Muhammad(saw) wspaniały wzór (74)

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.

Dwie wyprawy za życia Świętego Proroka ^(sa) i śmierć pobożnego uczonego ze Wspólnoty 

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że będzie kontynuował wspominanie wypraw z życia Świętego Proroka ^(sa).

Wyprawa Abu Qatadah ^(ra) do Khadirah

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że była wyprawa Abu Qatadah Ansari w kierunku Khadirah. Miało to miejsce w Sha’ban 8 AH. Tam rezydowała gałąź Banu Ghatafan, która była nastawiona na wyrządzanie krzywdy islamowi. Jeden z muzułmanów, który niedawno ożenił się, nie miał wystarczająco dużo pieniędzy, aby zapłacić posag. Wyjaśnił swoją sytuację Świętemu Prorokowi ^(sa). Po tym Święty Prorok ^(sa) powiedział mu, że zamierza wysłać kontyngent pod przewodnictwem Hazrat Abu Qatadah ^(ra). Jeśli zechce, może do niego dołączyć. Powiedział tak, ponieważ sądził, że z łupów tej wyprawy uzyska kwotę, której potrzebuje na posag.

16 muzułmanów zostało wysłanych pod przewodnictwem Hazrata Abu Qatadah ^(ra) w kierunku Banu Ghatafan. Po przybyciu Hazrat Abu Qatadah ^(ra) zwrócił się do swoich ludzi i pogrupował ich w pary. Przekazał im, że nie powinni się rozstawać i podążać za jego przykładem w ataku na wroga. Muzułmanie otoczyli armię, dobyli mieczy i przeprowadzili nagły atak. Zapisano, że ta wyprawa trwała 15 dni. Muzułmanie zdobyli 200 wielbłądów, 1000 kóz i wielu jeńców.

Wyprawa Abu Qatadah ^(ra) do Idam

Kalif ^(aba) powiedział, że w Ramadanie 8 AH miała miejsce również wyprawa Abu Qatadah w kierunku Idam. Idam była doliną w Najd, gdzie rezydowała gałąź Banu Ghatafan. Kiedy Prorok ^(sa) zamierzał wyruszyć w kierunku Mekki, aby ją podbić, wysłał Hazrat Abu Qatadah ^(ra) w kierunku Idam, aby ludzie mogli pomyśleć, że Prorok ^(sa) jedzie do Idam zamiast do Mekki. Hazrat Abu Qatadah ^(ra) był w towarzystwie ośmiu Towarzyszy.

Po drodze, pewien człowiek o imieniu Amir przywitał kontyngent islamskim pozdrowieniem. Z tego powodu nie pomyśleli, żeby go zaatakować. Jednak jeden z towarzyszy spotkał go wcześniej i wiedział, kim on jest, więc zaatakował go i zabił. Podczas tej wyprawy nie było żadnej innej bitwy, ponieważ ich głównym celem było odwrócenie uwagi. Po drodze otrzymali wiadomość, że Święty Prorok ^(sa) wyruszył do Mekki. Dlatego zawrócili i dołączyli do Świętego Proroka ^(sa). Kiedy poinformowali Świętego Proroka ^(sa) o incydencie z Amirem, zapisano, że następujący werset Koranu został objawiony Świętemu Prorokowi ^(sa):

,,O wy, którzy wierzycie! Kiedy wyruszacie do walki za sprawę Allaha, dokonujcie stosownego przebadania i nie odpowiadajcie temu, który pozdrawia was pozdrowieniem pokoju: „Nie jesteś wierzącym”. Poszukujecie dóbr tego życia, podczas gdy u Allaha dobrych rzeczy jest w bród. Tacy byliście przed tym, lecz Allah udzielił wam Swej szczególnej łaski, dokonujcie zatem właściwego rozeznania. Zaiste, Allah jest Świadom tego, co czynicie.’’ ( Święty Koran, 4:95 )

Hudhur ^(aba) stwierdził, że według zapisów historycznych werset ten miał zostać objawiony wcześniej. Jednak Święty Prorok ^(sa) mógł wyrecytować go, aby wyrazić swoje niezadowolenie.

Khalifatul Masih ^(aba) poinformował, że w przyszłości rozpocznie wzmianki o podboju Mekki.

Modlitwy pogrzebowe

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że teraz wspomni o starszym ze Wspólnoty, który był uczonym, oddanym Kalifatowi i niezrównanym sługą wiary, który niedawno zmarł.

Odszedł również inny Ahmadi, który zmarł w niewoli. Jako taki osiągnął rangę męczennika.

Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir

Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir, syn Hazrata Syeda Mir Muhammada Ishaqa ^(ra). Był bratankiem Hazrat Nusrata Jahana Beguma ^(ra) oraz zięciem Hazrat Mirzy Bashiruddina Mahmuda Ahmada ^(ra), Drugiego Kalifa Muzułmańskiej Społeczności Ahmadiyya. Uzyskał wykształcenie początkowe w Qadian. Następnie uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Pendżabskim. W dniu, w którym zmarł jego ojciec Poświęcił swoje życie służbie Islamowi Ahmadiyyat.

Kalif ^(aba) powiedział, że syn Syeda Mir Mahmood Ahmada Nasira, Muhammad Ahmad, pisze, że jego ojciec traktował 17 marca, dzień, w którym poświęcił swoje życie dla wiary, z wielkim szacunkiem. Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir opowiedział, że Drugi Kalif ^(ra) spędził cały dzień w ich domu, składając tam modlitwy, a nawet wygłaszając krótkie przemówienie. To właśnie wtedy, mając zaledwie 14 lat, wstał i powiedział, że chce poświęcić swoje życie służbie wierze. Drugi Kalif ^(ra) był z tego bardzo zadowolony. Docenił to. Syed Mir Mahmood wypełnił tę przysięgę w sposób, w jaki niewielu innych to zrobiło.

Hudhur ^(aba) powiedział, że służył jako misjonarz w Wielkiej Brytanii, gdzie również studiował z Hazrat Mirza Tahir Ahmad ^(rh). Był profesorem w Dżamia Ahmadiyya Rabwah. Następnie misjonarzem w USA i Hiszpanii. Potem Łakil-ut-Tasnif, a następnie dyrektorem Dżamia Ahmadiyya Rabwah. Służył również w Łakil-ut-Talim. Był odpowiedzialny za komórkę badawczą. Pracował również na stanowisku prezesa Noor Foundation. Był również członkiem Darul Ifta. Służył w Ahmadiyya Muslim Youth Organisation jako sekretarz i wiceprezes.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że miał wiele wspaniałych osiągnięć akademickich. Pomagał w tłumaczeniu Świętego Koranu na urdu przez Czwartego Kalifa ^(rh). Przetłumaczył sześć autentycznych ksiąg hadisów na urdu wraz z różnymi komentarzami. Napisał dziesiątki prac naukowych na temat Biblii, w tym komentarze. Opublikował wspaniałe badania na temat całunu i maści Jezusa ^(as).

Kalif ^(aba) powiedział, że jego opublikowane i nieopublikowane prace obejmują wiele tematów związanych z życiem Świętego Proroka ^(sa). Miał również zaszczyt trzymać kamień węgielny pod meczet Basharat w Hiszpanii, nad którym modlił się Trzeci Kalif ^(rh). Jego małżeństwo zostało ogłoszone przez Drugiego Kalifa ^(ra). Poślubił Amatul Mateen, córkę Drugiego Kalifa ^(ra). Podczas ogłoszenia małżeństwa Drugi Kalif ^(ra) wyraził pragnienie, aby Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir, Syed Mir Daud Ahmad oraz Hazrat Mirza Tahir Ahmad ^(rh), których wysłał do Wielkiej Brytanii na studia, osiągnęli biegłość w języku angielskim, aby mogli tłumaczyć księgi Obiecanego Mesjasza ^(as) i inną literaturę. Miał również na uwadze, że The Review of Religions wymagał biegłego redaktora.

Hudhur ^(aba) powiedział, że Trzeci Kalif ^(rh) ogłosił małżeństwo syna Syeda Mira Mahmooda Ahmada Nasira. W swoim kazaniu pochwalił jego poświęcenie dla służby wierze. Pewnego razu doradził tym, którzy chcieli stać się misjonarzami, aby wstawali o 3 rano, aby odprawiać dobrowolne modlitwy. Powinni odprawiać pięć codziennych modlitw w zgromadzeniu w meczecie. Aby codziennie szukali modlitw, tak aby osiągnąć zadowolenie Boga i miłość Proroka ^(sa), Obiecanego Mesjasza ^(as) i Kalifatu.

Poradził również, aby regularnie wychwalać Allaha, wysyłać pozdrowienia Prorokowi ^(sa) i szukać przebaczenia. Radził pisać listy do Kalifa, z oddaniem wypełniać powierzone obowiązki, służyć rodzicom i modlić się za nich. Nauczyć się tłumaczenia Świętego Koranu, przeczytać wszystkie pisemne dzieła Obiecanego Mesjasza ^(as). Co najmniej trzy razy, czytać codziennie gazetę Al Fazl i inną gazetę. Podejmować przynajmniej jeden akt służby ludzkości dziennie.

