Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al-Khaṭṭāb (ra) (03)
Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba) Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.
Po wyrecytowaniu Tashahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że zwróci uwagę na incydenty z życia Hadhrat Umara bin al-Khattab (ra).
Bitwa pod Hamra al-Asad
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) brał również udział w bitwie pod Hamra al-Asad, która miała miejsce po bitwie pod Uhud. Istniała groźba ataku Quraisz na Medynę. Czuli, że w ten sposób mogą całkowicie wyeliminować islam. Dlatego, gdy muzułmanie usłyszeli, że istnieje możliwość ataku, nie ustawali w pilnowaniu Medyny. Następnego ranka dowiedzieli się, że Quraisz rzeczywiście planowali atak. Prorok ( saw ) oświadczył, że wszyscy, którzy brali udział w bitwie pod Uhud, powinni ponownie przygotować się do bitwy. Następnie Prorok (sa) wezwał Hadhrat Abu Bakr (ra) i Hadhrat Umar (ra) aby poinformować ich o sytuacji. Oboje zasugerowali, że aby zneutralizować zagrożenie dla Medyny, powinni udać się w kierunku Quraisz. Dlatego muzułmanie wyruszyli i zatrzymali się w miejscu zwanym Hamra al-Asad. Ponieważ był wieczór, muzułmanie spędzili tam noc i postanowiono rozpalić ogniska. Kiedy widziało się wszystkie rozpalone ogniska, wydawało się, że była tam obecna duża armia. Tak więc, gdy jeden z Quraisz zobaczył te ogniska i złożył raport, Quraisz postanowili wycofać się z powrotem do Mekki.
Bitwa pod Banu Mustaliq
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) również brał udział w bitwie pod Banu Mustaliq. Miało to miejsce w czasie, gdy plemiona Hidżazu, które początkowo były przychylne sprawie muzułmanów, zaczęły padać ofiarą podżegań Quraisz. Najważniejszym z nich było plemię Banu Mustaliq, które planowało zaatakować Medynę. Kiedy Prorok ( saw ) dowiedział się o tym planie i przygotowaniu dużej armii, Prorok (sa)wyruszył z armią muzułmanów w kierunku plemienia Banu Mustaliq. Kiedy Banu Mustaliq dowiedział się o przybyciu armii muzułmańskiej, plemię to przestraszyło się, ponieważ ich planem był niespodziewany atak na Medynę. Dlatego inne plemiona, które wspierały Banu Mustaliq, uciekły po usłyszeniu tej wiadomości. Jednak Banu Mustaliq pozostał zdeterminowany do walki. Prorok (sa) zatrzymał się w miejscu zwanym Muraisi w pobliżu Banu Mustaliq. Prorok (sa) poinstruował następnie Hadhrata Umara (ra) aby poinformował Banu Mustaliq, że jeśli zrezygnują ze sprzeciwu wobec islamu, zapanuje pokój i muzułmanie powrócą do Medyny. Jednak Banu Mustaliq odmówili tej propozycji i zaczęli wystrzeliwać strzały. W ten sposób obie strony przez jakiś czas strzelały strzałami w tę i z powrotem, a następnie Prorok ( saw ) zarządził natychmiastowy atak, który pokonał Banu Mustaliqa.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w drodze powrotnej z bitwy pod Banu Mustaliq doszło do sporu między dwoma mężczyznami, jednym z Muhadżiriin (migranci do Medyny ) i Ansar (mieszkańcy Medyny) i obaj wezwali swoich ludzi do wsparcia ich. Prorok ( saw ) powiedział im, że nie powinni się kłócić o takie drobne sprawy. Abdullah bin Ubayy (przywódca hipokrytów) był również obecny i powiedział, że po powrocie do Medyny honorowi usuną niehonorowych. Hadhrat Umar (ra) poprosił Proroka (sa), o pozwolenie na uśmiercenie tego hipokryty, ale Prorok (sa)powiedział, że nie da pozwolenia, aby ludzie nie powiedzieli, że zabija swoich. Później sami hipokryci znudzili się Abdullahem bin Ubayyem i zaczęli zwracać się przeciwko niemu. Wtedy Prorok (sa) wyjaśnił Hadhratowi Umarowi (ra), że tamtym razem nie zaakceptował jego prośby, ponieważ wiedział, że ci sami ludzie, którzy poparli Abdullaha bin Ubayya, zwrócą się przeciwko niemu samemu, gdy zobaczą realia i sami go zabiją.
