Muhammad(saw): wielki wzór (6)
Piątkowe kazanie wygłoszone w Masdżid Mubarak, Islamabad, Tilford, Wielka Brytania
„Życie Świętego Proroka (saw): przygotowania do bitwy pod Badr.”
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sura al-Fatihah, Jego Świątobliwość Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że w poprzednim kazaniu wspomniał o podziwie, jaki muzułmanie mieli wobec niewiernych z Mekki, w którym wspomniał o sporze między Abu Dżahlem a Utbah.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Utbah bin Rabi’ah wystąpił naprzód, szukając pojedynku. Kilku młodych ludzi z Ansarów odpowiedziało, ale Utbah zapytał, kim oni są. Kiedy go o tym poinformowali, Utbah powiedział, że nie ma z nimi nic wspólnego, a ich jedynym zamiarem jest walka z ich krewnymi, którzy byli z Quraisz. Zawołał Proroka (saw) i powiedział, że powinien wysłać ludzi, którzy mogliby z nimi konkurować i którzy pochodzili z ich rodzin. Dlatego Prorok (sa) wezwał Hadhrata Hamzę (ra), Hadhrata Alego (ra) i Hadhrata Ubaidah bin Harith (ra). Hadhrat Hamzah (ra) walczył z Utbah, Hadhrat Ali (ra) walczył z Shaibah, a Hadhrat Ubaida (ra) walczył z Łalidem. Hadhrat Hamzah (ra) i Hadhrat Ali (ra) odnieśli zwycięstwo, podczas gdy Hadhrat Ubaidah (ra) został ranny, a Hadhrat Hamzah (ra) i Hadhrat Ali (ra) poszli mu pomóc.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w trakcie tej bitwy Hadhrat Ubaidah (ra) stracił stopę. Zabrany do Proroka (sa) zapytał, czy zostanie uznany za męczennika, na co Prorok (sa) odpowiedział, że tak. W drodze powrotnej z Badr Hadhrat Ubaidah (ra) zmarł w wyniku odniesionych obrażeń i został męczennikiem. Przekazano, że kiedy stracił stopę i został zabrany do Proroka (saw), położono go blisko Proroka (saww), a Prorok (sa) umieścił swoją błogosławioną stopę pod stopą Ubajdy (ra).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy obie strony miały zmierzyć się w bitwie, Abu Dżahl modlił się, aby ci z nich, którzy zerwali więzy krwi i powiedzieli rzeczy, o których nikt wcześniej nie słyszał, zginęli. Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił, że być może Abu Dżahl myślał, że Prorok (saw) prowadził nieczyste życie (nie daj Boże), z powodu, którego odmawiał tę modlitwę. Jednak nie minęła więcej niż godzina po odmówieniu tej modlitwy, kiedy sam Abu Dżahl stracił życie w bitwie.
Męczennicy z Badr
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jest zapisane, że chociaż muzułmanie byli liczniejsi i mniej wyposażeni, mieli coś, czego nie może uzupełnić żadna inna siła na świecie, a jest to żywa wiara. To dodało im niezwykłej siły. Okazali służbę wierze, jakiej nigdy nie widziano.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pierwszym męczennikiem w islamie był Hadhrat Mahjah (ra), uwolniony niewolnik Hadhrata Umara (ra) po tym, jak stał się celem strzały, która utkwiła w jego szyi.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że młody mężczyzna, Harithah bin Suraqah bin Harith (ra), zginął śmiercią męczeńską w bitwie pod Badr. Jego matka poszła do Proroka (saw) i zapytała, czy wie, co oznacza dla niej Harithah. Powiedziała, że gdyby był w niebie, byłaby w stanie zachować cierpliwość. Jeśli jednak było coś przeciwnego temu, powinien poczekać, co ona zrobi. Prorok (saw) zapytał: „Czy jest tylko jeden raj? Twój syn jest w Dżannat al-Firdaus (najwyższy poziom w raju).
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Towarzysze walczyli z wielkim męstwem. Prorok (saw) powiedział swoim Towarzyszom, że każdy, kto walczy cierpliwie i nie odwraca się plecami, wejdzie do raju. Hadhrat Humam (ra) wyraził swoje zdumienie i zastanawiał się: „Czy ci ludzie zabijają jedyną barierę między mną a rajem?” Potem chwycił za miecz i dzielnie walczył aż do męczeńskiej śmierci.