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że syn Syeda Mir Mahmood Ahmada Nasira, Syed Ghulam Ahmad Farrukh, powiedział, że jego ojciec wyrażał swoją miłość i oddanie Bogu poprzez swoje modlitwy. Jego Świątobliwość ^(aba) zaświadczył, że sam widział jego oddanie w modlitwie. Często można go było zobaczyć w kącie meczetu, gdy był oddany modlitwie. Jego syn mówi, że jego ojciec wyrażał swoje oddanie Bogu na takie sposoby, jak pisanie wersów w swoim pamiętniku po prostu słowem „Allah”. Pewnego razu jego syn zobaczył napisane w swoim pamiętniku „O mój Allahu, ti amo”, co oznacza „O mój Allahu, kocham cię”. Jego syn mówi, że jego ojciec recytował wersety w swoich pokłonach, które wyrażały ogromną miłość i oddanie Bogu.

Opowiedział swojemu synowi, że w swoich dobrowolnych modlitwach powinien chwalić Boga. Następnie modlić się za Proroka ^(sa) , Obiecanego Mesjasza ^(as) i jego rodzinę, kalifów. Potem, zaczynając od swojego dziadka, powinien modlić się za swoją rodzinę po kolei. Uważał modlitwę za innych za najlepszą formę służby ludzkości.

Starał się naśladować przykłady dane przez Proroka ^(sa) w każdym aspekcie swojego życia. Jego syn mówi, że zdarzały się chwile, gdy jego ojciec siedział na niewygodnym krześle, podczas gdy on siedział na wygodniejszym krześle. Wstał, aby jego ojciec mógł usiąść na wygodniejszym krześle. Ale Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir odmawiał, mówiąc, że Prorok ^(sa) nakazał, aby nikt nie wstawał, aby on mógł zając jego miejsce. Mimo że był jego synem, powiedział, że wdroży instrukcje Proroka ^(sa). W dniach narodzin i śmierci Proroka ^(sa) oraz Obiecanego Mesjasza ^(as) skupiał się na recytowaniu szarif  [modlitwy o przekazanie pozdrowień Prorokowi ^(sa)].

Kalif ^(aba) powiedział, że wniesiono przeciwko niemu fałszywą sprawę, w której sędzia stwierdził, że bluźnił przeciwko Prorokowi ^(sa). Słysząc to, bardzo się zmartwił. Bardzo stanowczo odpowiedział sędziemu, mówiąc, że jest niepojęte, aby mógł zniesławić Proroka ^(sa) w jakikolwiek sposób i że to oskarżenie jest całkowicie fałszywe. Został również niesprawiedliwie uwięziony na jeden dzień.

Hudhur ^(aba) powiedział, że również miał wielką miłość do Obiecanego Mesjasza ^(as). Codziennie studiował Święty Koran i księgi hadisów. Podczas pobytu w więzieniu poprosił syna, aby przyniósł mu książkę Barahin-e-Ahmadiyya autorstwa Obiecanego Mesjasza ^(as). Mian Khurshid Ahmad, który również tam był, zapytał, jak przeczytał tak trudną książkę w trudnych okolicznościach, w jakich się znalazł. Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir powiedział, że ta książka nie była dla niego trudna do przeczytania, ponieważ przeczytał ją już około pięciu razy.

Syn Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir mówi, że kiedyś gazeta Al Fazl przeprowadzała wywiady z uczonymi ze Wspólnoty. Kiedy przeprowadzali wywiad z jego ojcem, powiedział po prostu, że największym cudem Obiecanego Mesjasza ^(as) było nawiązanie więzi między człowiekiem a żywym Bogiem.

