Właściwie kierowani kalifowie – Hadhrat Abu Bakr(ra) (15). Kara za odstępstwo od wiary w islamie. - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Właściwie kierowani kalifowie – Hadhrat Abu Bakr(ra) (15). Kara za odstępstwo od wiary w islamie.

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Streszczenie Kazania Piątkowego wygłoszone przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmada (aba), Khalifat-ul-Masih V w meczecie Mubarak, Islamabad w Tilford w Wielkiej Brytanii.

Po wyrecytowaniu TaszahhudTa’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) nadal wspominał o nieporządku, który powstał podczas Kalifatu Hadhrat Abu Bakra (ra).

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ludzie z różnych plemion Arabii zaczęli odwracać się od islamu i wzniecać niepokoje. Przez cały czas żydzi i chrześcijanie podnosili głowy, widząc, że islam jest słaby. Ponadto Hadhrat Abu Bakr (ra) został poinformowany, że ludzie uważają armię Hadhrata Usamy (ra) za ostatnich pozostałych muzułmanów i dlatego armia nie powinna być wysyłana. Hadhrat Abu Bakr (ra) powiedział, że nawet gdyby wiedział, że zostanie zaatakowany ze wszystkich stron, nie sprzeciwi się poleceniom Proroka (saw).

Czy kara za odstępstwo to śmierć?

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że wydarzenia te mogą rodzić pytanie, czy karą za odstępstwo jest śmierć. Po śmierci Proroka (saw) wielu ludzi porzuciło wiarę lub odeszło i sprzeciwiło się ofiarowaniu Zakat. Księgi historyczne odnotowały ich wszystkich jako odstępców i to przeciwko tym ludziom walczył Hadhrat Abu Bakr (ra). Historycy wywnioskowali, że skoro Hadhrat Abu Bakr (ra) przeprowadził dżihad przeciwko tym ludziom, oznacza to, że karą za odstępstwo jest śmierć. W ten sposób historycy ci wychwalali Hadhrata Abu Bakra (ra) jako bohatera Khatm-e-Nabułłat. Jednak w epoce właściwie prowadzonego Kalifatu koncepcja ostateczności proroctwa nigdy nie była zagrożona.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że konieczne jest sprawdzenie czy Koran i praktyka Proroka (saw) ustanowiły śmierć jako karę za odstępstwo lub jakąkolwiek inną karę w tym zakresie. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w terminologii islamskiej odstępstwo odnosi się do tych, którzy odcinają się od wiary i całkowicie od niej oddalają. Co więcej, apostazja jest wspomniana w różnych przypadkach w Koranie, jednak nie ma wzmianki o jakiejkolwiek karze doczesnej.

„A jeśli ktoś z was odwróci się od swojej Wiary i umrze jako niewierzący, jego uczynki będą bez znaczenia zarówno na tym świecie, jak i w przyszły. Tacy ludzie są więźniami Ognia, w nim będą przebywać.” (2:218)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że powyższy werset wyraźnie pokazuje, że karą za odstępstwo nie jest śmierć. Przy innej okazji w Koranie jest napisane:

„O wy, którzy wierzycie! Jeżeli ktoś spośród was odwróci się od swej religii, to powiedz im, że Allah wkrótce na jego miejsce sprowadzi lud, który umiłuje i który umiłuje jego, który będzie miły i pełen pokory wobec wierzących, natomiast twardy i stanowczy wobec niewiernych. Będą oni starać się dla sprawy Allaha i nie będą bać się wymówek ze strony tych, którzy szukają dziury w całym. Oto łaska Boża. On obdarza nią każdego, kogo zechce, a jest On Hojny, Wszechwiedzący.’’ (5:55)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że tutaj jest mowa o tym, że inni ludzie zostaną sprowadzeni na miejsce apostatów, nie ma wzmianki, że karą za odstępstwo jest śmierć. Następnie inny werset jeszcze bardziej wyjaśnia tę sprawę:

„Tym, którzy wierzą, a potem przestają wierzyć, potem znów wierzą, a potem znów przestają wierzyć i powiększają swoją niewiarę, Allah nigdy nie przebaczy ani nie poprowadzi ich ku właściwej drodze.” (4:138)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że dlatego jest jasne, że nie ma kary śmierci za odstępstwo. Czwarty Kalif (rh)  wyjaśnił, że jeśli karą za odstępstwo byłaby śmierć, odstępca nie miałby możliwości powrotu do wiary po niewierzeniu, jak wspomniano w powyższym wersecie.