Wyjaśnienie dotyczące modlitw podczas bitwy pod Uhud
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podczas Bitwy Okopów Hadhrat Umar (ra) poszedł do Proroka (sa) po zachodzie słońca i powiedział, że nie był w stanie ofiarować modlitwy Asr (modlitwa późnym popołudniem). Prorok ( saw ) powiedział, że on również nie był w stanie ofiarować modlitwy Asr , więc odmówili ją, a następnie odmówili modlitwę Maghrib (modlitwa po zachodzie słońca). Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że istnieją różne opinie i relacje dotyczące tego, ile modlitw nie byli w stanie ofiarować tego dnia. Istnieje kilka narracji i relacji, które mówią, że Prorok ( saw )ofiarował jednocześnie cztery modlitwy. Jednak Obiecany Mesjasz (as) uznał wszystkie takie relacje jako mało wiarygodne i stwierdził, że w rzeczywistości była to jedynie modlitwa Asr, która została ofiarowana blisko wygaśnięcia wyznaczonego czasu.
Udział (ra) Hadhrata Umara w Traktacie z Hudaibijah
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) był również częścią traktatu z Hudaibijah. Prorok (sa) wezwał Hadhrata Umara (ra), aby udał się do Mekki i poinformował Quraisz o intencjach muzułmanów. Hadhrat Umar (ra) powiedział, że obawiał się o swoje życie, ponieważ Quraisz wiedzieli, jak bardzo im się sprzeciwiał. Hadhrat Umar (ra) powiedział, że gdyby Prorok (sa) chciał, udałby się do Mekki, jednakże Prorok (sa) zachował milczenie. Następnie Hadhrat Umar (ra) zasugerował, aby wysłać Hadhrat Uthman (ra), ponieważ był szanowany przez Quraisz.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w trakcie pisania traktatu Abu Jundal, syn Suhaila bin Amra, przedstawiciela Quraisz, postanowił uciec do Proroka (sa), ponieważ przyjął islam, jednak był torturowany za to przez Quraisz. Abu Jundal przybył do Hudaibiyah w chwili, gdy w traktacie zapisano warunek, że każdy Mekkanin, który uciekł do muzułmanów, zostanie zwrócony. Dlatego Suhail bin Amr zażądał zwrotu Abu Jundala. Abu Jundal nie bronił się przed powrotem, jednak Prorok ( saw ) powiedział mu z wielkim bólem, że ponieważ właśnie zgodzili się na warunki umowy, nie mogą powstrzymać go przed powrotem.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ten widok bardzo zabolał Hadhrata Umara (ra). Zapytał Proroka ( saw ) czy rzeczywiście jest prawdomówny. Jeśli tak, dlaczego więc muzułmanie musieli znosić taką hańbę? Prorok ( saw ) odpowiedział mu, że oczywiście jest prawdziwym Posłańcem posłanym przez Boga i jako taki został poinformowany o Bożej woli względem muzułmanów. Następnie Hadhrat Umar (ra) zapytał, czy Prorok (sa) nie powiedział, że odbędą pielgrzymkę do Ka’bah. Prorok (sa)powiedział, że rzeczywiście uczynił tak, ale nie sprecyzował, że będzie to ten właśnie rok. Następnie poinformował go, że na pewno muzułmanie wejdą do Mekki i odbędą pielgrzymkę. Później Hadhrat Umar (ra) powiedział, że żałuje tej słabości, która pojawiła się z powodu wielkich emocji i nie mógł tego odżałować.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) również jako świadek podpisał Traktat z Hudaibija. Sporządzono dwie kopie traktatu, jedną, którą Suhail bin Amr zabrał ze sobą do Mekki, a druga wróciła z Prorokiem ( saw ) do Medyny.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w drodze powrotnej z Hudaibija Prorok (sa) przekazał muzułmanom następujące wersety:
,,Zaprawdę, My daliśmy ci wyraźne Zwycięstwo. By Allah mógł zakryć twoje słabości, dawne i przyszłe, i żeby mógł On dopełnić swe łaskie wobec ciebie i wprowadzić cię na właściwą drogę, I żeby Allah mógł pomóc ci wspaniałą pomocą.’’ ( Koran 48:2-4 )
„Allah rzeczywiście wypełnił Posłańcowi jego Widzenie: Wy niechybnie wejdziecie do Świętego Meczetu, jeśli tak zapragnie Allah, bezpieczenie. Niektórzy z was będą mieli ogolone głowy, inni będą mieli krótko przycięte włosy, a nikt z was nie będzie się bał. Lecz On wiedział to czego wy nie wiedzieliście. On właściwie oprócz tego naznaczył wam bliskie zwycięstwo.’’ ( Koran, 48:28 )
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że te wersety pokazują, że gdyby muzułmanie weszli w tym roku do Mekki, nie byłoby tam pokoju. Teraz jednak, dzięki zawarciu traktatu pokojowego, muzułmanie mogliby w spokoju wejść do Mekki i odbyć pielgrzymkę. Po Traktacie z Hudaibija niektórzy Towarzysze (ra) byli zaniepokojeni i zastanawiali się, jak można to uznać za ich zwycięstwo, jednak po wysłuchaniu tych wersetów sprawa została wyjaśniona i nabrali pewności, że z pewnością było to wielkie zwycięstwo.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po objawieniu tych wersetów, Prorok (sa) wezwał Hadhrata Umara (ra) i wyrecytował mu objawione wersety, na podstawie których Hadhrat Umar (ra) był również przekonany, że ten traktat, który miał początkowo być uważany za źródło hańby dla muzułmanów, był w rzeczywistości wielkim zwycięstwem.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w przyszłości będzie nadal opisywał wydarzenia z życia Hadhrata Umara (ra).
