Muhammad(saw) wspaniały wzór (55)
Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania
Rozpoczęcie dyskusji
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie kontynuował rozmowę na temat Traktatu z Hudaibiyyah.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashira Ahmada (ra), który pisze:
,,Po dotarciu do doliny Hudaibiyah, Święty Prorok osiadł obok studni. Kiedy Towarzysze rozbili obóz, znany wódz plemienia Khuza’ah o imieniu Budail bin Warqa, który mieszkał w pobliskim regionie, przyszedł spotkać się ze Świętym Prorokiem (sa) i z kilkoma swoimi Towarzyszami. Powiedział: „Ludzie Mekki są gotowi na wojnę i nigdy nie pozwolą ci wejść do Mekki”.
Święty Prorok (sa) odpowiedział:
„Nie przyszliśmy z zamiarem wojny, raczej przyszliśmy tylko, aby wykonać 'Umrah. Niestety, pomimo faktu, że ogień wojny spalił ich na proch, nadal nie powstrzymują się od walki. Jestem nawet gotowy zawrzeć z nimi rozejm, aby mogli zaprzestać wojny przeciwko mnie i zostawić mnie wolnego dla innych. Jeśli jednak odrzucą tę moją propozycję i będą nalegać na podtrzymywanie ognia wojny. Wtedy przysięgam na Jego imię, w Którego ręku jest moje życie, że nie wycofam się z tej bitwy, dopóki nie umrę w tej sprawie lub Bóg nie da mi zwycięstwa. Jeśli poniosę porażkę w tej bitwie, to tak kończy się historia. Ale jeśli Bóg da mi zwycięstwo, a religia, którą przyniosłem, uzyska dominację, to lud z Mekki nie powinni wahać się uwierzyć we mnie”.
Budail bin Warqa był bardzo poruszony tym szczerym i poważnym przemówieniem. Poprosił Proroka (sa): „Jeśli udzielisz mi chwili wytchnienia, pójdę do Mekki i przekażę twoją wiadomość, aby szukać pojednania”. Prorok (sa) pozwolił mu to zrobić. Budail wyruszył do Mekki z kilkoma swoimi towarzyszami.
Kiedy Budail bin Warqa dotarł do Mekki, zebrał Quraisz. Powiedział: „Przybyłem od tego człowieka (tj. Muhammada, Posłańca Allaha (sa)), [był to zwyczaj Arabów, że w takich sytuacjach, gdy mówiono o znanej osobie, zamiast odwoływać się do jej imienia, używano słów „tamta osoba” lub „tamta osoba”] i przedstawił mi propozycję. Jeśli mi pozwolicie, czy mogę ją wam przedstawić?” Na to porywczy i nieodpowiedzialni ludzie wśród Quraisz zaczęli mówić: „Nie będziemy słuchać niczego, co ma do powiedzenia”. Jednak wpływowi i zaufani ludzie wśród Quraisz powiedzieli: „Tak, poinformujcie nas o propozycji”. W związku z tym Budail powtórzył propozycję Świętego Proroka (sa).
Na to wstał człowiek o imieniu 'Urwah bin Mas’ud, który był bardzo wpływowym wodzem plemienia Thaqif. Był obecny w tym czasie w Mekce. W starożytnym arabskim stylu zaczął mówić: „O ludzie! Czyż nie jestem dla was jak ojciec?” Odpowiedzieli twierdząco. Powiedział: „Czyż wy wszyscy nie jesteście jak moi synowie?” Ponownie odpowiedzieli twierdząco. Wtedy 'Urwah powiedział: „Czy wątpicie we mnie w jakikolwiek sposób?” Quraisz odpowiedzieli: „Wcale nie!” Powiedział: „W takim razie uważam, że ten człowiek (tj. Muhammad (sa)) przedstawił doskonałą propozycję. Powinniście przyjąć tę propozycję. Proszę, abyście pozwolili mi udać się do Muhammada (sa), aby dalej omówić tę propozycję”. Quraisz powiedzieli: „Oczywiście. Idźcie i omówcie tę propozycję”.
(Życie i charakter Pieczęci Proroków (sa), tom 3, s. 126-127)
Złośliwość mekkańczyków
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ‘Urwah przedstawił się Prorokowi (sa). Powiedział mu, że mekkańczycy są przygotowani do wojny. Przysięgli również, że nie pozwolą muzułmanom zbliżyć się do Kaaby. Ustąpią tylko wtedy, gdy zostaną zabici. ‘Urwah powiedział, że nigdy nie słyszał o nikim, kto zabiłby swoich ludzi. Próbował również wzbudzić strach. Powiedział Prorokowi (sa), że twarze Towarzyszy, których widział wokół niego, wskazywały mu, że nie zrobią nic poza ucieczką. Powiedział, że jeśli Prorok (sa) będzie walczył z Quraisz, jego ludzie wydadzą go Quraisz. On sam zostanie uwięziony. Słysząc to, Hazrat Abu Bakr (ra) wpadł w złość. Powiedział, że to nigdy nie będzie możliwe i nigdy się nie wydarzy.
