Podejrzliwość i wiara - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)

Podejrzliwość i wiara

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Bóg stwierdza w Koranie:

O wy, którzy wierzycie! Unikajcie podejrzliwości, albowiem podejrzliwość w pewnych przypadkach jest grzechem.(49:13)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział:

„Kiedy człowiek zaczyna robić błędne domysły i podejrzenia, rzeczy zaczynają źle się toczyć. Pozytywne myślenie natomiast pozwala posuwać się do przodu. Trudno jest człowiekowi dotrzeć do miejsca przeznaczenia, jeśli potknie się na pierwszym etapie. Myślenie źle o innych to straszna cecha i pozbawia człowieka wielu cnót. Jest to tak bardzo złe, że człowiek zaczyna myśleć źle o Bogu.”

„Nie wiemy, co kryje się w sercach i jegst grzechem, aby czynić domysły w tym zakresie. Człowiek uważa innego za złego, a następnie staje się gorszy od niego. Nie jest dobrze, aby pochopnie myśleć źle o innych. Wyobrażanie sobie, że człowiek wie, co znajduje się w sercach jest bardzo wrażliwą kwestią i to spowodowało ruinę niejednego narodu, który myślał źle o prorokach Bożych i ich rodzinach.” (Tafsiir, Hadhrat Masih e Maud, t. 4, str. 218)

Mówiąc o tych, którzy myślą źle o innych, Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że Bóg stworzył go Kalifem i obdarzał go Swoją łaską i ratunkiem. Tylko ci krótkowzroczni zaprzeczą temu, że Bóg zawsze zsyłał mu pomoc niego pomoc z niebios. Zwracając się do tych, którzy byli krytyczni w stosunku do płacenia chanda, powiedział, że takie zarzuty zostały skierowane również do Obiecanego Mesjasza (as), który odpowiedział takim krytykom, aby nie dawali nawet grosza darowizny, a następnie obserwowali czy dana misja na tym ucierpi. Hadhrat Musleh Maud(ra) również zareagował wobec krytyków, w tym samym duchu, wzywając ich, aby nie płacili i zobaczyli, jak potoczy się ta misja i jak Bóg znikąd przysyła ludzi z wielkim poczuciem składnia ofiary! Dodał, że w związku z wysokim statusem jego rodziny (jego błogosławionej matki i czwórki rodzeństwa), Bóg poinformował Obiecanego Mesjasza (as), że jego rodzina miała zostać pochowana w Bahishti Maqbara bez klauzuli ​​Łasijjat. Jeśli jego rodzina przywłaszczałaby sobie własność innych to, dlaczego Bóg tak by ich wyróżnił! Powiedział, że ktokolwiek ich atakuje, atakuje Obiecanego Mesjasza (as), a wtedy z kolei atakuje Boga.

Hadhrat Musleh Maud (ra) nawiązał do własnego doświadczenia mówiąc, że Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że zostały mu pokazane groby wykonane ze srebra i anioł powiedział mu, że te groby należały do jego rodziny. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział swoim krytykom, że skoro Bóg przemienił glebę z grobów jego rodziny w srebro to krytycy przemieniali swoje srebro w pył! Jako że obłudnicy pracują ukradkiem, Hadhrat Musleh Maud (ra) upublicznił to wszystko. W przeciwnym razie, powiedział, że spowodowałby mu wielkie zakłopotanie ujawnienie tego ile wydał w imię Boga. Ponieważ padło pytanie to wyjaśnił, że zbiorowa chanda/darowizna jego rodziny był pięciokrotnością kwoty, o której twierdzono, że została przywłaszczona. Zakwestionował logikę dawania kwoty, z której jedna piąta byłaby później przywłaszczona!

Hudhur wyjaśnił, że tacy krytycy pojawiają się w każdej epoce, ale Hadhrat Musleh Maud (ra) stanął w obliczu wielu z nich.

Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że ludzie, którzy nie są już częścią nas, mają zwyczaj myśleć źle o swoich braciach. Powiedzieli nawet, że Obiecany Mesjasz (as), wydał środki przeznaczone na Langar Khana (publiczna kuchnia) na swój własny użytek. Obiecany Mesjasz (as) dowiedział się o tym w trakcie swych ostatnich dniach i powiedział do Hadhrat Musleh Mauda (ra), że ci ludzie wyobrażają sobie, że wydaje fundusze Langar na swój własny użytek. Dodał, że ci ludzie nie zdają sobie nawet sprawy, że wydaje on na Langar nawet te pieniądze, które ludzie dają mu, jako dary. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że kiedyś zarządzał zamówieniami Obiecanego Mesjasza (as), więc wiedział, jak małe były fundusze Langar i nie były one w stanie utrzymać jej. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że jeśli pozostawiłby prowadzenie Langar osobom nadmiernie krytycznym, to nie byliby w stanie nią zarządzać. Tak doprawdy się stało i Langar pracowała przez długi okres w zadłużeniu, ale dzięki modlitwom Obiecanego Mesjasza (as) sytuacja ta poprawiła się i teraz Langar działa bardzo pomyślnie na całym świecie.

Po odejściu proroków Boga duchowość maleje, a sukces światowy wzrasta. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział w związku z tym, że po śmierci proroka Bożego zapada duchowa noc, podczas gdy dla sukcesu materialnego jest to czas świtu! To wydarzyło się w czasie Proroka (saw), Jezusa (as), Mojżesza (as) i zaiste, Obiecanego Mesjasza (as).

W ostatniej Dżelsie Obiecanego Mesjasza (as) udział wzięło 700 osób. Hadhrat Musleh Maud (ra) przypomniał, że gdy Obiecany Mesjasz (as) wyszedł na spacer i zobaczył zgromadzenie dużej liczby ludzi powiedział, że wydawało się, że jego praca została wykonana, ponieważ pojawiły się oznaki wyłaniania się tam ludzi. Uważał, że 700-set uczestników było bardzo dużą liczbą i powiedział, że nikt nie mógł już więcej zniszczyć Ahmadiyyat.

Hadhrat Musleh Maud (ra) przypominał, jak zatroskany był Obiecany Mesjasz (as), gdy koszty Langar wzrosły, a goście przybyli w dużej liczbie. Zaznaczył, że obecnie [w jego czasie] jeden Ahmadi mógłby ponieść koszty prowadzenia Langar.

Po proroctwie Obiecanego Mesjasza (as) dotyczącego trzęsień ziemi, duża liczba ludzi zjechała do Qadian i wielu mieszkało w namiotach. Pewnego dnia Obiecany Mesjasz (as) był zaniepokojony finansami i wspomniał Hadhrat Amman Jan (ra), że być może, w celu pokrycia wydatków, podjęta będzie musiała być pożyczka. Następnie udał się na modlitwę Zuhr i powrócił uśmiechnięty. Powiedział do Hadhrat Amman Jan (ra), że pomimo nieustannych znaków Boga człowiek staje się negatywny. Odniósł się do swojej wcześniejszej sugestii zaciągnięcia pożyczki na wydatki Langar i powiedział, że mężczyzna w zaniedbanym ubraniu podszedł do niego podczas modlitwy i podał mu małą, ale ciężką paczkę. Obiecany Mesjasz (as) założył, że było w niej dużo monet. Kiedy otworzył paczkę znajdowały się w niej banknoty warte setki rupii. Jeśli w dzisiejszych czasach komuś zaoferowany byłby jeden dzień z czasów Obiecanego Mesjasza (as) pod warunkiem, że osoba ta poniesie koszty jednego dnia działalności Langar, to człowiek, nie mówiąc o jednym dniu, byłby szczęśliwy, aby pokryć wydatki działalności Langar przez cały rok, jeśli tylko mógłby przeżyć jeden dzień w czasie Obiecanego Mesjasza (as). Jednakże, kto ma tyle szczęścia, aby doświadczyć ofiar, które składali ludzie w tamtych czasach! Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że kiedyś zanotował na swoim Koranie: „Och, czas Obiecanego Mesjasza (as)! Było ich wtedy kilku, ale panował pokój. Później, Bóg dał nam wiele sukcesów, ale nie dorównują one czasom Obiecanego Mesjasza (as)!”

Hudhur powiedział, że nie ma wątpliwości, że teraz w Dżama’at, jesteśmy w stanie przedstawić swój punkt widzenia ważnym i wybitnym ludziom oraz jesteśmy również bardzo silni pod względem finansowym w porównaniu do czasów Obiecanego Mesjasza (as). Dziś chanda jednego członka równa się kwocie, którą w tamtych czasach była być może zebrana w ciągu całego roku lub dwóch. A mimo to, kto może powiedzieć, że dzisiejsze czasy są choć trochę podobne do tamtej epoki! Jednakże, nadal możemy być odbiorcami modlitw Obiecanego Mesjasza (as), jeśli tylko zakorzenimy w sobie pasję i chęć do wypełnienia jego misji, mając również na celu rozwijanie naszej duchowości, tak jak on tego od nas oczekiwał.

