Objawienia - metoda Boga w rozwoju ludzkości - Allah i ludzkość
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Metoda Boga w rozwoju ludzkości

Metoda  Boga w  rozwoju  ludzkości – Objawienia

Metoda  Boga w  rozwoju  ludzkości – Jak  wiemy  człowiek  różni  się  od  pozostałych  stworzeń  żyjących  na  ziemi, tym  że  posiada umysł.  Bóg  dając  człowiekowi umysł wyróżnił  go,  aby  mógł  wznieść  się  wyżej  w  rozwoju  i  osiągnąć  poziom, którego  nie  osiągną  inne  stworzenia, aby  mógł  zapoznać  się  ze  Stwórcą, a  nie  tylko  osiągać  potrzeby  egzystencjalne  jak  zwierzę, które  robi  większość  rzeczy  instynktownie.

Umysł człowieka  jest  ukształtowany  w  taki  sposób, że  jest  w  stanie  zrozumieć  rzeczy  materialne  jak  i  niematerialne, które  go  otaczają. Zauważamy  wówczas, że  pięć  zmysłów, którymi  dysponuje  człowiek  pracuje  na  szczeblu  teraźniejszości,  korzystając  z  pomocy  czynników  wspomagających, którymi są  światło  dla  oczu, powietrze  dla  uszu  i  nosa.  Zauważamy  również, że umysł pracuje  dla  trzech  okresów  czasowych, są  to  okresy  rozumienia  rzeczy  z  przekonania  przy  pomocy  pewnych  czynników  specjalnych  charakterystycznych  dla  każdego  zakresu  czasowego, którymi  mogą  być  stare  materialne  ślady  np. zabytki, których  istnienie  podnosi zrozumienie  czasu  przeszłego do stopnia pewności. Bezpośrednie  doświadczenie  i  spostrzeżenia  umożliwiają  dotarcie  do  pewności  w  czasie  teraźniejszym, następnie  dochodzi  do  stopnia  pewności  w  zakresie  przyszłości  i  nauki  o  nieznanym  i  niewidzialnym  jedynie  za  pomocą  czynnika  pomocniczego, jakim  jest objawienie  Boże. Omawiane  cechy umysłu odkrywają  naturalne  powody, które  skłaniają  Stwórcę  do  zapoznawania  stworzeń  ze swoją obecnością,  a  nie  odwrotnie. Człowiek  nie  byłby  w  stanie  sam  zapoznać  się  z  Jego  obecnością, bądź  z  prawdą  o  życiu  po  śmierci  bez  interwencji  Boga. Na  podstawie danych  o  wymaganiach  jakie  stawia  umysł  w  czasie  pracy,  możemy  wytłumaczyć  powód  jedności  muzułmanów  i  ich  jednomyślnej  wiary  w  istnienie  Boga,  pomimo  różnic  kulturowych  i  czasowych  w  jakich  żyli  i  żyją nadal. Zrozumiemy  znaczenie  stopnia  pewności  zwłaszcza, gdy  zapoznamy  się z  cierpieniami  jakich  doznali  pierwsi  wierni  w  każdym  okresie  czasu  ze  strony  silnych  materialistycznych  cywilizacji. Aby  poznać  zasięg  skuteczności  słów  Boga  i  Jego  objawienia  wystarczy  wskazać  na  pojawienie  się  dwóch  przeciwstawnych  trendów, z  których  jeden  obrał  drogę  duchowego  myślenia,  a  drugi  drogę  materialistyczno – filozoficzną. Podczas  gdy  pierwszy  trend  wygrywa, gdyż  Bóg  wspomaga  szereg  przemian  reformatorskich, zauważyć  możemy, że  trend  materialistyczno – filozoficzny  pogrążony  w  naukach,  przyniósł  ludzkości  pięć  przemian  cywilizacyjnych, które  nie  mogły znaleźć wspólnej  płaszczyzny porozumienia, ani  nie  przekonał  w  zasadzie  nikogo, powoli  wymierał.

