Obiecany Mesjasz i Mahdi (as) - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Obiecany Mesjasz i Mahdi (as)

Hudhur (aba) stwierdził, że wczorajszy dzień, 23 marca, był kluczową datą w dziejach Dżama’at, ponieważ był to punkt w historii, kiedy, z ręki Obiecanego Mesjasza (as) ustanowiony został Dżama’at. Obiecany Mesjasz (as) ogłosił, że oczekiwany Mesjasz i Mahdi (Prowadzony), przepowiedziany przez Proroka (saw), przybył w jego osobie. Obiecany Mesjasz (as) stwierdził dalej, że jego misją było ustanowienie Jedności Boga oraz miłości do Niego w sercach ludzi.

Miłość Obiecanego Mesjasza(as) do Proroka (saw)

Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że stopień i status, które otrzymał, wynikały z jego prawdziwej i szczerzej miłości do Proroka (saw). Hudhur (aba) dodał, że ci, którzy twierdzą, że my uważamy status Obiecanego Mesjasza (as) za wyższy niż ten Proroka (saw) (nie daj Boże), dopuszczają się poważnej niesprawiedliwości.

Hudhur (aba) oświadczył, że obecnie jest to zarzut używany przeciwko Ahmadi w Algierii. Nawet tamtejsze kobiety z małymi dziećmi są aresztowane i wywożone w celu stawienia czoła oskarżeniom. Jednakże wiadomości, które Hudhur otrzymuje od tych kobiet, są identyczne i wszystkie twierdzą, że poprzez zaakceptowanie Obiecanego Mesjasza (as), odnalazły one jedność Boga i prawdziwą miłość Proroka (saw). Dlatego też nic nie może odwieść ich od tej drogi.

Hudhur (aba) stwierdził, że, podczas gdy modlimy się o to, aby Ahmadi uwolnieni zostali od trudności, to modlimy się również o to, aby Wszechmogący Bóg przyznał muzułmanom możliwość przyjęcia gorącego wielbiciela Proroka (saw).

Hudhur powiedział, że można wyczuć cierpienie, aby ludzie rozpoznali Boga z następującego fragmentu [ z pism Obiecanego Mesjasza (as)]:

„(Panie) Moja dusza zmierza ku Tobie z największą pewnością, tak jak ptak unosi się w kierunku swego gniazda. Tak więc, pragnę znaku Twej egzystencji, nie ze względu na mój honor, ani z jakiegokolwiek osobistego powodu, ale po to aby ludzie rozpoznali Ciebie i zidentyfikowali Twoje cnotliwe ścieżki i nie odbiegali od wskazówek, ogłaszając tego, który został posłany jako fałszywego”.

Obiecany Mesjasz (as) oświadczył ponadto:

„Jakże niefortunny jest ten człowiek, który nawet teraz jest nieświadomy tego, że istnieje Bóg, który ma władzę nad wszystkimi. Nasz Raj leży w naszym Bogu. Nasze największe zadowolenie leży w nim albowiem znaleźliśmy Go i dostrzegliśmy Jego piękno. To bogactwo warte jest pozyskania, choć człowiek może musieć złożyć swoje życie, aby je pozyskać. Ten rubin warty jest kupna, choć człowiek może musi zatracić się, aby go nabyć. O wy, którzy jesteście pozbawieni tego! Pośpieszcie do fontanny, która was nasyci. To jest fontanna życia, która was ocali. Co powinienem zrobić? Jak mam wywrzeć wrażenie na sercach tą dobrą nowiną? Na jakich bębnach mam zabić na ulicach, aby ludzie usłyszeli ogłoszenie, że to jest ich Bóg? Jakich środków leczniczych powinienem użyć do uszu ludzi, aby mogli usłyszeć?”

Hudhur (aba) następnie stwierdził, że jest to związek, jaki powinniśmy budować z Wszechmogącym Bogiem. Dodał również, że był to standard, jakiego Obiecany Mesjasz (jak) oczekiwał od swych wyznawców.

Pewnego razu Obiecany Mesjasz (as) recytował dwuwiersz w meczecie Mubarak i łzy płynęły mu z oczu. Dwuwiersz ten napisany był przez Hasana bin Saabit w uznaniu dla Proroka (saw):

„O Muhammad, byłeś jak źrenica w moim oku, które nie widzi odkąd odszedłeś. Wszyscy umieramy i dlatego obawiałem się twojej śmierci.”

Obiecany Mesjasz (as) stwierdził, że gdy czytał ten dwuwiersz to żałował, że to nie on był jego autorem.

Ci, którzy oskarżają Obiecanego Mesjasza (as) o to, że Boże wybacz, uważał się za wyższego w hierarchii, od Proroka (saw), nie mogą nawet zbliżyć się do miłości, jaką Obiecany Mesjasz (as) posiadał dla Proroka (saw).

Hadhrat Mirza Bashir Ahmad (ra) Sahib stwierdza, że ​​Obiecany Mesjasz (as) doświadczał wszelkiego rodzaju trudności, ale nigdy na swej błogosławionej twarzy nie wyrażał swoich emocji- smutku czy żalu. Jednakże, gdy przyszło do Proroka (saw), Obiecany Mesjasz (as) był pełen emocji, a łzy płynęły mu z oczu.