Hadhrat Musleh Maud (ra) wspominał, że był świadkiem miłości i uwielbienia tych otaczających Obiecanego Mesjasza (as). Ci, którzy przyszli później, a nawet ci, którzy w tym czasie byli młodzi, nie mogą mieć pojęcia o tej miłości i uwielbieniu. Mówi dalej, że choć w tam czasie był młody, to Bóg dał mu serce, który było skłonne do tych kwestii od najmłodszych lat. Widział, że ci towarzysze Obiecanego Mesjasza (as), rok po roku tracili poczucie radości po jego odejściu. Hadhrat Maulana Nur ud Din Khalifatul Masih I (ra), który posiadał wielką odporność i hart ducha, powiedział do Hadhrat Musleh Maud (ra) prywatnie, że w swym ciele i w otaczającym go świecie czuł wielką pustką.

Doradzając pracownikom Dżama’at, aby poszukiwali tylko u Boga, Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) zwykł czuć się zimno i brał piżmo jako antidotum. Zwykł  trzymać w kieszeni małą butelkę z piżmem, które brał w razie potrzeby. Taka mała butelka wystarczała na dwa lata lub dłużej. Jednakże, Obiecany Mesjasz (as) zrelacjonował, że w butelce pozostało niewiele piżma i gdy spoglądał do środka, piżmo to wkrótce się kończyło. Bóg daje swoim sługom z niewidzialnych źródeł. Hadhrat Musleh Maud (ra) doradzał pracownikom Dżama’at, aby prosili tylko Boga, Którego skarby są nieustanne i nie uzależnione od zasobów Dżama’at(które wtedy były ograniczone).

Setki proroctw Obiecanego Mesjasza (as) wypełniły się po tym jak odszedł. Mówiąc o proroctwie, który było o nim, Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że proroctwo to mówiło: „Będzie się on charakteryzował okazałością, wielkością i bogactwem”. W czasie życia Obiecanego Mesjasza (as) jego majątek wyceniony był na 10 000 rupii. Wiemy to, dlatego, że rzucił wyzwanie swoim krytykom, że jeśli udowodnią mu, że nie ma racji, to odda im on cały swój ziemski majątek, równy dziesięciu tysiącom rupii. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że teraz, z łaski Boga, majątek ten wyceniana się na setki tysięcy. Po odejściu jego błogosławionego ojca, dziadek wręczył Hadhrat Musleh Maudowi (ra) dokumenty własności ziemi. Hadhrat Musleh Maud (ra) czuł się bezradny. Szejk Nur Ahmad Sahib zaoferował swoje usługi w kwestii zarządzania ziemią. Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział mu, że nie może sobie pozwolić, aby go zatrudnić, ale Sheikh Sahib powiedział, że będzie pracował za cokolwiek było przystępne i rozpoczął pracę od nominalnej płacy. Decyzja ta została pobłogosławiona przez Boga i wartość mienia wzrosła przez lata. Kiedy nadszedł czas, aby opublikować pierwsze tłumaczenie Koranu, Hadhrat Musleh Maud (ra) pragnął, aby jego rodzina pokryła wydatki. Skonsultował się z Sheikh Sahibem, który zaczął starać się o sprzedaż części gruntów na cele budowlane, z zamiarem uzbierania potrzebnych funduszy. Wkrótce potem otrzymał potrzebne pieniądze, a na ziemi, która została sprzedana, zbudowane zostało otoczenie Muhalla Darul Fazl.

Z poniższej relacji zobaczyć można miłość, jaką Obiecany Mesjasz (as) pałał do Qadian. Kiedy Obiecany Mesjasz (as) zachorował po raz ostatni, będąc w Lahore, powiedział Hadhrat Musleh Maudowi (ra), że czuł, że słońce w Lahore był nieco przytłumione i blade, podczas gdy słońce w Qadian było jasne i żywe.