W religii nie ma przymusu

Co więcej, Koran naucza, że ​​nie ma przymusu w sprawach religii:

„W religii nie powinno być przymusu. Zaprawdę, droga właściwa odróżnia się od błędu, więc kto tylko odmówi bycia kierowanym przez grzeszników i wierzy w Allaha, tez zaiste chwyta za coś pewnego, co nigdy nie pęka. Allah jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. (2:257)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Koran wyraźnie stwierdza, że ​​nie ma przymusu w religii, a zatem nie może być kary świeckiej za odstępstwo.  Koran również wielokrotnie wspomina o hipokrytach, którzy zostali opisani jako nikczemni, a ich działania były nawet gorsze niż odstępców. Jednak nie wspomina się o karze świeckiej dla ludzi tylko z powodu ich hipokryzji. Na przykład:

„Powiedz: „Wydawaj dobrowolnie lub niechętnie, a i tak nie będzie to od was przyjęte. W samej rzeczy nieposłuszny z was jest lud”. (9:53)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że cały rozdział Koranu został objawiony w odniesieniu do hipokrytów, w którym jest powiedziane:

„Swoje przysięgi uczynili oni płaszczykiem. W ten sposób powstrzymują oni ludzi przed drogą Allaha. Zaiste, złe jest to, co czynią.” (63:3)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jasne jest, że nie ma kary śmierci dla takich ludzi w świetle nauk Koranu. Następnie, gdy spojrzymy na przykład Proroka (saw), któremu został objawiony Koran, dowiadujemy się, że w islamie nie było kary za odstępstwo. Kiedyś była osoba, która przyszła do Proroka (saw) i poprosiła trzykrotnie o unieważnienie jego przysięgi wierności. Prorok (saw) nie odpowiedział i osoba ostatecznie opuściła Medynę. Gdyby karą za odstępstwo była śmierć, ta osoba nigdy nie oświadczyłaby otwarcie tego Prorokowi (saw) i zamiast tego próbowałaby potajemnie opuścić Medynę. Co więcej, jeśli karą za odstępstwo była śmierć, to dlaczego Prorok (saw) nie ostrzegł go o tym? Dlaczego Prorok (saw) nie nakazał czuwać nad nim, aby gdyby próbował odejść, mógł zostać zabity? Dlaczego nie było Towarzyszy, którzy radziliby mu zastanowić się, skoro karą byłaby śmierć? Fakt, że nic z tego nie miało miejsca, wyraźnie pokazuje, że nie ma kary śmierci za odstępstwo.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że innym dowodem jest to, że podczas ustanawiania traktatu z Hudaibija jednym z warunków było to, że jeśli którykolwiek z muzułmanów zostanie apostatą, Quraisz nie zwrócą go muzułmanom. Gdyby karą w islamie za odstępstwo była śmierć, to Prorok (saw) nigdy nie zgodziłby się na ten warunek. Jednak fakt, że się zgodził, pokazuje, że nie ma kary śmierci za odstępstwo.

Jak Koran uczy sposobów szerzenia islamu

Jego Świątobliwość (aba) zacytował Drugiego Kalifa, Hadhrata Mirza Bashiruddina Mahmuda Ahmada (ra), który stwierdza, że ​​po przestudiowaniu Koranu staje się jasne, że Koran zamierza szerzyć wiarę poprzez dowody i argumenty, a nie poprzez miecz lub siła. Tak więc w islamie nie ma kary za odstępstwo. Skoro można było zabijać tych, którzy nie zgadzali się z własnymi przekonaniami, to dlaczego chrześcijanie lub ludzie innych wyznań nie mieliby prawa zabijać tych, którzy nie akceptują ich przekonań? Tak więc myślenie, że w takich sprawach może być jakakolwiek siła lub przymus, całkowicie przeczy rozumowi. Nikt nie może być zmuszony do uzyskania przewodnictwa. Gdyby świat to zrozumiał, skończyłoby się okrucieństwo i niesprawiedliwość, zwłaszcza w imię religii.