Ciągłe zapotrzebowanie umysłu na  objawienie Stwórcy,  tłumaczy  nam  liczne  etapy  rozwoju  przez  jakie  przeszła  ludzkość  od  początku  istnienia  na  planecie, czyli  od  około  4  milionów  lat, jak  twierdzą  naukowcy. Tłumaczy  również,  w  jaki  sposób  człowiek  dzięki  natchnieniu  mógł  stopniowo  rozumieć  otaczający  go  świat  i  rzeczy, uczyć  się  sposobów  przetrwania, aż  do  momentu  gdy  był  już  całkowicie  gotów  przyjąć  wiarę  swego  Boga. W  ten  sposób  człowiek  około  10  tys. lat  temu  wszedł  w  nowy  etap  duchowego  rozwoju,  zgodnie  z  podstawami  monoteizmu  i  poznania  Boga. Naukowcy  wspomnieli, że  człowiek  obecny  bardzo  przypomina  człowieka  z  tamtego  okresu  pod  względem  stylu     i  cech  ogólnych  osobowości. Początkowo  człowiek  znał  jedynie  dzikie  życie, jego  schronieniem  były  jaskinie, ale  przed  około  10  tysiącami  lat  wyszedł   z  nich  i  rozpoczął  życie  na  całkowicie  nowych  zasadach  opartych  na  określonych  systemach, które  z  pewnością  nie  były  dziełem  czasu.  Gdyby  zmiany  te  były  dziełem  czasu  to  powinne  były  zaistnieć  dużo  wcześniej  bądź  stopniowo, a  nie  nagle.

Istota Boga dotarła do  wszystkich  narodów

Koran  podaje, że  istota Boga  dotarła    do  wszystkich  narodów     na ziemi  w  tym samym celu, czytamy o tym w  Koranie: Sura  Al-Fatir  werset  25:

„Zaprawdę  my  posłaliśmy  cię  z Prawdą, jako  zwiastuna  dobrej nowiny  oraz  tego,  który  ostrzega. I nie ma  takiego  ludu,  do  którego  zostałby  wysłany  ten, który ostrzega.”

Podaje  też, że  poruszono  w  niej  jedynie  szczegóły  dotyczące  ostatnich  proroctw, które  ukazały  się  w  regionie  Bliskiego  Wschodu  począwszy   od  Adama  aż  do  Mohameda.

Sura Al-Mumin,  werset  79 :

„I rzeczywiście  wysłaliśmy posłańców  przed tobą. Wśród  nich są  tacy,  o  których powiedzieliśmy ci, ale  i są wśród  nich tacy, o których  nie mówiliśmy, a nie  jest  możliwym, a nie  jest  możliwym, aby  jakikolwiek  Posłaniec przyniósł  Znak  bez  zezwolenia Allacha. Kiedy  jednak  nadchodzi  dekret  Allacha,  sprawa  zostanie  postanowiona  sprawiedliwie,  a  wtedy  giną ci,  którzy  wypowiadają fałsz.”  

Prorocy  pojawili  się  z  rozkazu  Boga, który  zauważył, że  są  oni  koniecznie  potrzebni  człowiekowi, aby  mógł  się  odpowiednio  rozwijać  pod  względem  duchowym  i  materialnym  w  stopniu  uznanym  przez  Boga.

W  Koranie,  Bóg  ustala  trzy  sposoby, które  są  formą  kontaktu  człowieka   z  Bogiem, niezależnie  od  tego  czy  jest  on  wierzący  czy  nie. Mówi  o  tym  Sura  Al-Shura  werset  52 :

„I człowiek  nie jest taki, aby  Allach  miał  doń  przemawiać,  chyba  że   poprzez   bezpośrednie  objawienie,  albo  zza  zasłony,  albo  poprzez  wysłanie posłańca,  by  objawił  Jego  przykazanie, jak  zechce. Zaiste,  On jest  Wysoki, Mądry.”

Są to objawienia  bezpośrednie, prawdziwe  widzenia  senne, które  dokonują  się  podczas  snu  w  czasie  którego  do  człowieka, jak  zza  zasłony  docierają  nauki  bądź  informacje, które  jak  określił  Bóg, wymagają  wyjaśnienia, gdyż  są  zaszyfrowane, bądź  wysyła  anioła, który  słowa  Boga  przekazuje  bezpośrednio  człowiekowi. Ostatnia  metoda kontaktu  była  bardzo  często  stosowana, o  czym  wspominają  Pisma  Święte  np. Anioł  Pański  ostrzegł  Maryję  Dziewicę  i  jej  męża  Józefa  przed  niebezpieczeństwem, przekazał  żonie  Abrahama, iż  urodzi  dziecko  mimo, że  była  już  kobietą  w  podeszłym  wieku, historia  Proroka  Józefa  i  jego  objawień  w  dzieciństwie, widzenie  Faraona, które  Józef  zinterpretował, wszystkie  te  fakty  wyjaśniają  znaczenie  słów  Boga  (zza  zasłony). Czytamy  też, że  Bóg  przemówił  w  nocy  do  Jakuba  i  kazał  mu  wyjechać  do  Egiptu, przemówił  do  Mojżesza  i  przekazał  mu  dziesięć  znanych  nam  przykazań.

