Muhammad(saw) wspaniały wzór (67)
Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.
Zdarzenia po bitwie pod Khaybar
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie kontynuował wspominanie bitwy pod Khaybar.
Zdarzenie z zatrutym mięsem
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po bitwie pod Khaybar doszło do zamachu na życie Proroka (sa). Starano się podać mu zatrute mięso. Po zdobyciu Khaybar Prorok (sa) ponownie okazał wielką życzliwość i współczucie. Ponieważ po zawarciu z nimi traktatu Prorok (sa) pozwolił żydom pozostać w Khaybar i wybaczył im.
Kaif (aba) powiedział, że żona żydowskiego żołnierza imieniem Zainab przygotowała pieczone mięso i podarowała je Prorokowi (sa) jako prezent. W tym czasie obecni byli inni Towarzysze wraz ze Świętym Prorokiem (sa). Więc wszyscy poczęstowali się odrobiną mięsa. Prorok (sa) powiedział wtedy Towarzyszom, aby przestali. Ponieważ zdał sobie sprawę, że mięso zostało zatrute. W tym czasie Prorok (sa) i niektórzy Towarzysze zaczęli już spożywać część mięsa. Jeden z towarzyszy, Hazrat Bishr (ra), zapisał, że zauważył, że coś jest nie tak z mięsem.
Jednak widząc, jak Święty Prorok (sa) je spożywa, zrobił to samo. Hazrat Bishr (ra) poważnie zachorował. Odnotowano, że w wyniku tej choroby zmarł rok później. Niektóre przekazy wspominają, że Prorok (sa) połknął mięso. Podczas gdy inne mówią, że Prorok (sa) spróbował mięsa i wyjął je z ust zanim je połknął.
Hudhur (aba) powiedział, że Święty Prorok (sa) wezwał kobietę, która dostarczyła mięso. Zapytał, czy je zatruła. Ona potwierdziła, że tak. Kiedy zapytano ją dlaczego, powiedziała, że to z powodu tego, co stało się z jej ludem. Pomyślała, że gdyby Święty Prorok (sa) był po prostu ziemskim królem, to byliby od niego uwolnieni. Ale gdyby był prorokiem, to Bóg poinformowałby go o zatruciu mięsa.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że istnieją różne narracje na temat tego, co Prorok (sa) postanowił zrobić z tą kobietą po tym incydencie. Istnieją narracje, które mówią, że Prorok (sa) nakazał ją zabić. Podczas gdy autentyczne narracje znalezione w Sahih Muslim, na przykład, wspominają, że Prorok (sa) wybaczył jej i nie kazał jej zabić. Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashiruddina Mahmuda Ahmada (ra), Drugiego Kalifa Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya, który również był zdania, opierając się na zapisach historycznych, że Prorok (sa) wybaczył kobiecie bez żadnej kary.
Khalifatul Masih (aba) powiedział, że jest wzmianka, iż być może śmierć Proroka (sa) była wynikiem długotrwałych efektów tej trucizny. W Sahih al-Bukhari zapisano, jak przekazała Hazrat A’ishah (ra), że podczas swojej ostatniej choroby Prorok (sa) powiedział, że od czasu incydentu z zatrutym mięsem w Khaybar, zawsze odczuwał jego negatywne skutki dla swojego zdrowia. Różni uczeni wywnioskowali, że śmierć Proroka (sa) była wynikiem próby zatrucia, co czyni go największym męczennikiem. Jednak takie wyjaśnienia lub uzasadnienia nie są wymagane, ponieważ ze względu na swoją rangę i status, prorocy są już uważani za będących w randze Szahiid (Męczennik), a także Siddiq (Prawdomówny, Uczciwy).