Interesował się również wiedzą ziemską, szczególnie nauką, historią, a także czytał książki o wędrówkach. Znał biegle takie języki jak urdu, arabski, angielski, hiszpański, włoski i hebrajski. Z pasją poświęcał finansowo. Uczył się włoskiego, ponieważ Drugi Kalif ^(ra) polecił mu to zrobić, aby móc wysłać go do Włoch. Chociaż nigdy do tego nie doszło, kontynuował naukę włoskiego do końca życia, ponieważ uważał to za stałą instrukcję Drugiego Kalifa ^(ra), która wciąż była aktualna.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że Mubashar Ayaz, obecny dyrektor Dżamia Ahmadiyya, powiedział, że był oceanem wiedzy. Jego życie definiowała praca. Słowo „przerwa” nie znajdowało się w jego słowniku. Prezentował wzorowe posłuszeństwo. Był pod tym względem wzorem. Kiedy był dyrektorem Dżamia Ahmadiyya, chodził do swojego biura o 7:20 rano, kiedy zaczynały się zajęcia. Jeździł na rowerze, a nawet kilka razy się przewrócił. Jego Świątobliwość ^(aba) poinstruował go, że ze względu na stan zdrowia powinien zamiast tego iść do swojego biura o 10 rano. Pewnego razu widziano go spacerującego po dziedzińcu trochę przed 10 rano. Na pytanie, dlaczego jest na zewnątrz, powiedział, że nie jest jeszcze 10 rano i że polecono mu iść do swojego biura o 10 rano.

Kalif ^(aba) powiedział, że Tanvir Nasir, misjonarz z Qadian, mówi, że kiedyś Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir chodził tam i z powrotem w pierwszym rzędzie meczetu w Qadian, ponieważ był zajęty wspominaniem Allaha. Kiedy zapytano go, dlaczego chodził w pierwszym rzędzie. Powiedział, że widział Drugiego Kalifa ^(ra) robiącego to, więc chciał chodzić w tym samym miejscu. Miał wielką miłość do Drugiego Kalifa ^(ra).

Hudhur ^(aba) powiedział, że Feroz Alam pisze, że Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir został dyrektorem Dżamia Ahmadiyya, gdy tam studiował. Był nie tylko uczonym. Co ważniejsze, pozostawił trwałe wrażenie swoim postępowaniem, charakterem i oddaniem Bogu. Nauczał religii porównawczych i nauczał argumentów, tak jak nauczał Obiecany Mesjasz ^(as).

Pewnego razu, nauczając o cudach Jezusa ^(as) w świetle pism Obiecanego Mesjasza ^(as), zapytał, czy cuda nadal się zdarzają? Następnie opowiedział incydent, gdy pełnił służbę w dniach Dżelsa Salana (Rocznego Zgromadzenia) nie było wystarczająco dużo jedzenia. Przybyli goście i to, co było w niewielkiej ilości jedzenia, zaczęło być rozdawane. W jakiś sposób Allah pobłogosławił jedzenie, tak że każdy mógł jeść i nie było niedoborów.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że jego wnuk Syed Hashir również wyraził głęboki wpływ, jaki pozostawiło oddanie jego dziadka Bogu. Teraz, widząc, że jest misjonarzem, powinien pójść w ślady dziadka. Jego wnuk mówi, że jego dziadek miał taką miłość do Świętego Koranu, jakiej nigdy wcześniej nie widział. Recytował Święty Koran przez długi czas. Kiedy był dzieckiem, jego dziadek budził go na poranną modlitwę. Zauważył, że później recytował Święty Koran z wielką starannością i miłością, co wywarło na nim wielki wpływ. Kiedy Syed Hashir zapisał się do Dżamia Canada, jego dziadek pytał go o studia. Szczególnie o studia nad Świętym Koranem, jego tłumaczeniami i komentarzami. Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir powiedział wnukowi, że czytał książki Obiecanego Mesjasza ^(as) wiele razy. Ale za każdym razem znajdował nowe punkty. Stwierdził, że poprzez czytanie ksiąg Obiecanego Mesjasza ^(as) można lepiej zrozumieć znaczenie Świętego Koranu i hadisów.

Kalif ^(aba) powiedział, że kiedyś Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir powiedział mu, że studiował wszystkie księgi Obiecanego Mesjasza ^(as) trzy razy, a niektóre z nich przeczytał nawet więcej niż trzy razy. Mimo to był skromny i nie starał się wyrażać swojej uczoności.

Hudhur ^(aba) powiedział, że Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir był głęboko posłuszny Kalifatowi. Syed Hashir opowiada, że ​​pewnego razu podczas Piątkowego Kazania Jego Świątobliwości ^(aba) w Pakistanie zabrakło prądu i telewizor wyłączył się. Syed Hashir wstał, żeby wyjść, ale jego dziadek powiedział mu, żeby pozostał na miejscu. Nie wiadomo, kiedy prąd powróci, a on nie powinien przegapić ani jednego słowa Jego Świątobliwości ^(aba). Innym razem Syed Mir Mahmood Ahmad nie wiedział, że Jego Świątobliwość ^(aba) wygłasza przemówienie. Kiedy się dowiedział, miał problem z odtworzeniem go na swoim iPadzie. Kiedy Syed Hashir przybył, pomógł dziadkowi umieścić przemówienie. Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir podziękował mu za tę przysługę. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że wyrażał swoją wdzięczność nawet dzieciom.