Kalif (aba) powiedział, że gdy Urwah będzie rozmawiał ze Świętym Prorokiem (sa), dotknął brody Świętego Proroka (sa). Hazrat Mughirah (ra) stał przy Świętym Proroku (sa) z mieczem. Gdy Urwah wyciągnął rękę, aby dotknąć brody Świętego Proroka (sa), Hazrat Mughirah (ra) odsunął rękę. Ostrzegł go, aby nie próbował dotykać brody Świętego Proroka (sa). Na to Urwah przypomniał Mughirah (ra) o przysłudze, którą mu wyświadczył w czasie ignorancji.
Po zakończeniu rozmowy ze Świętym Prorokiem (sa), Urwah wrócił do Quraisz. Powiedział, że odwiedził wielu królów i władców. Ale nigdy nie widział żadnego króla, którego towarzysze słuchali i czcili swojego przywódcę tak bardzo, jak Towarzysze Świętego Proroka (sa) słuchali i czcili go. Chociaż Urwah poszedł zastraszyć Proroka (sa) i muzułmanów, to właśnie z takim wrażeniem wrócił. W związku z tym próbował przekonać Quraisz. Powiedział, że uważa, że najlepiej będzie, jeśli Quraisz zaakceptują propozycję Proroka (sa). Dojdą do porozumienia pokojowego i ostatecznie pozwolą mu odwiedzić Kaabę.
Khalifatul Masih (aba) powiedział, że podczas tej podróży, są również szczegóły dotyczące Hazrat Ka’b bin Ujrah (ra) któremu udzielono zwolnienia dotyczącego golenia głowy. Podczas pobytu w Hudaibiyah, muzułmanie byli w stanie ihram (stan, w którym zakłada się dwa białe prześcieradła i między innymi nie można strzyc włosów, będąc w tym stanie). Hazrat Ka’b (ra) miał długie włosy, które były pełne wszy, które spadały mu nawet na twarz. Kiedy Święty Prorok (sa) zobaczył ten stan, dał Hazrat Ka’b (ra) pozwolenie na ogolenie głowy. Bóg Wszechmogący objawił następujący werset Koranu:
„A ktokolwiek z was jest chory albo ma jakąś chorobę głowy, niech dokona zadośćuczynienia albo przez post, albo przez jałmużnę, albo przez ofiarę” (Koran, 2:197).
Hudhur(aba) powiedział, że różni ludzie z Quraisz prosili o pozwolenie i odwiedzali Proroka (sa) jako ambasadorzy. Inną osobą spośród nich był Mikraz. Widząc go, Prorok (sa) powiedział, że wygląda na oszusta. Następnie powiedział mu to samo, co powiedział Budailowi i Urwahowi.
Kalifatul Masih (aba) powiedział, że Prorok (sa) wysłał również ambasadora do Quraisz, a mianowicie Hazrata Khirash bin Umayyah (ra). Ikrimah podciął ścięgna wielbłądowi, na którym jechał. Nawet zamierzał go zabić, ale został powstrzymany przez innych. Hazrat Khirash (ra) wrócił do Proroka (sa). Poinformował go o tym, co się wydarzyło. Quraisz nadal czynili krzywdy, ale Prorok (sa) nadal im wybaczał.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashira Ahmada (ra), który pisze:
,,Quraisz z Mekki to nie wystarczyło. Święty Prorok (sa) i Jego Towarzysze byli tak blisko Mekki i tak bardzo daleko od Medyny. Quraisz w zaślepieniu swego gniewu zamierzali również teraz zaaktakować, aby mógł zostać skrzywdzony tak bardzo, jak to możliwe. W tym celu wysłali oddział około 40 do 50 ludzi w kierunku Hudaibiyah.
Pod zasłoną negocjacji, tym ludziom nakazano okrążyć obóz muzułmański. A eśli to możliwe, kontynuować ranienie muzułmanów. W rzeczywistości, z niektórych narracji ustalono nawet, że tych ludzi było 80. Przy tej okazji nawet spiskowali, aby zabić Świętego Proroka. Jednak muzułmanie pozostali czujni na swoim miejscu. W związku z tym tajemnica tego spisku Quraisz została odkryta. Wszyscy zaangażowani zostali aresztowani. Muzułmanie byli bardzo niezadowoleni z czynu mieszkańców Mekki, którego dopuścili się w Aszhur-e-Huram , a przy tym w świętej bliskości Haram. Lecz Święty Prorok (sa) wybaczył im. Nie pozwolił, aby stało się to przeszkodą w negocjacjach.”
(Życie i charakter Pieczęci Proroków (sa), tom 3, s. 130-131)
Hazrat Uthman (ra) wysłany jako ambasador do Quraisz i Bai’at-e-Ridwan
Kalif (aba) powiedział, że jest również incydent, w którym Święty Prorok (sa) wysłał Hazrat Uthmana (ra) jako ambasadora do Quraisz. Początkowo Hazrat Umar (ra) stwierdził, że nie ma żadnych sojuszników wśród Quraisz. Nie będą oni skutecznie słuchać przesłania. Woleliby go zabić. Zamiast tego zasugerował, że Hazrat Uthman (ra) będzie najbardziej odpowiedni do tego zadania. Ponieważ jest szanowany i ma sojuszników. Dlatego będzie w stanie przekazać przesłanie bardziej skutecznie. Dlatego Święty Prorok (sa) zlecił Hazrat Uthmanowi (ra) przekazanie przesłania Quraisz, że muzułmanie nie mają zamiaru walczyć. Jedynie zamierzają odbyć Umrah (mniejszą pielgrzymkę).
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashira Ahmada (ra), który pisze:
,,[Święty Prorok (sa) ] polecił Hadrat 'Uthmanowi (ra) , aby udał się do Mekki i poinformował Quraisz o pokojowych zamiarach muzułmanów i ich zamiarze odbycia ’Umrah. Święty Prorok (sa) dał również Hadrat 'Uthmanowi osobisty list, który był adresowany do wodzów Quraisz. W tym liście Święty Prorok (sa) wyjaśnił cel swojej podróży. Zapewnił Qurasz, że ich celem jest jedynie odprawienie nabożeństwa. Pokojowo odprawią ’Umrah, a następnie wrócą. Święty Prorok (sa) powiedział również Hadrat 'Uthmanowi (ra), że: „Postaraj się spotkać również ze słabszymi muzułmanami i podnieść ich na duchu. Powiedz im, aby okazali trochę więcej cierpliwości. Ponieważ Bóg wkrótce otworzy przed nami drzwi sukcesu.”
Hadrat 'Uthman (ra) udał się do Mekki z tą wiadomością. Po spotkaniu z Abu Sufyanem, który był wówczas wodzem Mekki, a także bliskim krewnym, Hadrat 'Uthman (ra) został przedstawiony przed publicznym zgromadzeniem. Na tym spotkaniu Hadrat 'Uthman (ra) przedstawił list wysłany przez Świętego Proroka (sa). List ten został również odczytany indywidualnie przez wodzów Quraisz.
Jednak pomimo tego wszyscy ludzie uparcie trzymali się poglądu, że w każdym razie muzułmanie nie mogli wejść do Mekki w tym roku. Na naleganie Hadrat 'Uthmana (ra) odpowiedzieli: „Jeśli jesteś niezmiernie chętny, to możemy dać ci specjalne pozwolenie na okrążenie Kaaby, ale nic więcej”. Hadrat 'Uthman (ra) powiedział: „Jak to możliwe, że Posłaniec Allaha jest zatrzymany poza Mekką, a ja okrążam Kaabę?” Ale Quraisz nie przyjęli niczego. Ostatecznie zniechęcony Hadrat 'Uthman (ra) przygotował się do powrotu. W tym przypadku niegodziwi ludzie z Mekki, być może z myślą, że w ten sposób będą mogli zapewnić sobie korzystniejsze warunki w negocjacjach, zatrzymali Hadrata 'Uthmana (ra) i jego towarzyszy w Mekce. Po tym, wśród muzułmanów rozeszła się pogłoska, że ludzie z Mekki zamordowali Hadrat 'Uthmana (ra).
Kiedy ta wiadomość dotarła do Hudaibiyah, muzułmanie byli wściekli. Powodem tego było to, że Hadrat 'Uthman (ra) był zięciem Proroka (sa) i należał do najbardziej czcigodnych Towarzyszy. Również z powodu tego, że udał się do Mekki jako islamski ambasador. Ponadto, te dni były również miesiącami świętymi, a sama Mekka była sanktuarium. Prorok (sa) natychmiast ogłosił i zebrał Towarzyszy pod drzewem akacjowym. Kiedy Towarzysze się zebrali, Prorok (sa) wspomniał o tej wiadomości. Powiedział: „Jeśli ta wiadomość jest prawdziwa, to na Boga, nie ruszymy się z tego miejsca, dopóki nie będziemy szukać zemsty za 'Uthmana”.
