Znamienici ludzie: Hadhrat Umar ibn al – Khaṭṭāb(16)
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Surah Al-Fatihah, Jego Świątobliwość, Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie nadal podkreślał wydarzenia z życia Hadhrata Umara (ra).
Szczegóły dotyczące męczeństwa Hadhrata Umara (ra)
Jego Świątobliwość (aba) powiedział w odniesieniu do męczeństwa Hadhrata Umara (ra), że kiedy został zaatakowany, nadszedł czas na modlitwę Fadżr [modlitwa ofiarowana tuż przed świtem]. Według niektórych przekazów został od razu zabrany do domu i był nieprzytomny. Kiedy obudził się, zapytał, czy wszyscy modlili się. Następnie powiedział, że wiara nie będzie kompletna, jeśli porzucą modlitwę, a potem sam zaczął ją ofiarowywać.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) poprosił o zbadanie, kto go zaatakował. Wiadomo było, że sprawcą był Abu Lu’lu, niewolnik Mughira bin Sha’baha, który atakował również innych. Kiedy został zatrzymany, użył tego samego ostrza, by odebrać sobie życie.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Hadhrat Umar (ra) nie zginął śmiercią męczeńską z powodu jakiejkolwiek osobistej kłótni, raczej stało się to w wyniku spisku. Historycy napisali, że był to przemyślany spisek przeciwko Hadhrata Umara (ra). Słynny perski żołnierz Hormuzan, który najwyraźniej stał się muzułmaninem i mieszkał w Medynie, był również zwolennikiem spisku.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w pewnym sensie Abu Lu’lu’ był również przeciwko Hadhratowi Umarowi (ra), ponieważ muzułmanie podbili jego ziemię. To również go zirytowało i skłoniło go do wykonania tego czynu. W ten sposób naostrzył nóż i zanurzył go w truciźnie. Pokazał swój nóż Hormuzanowi, który powiedział, że każdy, kto nim zaatakuje, na pewno zginie. Opowiada się, że ktoś widział ten sam nóż z Hormuzanem i Jufayną, a gdy ich o to zapytano, odpowiedzieli, że używali go do krojenia mięsa.
Jego Świątobliwość (aba) zacytował historyków, którzy w oparciu o środki dyscyplinarne podjęte wobec ludzi takich jak Hormuzan i Jufaynah, a także fakt, że ten sam nóż był widziany w ich posiadaniu przed męczeńską śmiercią Hadhrata Umara (ra), pokazuje, że zabójca nie działał sam, raczej to męczeństwo było częścią szerszego spisku i zostało zrealizowane przez Abu Lu’lu’.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że w Medynie była grupa ludzi, którzy twierdzili, że są muzułmanami, ale potajemnie sprzeciwiają się islamowi. Ta grupa ludzi myślała, że atakując przywódcę muzułmanów, przeszkodzi to w ich jedności, a tym samym osłabi islam. Jednak tak się złożyło, że ktoś natknął się na nóż jeszcze zanim Hadhrat Umar (ra) został zamęczony, a niektórzy nawet twierdzą, że widzieli wcześniej tych trzech ludzi knujących. W ten sposób sprawy stały się później jasne i wobec sprawców podjęto wymagane działania.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że syn Hadhrata Umara (ra) zanotował, że kiedy jego ojciec został zaatakowany, był obok niego. Ludzie poprosili Hadhrata Umara (ra), aby wyznaczył po nim Kalifa. Odpowiedział, że istnieje przykład kogoś lepszego od niego, czyli Hadhrat Abu Bakra (ra), który wyznaczył swego następcę. Powiedział jednak, że istnieje również przykład kogoś jeszcze większego od niego, czyli Proroka ( saw ), który nie wyznaczył wprost swojego następcy. Syn Hadhrata Umara (ra)zrozumiał, po tym, jak jego ojciec użył tego przykładu, że nie wyznaczy swojego następcy.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że kiedy Hadhrat Umar (ra) został zaatakowany, ból był nieznośny. Hadhrat Umar (ra) został zapewniony, że Prorok (sa) był z niego zadowolony, podobnie jak Hadhrat Abu Bakr (ra) i Towarzysze Proroka (sa). Hadhrat Umar (ra) powiedział, że to tylko dzięki łasce Allaha. Powiedział, że nie bał się o siebie, ale bał się tylko ze względu na muzułmanów. W rzeczywistości nie bał się męczeństwa, o które sam modlił się.
Przekształcanie strachu w pokój
Jego Świątobliwość (aba) zacytował Drugiego Kalifa (ra), który wyjaśnił jeden aspekt Bożej obietnicy w odniesieniu do Kalifatu, że zmieni ich stan strachu w stan pokoju. Wyjaśnił, że sam Hadhrat Umar (ra) modlił się o śmierć męczeńską w Medynie i ta modlitwa została przyjęta. Dlatego nie można powiedzieć, że jego lęk nie zamienił się w pokój, ponieważ nigdy nie bał się męczeństwa. W rzeczywistości ta modlitwa została przyjęta w taki sposób, że pragnienie męczeństwa Hadhrata Umara (ra) zostało spełnione i zostało to zrobione bez obcej armii atakującej Medynę, chroniąc w ten sposób muzułmanów. Zamiast tego ten spisek wyrósł z Medyny i jako taka modlitwa Hadhrata Umara (ra) została przyjęta.
Jego Świątobliwość (aba) dalej zacytował Drugiego Kalifa (ra), który powiedział, że przed męczeńską śmiercią Hadhrat Umara(ra) została wniesiona sprawa o bardzo niewielką kwotę, w której jedną ze stron była ta sama osoba, która miała stać się jego zabójcą. W tym przypadku Hadhrat Umar (ra) podjął słuszny werdykt, jednak przeciwko Abu Lu’lu’. To bardzo go rozwścieczyło, a później udał się, aby dokonać męczeńskiej śmierci Hadhrata Umara (ra). Drugi Kalif (ra)wyjaśnił, że chociaż decyzja dotyczyła niewielkiej kwoty, sam fakt, że podjęta decyzja nie była na jego korzyść, rozwścieczyła go tak bardzo, że go zabił. Niektórzy ludzie są tak napędzani wściekłością i wrogością, że popełniają tak ohydne czyny.
Jego Świątobliwość (aba) kontynuował cytowanie Drugiego Kalifa (ra), który powiedział, że w świetle tego incydentu i wynikającego z niego zamętu, w takich momentach, w czasie modlitwy, należy wyznaczyć pewnych ludzi dla ochrony wiernych.
Troska Hadhrat Umara (ra) o spłatę swoich długów
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że zanim odszedł, Hadhrat Umar (ra) zapytał syna o kwotę, jaką jest winien. Dług ten nie został zaciągnięty z powodu osobistych potrzeb, a raczej w wyniku opieki i opieki nad biednymi oraz wydatków na nich. Hadhrat Umar (ra) poinstruował syna, jak spłacić ten dług, a wkrótce po jego śmierci, jego syn spłacił dług ojca.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że będzie nadal podkreślał wydarzenia z czasów Hadhrata Umara (ra) w przyszłych kazaniach.
Podsumowanie przygotowane przez Review of Religions.