Khalifatul Masih ^(aba) polecił redaktorowi The Review of Religions, aby zwrócił się do uczonych ze Wspólnoty, z prośbą o napisanie artykówów, w tym do Syeda Mir Mahmood Ahmada Nasira. Kiedy redaktor skontaktował się z Syedem Mir Mahmood Ahmad Nasirem przez telefon, w Pakistanie była późna noc i poinformowano go, że Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir śpi. Jednak w tym czasie obudził się i wziął telefon, po czym redaktor poinformował go o instrukcji Jego Świątobliwości ^(aba). Następnego dnia Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir wysłał 15-stronicowy artykuł do Jego Świątobliwości ^(aba) dla The Review of Religions. Powiedział, że będzie nadal wysyłał artykuły.

Wziął również udział w wystawie Całunu Turyńskiego, którą zaprezentowano na Dżalsa Salana (Doroczne zgromadzenie) w Wielkiej Brytanii, ponieważ sam przeprowadził duże badania w tej dziedzinie. Jego własne badania w tym temacie, a w zasadzie we wszystkich tematach, polegały na pierwszym przestudiowaniu wszystkiego, co Obiecany Mesjasz ^(as) powiedział na ten temat. Podobnie, w temacie przeżycia Jezusa ^(as) na krzyżu, Syed Mir Mahmood Ahmad Nasir powiedział, że Obiecany Mesjasz ^(as) skupił się na maści, którą użyto do uleczenia jego ran. Wiodący ekspert od Całunu Turyńskiego, Barrie Schwartz, zaświadczył, że jeśli Wspólnota Ahmadiyya byłaby w stanie udowodnić swoje stanowisko za pomocą maści Jezusa ^(as), to nie miałby innego wyboru, jak tylko zaakceptować, że Jezus ^(as) przeżył ukrzyżowanie.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że powszechną rzeczą, którą napisało wielu misjonarzy, była rada, którą dał. Powiedział, że należy pamiętać o słowie قبر (QBR): Q jak Koran, B jak Bukhari i R jak Ruhani Khaza’in (pisemne dzieła Obiecanego Mesjasza ^(as)). Jeśli ktoś stanie się ekspertem w tych sprawach i nauczy się od nich, odniesie sukces w swoich przedsięwzięciach.

Kalif ^(aba) powiedział, że był wielkim pomocnikiem Kalifatu. Był lojalny, posłuszny i oddany. Takich wielkich pomocników jest niewielu. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że nie widział jeszcze nikogo takiego jak on. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby takie przykłady zostały ustanowione w przyszłości i aby Allah nadal obdarzał Kalifat takimi pomocnikami.

Hudhur ^(aba) modlił się, aby Allah przyjął jego modlitwy za jego potomstwo i pozwolił im pójść w jego ślady.

Doktor Tahir Mahmood

Dr Tahir Mahmood z Karaczi, który zmarł niedawno w więzieniu. Oskarżono go i aresztowano za odprawianie Piątkowej Modlitwy. Podczas przesłuchania w sprawie kaucji zaatakował go tłum i był w zagrożeniu. W rzeczywistości policjant nawet namawiał tłum, aby go zastrzelił. W więzieniu spotkało go okrucieństwo. Zmuszano go do złego mówienia o Obiecanym Mesjaszu ^(as) i kalifach. Jednak odmówił i pozostał nieugięty. Przebywał w więzieniu przez dwa miesiące. Zachorował, więc przewieziono go do szpitala z powodu infekcji nerek, co bardzo prawdopodobnie było spowodowane okrucieństwem, któremu uległ w więzieniu. W szpitalu nadal przetrzymywano go w kajdankach. Tam zmarł. Ze względu na te okoliczności, jest uważany za męczennika.

Służył Wspólnocie w różnych rolach. Udzielał pomocy finansowej wielu osobom, w tym w więzieniu. Propagował przesłanie islamu Ahmadiyyat w więzieniu bez żadnego strachu. W rzeczywistości był wcześniej więziony za propagowanie przesłania islamu Ahmadiyyat. Jego żona potwierdza, że ​​jego zachowanie w domu było wzorowe. Jeden z jego synów służy wspólnocie jako misjonarz. Pozostawił żonę, córkę i trzech synów.

Khalifatul Masih^(aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia, podniósł jego pozycję oraz umożliwił jego dzieciom kontynuowanie dziedzictwa jego cnót.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions