Muhammad(saw) wspaniały wzór (70)

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.

Różne wyprawy po bitwie pod Khaibar

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że będzie kontynuował wspominanie wypraw z życia Świętego Proroka ^(sa).

Wyprawa Hazrat Umara bin al-Khattaba ^(ra) do Turbah

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że istnieje wyprawa znana jako Wyprawa Umara bin al-Khattaba w kierunku Turbah, która miała miejsce w Szaban 7 AH. Święty Prorok ^(sa) wysłał Hazrat Umara bin Khattaba ^(ra) wraz z 30 muzułmanami do Banu Hawazin, którzy byli w Turbah. Święty Prorok ^(sa) otrzymał wiadomość, że Banu Hawazin w Turbah spiskowali przeciwko muzułmanom. Kiedy Hazrat Umar ^(ra) przybył, odkrył, że ludzie uciekli, zostawiając swoje bogactwo i zwierzęta. Muzułmanie zabrali je w swoje posiadanie.

Potem wrócili do Medyny. W drodze powrotnej, w miejscu niedaleko Quby, ktoś zapytał, czy Hazrat Umar ^(ra) zaatakuje inne plemię, ponieważ oni również siali spustoszenie. Hazrat Umar ^(ra) odpowiedział, mówiąc, że otrzymał jedynie polecenie od Świętego Proroka ^(sa), aby udał się do Turbah. Jest to również odpowiedź na zarzut, że muzułmanie bez żadnego uzasadnienia wszczynali walki z innymi plemionami.

Wyprawa Hazrat Baszira bin Sa’da ^(ra) do Fadak

Kalif ^(aba) powiedział, że inną wyprawą była wyprawa Hazrat Baszira bin Sa’da ^(ra) do Fadak i Banu Murrah. Wyprawa ta miała miejsce w Szaban 7 AH. Hazrat Baszir bin Sa’d ^(ra) złożył przysięgę wierności Prorokowi ^(sa) podczas Drugiej Przysięgi w Aqabah. Następnie wziął udział w głównych bitwach u boku muzułmanów. Był również pierwszą osobą, która złożyła przysięgę wierności Ansarom z rąk Hazrata Abu Bakra ^(ra) po śmierci Proroka ^(sa). Jeśli chodzi o tę wyprawę, Prorok ^(sa) wysłał Hazrat Baszira bin Sa’da ^(ra) wraz z 30 muzułmanami w stronę Banu Murrah w Fadak. Prorok ^(sa) wysyłał wysłanników po otrzymaniu wiadomości o spiskach ludu przeciwko muzułmanom.

Po przybyciu muzułmanie nie znaleźli tam ludzi z Murrah, więc zabrali swoje rzeczy i wrócili do Medyny. Kiedy Banu Murrah wrócili i zdali sobie sprawę, że zgromadzili dużą armię, ruszyli za muzułmanami. Wywiązała się bitwa. Towarzysze strzelali z łuków przez całą noc, a bitwa trwała do rana. Jednak armia wroga była tak duża, że ​​zamordowali wszystkich, którzy byli z Hazrat Baszirem ^(ra). Hazrat Baszir ^(ra) został również ciężko ranny. Uważano go za zmarłego. Leżał tam wśród męczenników aż do nocy. Następnie podniósł się i poszedł do Fadak, gdzie spędził kilka dni z żydami. Potem, po dojściu, w pewnym stopniu, do zdrowia, wrócił do Medyny.

Wyprawa Hazrat Ghaliba bin Abdillaha Laithi ^(ra) do Maifah

Hudhur ^(aba) powiedział, że miała miejsce również wyprawa Hazrat Ghaliba bin Abdillaha Laithi ^(ra) w kierunku Maifah. Miało to miejsce w Ramadanie 7 AH. Hazrat Ghalib ^(ra) był obecny w czasie podboju Mekki. Przedtem Prorok ^(sa) również wysłał go gdzieś, aby zebrał informacje wywiadowcze. Jeśli chodzi o tę wyprawę, Prorok ^(sa) wysłał Hazrat Ghaliba ^(ra) do Banu Awal i Banu Abd bin Tha’labah, którzy mieszkali w Maifah.

Zaczęli gromadzić ludzi przeciwko muzułmanom pod pretekstem fałszywej negatywnej propagandy. Prorok ^(sa) wysłał 130 muzułmanów wraz z Hazrat Ghalibem ^(ra). Muzułmanie przeprowadzili zdecydowany atak, zebrali łupy. Nie było żadnych jeńców.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że była to wyprawa, podczas której Hazrat Usamah ^(ra) zabił kogoś, kto wyznawał islamskie wyznanie. Podczas bitwy Hazrat Usamah ^(ra) ścigał jednego z wrogich żołnierzy. Po dogonieniu go, wrogi żołnierz wypowiedział islamskie wyznanie wiary. Mimo to Hazrat Usamah ^(ra) go zabił. Kiedy Święty Prorok ^(sa) dowiedział się o tym, zapytał Usamah ^(ra): „Czy zabiłeś go, mimo że wypowiedział islamskie wyznanie wiary?” Hazrat Usamah ^(ra) odpowiedział, mówiąc, że mężczyzna po prostu próbował ratować swoje życie. Święty Prorok ^(sa) kontynuował pytanie, jak mógł go zabić, do tego stopnia, że ​​Usamah ^(ra) powiedział, że żałuje, że został muzułmaninem przed tym dniem.

Według innej narracji, Święty Prorok ^(sa) zapytał Hazrat Usamah ^(ra), czy otworzył serce mężczyzny, aby zobaczyć, czy jest on uczciwy w swoim wyznaniu, czy nie. Święty Prorok ^(sa) polecił, aby zadośćuczynienie wypłacono rodzinie mężczyzny.

Kalif ^(aba) powiedział, że dzisiaj duchowni działają tak, jakby otworzyli serca muzułmanów, aby oceniać ich wiarę. Dlatego czują się usprawiedliwieni w męczeniu Ahmadi. Hudhur ^(aba) modlił się, aby Allah szybko pociągnął ich do odpowiedzialności.

Wyprawa Hazrat Baszira bin Sa’da ^(ra) do Jemenu

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że inną wyprawą była wyprawa Hazrat Baszira bin Sa’da ^(ra) w kierunku Jemenu i Dżabaru, w Szawwal 7 AH. Święty Prorok ^(sa) otrzymał wiadomość, że plemię Ghatafan zbiera się przeciwko Świętemu Prorokowi ^(sa). Uyainah bin Hisn również przysiągł ich wesprzeć przeciwko Świętemu Prorokowi ^(sa). Kiedy Święty Prorok ^(sa) wspomniał o tej wiadomości Hazrat Abu Bakrowi ^(ra) i Hazrat Umarowi ^(ra), zasugerowali wysłanie Hazrat Baszira ^(ra).

Święty Prorok ^(sa) wysłał Hazrat Baszira ^(ra) z 300 muzułmanami. Kiedy dotarli do Dżabaru, pasterze zobaczyli muzułmanów i pobiegli ostrzec Ghatafanów. Ci ostatni zostawili wszystkie swoje dobra i uciekli. Muzułmanie zabrali te bogactwa, dwóch mężczyzn wzięto do niewoli i wrócili do Medyny.

Spełniona Umrah

Jego Świątobliwość ^(aba) wspomniał następnie o Umrah podjętej przez Proroka ^(sa) w Dhu al-Qa’dah 7 AH. Był to ten sam miesiąc, w którym w poprzednim roku powstrzymano Proroka ^(sa) przed odbyciem Umrah. Zapisano, że po wejściu Proroka ^(sa) do Świętego Meczetu objawiony został następujący werset:

„Pogwałcenie Świętego Miesiąca można pomścić podczas Świętego Miesiąca. Względem wszystkich rzeczy Świętych istnieje prawo odwetu (…).” (Święty Koran, 2:195)

