Nota tłumacza

Nota tłumacza

Kobieta w Islamie – Z prawdziwą radością przyczyniłam się do oddania w Państwa ręce kolejnej publikacji, która może wyjaśnić wiele nieporozumień dotyczących religii muzułmańskiej. Jednakże w przypadku poniższego tematu trzeba dodać kilka wyjaśnień. Obawiam się, że pewne fragmenty książki mogą być źle odebrane przez część feministycznie nastawionych pań. Ale proszę pamiętać o tym, iż życie kobiet w świecie islamskim różni się znacznie od tego, co w Europie przyjmowane jest jako norma.

Nie mam zamiaru rozstrzygać tu o tym, co jest lepsze, bo obawiam się, że większość czytelników nie byłaby zadowolona z mojej opinii. Miałam przyjemność spędzić pewien czas w Pakistanie, wśród kobiet muzułmańskich, a moje wspomnienia i odczucia są bardzo pozytywne. InszaAllah będę mogła wrócić kiedyś do tych ludzi.

Proszę pamiętać, że filmy dokumentalne pokazywane w naszej telewizji ukazują zaledwie maleńką cząstkę życia społeczności muzułmańskich i niestety reporterzy, aby uzyskać dobrą zapłatę za swoją pracę poszukują jedynie sensacji. Stąd tragiczne sceny z życia rodzinnego, zaniedbane ulice, brud i bieda. Nigdy nie pokazuje się uniwersytetów, biur, normalnych domów, dzieci w szkole, sklepów, w których każda klientka traktowana jest bardzo uprzejmie i innych tego typu miejsc, które to właśnie są codziennością muzułmańskiego świata. Być może dzieje się tak, ponieważ naprawdę mielibyśmy, czego zazdrościć tamtejszym mieszkańcom. Nawet człowiek ubogi nie wie tam, co to głód i zimno. Każdy jest traktowany z godnością , a w każdej chwili może otrzymać pomoc w pierwszym z brzegu meczecie i nikt nie będzie go pytał o dane osobowe, ale udzieli mu pomocy z otwartym sercem.

Mogłabym doprawdy opowiadać Państwu godzinami o tym, co można zobaczyć na ulicach miast islamskich i gwarantuję, że byliby Państwo zdumieni, jak bardzo różni się ten świat od tego, co znamy z filmów.

Wróćmy jednak do tematu kobiet w Islamie. Oczywiście zdarzają się tu, jak wszędzie na świecie sytuacje patologiczne, ale są one ewenementami. A kobieta pokrzywdzona przez mężczyznę zawsze może liczyć na pomoc nie tylko rodziny, ale i prawa. W naszym świecie tego typu sprawy kończą się natomiast różnie, bardzo często samobójstwem poszkodowanej. To jednak temat na inną książkę, która w jakimś muzułmańskim kraju mogłaby pełnić rolę „europejskiego horroru“.

Nie można jednak zaprzeczać, iż życie kobiet w islamie jest bardzo odmienne od naszego. Są one w znacznym stopniu uzależnione od rodziców, a potem od męża. Ale nie jest to uzależnienie niewolnicze. Każda kobieta ma prawo do swej opinii, decydowania o swoim losie, nie jest zmuszana do niczego, co nie byłoby zgodne z jej wolą. I proszę – nie wierzcie Państwo w bajki opowiadane przez autorów poszukujących natchnienia w romantycznych historiach z Azji – kobieta nie jest niewolnicą w muzułmańskim świecie. Jest natomiast pełnoprawnym obywatelem. Może być lekarzem, nauczycielką, kosmetyczką, czy pracować w innym zawodzie.

Jedno jest tu bardzo ważne – kobiety muzułmańskie szanują same siebie. Nie do pomyślenia dla nich jest sytuacja, w której narażona zostałaby ich dobra opinia. Kobiety w świecie muzułmańskim mogą pracować, ale nie muszą. Pensja męża wystarcza do życia nawet licznej rodzinie, ponieważ koszty wyżywienia i opłacenie domu lub mieszkania nie są tak zawyżane jak w naszym, niby cywilizowanym świecie. Po drugie mężczyzna zakłada rodzinę wówczas, gdy może ją utrzymać, a nie dlatego, że jego partnerka jest w ciąży. Dawno minęły czasy, kiedy małżeństwo zawierano pomiędzy dziećmi za pośrednictwem rodziców i dla ich korzyści. Obecnie młodzi muszą być dojrzali do związku, a poza tym małżeństwo wymaga wyraźnej zgody obu stron, wyrażonej z nieprzymuszonej woli.

Oczywiście, występują tu różnice kulturowe i historyczne, które przyczyniają się do takich, a nie innych zachowań i zwyczajów związanych z pozycją kobiety w owym świecie, ale mimo wszystko wydaje się, iż płeć piękna w tradycji i kulturze muzułmańskiej jest otoczona większą troskliwością i szacunkiem niż w naszym świecie. Nasuwa się tu pewne powiedzenie, które można często usłyszeć w sytuacjach konfliktowych, gdzie jedną ze stron jest kobieta: „Chciałyście równouprawnienia, to je macie!”

Iwona Iqbal