Aby  poznać  zasięg  wpływu  Boga  na  historię  ludzkości, jako  mediatora  ludzkiego  intelektu, rozwoju  ludzkiego  i  duchowego  jesteśmy  zmuszeni  omówić  kilka  ruchów  reformatorskich, które  dokonały  się  poprzez  proroków  natchnionych  przez  Boga,  począwszy  od  Adama  i  okoliczności  w  jakich  się  one  dokonały.

Każdy  z  ruchów  reformatorskich  powstał  w  określonych  warunkach, a  ich  efekty  zaczęły  się  kumulować  już  od  pojawienia  się  Adama, aż  do  pojawienia  się  Mohameda. Kolejno  po  sobie  następowały  misje  proroków  wyznaczonych  przez  Boga, który  zaopatrzył  ich  w  swoje  nauki  i  prawa, których  podstawą  jest  Bóg. Ich  zadaniem  było  namawianie  ludzi  do  poznawania  Boga, spotkania  z  Nim  i  okazywania  wiary  w  Niego. Misje  proroków  i  stopień  szczegółowości  w  prawdach, które  głosili  były  zawsze  proporcjonalne   do  sytuacji  narodów  i  do  stopnia  istniejącej  kwestii  monoteizmu. Ruchy  reformatorskie  i  proroctwa  tworzyły  wykres  rosnący, jeżeli  chodzi  o  przepisy  prawa,  konieczne  do  prawidłowego  rozwoju  duchowego  człowieka. Ostatnim  było  zesłanie  pełnej  powszechnej  Szarija  czyli  prawa  kanonicznego  dla  wszystkich  narodów, które  poparte  zostało  zapisanymi  słowami  Boga. Jest  nim  Koran.

Każdy  człowiek, który  postępuje  zgodnie  z  prawami  zawartymi  w  Koranie,  może  osiągnąć  nieskończony  stopień  rozwoju  duchowego, aby  spotkać  się  z  Bogiem  w  drugim  życiu, dostąpić  życia  wiecznego  i  osiągnąć  cel,  dla  którego  Bóg    go  stworzył.

Ze  względu  na  ograniczony  czas,  nie  mogę  poruszać  szczegółowo  tematu  ruchów  reformatorskich,  dlatego  też  skoncentruję  się  na  misji  Adama, ze  względu  na  jej  znaczenie  i  zmiany, które  wprowadziła  oraz   na  najważniejszych  ruchach, które  wyraźniej  odbiły  się  w  historii  ludzkości.

Jak  już  wcześniej  wspomnieliśmy,  badania  wykazały, że  obecność  człowieka   na  ziemi  zaznaczyła  się  przed  około  4  milionami  lat. Większość  tego  czasu  człowiek  spędził  w  jaskiniach, a  życie  jego  zbliżone  było  do  życia  dzikich  zwierząt. Do  człowieka  teraźniejszego, pod  względem  cech  i  poziomu  intelektualnego,  zbliżył  się  dopiero  przed  około  ośmioma  tysiącami  lat. Przez  ten  czas,  przechodził  liczne  etapy  rozwoju  i  otrzymywał  od  Boga  znaki. Adam  był  pierwszym  człowiekiem, któremu  Bóg  powierzył  misję  dokonania  radykalnych  przemian  w  człowieku,  odpowiednio  do  jego  poziomu, możliwości   i  świadomości. Koran  w  skrócie  opisał  cechy  tego  posłannictwa, mianowicie  Bóg  nakazał  człowiekowi  porzucić  jaskinie,  wyjść  z  grupą  wszystkich  wierzących  w  Jego  posłannictwo  i  osiedlić  się  na  polach, na  których  rosną  owoce  wyznaczone  przez  Boga, Bóg  określił  tę  ziemię  mianem  RAJU.   Nakazał  im  przyjęcie  nowego  systemu  społecznego,  opartego  na  rodzinie  oraz  zniesieniu  proskrypcji  kobiet. Wskazują  na  to  imiona  Adam  i  Ewa.  Imiona  te  oznaczają  w  języku  arabskim  człowieka  o  jasnobrązowej  cerze, lub  człowieka  opalonego. Są  to  imiona  przymiotnikowe  na  wzór  imienia  Chrystus  czyli  Mesjasz (z jęz. arabskiego Podróżujący), które  jest  imieniem  Jezusa. W  taki  sposób  Bóg  doprowadził  do  utworzenia, w nowoczesnym  rozumieniu, pierwszej  wspólnoty  w  historii  ludzkości.


Czytaj

Udostępnij