Czy Bóg jest ,,sprawiedliwy’’?
Często stawiany przeciwko islamowi zarzut jest taki, że Allah nie jest sprawiedliwy. – Czy Bóg jest sprawiedliwy?
Wersety z Koranu, takie jak „(…) wtedy On przebaczy, komu chce i oraz ukarze, tych których zechce (…)” (2:285) są często cytowane przez krytyków na poparcie tego sprzeciwu. Przeciwnie, twierdzi się, że Bóg wiary chrześcijańskiej jest sprawiedliwy. Wynika to z ich poglądu, że Bóg surowo osądzi swoje stworzenie. Z tego powodu Jego umiłowany syn został posłany na ofiarę, dźwigał grzech ludzkości i tylko poprzez przyjęcie Jezusa można okazywać miłosierdzie Boże. (List do Rzymian, 3:21-26)
Porównując z naszymi światowymi standardami sprawiedliwości, Bóg, zgodnie z naukami islamu – nie jest „sprawiedliwy” – . Jeśli rozejrzymy się po błogosławieństwach, które mamy, jakich czynów dokonaliśmy, aby zasłużyć na takie błogosławieństwa? Nasze zdrowie, mieszkanie, powietrze, żywność, woda, itp. zostały nam dane bez konieczności zarabiania na to w jakikolwiek sposób. Takie dobrodziejstwa, którymi obdarzają się wszyscy ludzie, bez względu na ich religię czy rasę, czy wierzą w Boga, czy nie. Wszyscy uczestniczą w dobrodziejstwach Bożych.
Piąty Kalif i światowy Przywódca Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya, Jego Świątobliwość, Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) wyjaśnia:
,,Rzeczywiście, pierwszy rozdział Koranu, które muzułmanie uważają za Słowo Boże objawione założycielowi islamu (niech pokój będzie z nim), stwierdza, że Bóg Wszechmogący jest „Panem wszystkich światów. ” Jako taki, Allah Wszechmogący jest Bogiem nie tylko muzułmanów, ale jest także Bogiem chrześcijan, żydów i ludzi wszystkich wyznań, a także ludzi, którzy nie wierzą, a nawet nie wierzą w Jego istnienie. W ten sposób Allah jest ostatecznym Zaopatrującym i podtrzymującym całą ludzkość oraz obsypującym swoją łaską i miłosierdziem wszystkich ludzi, bez względu na ich kastę, wyznanie czy kolor skóry. ’ (Przemowa w Niemczech, sierpień, 2017)
„(…) A jeśli spróbujecie zliczyć łaski Allaha, nie zdołacie ich wyliczyć (…)”. (14:35)
Zatem tak, muzułmanie zgadzają się, że Bóg jest nie tylko sprawiedliwy, ale raczej muzułmanie wierzą, że jest sprawiedliwy i miłosierny.
Ale jak można być sprawiedliwym i miłosiernym bez sprzeczności? Jeśli Bóg realizuje sprawiedliwość, to nie może być miłosierny, a jeśli udziela Swojego miłosierdzia, to nie jest sprawiedliwy.
Faktem jest, że Bóg islamu to „Malik”, On jest Panem wszystkich rzeczy. Oznacza to, że Bóg wybiera, kiedy stosować sprawiedliwość, a kiedy miłosierdzie.
W swojej książce Jange Muqaddas (Ruhani Khaza’in tom 6 s. 206-213), Obiecany Mesjasz (as) i założyciel Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad (as) wyjaśnia, że prawo Boże jest zgodne z naturą człowieka, prawo pojmowania, będące jasnym i łatwym do naśladowania. Jednak pomimo tego, kiedy ktoś postanawia zaprzeczyć prawu naturalnemu, to właśnie w tym czasie Bóg używa Swojego atrybutu sprawiedliwości.