Kalif (aba) rozwinął myśl, że nie byłoby słuszne uważać, że Prorok (sa) zmarł w wyniku próby otrucia, ponieważ uczynienie tego dałoby przeciwnikom okazję do kpin. Otrucie było próbą zweryfikowania prawdomówności Proroka (sa). Ponieważ przeżył próbę, ludzie ci przyjęli go jako prawdomównego proroka. Dlatego, że jego przetrwanie było dla nich cudem. W związku z tym nie jest w ogóle możliwe wyciągnięcie wniosku, że Prorok (sa) zmarł w wyniku otrucia.
Hudhur (aba) powiedział, że po dalszych badaniach staje się oczywiste, że Prorok (sa) w rzeczywistości nie połknął mięsa. Ale jedynie przeżuł je przez chwilę w ustach przed wyjęciem. Z powodu trujących elementów usta Proroka (sa) zostałyby poparzone lub zranione. Dyskomfort ten odczuwał za każdym razem, gdy cokolwiek zjadł. To był ból, który Prorok (sa) miał na myśli w swojej ostatniej chorobie.
Małżeństwo z Hazrat Safiyyah (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w związku z bitwą pod Khaybar, jest również wzmianka o małżeństwie Proroka (sa) z Hazrat Safiyyah (ra). Kiedy rozdzielono jeńców z Khaybar, Hazrat Dihyah (ra) otrzymała córkę Huyayy bin Akhtab, Safiyyah. Jeden z Towarzyszy podszedł do Proroka (sa) i stwierdził, że ze względu na jej pozycję i rangę wśród plemion żydowskich, nie byłoby właściwe, aby wydano ją za mąż za kogokolwiek innego niż Proroka (sa).
Dlatego Prorok (sa) poprosił, aby ją do niego przyprowadzono, na co Hazrat Dihyah (ra) odpowiedział, że może zabrać kogoś innego. Następnie Prorok (sa) uwolnił Hazrat Safiyyah (ra). Prorok (sa) dał jej następnie możliwość wyboru między poślubieniem go a powrotem do swojego plemienia. Sama Hazrat Safiyyah (ra) wybrała małżeństwo ze Świętym Prorokiem (sa). W związku z tym Święty Prorok (sa) poślubił Hazrat Safiyyah (ra).
Kalif (aba) powiedział, że sama Hazrat Safiyyah (ra) opowiadała, że z powodu śmierci jej ojca i męża w bitwie z muzułmanami, żywiła nienawiść do Proroka (sa). Jednak podczas pierwszego spotkania ze Świętym Prorokiem (sa) jej serce zaczęło mięknąć, gdy była świadkiem jego wzniosłych zasad moralnych na własne oczy. Po pierwszym spotkaniu z Świętym Prorokiem (sa), sama powiedziała, że w całej Arabii nie było nikogo bardziej ukochanego przez nią niż Święty Prorok (sa).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pewnego ranka, w drodze powrotnej do Medyny, w Towarzystwie Hazrat Safiyyah (ra), Święty Prorok (sa) wyszedł ze swojego namiotu. Zobaczył Hazrat Ayyuba Ansariego (ra) stojącego na zewnątrz z mieczem w ręku. Święty Prorok (sa) zapytał go, o co chodzi. Na to Hazrat Ayyub (ra) odpowiedział, że martwi się żydówką, która dopiero co przeszła na islam. Ponieważ członkowie jej rodziny zginęli w bitwie z muzułmanami. Obawiał się, że może ona wyrządzić jakąś krzywdę. Dlatego stał na straży całą noc. Święty Prorok (sa) modlił się, mówiąc: „Oby Allah chronił Hazrat Ayyuba (ra), tak jak on chronił go.”