Kalif ^(aba) powiedział, że odnotowano, że 2000 muzułmanów towarzyszyło Prorokowi ^(sa) podczas tej Umrah, wliczając wszystkich Towarzyszy, którzy byli obecni w Hudaibiyah. Z wyjątkiem tych, którzy zginęli w Khaibar lub zmarli w inny sposób. Prorok ^(sa) wysłał również 100 jeźdźców konnych jako środek ostrożności. Sam zabrał ze sobą zbroję i broń. Dlaczego było to konieczne, mimo że istniało porozumienie? Prorok ^(sa) powiedział, że nie wejdą do Świętego Meczetu ze swoją bronią. Jednak potrzebowali jej wcześniej na wypadek zaatakowania. Było to całkowicie zgodne z warunkami wcześniejszego traktatu podpisanego z mekkańczykami.

Hudhur ^(aba) powiedział, że gdy Prorok ^(sa) wchodził do Świętego Meczetu, Hazrat Abdullah bin Rawahah ^(ra) zaczął namiętnie recytować poetyckie wersety, które mogłyby podburzyć mekkańczyków. Zamiast tego Prorok ^(sa) poinstruował go, aby powiedział: „Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha. On jest Jeden. Pomógł Swojemu słudze i obdarzył chwałą Jego wojsko. On sam pokonał wszystkie inne ludy”.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że gdy Święty Prorok ^(sa) wkroczył do Mekki, niektórzy Quraisz udali się w góry, ponieważ nie mogli znieść widoku Świętego Proroka ^(sa) i muzułmanów. Podczas gdy inni mekkańczycy stali i patrzyli. Wyśmiewali się, mówiąc, że żyjąc na małych racjach żywnościowych i będąc osłabionymi przez choroby w Medynie, muzułmanie będą zbyt słabi, aby okrążyć Kaabę.

Jednak, gdy Święty Prorok ^(sa) i muzułmanie zaczęli okrążać Kaabę, pierwsze trzy okrążenia wykonali biegiem, aby pokazać, że nie ma słabości wśród muzułmanów. Muzułmanie biegli również między górami Safa i Marwah.

Małżeństwo z Hazrat Maimunah bint Harith ^(ra)

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że to również podczas tej podróży Święty Prorok ^(sa) poślubił Hazrat Maimunah bint Harith ^(ra). Była wdową od jakiegoś czasu. Hazrat Abbas ^(ra) zaproponował to małżeństwo, które Święty Prorok ^(sa) zaakceptował.

Kalif ^(aba) powiedział, że Święty Prorok ^(sa) i muzułmanie pozostali w Mekce przez trzy dni. Po czym mekkańczycy powiedzieli, że powinni odejść. Święty Prorok ^(sa) zapytał, co złego by było, gdyby zostali jeszcze przez jakiś czas? Właśnie brał ślub i zaproponował, że zaprosi nawet mekkańczyków na swój ślub. Jednak mekkańczycy nalegali, więc muzułmanie natychmiast opuścili Mekkę.

Hudhur ^(aba) powiedział, że podczas tej podróży miało miejsce również zdarzenie związane z córką Hazrat Hamzah ^(ra). Gdy Prorok ^(sa) miał już wychodzić, przybiegła, mówiąc: „O mój wujku”. Na to Hazrat Ali ^(ra) wziął ją za rękę i oddał Hazrat Fatimah ^(ra), która była również jej ciotką ze strony matki. Później Hazrat Ali ^(ra), Hazrat Zaid ^(ra) i Hazrat Ja’far ^(ra) spierali się o jej opiekę, ponieważ wszyscy byli z nią spokrewnieni. Prorok ^(sa) zdecydował, że powinna być pod opieką swojej ciotki ze strony matki, mówiąc, że ciotka ze strony matki jest jak matka. Rozwiązało to kwestię, która istnieje po dziś dzień w odniesieniu do opieki.