Jeden z takich przykładów znajduje się w rozdziale 71 Koranu, w którym opowiedziana jest historia proroka Noego (as). Ilustruje jego nieustanne nauczanie pośród walki ze swoim narodem. Ostrzegał ich, przypominając im o niezliczonych łaskach, którymi Bóg obdarzał ich przez dłuższy czas, podczas którego żyli wygodnym życiem pod Bożym miłosierdziem. Kiedy jednak przekroczyli wszelkie granice, byli niewdzięczni za Boże miłosierdzie i sprawili Noemu (as) wiele bólu, dopiero wtedy zostali ukarani Bożym gniewem, na który zasłużyli przez Jego atrybut ,,sprawiedliwości’’.
Oprócz takich wykroczeń, wszystkim innym okazywane jest miłosierdzie, jak to widać od początku w całym stworzeniu. Sprawiedliwość wymaga kary, miłosierdzie zaś łaski i przebaczenia.
Piąty Kalif i Światowy Przywódca Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) rozwija tę kwestię, mówiąc:
„Allah, Wywyższony, jest Mistrzem. Wybacza. Ten Jego atrybut obejmuje wszystkie inne Jego atrybuty. Przebacza i okazuje Miłosierdzie. Oto Jego Miłosierdzie, że pomimo niezliczonych wybryków i krzywd popełnianych przez człowieka nie śpieszy się z karą. Ale tak, to prawda, że z powodu popełnienia ekscesów przekraczających granice, a następnie uporu, Allah Wywyższony mówi, że zostaniesz ukarany. Jeśli będziesz ciągle popełniał grzechy i ekscesy i nie przestaniesz, bez względu na wszystko, zostaniesz poddany karze. To jest prawo natury i w rzeczywistości jest to prawo, które działa również na świecie. Ale nawet wtedy Allah Wywyższony, jest tak Łaskawy, że nadejdzie czas, kiedy piekło stanie się puste. Oto jak rozległe i nieograniczone jest Miłosierdzie Boże”. (Kazanie Piątkowe, 18.07.2014)
Gdybyśmy wierzyli w Boga, który jest po prostu „sprawiedliwy”, to ani jedna wada, ani nawet najmniejszy błąd nie ujdą bezkarnie. Gdyby tak było, to my jako ludzie nie zobaczylibyśmy żadnych nagród, błogosławieństw ani niczego w tym rodzaju, ponieważ błądzenie jest częścią ludzkiej natury. W ten sposób dominuje Boże miłosierdzie, a On przebacza, umożliwiając uzyskanie przebaczenia po pokucie oraz dalsze zbieranie nagród Bożych dobrodziejstw i błogosławieństw. Co więcej, gdyby Bóg był po prostu sprawiedliwy, wówczas nie byłby w stanie wynagrodzić więcej, niż jest to należne za dobre działanie.
Jednak Bóg Wszechmogący stwierdza w Koranie:
„Jeżeli kto spełni dobry uczynek, otrzyma dziesięć razy więcej, lecz jeśli kto dopuści się złego uczynku, wynagrodzony zostanie jedynie jego odpowiednikiem, a nikt nie zostanie skrzywdzony.’’ (6:161)
Miłosierdzie Boże zwycięża w świetle ludzkich wad i słabości, a także w świetle ludzkich doskonałości i dobrych uczynków. Tak więc islamskie przekonanie jest takie, że Boże miłosierdzie obejmuje Jego gniew i jest bardziej rozległe niż Jego atrybut bycia „sprawiedliwym”.
,,(…) Lecz moja łaska ogarnia wszystkie rzeczy.(…)” (7:157)
Jak wyjaśniono, Bóg może okazywać miłosierdzie nad sprawiedliwością, ponieważ jest Malik, Mistrzem. Ma pełną władzę nad swoim stworzeniem. Zawsze, gdy ktoś łamie prawo Boże, które jest uważane za grzech. Za zapłatę czeka kara, ale jeśli osoba żałuje przed Bogiem, może dostąpić miłosierdzia.
