia takiego przypadku byłaby nieświadomość.
Maulałi, który sprzeciwiał się Obiecanemu Mesjaszowi (as) zwykł ostrzegać ludzi, aby nie dali się zwieść Mirza Sahib, powołując się na to, że oznakami prawdziwego Mesjasza były zaćmienie słońca i księżyca w czasie Ramadanu. Znaki te nadeszły w czasie życia tego Maulłi. Chodził po dachu zbulwersowany, mrucząc, że ludzie zejdą na manowce! Nie rozumiał, że doprawdy ludzie teraz będą pokierowani. W czasach Proroka (saw) chrześcijanie przyznali, że wszystkie znaki zostały spełnione, ale jeśli chodzi o jego przyjście i twierdzenie, powiedzieli, że przez przypadek fałszywa osoba dokonała twierdzenia we właściwym czasie!
Krytycy i wrogowie Obiecanego Mesjasza (as) rywalizowali z nim na każdym poziomie, wliczając społeczny bojkot. Jednak, gdy przyszli do niego z prośbą o przebaczenie, zawsze im przebaczał. Pewnego razu jego przeciwnicy zostali zatrzymani, a sędzia powiedział, że jaki był sens zatrzymywania ich, jeśli Mirza Sahib i tak im wybaczy! Doprawdy, gdy sprawcy ci poszli do Obiecanego Mesjasza (as) i poprosili o wybaczenie, to było im wybaczone!
Hadhrat Musleh Maud (ra) relacjonuje jak to ludzie rzucali kamieniami w Obiecanego Mesjasza (as), gdy jako piętnastolatek towarzyszył swojemu ojcu.
Obiecany Mesjasz (as) zaproponował między religijną debatę. Poddał swoim oponentom pomysł zorganizowania konwencji, gdzie każdy byłby w stanie wyjaśnić cechy swojej wiary. Zdawał sobie sprawę, że inni mają takie samo prawo do propagowania swej wiary, jakie miał on.
W swojej pasji do szerzenia przesłania islamu napisał list do cesarzowej Indii, królowej Wiktorii zapraszając ją do islamu. Zamiast wykazania jakiegokolwiek niezadowolenie, królowa odpowiedziała listem z podziękowaniami.
W czasie życia Obiecanego Mesjasza (as), turecki dyplomata odwiedził Qadian. Zbierał datki od muzułmanów, aby wzmocnić turecki rząd. Obiecany Mesjasz (as) uhonorowało go jak gościa, a także doradzał mu. Doradził mu w kwestii uczciwości, wiarygodności i powiedział, że prześladowania ludzi powinny być porzucone. Ostrzegł go o stanie rzeczy i powiedział mu, że doświadczył wizji dających złe przeczucie o zdradzie w Turcji. Dyplomata ten nie przyjął tego rodzaju doradztwa dobrze, a to spowodowało reakcję w Indiach. Mówiło się, że Obiecany Mesjasz (as) poniżył turecki rząd, który był [w tym czasie] opiekunem najświętszych miejsc islamu, Mekki i Medyny.
W odpowiedzi na to Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że twierdzą oni, że Turcja broni Mekki i Medyny, podczas gdy to Mekka i Medyna zabezpieczają rząd turecki. Stwierdził, że my uważamy, że to Bóg z niebios chroni Mekkę i Medynę. Kontynuując powiedział dalej, że jeśli wróg miałby zaatakować, to pozornie człowiek może dokonać pewnego wysiłku, ale my wierzymy, że ktokolwiek spojrzy na Mekkę i Medynę w złych intencjach, będzie zniszczony przez Boga. Jeśli, nie daj Boże, kiedykolwiek nadszedłby taki czas, że pojawiłaby się fizyczna potrzeba obrony tych świętych miejsc, świat zobaczyłby, że Ahmadiyya Dżama’at stałby na czele tej ofiary.
Ogłoszone zostały dwa pogrzeby i Hadhrat Khalifatul Masih wyraził słowa uznania dla zmarłych.
Sameer Bakhota Sahib zmarł na raka 24-tego lutego w Niemczech.
Chaudhry Bashir Ahmad Sahib zmarł na raka w Pakistanie.