Dlaczego Hadhrat Abu Bakr (ra) chwycił za broń

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że udowodniono, iż karą za odstępstwo nie jest śmierć. Ale w takim razie, dlaczego Hadhrat Abu Bakr (ra) chwycił za broń przeciwko nim? Jego Świątobliwość (aba) wyjaśnił, że w jego czasach ludzie byli nie tylko apostatami, ale byli także buntownikami, którzy chwycili za broń przeciwko muzułmanom i powodowali wielkie zamieszki. Koran stwierdza, że ​​zapłata musi być taka jak za zbrodnię. Ci ludzie nie tylko zaatakowali Medynę, ale także zaatakowali niewinnych ludzi. Popełniliby niewyobrażalne zbrodnie przeciwko tym, którzy stali twardo przy swojej wierze w islam. Ci, którzy sprzeciwiali się Zakat, starali się zakończyć go mieczem i dlatego Hadhrat Abu Bakr (ra) musiał z nimi walczyć.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie kontynuował ten temat w przyszłych kazaniach. Podsumowując, Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przeciwnicy Zakat i apostatów chwycili miecz, ukradli skarbiec, zabili niewinnych muzułmanów, a nawet spalili ich żywcem, wśród innych haniebnych zbrodni. A jak stwierdza Koran, zapłata musi być podobna do przestępstwa. Dlatego  właśnie Hadhrat Abu Bakr (ra)  z nimi walczył.

Modlitwy pogrzebowe

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poprowadzi modlitwy pogrzebowe następujących zmarłych członków:

Muhammad Bashir Shad

Muhammad Bashir Shad, emerytowany misjonarz mieszkający w USA. Służył jako misjonarz w Pakistanie, Sierra Leone (gdzie założył również drukarnię), Nigerii i Beninie. Pewnego razu, gdy Trzeci Kalif (ra) odwiedzał Afrykę, Muhammad Bashir Shad Sahib podarował mu setkę nowych Ahmadi. Kiedy Czwarty Kalif (prawy) miał migrować z Pakistanu, Muhammad Bashir Shad Sahib był tym, który wygłosił piątkowe kazanie podczas nieobecności Czwartego Kalifa (ra). Pozostawił żonę, syna i cztery córki. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah Wszechmogący udzielił Swojego przebaczenia i miłosierdzia oraz umożliwił jego dzieciom pozostanie przywiązanym do Dżama’at i Kalifatu.

Rana Muhammad Siddiq

Rana Muhammad Siddiq, która niedawno zmarła. Regularnie modlił się i przestrzegał postów, posiadał wiele cnotliwych cech i był mocno przywiązany do Kalifatu. Poradził również swoim dzieciom, aby zawsze pozostawały przywiązane do Kalifatu. Pozostawił sześciu synów i jedną córkę. Jeden z jego synów jest misjonarzem służącym w Nigerii i nie mógł uczestniczyć w pogrzebie. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah obdarzył go cierpliwością i niech Allah obdarzy zmarłego przebaczeniem i miłosierdziem.

Dr Mahmood Ahmad Khawaja

Dr Mahmood Ahmad Khawaja z Islamabadu, który niedawno zmarł. Studiował w Pakistanie i za granicą, a także wykładał na uniwersytetach w Pakistanie i za granicą. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poznał go, kiedy wykładał na uniwersytecie w Ghanie i widział w nim pokornego, bezinteresownego, prostego i doskonałego badacza. Pozostawił syna i córkę. Służył również w Sierra Leone w ramach programu Nusrat Jahan. Intensywnie studiował Koran i starał się stosować jego nauki najlepiej jak potrafił. Był dość znany i szanowany za swoją pracę. Mimo to pozostał pokorny i był bardzo szczerym Ahmadi. Wiele osób z całego świata wysłało swoje kondolencje. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah obdarzył zmarłego przebaczeniem i miłosierdziem, obdarzył cierpliwością jego rodzinę i umożliwił im kontynuowanie jego cnotliwych cech.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij