Praktyki Obiecanego Mesjasza (as) w Ramadanie

(Zaczerpnięte z kompilacji narracji związanych z życiem Obiecanego Mesjasza ^(as) w Sirat-ul-Mahdi autorstwa Hadhrat Mirza Bashir Ahmad ^(ra) .

Hadhrat Dr Mir Muhammed Ismail (ra) spokrewniony z Hadhrat Mirzą Bashirem Ahmadem (ra):

„W 1895 roku zdarzyło mi się spędzić cały miesiąc Ramadanu w Qadian i przez cały miesiąc ofiarowywałem Tahadżdżud – czyli Tarałih – modlitwy za Obiecanym Mesjaszem ^(as) .  Hudhur ^(as)  miał zwyczaj oferować modlitwę Witr  w pierwszej części nocy i osiem rak’aat [jednostka modlitwy] modlitwy Tahadżdżud w dwóch częściach w późniejszej części nocy.

W tym recytował Ayat-ul-Kursi w pierwszym rak’ah, t.j.:

اَللّٰہُ لَا اِلٰہَ اِلَّا ھُوَ  

aż do

 وَ ھُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیْم

a w drugim rak’ah recytował surę Al-Ikhlas.

Przeważnie w ruku lub sadżda recytował:

یَا حَیُّ یَا قَیُّوْمُ بِرَحْمَتِکَ اَسْتَغِیْث

„O żywy i samowystarczalny Boże, w Twoim miłosierdziu szukam pomocy.”

Jego sposób recytowania tego był taki, że mogłem usłyszeć jego głos. Co więcej, zawsze brał udział w Sehri bezpośrednio po modlitwie Tahadżdżud i opóźniał ją do tego stopnia, że ​​Azan czasami pojawiał się podczas jedzenia.’’

Hadhrat Mirza Bashir Ahmad ^(ra) dodał do tego:

„Chciałbym wyjaśnić, że udział w Sehri jest dozwolony aż do przełamania świtu na wschodnim horyzoncie. Udział w Sehri nie ma żadnego związku z Azanem, ponieważ czas porannego Azanu jest ustalony na podstawie czasu przełamania świtu. Z tego powodu ludzie najczęściej uważają koniec Sehri  za moment, w którym zostaje recytowany Azan. Ponieważ poranny Azan był recytowany niezwłocznie po przełamaniu świtu w Qadian i być może, w niektórych przypadkach przez pomyłkę i nieuwagę, był wzywany jeszcze wcześniej. Obiecany Mesjasz ^(as) najczęściej nie przerywał posiłku w czasie Azanu i brał udział w Sehri aż do przełamania świtu.”

Faktem jest, że w tej sprawie szariat, w świetle faktów naukowych i percepcji, nie opowiada się za wstrzymaniem jedzenia i picia kiedy świt zostaje przełamany. Raczej należy wstrzymać jedzenie i picie, gdy pierwsze światło świtu staje się widoczne dla mas. Stąd słowo تَبَیَّنَ również wyjaśnia tę sprawę. W hadisach zapisano również, że Prorok ^(saw) powiedział:

,, Nie przestawaj jeść i pić w czasie Azanu Bilala, a zamiast tego kontynuuj, aż do Azanu  Ibn-e-Maktum, ponieważ jest niewidomy i woła Azan dopiero, kiedy ludzie podniosą poranną wrzawę.”

Odnośnie diety Hadhrat Mirza Ghulam Ahmada ^(as) , mówi się, że Sehri  składało się podczas Ramadanu, zwykle z salan [danie curry] lub udka kurczaka i firni [indyjskie słodkie danie]. Hadhrat Ahmad ^(as) brał paratha [indyjski smażony chleb] zamiast roti [płaski chleb], chociaż zjadał tylko niewielką jego ilość.

W okresie kształtujących go lat żyjąc w odosobnieniu wykonywał wiele ćwiczeń duchowych i medytacji. Pewnego razu Hadhrat Ahmad ^(as) pościł przez sześć kolejnych miesięcy z woli Bożej. W jego  iftari pożywienie stanowiło zaledwie pół chleba lub nawet mniej. Nie jadł też Sehri i potajemnie podawał jedzenie, które przyjeżdżało z domu mniej uprzywilejowanym osobom, tak aby domownicy pozostawali nieświadomi. Jednak jego ogólne stanowisko było takie, że nie lubił, aby jego Dżamaat przeprowadzał praktyki o takim charakterze i zamiast tego ogłosił dżihad tego wieku jako służbę w stosunku do Tabligh oraz  pióro przeciwko przeciwnikom islamu. A zatem, jeśli myślenie, że taka osoba pragnęła przyjemności materialnych, nie jest całkowitą niesprawiedliwością, to co nią jest?

Hafiz Nur Muhammad Sahib z Faizullah Chak opowiedział Hadhrat Mirza Bashir Ahmadowi ^(ra), że pewnego razu w miesiącu Ramadan ktoś zawołał Azan przed jego faktycznym czasem podczas Sehri . Obiecany Mesjasz ^(as) wszedł do meczetu i powiedział:

„Właśnie podniosłem do ust szklankę mleka, kiedy usłyszałem wezwanie Azanu. Z tego powodu odstawiam szklankę w tej samej chwili. ”

Ktoś pokornie powiedział:

„Hudur, jeszcze jest czas na jedzenie i picie”.

Odpowiedział:

„Nie chcę uczestniczyć w niczym po Azanie.”

Hadhrat Mirza Bashir Ahmad ^(ra)  odnosząc się do tej narracji, powiedział:

„Chciałbym dodać, że jeśli ta narracja jest autentyczna, to Hudhur ^(as) podjął przy tej szczególnej okazji środki ostrożności dla siebie samego. Praktyka Obiecanego Mesjasza ^(as) polegała na tym, że nie szacował czasu [ końca Sehri ] na podstawie Azanu, ale na podstawie pojawienie się przełamania świtu. W związku z tym przylgnął również do stanowiska, że ​​świt powinien być wyraźnie zamanifestowany, tak jak jest to celem wersetu Koranu. Jednakże zdaniem uczonego fatła [islamski werdykt] i taqła [prawość] to dwie bardzo różne sprawy. ”