Następnie Święty Prorok (sa) powiedział do Towarzyszy: „Podejdźcie i połóżcie swoją rękę na mojej ręce (co jest islamskim sposobem na Bai’at ) i złóżcie przysięgę, że żaden z was nie odwróci się plecami i poświęci swoje życie, jeśli zajdzie taka potrzeba, ale nie wycofa się z tego miejsca”. Po tym ogłoszeniu Towarzysze rzucili się do przodu w taki sposób, jakby przewracając się jeden przez drugiego. Każda osoba spośród tych 1400 do 1500 osób (którzy stanowili wówczas całą grupę muzułmanów) wykazała swoją lojalność dla swojego ukochanego pana. Kiedy Bai’at miało miejsce, Święty Prorok (sa) położył lewą rękę na prawej. Powiedział: „To jest ręka 'Uthmana. Bo gdyby tu był, byłby włączony do tego świętego przymierza. Ale w tym czasie jest zaangażowany w dzieło Allaha i Jego Posłańca”. W ten sposób ta promienna scena dobiegła końca.
W historii islamu Bai’at ten znany jest jako Bai’at-e-Ridwan, tj. Bai’at, w którym muzułmanie uzyskali nagrodę całkowitego zadowolenia Boga. Święty Koran również szczególnie wspomina o tym Bai’at. Stwierdza:
لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَثَٰبَهُمۡ فَتۡحٗا قَرِيبٗا
„Zaiste, Allah upodobał sobie wiernych, kiedy składali ci przysięgę pod Drzewem, a wiedział On, co było w ich sercach i zesłał na nich spokój i nagrodził ich bliskim zwycięstwem.” (Koran, 48:19)
Towarzysze odnosili się również do tego Bai’at z wielką dumą i miłością. Wielu z nich często mówiło tym, którzy przyszli później, że: „Wy uważacie podbój Mekki za zwycięstwo. Ale my uważamy Bai’at- e-Ridwan za rzeczywiste zwycięstwo. Nie ma wątpliwości, że wraz ze szczegółami, ten Bai’at był wspaniale wielkim zwycięstwem. Nie tylko dlatego, że otworzył drzwi do przyszłych zwycięstw. Ale również dlatego, że duch poświęcenia w islamie, który był centralnym punktem religii Muhammada (sa), objawił się w najbardziej wspaniały sposób. Ponadto, ci wyznawcy islamu pokazali swoimi czynami, że byli gotowi targować się o życie i śmierć w każdej dziedzinie dla dobra swojego posłańca i prawdy, którą przyniósł.
Dlatego też, odnosząc się do Bai’at -e-Ridwan, czcigodni Towarzysze mówili: „Ten Bai’at był przysięgą na śmierć.’’ Innymi słowy, był to Bai’at przysięgi, że każdy muzułmanin poświęci swoje życie dla dobra islamu i jego chwały. Nie wycofa się”. Ponadto inną charakterystyczną cechą tego Bai’at było to, że ta przysięga i porozumienie nie były jedynie ustną deklaracją w stanie chwilowych emocji. Wręcz przeciwnie, był to głos z głębi serc. Za którym cała moc muzułmanów zjednoczyła się wokół jednego celu.
(Życie i charakter Pieczęci Proroków (sa), tom 3, s. 132-135)
Kalif (aba) powiedział, że będzie nadal podawał te szczegóły w przyszłości.
Apel o modlitwę w obliczu trudnej sytuacji na świecie
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jak wszyscy wiedzą, warunki nawet w Europie szybko zmierzają w kierunku wojny. Istnieje rosnące zagrożenie rozprzestrzeniania się wojny Ukraina-Rosja. Inne narody europejskie są zagrożone. Większość inteligentnych i pokojowych przywódców jest zaniepokojona tym stanem rzeczy. W każdym razie módlcie się, aby Allah Wszechmogący chronił Ahmadi i wszystkich tych, którzy szukają pokoju, przed złymi skutkami tych rzeczy. Niech ci ludzie nie użyją takiej broni w tej wojnie, która będzie miała negatywny wpływ na przyszłe pokolenia.
Hudhur (aba) wezwał także do modlitwy za narody muzułmańskie. Oby Allah Wszechmogący obdarzył ich rozumem i zrozumieniem oraz pozwolił im rozpoznać prawdę.
Kalif (aba) zwrócił również uwagę na ważny fakt. Ze względu na sposób, w jaki sytuacja szybko się pogorszyła i nadal się pogarsza, chociaż ludzie już o tym wiedzą, chciał raz jeszcze zwrócić uwagę na ten fakt. Każdy powinien dążyć do utrzymania racji żywnościowych przez 2-3 miesiące w swoich domach. Jednak, co najważniejsze, każdy powinien dążyć do zbliżenia się do Boga. Osiągnięcia Jego zadowolenia i wzmocnienia swojej relacji z Nim. Niech Allah nam w tym pomoże.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.