W książkach i w różnych wypowiedziach Obiecanego Mesjasza (as) istnieje wiele przykładów, które ilustrują głęboką miłość, jaką miał on dla Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) stwierdził kiedyś, że jeśli całe jego potomstwo zostałoby zamordowane przed jego oczami, a jego dłonie i nogi zostałyby odcięte, a jego źrenice wydłubane, to wszystko to nie bolałoby jego serca tak jak bolą go ataki na szlachetny charakter Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) nie tylko słownie wyznawał swoją miłość do Proroka (saw), ale w rzeczywistości każdy jego czyn był świadectwem jego głębokiej miłości dla Proroka (saw). Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że wszystko, co osiągnął, należało do Proroka (saw) i było zasługą podążania za jego szlachetnym przykładem. Pewnego razu Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że przysięga na Wszechmogącego Boga, że tak jak przemówił On do Abrahama, a potem Izaaka, Izmaela, Jakuba, Józefa, Mojżesza i Jezusa, syna Marii, a następnie do Proroka (saw), którego obdarzył On najbardziej iluminacyjnym i czystym objawieniem, w ten sam sposób jego również Wszechmogący Allah obdarzył objawieniem. Dodał również, że jest tak wyłącznie ze względu na jego oddanie się Prorokowi (saw). Obiecany Mesjasz (as) stwierdził także, że gdyby nie był wśród wyznawców Proroka (saw) i gdyby nie podążał za jego szlachetnym przykładem, to nawet wtedy, gdyby jego cnotliwe czyny były tak wysokie, jak góra, nie otrzymałby nigdy obwieszczenia od Wszechmogącego Boga.

Jeśli, po wysłuchaniu tego wszystkiego, ktoś nadal robi zarzuty przeciwko Obiecanemu Mesjaszowi (saw) to jest to ze strony takiego człowieka wyłącznie niesprawiedliwością dokonywaną w wyniku jego głupoty i ignorancji.

Tauhid

Obiecany Mesjasz (as) przybył, aby nie tylko ustanowić Tauhid (Jedność Boga) i poinformować świat o prawdziwym statusie i randze Proroka (saw), ale także, aby wywiązać się z obowiązku wobec stworzeń Wszechmocnego Boga i również, aby zainicjować dla nich miłość i miłosierdzie. Tak więc w dziesięciu warunkach bai’at istnieją dwa, które są bezpośrednio z tym związane:

Warunek numer 4:

To, że pod żadnym wpływem jakichkolwiek pasji, nie wyrządzi on/ona żadnej krzywdy stworzeniu Boga, a w szczególności muzułmanom, za pomocą swego języka, rąk, ani w żaden inny sposób.

Warunek numer 9:

To, że będzie on/ona spędzać czas służąc Bożym stworzeniom wyłącznie w celu zadowolenia Boga i że będzie się on/ona starać, najlepiej jak potrafi, za pomocą danych mu/jej zdolności, o dobrobyt ludzkości.

W związku z tym, Obiecany Mesjasz (as) stwierdził, że istnieją dwa aspekty wiary.

Pierwszy to to, aby wierzyć w istnienie Wszechmogącego Boga i wykazywać Mu pełną miłość i oddanie.

Drugi aspekt to to, aby cały swój wysiłek i umiejętności przeznaczać na służenie stworzeniom Wszechmogącego Boga oraz aby traktować je z sympatią.

W związku z tym Obiecany Mesjasz (as) stwierdził, że chciałby poinformować wszystkich muzułmanów, chrześcijan, hindusów i aryas, że ​​nie posiada żadnej wrogości wobec kogokolwiek. Dodał również, że miłość, jaką żywi dla całej ludzkości jest większa niż miłość, jaką matka ma dla swoich dzieci. Jednakże jego jedynym wrogiem jest fałszywa doktryna, która zatarła prawdę. Stwierdził także, że jednym z jego obowiązków jest okazywanie ludzkości sympatii i jego główną zasadą jest unikanie fałszu, szirk, okrucieństwa, niemoralności i niesprawiedliwości.

Rozprawiając nad tym dalej, Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że każdy gatunek kocha swój własny rodzaj. Dlatego też staje się to obowiązkiem tego, kto zaprasza innych do Wszechmogącego Boga, aby kochał ich najbardziej. Tak więc Obiecany Mesjasz (as) stwierdził, że szczerze kocha ludzkość i nie żywi osobistej wrogości wobec nikogo, jednak gardzi złymi praktykami, aktami niesprawiedliwości i okrucieństwa, których ludzie się dopuszczają.

Obiecany Mesjasz (as) powiedział dalej:

„Powiedziano mi, że ze wszystkich religii, islam jest tą prawdziwą. Ze wszystkich Wytycznych tylko Wytyczne w Koranie pozostają w idealnym stanie i są wolne od ludzkiej interpolacji. Zostało mi wyjaśnione, że spośród wszystkich Posłańców, ten, który przyniósł nauki, które są doskonałe, najwyższe i o niezrównanej mądrości, nauki, które wykazują cechy najlepszego przykładu życia człowieka, to nie żaden inny niż Wybrany, Muhammad (saw).”