Obiecany Mesjasz (as) bardzo pięknie wyjaśnia tę koncepcję.
„Krótkowzroczni chrześcijanie, przez brak właściwej refleksji, są uwikłani w fałszywe przekonanie, że sprawiedliwość i miłosierdzie nie mogą współistnieć w Bogu Wszechmogącym, ponieważ sprawiedliwość wymaga kary, a miłosierdzie wymaga wyrozumiałości. Nie biorą pod uwagę, że sprawiedliwość Boga Wszechmogącego jest także miłosierdziem, ponieważ wszystko jest dla dobra ludzkości… Nie ma konfliktu między sprawiedliwością, a miłosierdziem. Są jak dwa strumienie, które biegną równolegle do siebie, bez ingerencji jednego w drugi. Odnajdujemy tę samą zasadę w działaniu w ziemskich suwerennościach. Przestępca jest karany, ale ci, którzy zachowują się dobrze i podobają się rządowi, stają się odbiorcami nagród i prezentów”. [Kitab-ul-Bariyyah, Ruhani Khaza’in, tom. 13, s. 73-74]
Należy zauważyć, że ten, kto nie otrzymuje wiadomości o prawie Bożym, również podlega atrybutowi Malik, gdyż nie jest to jego wina, że nie otrzymał przesłania, a zatem nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za przyjęcie lub zaprzeczenie prawa Boga.
Jego miłosierdzie nad ludzkością wykracza poza nasze zrozumienie. Oto kilka przykładów, które znajdujemy w Koranie:
„Również i bydło On stworzył – z niego macie ciepło i inne rzeczy, jak i z niektórych spożywacie ich mięso.” (16:6)
„I On jest Tym, który podporządkował wam morze, byście mogli spożywać zeń świeże mięso oraz byście mogli brać z niego to, co używacie dla ozdoby. I widzisz, jak okręty przecinają je, byście dzięki nim mogli podróżować oraz byście na inne sposoby mogli poszukiwać Jego obfitości, jak i byście byli wdzięczni.” (16:15)
Chrześcijanie twierdzą, że Bóg chrześcijaństwa jest „sprawiedliwy” i aby zaprowadzić sprawiedliwość konieczne było poświęcenie Jego ukochanego syna. Chociaż poszukiwanie sprawiedliwości poprzez poświęcenie niewinnego człowieka za grzechy innych nie jest logicznym pojęciem, chrześcijanie wydają się pomijać pewne nauki biblijne, które również pokazują, że miłosierdzie dominuje nad sprawiedliwością.
Na przykład:
,,Miejcie się na baczności. Jeśliby zgrzeszył twój brat, strofuj go, a jeśli się upamięta, odpuść mu. A jeśliby siedmiokroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmiokroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, odpuść mu.’’ (Ewangelia Św. Łukasza, 17:3-4)
,,Ale Tu udzielasz przebaczenia, aby Cię otaczano bojaźnią. W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu. Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaskawość, i obfite u Niego odkupienie”. (Psalm, 130:4-7)
Podsumowując, trzeba zrozumieć, że człowiek jest słaby i popełnia błędy. Gdyby Bóg był po prostu „sprawiedliwy”, ukarałby człowieka bez względu na jego skruchę, ale miłosierny Bóg może patrzeć przez palce i wybaczyć błędy. W rzeczywistości potrzebujemy miłosiernego Boga, który kocha swoje stworzenie tak, jak matka kocha swoje dziecko. Po prostu „sprawiedliwy” Bóg zawsze wykazywałby swój gniew i karę, odpędzając wszelką nadzieję i wywołując strach. To miłosierdzie rodzi nadzieję, wiedząc, że istnieje Bóg, który kocha i przebacza. Zatem Bóg nie może ograniczać się do bycia „sprawiedliwym”, jak postrzegamy, ale Jego sprawiedliwość i miłosierdzie idą w parze.