Upadek Abu Dżahla
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Abdur Rahman bin Auf (ra) opowiada, że podczas bitwy pod Badr rozejrzał się na lewo i prawo i zobaczył dwóch młodych chłopców stojących obok niego. Zastanawiał się, jak ta dwójka byłaby w stanie go w ogóle ochronić. Jeden z chłopców szepnął do niego i poprosił, aby wskazał Abu Dżahla, aby mógł go zabić lub zostać zabity w trakcie. Potem drugi chłopiec po drugiej stronie szepnął do niego i zapytał o to samo. Wskazał im obu Abu Dżahla. Pobiegli jak błyskawica w kierunku Abu Dżahla, aby go zabić. Ci dwaj to Mu’adh i Mu’awwidh. Jeden z nich stracił rękę w trakcie walki.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po bitwie Prorok (saw) szukał Abu Dżahla, ale nie mógł go znaleźć. Prorok (saw) modlił się, aby nie uciekł. Następnie Prorok (saw) polecił odnalezienie Abu Dżahla. Hadhrat Abdullah bin Mas’ud (ra) w końcu znalazł Abu Dżahla w stanie ledwo żywym. Abu Dżahl zapytał, czy zabili kogoś bardziej szanowanego niż on. Następnie zapytał, kto wygrał bitwę. Abu Dżahl wciąż drwił z Hadhrata Abdullaha bin Mas’uda (ra), który zabił go, a następnie zabrał jego ciało do Proroka (saw), na co Prorok (sa) wysławił Allaha. Według innej narracji, Prorok (saw) udał się do miejsca, gdzie zabito Abu Dżahla. Zapisano, że Prorok (saw) powiedział, że każdy lud ma faraona i że faraonem jego narodu był Abu Dżahl.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Drugiego Kalifa (ra), który powiedział, że nawet ostatnie życzenie Abu Dżahla nie zostało spełnione. W tamtych czasach było w zwyczaju, że jeśli wódz Mekki został zabity, odcinano mu głowę od dolnej części szyi, aby można było go rozpoznać. Jednak, kiedy Abu Dżahl wyraził to życzenie, Abdullah bin Mas’ud (ra) go nie spełnił.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hadhrat Mirza Bashir Ahmad (ra), który pisze:
Dlatego, czy to Muhadżirin, czy Ansar, obaj walczyli dzielnie i szczerze. Jednak liczebność wroga i jego siła w wyposażeniu okazała się siłą prawie niezniszczalną, a wynik wojny przez pewien czas pozostawał niejednoznaczny. Prorok (saw) był nieustannie zajęty żarliwymi błaganiami, a jego agonia mnożyła się z chwili na chwilę. Jednak w końcu, po dość długim czasie, Prorok (saw) wstał z pokłonów i wyszedł z namiotu recytując następującą Bożą radosną nowinę:
„Armia Quraisz z pewnością zostanie rozgromiona i pokaże swoje plecy w ucieczce.” ( Życie i charakter pieczęci proroków (saw) , tom 2, str. 153)
Jego Świątobliwość (aba) dalej zacytował Hadhrata Mirza Baszira Ahmada (ra), który pisze:
„Wychodząc ze swojego namiotu, Prorok (saw) rozejrzał się we wszystkich czterech kierunkach i stwierdził, że pole bitwy rozpalone zostało rozlewem krwi. W tym czasie Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) wziął garść piasku oraz kamyków i rzucił nimi w stronę niewiernych, po czym żarliwie zawołał: „Niech ich twarze zostaną zrujnowane”. Następnie Prorok (saw) zawołał Towarzyszy, aby przypuścili nagły atak. Kiedy głos ich Umiłowanego Mistrza dotarł do ich uszu, wznieśli slogan o Wielkości Boga i natychmiast ruszyli naprzód. Z drugiej strony Prorok (saw) zaledwie rzucił garść piasku, gdy podmuch wiatru zaczął wypełniać oczy, usta i nosy niewierzących kamykami. Prorok (saw) powiedział: „Oto armia aniołów Bożych, która przybyła, aby wesprzeć nas Bożą pomocą”. W niektórych narracjach opowiadano również, że w tamtym czasie niektórzy ludzie nawet widzieli te anioły. W każdym razie wodzowie tacy jak 'Utbah, Shaibah i Abu Dżahl zostali już starci w proch. W wyniku tego błyskawicznego ataku muzułmanów i nagłego podmuchu wiatru Quraisz zaczęli tracić siły, a w armii Quraisz szybko wybuchła panika. Pole bitwy zostało oczyszczone w mgnieniu oka. (Życie i charakter pieczęci proroków (sa), tom 2, s. 153-154)
Boże wsparcie na korzyść muzułmanów
To właśnie przy tej okazji Prorok (saw) rzucił kamyki, które objawił Bóg,
,,(…) To nie ty rzuciłeś, kiedy rzuciłeś, lecz to był Allah, Który rzucił (…)’’ (Święty Koran, 8:18)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Bóg stwierdza w Świętym Koranie:
,,Kiedy błagaliście swego Pana o pomoc, On odpowiedział na waszą modlitwę, mówiąc: „Z pewnością pomogę wam tysiącem aniołów, rząd za rzędem.” ” (Święty Koran, 8:10)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Prorok (saw) zaświadczył o zstąpieniu aniołów podczas bitwy. W dniu Badr Prorok (saw) wskazał na anioła Gabriela jadącego na koniu. Zapisano, że anioł Gabriel udał się do Proroka (saw) i zapytał, jaką rangę nada muzułmanom biorącym udział w bitwie pod Badr. Prorok (saw) powiedział, że będą najlepszymi z muzułmanów. Gabriel odpowiedział, że aniołowie, którzy brali udział w bitwie pod Badr, również będą lepsi. Nawet niedowierzający Mekkańczycy poświadczyli, że widzieli białe istoty jadące na koniach i walczące w bitwie. Inni towarzysze opowiadali, że w dniu Badr aniołowie wyróżniali się tym, że nosili białe turbany.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Obiecanego Mesjasza (as), który wyjaśnił, że w nieskończonej mądrości Boga sprawił, że wróg był mniej widoczny dla Proroka (sa) we śnie, aby muzułmanie od samego początku nie tracili nadziei. Podobnie w wizji Bóg sprawił, że anioły pojawiły się tysiącami podczas bitwy pod Badr, aby zwiększyć zaufanie muzułmanów i aby wiedzieli, że nie są sami.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że bitwa zakończyła się przekonującym zwycięstwem muzułmanów. W bitwie zginęło 14 muzułmanów, a 70 Mekkańczyków zginęło, z których wielu było wodzami Mekki.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie kontynuował opowiadanie o tych wydarzeniach w przyszłości.
Modlitwy za muzułmańską Ummę
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że pragnie zwrócić uwagę na specjalne modlitwy. Jego Świątobliwość (aba) kazał modlić się za muzułmanów w Palestynie; Niech Allah zapewni im ulgę i pomoże uciśnionym. Niech obdarzy ich takim przywództwem, które spełni ich prawa, pokieruje nimi i spróbuje powstrzymać ich ucisk. Stali się bardzo uciskani i wydaje się, że nie ma nikogo, kto by im pomógł. Gdyby naród muzułmański zjednoczył się, można by uniknąć takich rzeczy.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że podobnie w Szwecji i innych krajach, gdzie ludziom dano wolną rękę w imię wolności wypowiedzi i słowa, ranią uczucia muzułmanów. Hańbią Święty Koran lub wypowiadają obraźliwe słowa przeciwko Prorokowi (saw). Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że to również jest spowodowane brakiem jedności wśród muzułmanów. Nawet jeśli podniosą głos, będzie to tylko tymczasowe i nieskuteczne.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że muzułmanie są również celem ataków we Francji, ale reakcja muzułmanów jest również zła. Zamieszki i grabieże niczego nie dadzą. Muzułmanie muszą kształtować swoje działania zgodnie z naukami islamu. Tylko wtedy, gdy ich słowa i czyny będą zgodne z naukami islamu, odniosą sukces.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że wszystko, co możemy zrobić, to modlić się, szczególnie za świat muzułmański i ogólnie za cały świat. Niech Allah chroni wszystkich przed okrucieństwem i niech pokój zapanuje na świecie. Oby wszyscy zrozumieli, jak ważne jest wzajemne przestrzeganie swoich praw. W przeciwnym razie kierunek świata prowadzi do wielkiego zniszczenia. Niech Allah zlituje się.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział również, aby szczególnie modlił się za Ahmadi w Pakistanie, aby Allah chronił ich przed wszelkim złem.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że we Francji odbywa się wiele demonstracji i mówi się, że wiele robi się dla zabitego chłopca, ale w praktyce wydaje się, że tak nie jest. Zbiórka pieniędzy dla chłopca przyniosła zaledwie 200 tysięcy euro, podczas gdy dla zatrzymanego policjanta zebrano ponad milion euro. Tylko Allah może okazać miłosierdzie, sprawić, by ci ludzie postępowali sprawiedliwie i umożliwić muzułmanom zjednoczenie.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.