Wyprawa Hazrata Akhrama bin Abi Aujah ^(ra) do Banu Sulaim

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że inna wyprawa była wyprawą Akhrama bin Abu Aujah ^(ra) w kierunku Banu Sulaim. Miała ona miejsce w Dhu al-Hijjah 7 AH. Święty Prorok ^(sa) wysłał Hazrat Akhrama ^(ra) z 50 ludźmi w kierunku Banu Sulaim, którzy zgromadzili dużą armię. Banu Sulaim byli gotowi, gdy przybył Hazrat Akhram ^(ra). Zaprosił ich do islamu, ale odmówili. Przez pewien czas wymieniano strzały. Rozegrała się bitwa, w której wielu muzułmanów poniosło śmierć męczeńską. Hazrat Akhram ^(ra) został ciężko ranny. Ale później udało mu się powrócić do Medyny.

Wyprawa Hazrata Ghaliba ^(ra) do Kadid

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że inna wyprawa była wyprawą Hazrata Ghaliba bin Abdillaha Laithi ^(ra) w kierunku Banu Mulawwih w Kadid. Miała ona miejsce w Safar 8 AH. Święty Prorok ^(sa) wysłał 15 muzułmanów wraz z Hazratem Ghalibem ^(ra). Muzułmanie stanęli w obliczu perspektywy dużej armii, której nie byliby w stanie pokonać. Muzułmanie zabrali całe bogactwa z powrotem do Medyny. Podążała za nimi duża armia wroga, ale Bóg spowodował, że w dolinie nastąpiła duża powódź. Uniemożliwiła ona owej armii dotarcie do muzułmanów. Dzięki temu muzułmanie odnieśli zwycięstwo.

Kalif ^(aba) powiedział, że będzie nadal wspominał o tych wydarzeniach w przyszłości.

Specjalny apel o modlitwę

Jego Świątobliwość ^(aba) zwrócił się ze specjalnym apelem o modlitwę za Ahmadi z Pakistanu. Powiedział, że Ahmadi w Pakistanie powinni modlić się również za siebie. Powinni skupić się na recytowaniu duruud (modlitwy o pozdrowienie dla Świętego Proroka ^(sa)). Powinni recytować następujące słowa 200 razy dziennie:

Subhanallahi ła bi hamdihi subhanallahil-aziim allahumma salli alaa Muhammadin ła aali Muhammad

„Święty jest Allah i godzien wszelkiej chwały, Święty jest Allah Wielki, O Allahu, obdarz Swoimi błogosławieństwami Muhammada oraz lud Muhammada”.

Hudhur ^(aba) powiedział, że należy poświęcić temu jak największą uwagę. Jeśli będziemy sprawiedliwie oddawać modlitwy i poświęcimy im należytą uwagę, tylko wtedy odniesiemy sukces.

Nie poświęcono jeszcze modlitwom należytej uwagi.

Nie wystarczy po prostu powiedzieć, że modlitwy są niewystarczające i że należy zrobić coś innego, ponieważ niektórzy piszą do Jego Świątobliwości ^(aba) w ten sposób. Ale co jeszcze należy zrobić?

Naszą jedyną bronią są modlitwy,

o czym Jego Świątobliwość ^(aba) wielokrotnie wspominał, a także cytował w tym względzie Obiecanego Mesjasza ^(as).

Całkowicie błędne jest przekonanie, że modlitwy nie przyniosą żadnego efektu. Modlitwy są rozwiązaniem dla naszego sukcesu.

Niech Allah Wszechmogący umożliwi każdemu to uczynić. Pozwoli nam być tymi, którzy oddają sprawiedliwość ofiarowywaniu modlitw.

Błędnym zarzutem wobec Allaha Wszechmogącego jest twierdzenie, że modlitwy nic nie zdziałają. Powinniśmy szukać za to przebaczenia.

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że dzisiaj w Karaczi doszło do incydentu. Terroryści zaatakowali meczet Ahmadi, w którym zamordowano Ahmadi. Szczegóły zostaną podane w przyszłości. Niech Allah Wszechmogący zapewni środki, aby tych okrutnych ludzi szybko pociągnięto do odpowiedzialności.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.