Hudhur (aba) powiedział, że Święty Prorok (sa) zauważył siniaki w pobliżu oka Hazrat Safiyyah (ra). Zapytał ją, co się stało. Powiedziała, że miała sen krótko przed lub w trakcie wydarzeń w Khaybar. Zobaczyła księżyc wychodzący z Medyny i spadający na jej kolana. Kiedy opowiedziała ten sen swojemu żydowskiemu mężowi, uderzył ją. Powiedział, że miała sen o poślubieniu króla Yathrib, co oznacza Świętego Proroka (sa).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że tylko jedynie z powodu złośliwości wobec Proroka (sa), są tacy, którzy wysuwają oskarżenia przeciwko incydentom Khaybar oraz małżeństwu Proroka (sa) z Hazrat Safiyyah (ra). Po zrozumieniu okoliczności i przestępstw żydów, działania Proroka (sa) były nie tylko właściwe, ale również dość wyważone. Następnie jest fakt, że Prorok (sa) wykazał się szczytem moralności. Nie tylko wybaczył Żydom, ale pozwolił im nadal żyć w kraju. W rzeczywistości wszelkie oskarżenia lub zarzuty wysuwane przeciwko Prorokowi (sa) wynikają jedynie z niezrozumienia jego życia i charakteru. Charakter Proroka (sa) jest w rzeczywistości świadectwem jego prawdomówności. Jak wspomniano w Świętym Koranie:
„ (…) Naprawdę żyłem między wami całe życie przedtem. Czyż zatem nie rozumiecie?” (Święty Koran, 10:17)
Hudhur (aba) wyjaśnił, że w związku z tym wszelkie oskarżenia, że Prorok (sa) po prostu poślubił Hazrat Safiyyah (ra) po usłyszeniu o jej urodzie, są fałszywe ze względu na jego ustalony charakter. Nigdy nie było to podstawą, na której opierał się Prorok (sa) przy zawieraniu związku małżeńskiego. Prorok (sa) poślubiał również wdowy i osoby, które były od niego znacznie starsze. W rzeczywistości Prorok (sa) poślubiał je na podstawie ich wiary i aby nawiązać więź z ich ludem lub narodem.
Ponadto Prorok (sa) pozostawił decyzję samej Hazrat Safiyyah (ra). Chciał, aby sama wybrała, czy chce go poślubić, czy też chce swobodnie powrócić do swojego ludu. I to ona zdecydowała, aby pozostać ze Świętym Prorokiem (sa) i poślubić go. Rozwiewając w ten sposób wszelkie wątpliwości, że Prorok (sa) dążył do tego małżeństwa z powodu urody Hazrat Safiyyah (ra).
Kalif (aba) zacytował Obiecanego Mesjasza (as) . Wyjaśnił on, że ze względu na wysoką rangę Proroka (sa), każde jego działanie było prowadzone przez Boga. Jak poświadczono w Świętym Koranie, Prorok (sa) powiedział:
Powiedz: „Moja Modlitwa i moja ofiara, i moje życie, i moja śmierć – wszystkie są dla Allaha, Pana światów.” (Koran, 6:163)
Dlatego analizując różne aspekty życia Świętego Proroka (sa), należy mieć na uwadze ten werset. Zamiast bezpodstawnie wysuwać oskarżenia, które nie mają żadnej wartości.
Modlitwy na rozpoczęcie świętego miesiąca Ramadanu
Khalifatul Masih (aba) powiedział, że Ramadan rozpocznie się za dwa dni. Modlił się, aby Allah pozwolił wszystkim w pełni wykorzystać tę okazję. Ofiarować wiele modlitw i czczenia. Jego Świątobliwość (aba) poradził modlić się i dążyć do osiągnięcia tego.
Modlitwa pogrzebowa
Kalif (aba) powiedział, że odmówi modlitwę pogrzebową zaocznie za następujących zmarłych:
Chaudhary Muhammad Anwar Ghias
Chaudhary Muhammad Anwar Ghias z Rabwah, który niedawno zmarł. Jego syn pełni funkcję krajowego prezydenta i misjonarza odpowiedzialnego za społeczność w Kenii. Chaudhary Muhammad Anwar Ghias był jednym z pierwszych Ahmadi w swojej wsi. Był również przez pewien czas więziony z powodu swoich przekonań. Regularnie modlił się i składał datki finansowe. A także posiadał wiele cnót. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia oraz udzielił cierpliwości i wyrozumiałości jego dzieciom.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.