Modlitwy pogrzebowe
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zaoferuje modlitwy pogrzebowe in-absentia za następujące osoby:
Malik Muhammad Yusuf Saleem , który był jedynym Ahmadi w swojej rodzinie. Jego rodzina groziła mu, a nawet zachęcała do opuszczenia Ahmadiyyat, jednak pozostał nieugięty i nigdy nie opuścił Ahmadiyyat. Uczęszczał do Dżamia Ahmadiyya, skąd ukończył szkołę. Służył Trzeciemu i Czwartemu Kalifowi (ra ) w departamencie Zood Nawisi, co obejmowało przygotowywanie raportów i przepisywanie nagrań z kaset magnetofonowych oraz wszystko inne, czego wymagał Kalif. Regularnie modlił się i recytował Koran. Bardzo kochał Kalifa i tego samego uczył swoje dzieci. Pracował z wielką starannością. Jego Świątobliwość (aba)powiedział, że pamiętał o nim, jako o osobie zawsze był pochłoniętej swoją pracą i kimś, kto spełnił przysięgę oddania oraz kto nigdy nie stawiał żadnych żądań. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował zmarłego z miłosierdziem i przebaczeniem.
Shuaib Ahmad, z Qadian, zadedykował swoje życie służbie religii. Służył Wspólnocie na wielu różnych stanowiskach. Regularnie modlił się, recytował Koran i bardzo kochał Kalifat. Był bardzo miły i pomagał biednym. Pozostawił żonę i dwóch synów. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował zmarłego z miłosierdziem i przebaczeniem oraz umożliwił jego dzieciom zachowanie jego cnót w życiu.
Maqsood Ahmad Bhatti, misjonarz z Qadian. Służył na różnych stanowiskach. Zawsze troszczył się o swoją pracę i był bardzo sumienny. Nawet będąc w szpitalu martwił się o swoją pracę. Pozostawił matkę, trzech braci, żonę i trzy córki. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował zmarłego z miłosierdziem i przebaczeniem oraz trzymał jego dzieci pod Swoją opieką.
Javaid Iqbal z Faisalabad. Regularnie ofiarowywał swoje modlitwy i recytował Koran. Był bardzo dokładny w słuchaniu Kazania Piątkowego i upewniał się, że wszyscy w domu również go wysłuchają. Kiedy Kazanie Piątkowe było transmitowane przez kasety magnetofonowe, jeździł na rowerze od wsi do wsi, upewniając się, że wszyscy je otrzymali. Pozostawił matkę, żonę, dwóch synów i córkę. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah potraktował zmarłych z miłosierdziem i przebaczeniem.
Madiha Nawaz, żona Nawaza Ahmada, misjonarza w Ghanie. Posiadała wiele wspaniałych cech i była wspaniałą matką i żoną. Była bardzo cierpliwa, nawet w obliczu trudności. Nauczyła swoje dzieci kochać Kalifat. Pozostawiła męża i troje dzieci. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah przyjął jej modlitwy za jej dzieci, podniósł jej pozycję w Raju i aby potraktował ją z miłosierdziem i przebaczeniem.
Podsumowanie przygotowane przez Review of Religions.