Obiecany Mesjasza (as) wykazywał ogromne współczucie, nawet wobec swoich przeciwników, w sposób, który był zadziwiający. Mauvli Abdul Kareem Sahib, który mieszkał w części domu Obiecanego Mesjasza (as) zrelacjonował:

„W czasach, kiedy szalała plaga i codziennie niezliczona liczba ludzi padała ofiarą epidemii i umierała, słyszałem Obiecanego Mesjasza (as), modlącego się w sposób, który mnie zaskoczył. W jego prośbach była taka pasja, żarliwość i agonia serca, że nawet człowiek, który usłyszał te modlitwy pozostawał w niezwykłym stanie emocjonalnym. Obiecany Mesjasz (as) szlochał i płakał w pozycji padnięcia na twarz na Boskim progu, a jego głos napełniał taki ból i udrękę, że brzmiał jak głos rodzącej kobiety.”

Maulvi Sahib mówi:

„Słuchałem go uważnie i usłyszałem, jak modlił się o to, aby ludzkość została ocalona od kary plagi i modlił się tymi słowami: „Boże! Jeśli wszyscy ci ludzie zginą z powodu plagi, to, kto pozostanie, aby Cię czcić?

Podobnie Obiecany Mesjasz (as) wykazywał także współczucie w stosunku do swego zagorzałego przeciwnika, Mualvi Muhammad Hussain Batalvi, który nie przebierał w środkach, aby zasiać nienawiść do niego w całym kraju. Podczas rozprawy sądowej prawnik Obiecanego Mesjasza (as) chciał użyć w pytaniach odnoszących się do rodziny Maulvi Hussain Batalvi ubliżających słów, ale Obiecany Mesjasz (as) zdecydowanie tego zabronił. Adwokat ten, który nie był Ahmadi, powiedział, że był zdziwiony, że próbował osłabić świadectwo przeciwnika, ale Obiecany Mesjasz (as) powstrzymał go ze względu na wysokie swoje normy moralne.

Jest to nauczanie Obiecanego Mesjasza (as), które umożliwia wszystkim Ahmadi utrzymanie wysokich standardów moralnych nawet w obliczu opozycji. Ludzie powinni zrozumieć, że Obiecany Mesjasz (as) i Imam Mahdi przybył i że misja rozprzestrzeniania islamu zostanie osiągnięta jedynie przez jego społeczność, a nie poprzez miecz, broń, siłę czy poprzez zabijanie niewinnych ludzi. Mamy wygrać serca ludzi, a nie teren i ląd.

W Europie mają miejsce ataki przeprowadzane, w imię islamu, przez pojedyncze jednostki lub grupy ludzi. Kilka dni temu, w Londynie, w barbarzyński sposób zaatakowani i zabici zostali niewinni ludzie. Przechadzający się po moście spacerowicze zostali zmiażdżeni przez samochód. Zamordowany został również policjant. Wszystko to się stało, ponieważ tak zwani muzułmańscy uczeni doprowadzili ludzi do zbłądzenia. Zamiast zakorzenić w nich piękne nauki islamu, napełniają ich myślami okrucieństwa i barbarzyństwa. Hudhur powiedział, że, jak często mówił wcześniej, w takiej sytuacji zadaniem Ahmadi jest pokazanie światu piękna islamu.

Fałszywe przekonanie o nadejściu Jezusa(as) we własnym ciele

Hudhur zakończył mówiąc, że Obiecany Mesjasz (as), powiedział, że fałszywe przekonanie, że Jezus (as), syn Marii, zstąpi z nieba fizycznie, wkrótce zostanie odrzucone przez chrześcijan i muzułmanów. W końcu ludzie zrozumieją, że to się nigdy nie zdarzy. Koran stwierdza, że ​​wszyscy Prorocy, bez wyjątku, byli wyśmiewani. Jeśli Jezus (as) miałby dosłownie zstąpić z nieba z pomocą aniołów, to kto by go wyśmiewał? (Ponieważ jeśli ktoś dosłownie zstąpiłby z nieba to byłoby to całkiem oczywiste dla wszystkich). Obiecany Mesjasz (as) był jednak wyszydzany przez wszystkich, ale to nigdy nie przeszkodziło mu w jego misji. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że nie przeminą trzy stulecia od chwili, kiedy to pisał, gdy chrześcijanie i muzułmanie pozbędą się tego fałszywego pojęcia dotyczącego syna Marii i pozostanie tylko jedna prawdziwa religia. Obiecany Mesjasz (as) przyszedł tylko, aby zasiać ziarno, ale stwierdził, że to ziarno urośnie i zakwitnie.

Hudhur powiedział, że dzisiaj widzimy, jak to ziarno rozkwitło, zaowocowało i stało się soczystym drzewem.

Udostępnij