Kiedy, jako młody chłopak, Hadhrat Musleh Maud (ra) zobaczył chłopców na rowerach, rozwinęło się w nim zainteresowanie i pragnął również posiadać rower. Kiedy wspomniał o tym swojemu błogosławionemu ojcu, ten wyraził preferencje dla jazdy konnej, mówiąc, że było to bardziej męskie zajęcie. Gdy Hadhrat Musleh Maud (ra) poprosił swego ojca o konia, Obiecany Mesjasz (as) napisał do kogoś, aby ten zakupił konia dla jego syna. Nabyta została klacz i wysłano ją jako prezent. Po odejściu Obiecanego Mesjasza (as), Hadhrat Musleh Maud (ra) postanowił sprzedać klacz, tak, aby jego błogosławiona matka nie musiała ponosić kosztów jej utrzymania. Gdy Hadhrat Musleh Maud (ra) wspomniał o tym swojemu znajomemu, ten odraził mu sprzedawania jej mówiąc, że była ona darem od Obiecanego Mesjasza (as). Hadhrat Musleh Maud (ra) miał w tym czasie tylko dziewiętnaście lat, ale natychmiast odpowiedział bez cienia wątpliwości, że klacz ta była darem od Obiecanego Mesjasza (as), ale jego błogosławiona matka była jeszcze większym prezentem i nie chciał stawiać  jej w obliczu trudności w związku z klaczą.

Mówiąc o czasie odejścia Obiecanego Mesjasza (as), Hadhrat Musleh Maud (ra) powiedział, że Bóg bardzo wzmocnił jego serce oraz umysł i zrozumiał szybko, że stali w obliczu wielkiej odpowiedzialności. Wtedy też uczyni to zobowiązanie: „Boże, stoję przy zwłokach Twojego Mesjasza i zaręczam, że nawet, jeśli na świecie nie pozostanie jedna osoba do wykonania tego zadania, to ja będę je kontynuował.” Powiedział, że poczuł wtedy przypływ nieopisanej siły.

W tym czasie Hadhrat Musleh Maud (ra) słyszał jak ludzie mówili, że Obiecany Mesjasz (as) odszedł za wcześnie. Nikt nie powiedział, że nie daj Boże, był nieprawdziwy, ale każdy mówił, że nie w pełni jeszcze zdołał zanieść przesłania Boga do ludzi i wszystkie jego proroctwa nie zostały jeszcze spełnione. Jako dziewiętnastolatek stał przy zwłokach swojego ojca i modlił się: „O Boże, ten człowiek był Twoim umiłowanym i tak długo, jak żył ponosił niezliczone ofiary dla Twojej religii. Teraz Ty wezwałeś go do Siebie. Ludzie mówią, że jego odejście było przedwczesne. Możliwe jest, że kwestia ta stanie się źródłem potknięć dla takich ludzi i ich towarzyszy i może Dżama’at rozproszy się. Tak więc, o Boże! Obiecuję Ci, że nawet, jeśli cały Dżama’at odwróci się od Twojej religii, ja dam z siebie dla niej wszystko.”

Napisał, że lata później wciąż czuł w sobie to silne postanowienie. Powstały przeciwko niemu setki sztormów, ale zostały wyeliminowane i ze specjalną łaską Boga, zawsze tryumfował do tego stopnia, że ci sami ludzie, którzy powiedzieli, że Obiecany Mesjasza (as) odszedł przedwcześnie, byli zdumieni widząc powodzenie jego misji. Doprawdy, ten, kto jest stanowczy może znieść ogromną liczbę trudności.

Hudhur powiedział, każdy członek naszego Dżama’at powinien zobowiązać się do pracowania dla sprawy wiary. Każda przeciwność zamieni się dla nas w komfort i będziemy czuć radość z naszej pracy. Zaiste, będziemy w obliczu trudności, ale sunną Proroka (saw) jest, aby maszerować naprzód i w górę.

Zadaniem Dżama’at Ahmadiyya jest niesienie światu przesłania Jednego Boga i wprowadzenie ludzi w sferę Proroka (saw). Jest to ogromne zadanie i może być wykonana tylko z pomocą oraz wsparciem Boga. Żadne z naszych zadań nie jest realizowane bez Bożej pomocy.

Obietnica, jaką złożył Hadhrat Musleh Maud (ra) przy zwłokach swojego błogosławionego ojca, powinna być obietnicą każdego z nas. Doprawdy powinniśmy złożyć obietnicę, że będziemy trzymać się z dala od szirk i próbować wszystkiego, co w naszej mocy dla spełniania misji Obiecanego Mesjasza (as) oraz wypełniania przyrzeczenia wymachiwania sztandarem Proroka (saw). Niechaj Bóg dopomoże nam to uczynić!

Udostępnij