Muhammad(saw) wspaniały wzór (73)

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.

Różne wyprawy w trakcie życia Proroka(saw)                                                           

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że będzie kontynuował przekazywanie szczegółów na temat bitwy pod Mu’tah.

Bitwa pod Mu’tah

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że podczas bitwy, gdy muzułmanie walczyli z Rzymianami, rzymski żołnierz krzyknął, podżegając muzułmanów. Jemeński muzułmanin wybiegł i podciął ścięgna koniowi Rzymianina. Wziął miecz Rzymianina i zabił go. Po czym zabrał mu zbroję i broń. Gdy bitwa została wygrana przez muzułmanów, Hazrat Khalid bin Łalid ^(ra) wysłał wiadomość do tego człowieka. Poprosił, aby to, co zabrał, zostało zebrane wśród łupów. Hazrat Khalid ^(ra) został poinformowany przez Hazrat Aufa ^(ra), że polecenie dotyczyło tego, aby łupy trafiły do ​​tego, który pokonał wroga. Hazrat Khalid ^(ra) powiedział, że zrozumiał. Uważa jednak, że łupy, które zabrał Jemeńczyk, były nadmierne.

Sprawę przedstawiono Świętemu Prorokowi^(sa), który polecił Hazrat Khalidowi ^(ra), aby zwrócił łupy jemeńskiemu muzułmaninowi. Na to polecenie Hazrat Auf ^(ra) powiedział Hazrat Khalidowi ^(ra), że już mu to powiedział i że miał rację. Jednak Święty Prorok^(sa) podsłuchał to i zapytał o tę sprawę. Sprawę ponownie przedstawiono Prorokowi Świętemu Prorokowi ^(sa) .Tym razem Święty Prorok ^(sa) polecił Hazrat Khalidowi ^(ra), aby nie zwracał łupów jemeńskiemu muzułmaninowi. Uczynił to, aby dać nauczkę, że należy szanować wyznaczonego przywódcę.

Kalif ^(aba) powiedział, że podczas bitwy pod Mu’tah jednym z łupów był pierścień, który podarowano Świętemu Prorokowi ^(sa), a który, jak powiedział Hazrat Dżabir ^(ra), następnie jemu wręczono.

Hudhur ^(aba) powiedział, że według Hazrat Khalida bin Łalida ^(ra) złamał on dziewięć mieczy podczas bitwy pod Mu’tah. Zapisano, że w tej bitwie brało udział 3000 muzułmanów, podczas gdy Rzymian było 200 000. Fakt, że muzułmanie otrzymali łupy wojenne, jest jasnym dowodem na to, że rzeczywiście odnieśli zwycięstwo w tej bitwie.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że w dniu, w którym zamordowano Hazrat Dża’fara ^(ra), Święty Prorok^(sa) poprosił o przyprowadzenie synów Hazrat Dża’fara ^(ra). Święty Prorok(sa) przyprowadził ich blisko siebie, zaczynając płakać. Zapytano Świętego Proroka ^(sa), czy otrzymał jakieś wieści dotyczące Hazrat Dża’fara ^(ra).

Święty Prorok^(sa) odpowiedział, że Hazrat Dża’far ^(ra) otrzymał koronę męczeństwa. Święty Prorok^(sa) polecił następnie innym, aby wysłali jedzenie do domu Hazrat Dża’fara (ra), ponieważ jego rodzina pogrążyła się w żałobie.

Kalif ^(aba) powiedział, że Święty Prorok ^(sa) poszedł na ambonę. Poinformował ludzi o męczeństwie Hazrat Zaida ^(ra), Hazrat Dża’fara ^(ra) i Hazrat Ibn Rawahah ^(ra). Przekazał tę wiadomość tego samego dnia, w którym się wydarzyła, pomimo że najwyraźniej nie otrzymał jeszcze wiadomości z pola bitwy. Jednak ta sprawa została mu objawiona. Święty Prorok ^(sa) poinformował następnie ludzi, że flaga islamska została podniesiona mieczem spośród mieczy Allaha.

Według innej narracji, posłaniec przybył, aby przekazać wiadomość. Święty Prorok ^(sa) powiedział, że również ma pewne wiadomości. Święty Prorok ^(sa) przekazał najpierw swoją wiadomość dotyczącą męczeństwa, która, jak powiedział, opierała się na śnie, który widział. Na to osoba, która przyniosła wiadomość, potwierdziła, że ​​Święty Prorok ^(sa) miał absolutną rację.

Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashiruddina Mahmuda Ahmada ^(ra), który wyjaśnił, że gdy w Medynie docierały wieści o męczennikach w tej bitwie, rodziny opłakiwały ich zgodnie z ograniczeniami określonymi w islamskich naukach. Podobnie, Święty Prorok ^(sa) powiedział: „Nie ma nikogo, kto by płakał po Dżafar”. Nie była to instrukcja, aby płakać po Dżafarze. Raczej, to również było po prostu wyrażeniem żałoby, jakby uznając, że Dżafar ^(ra) był również wśród męczenników. Ale gdy Święty Prorok ^(sa) nie płakał, inni też nie powinni.

To właśnie chciał przekazać Święty Prorok ^(sa). Gdy muzułmanie to usłyszeli, udali się do swoich domów. Powiedzieli swoim żonom, że zamiast płakać w domu, powinny pójść do domu Dżafara ^(ra) i tam płakać. Kiedy Święty Prorok ^(sa) to usłyszał, zapytał, co się stało. Na to muzułmanie odpowiedzieli, że wysłali swoje kobiety do domu Dżafara ^(ra), aby płakały, aby spełniło się to, co powiedział. Święty Prorok ^(sa) powiedział, że wcale nie to miał na myśli.

Polecił, aby kobietom powiedziano, aby przestały płakać. Święty Prorok ^(sa) złożył swoje oświadczenie, aby wyrazić, że tak jak on, wszyscy inni również powinni wykazać się cierpliwością. Kiedy muzułmanin poszedł powiedzieć kobietom, aby przestały płakać, powiedziały, że nie przestaną, ponieważ usłyszały, co powiedział Święty Prorok ^(sa).

Kiedy muzułmanie poinformowali Świętego Proroka ^(sa), odpowiedział, mówiąc: „Posypcie im głowy prochem”. Jest to dosłowne tłumaczenie arabskiego idiomu, który w rzeczywistości oznacza „zostawcie je w spokoju”. Jednak ten muzułmanin nie zrozumiał idiomu. Dosłownie zaczął sypać prochem głowy kobiet. Hazrat A’ishah ^(ra) musiała mu wtedy wyjaśnić, że wypowiedź Proroka (sa) była w rzeczywistości idiomem, a nie czymś, co należy dosłownie rozumieć.

To pokazuje, że czasami ludzie nie rozumieją metaforycznych wypowiedzi. Rozumieją je dosłownie. W tym przypadku mężczyzna nie zrozumiał. Zrozumiała to w swojej mądrości Hazrat A’ishah ^(ra) i musiała mu wyjaśnić tę sprawę. Jednocześnie incydent ten pokazuje ogromną miłość i posłuszeństwo, jakie Towarzysze mieli w sercach dla Proroka ^(sa).

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że według przekazów, 12 muzułmanów poniosło śmierć męczeńską podczas tej bitwy. To samo w sobie jest cudem, że pomimo dysproporcji w liczbie między obiema armiami, było tak niewielu męczenników po stronie muzułmańskiej. Podczas gdy tak wielu z armii wroga zabito, a ich armia ostatecznie pokonana.

Kalif ^(aba) powiedział, że gdy armia muzułmańska powróciła do Medyny, Prorok ^(sa) i jego Towarzysze powitał ich. Niektórzy muzułmanie w Medynie uważali, że armia ta nie powinna była wrócić, ale wszyscy powinni zginąć w bitwie. Niektórzy szydzili z nich, nazywając ich uciekinierami. Prorok ^(sa) powiedział im, że ci muzułmanie nie byli tymi, którzy uciekli, ale raczej tymi, którzy zawrócili i rozpoczęli atak.

Wyprawa Hazrat 'Amra bin al-’Aasa ^(ra)

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że wówczas miała miejsce wyprawa znana jako Wyprawa 'Amr bin al-’Aas, która miała miejsce w Jamadi al-Thani 8 AH. Święty Prorok ^(sa) otrzymał wiadomość, że plemię z Banu Khuza’ah znajdowało się na obrzeżach Medyny, przygotowując się do ataku. Aby ich przechwycić, Święty Prorok ^(sa) mianował Hazrat 'Amr bin al-’Aas ^(ra) przywódcą kontyngentu 300 muzułmanów.

Święty Prorok ^(sa) przyznał Hazrat 'Amr ^(ra) białą flagę, a także czarną flagę. Armia podróżowała nocą i ukrywała się w dzień, aż dotarła do dobrze znanego miejsca o nazwie Salasil. Po przybyciu muzułmanie zdali sobie sprawę, że armia wroga była dość duża. W związku z tym Hazrat 'Amr ^(ra) wysłał prośbę o posiłki, którą Święty Prorok ^(sa) spełnił. Hazrat Abu Bakr ^(ra) i Hazrat 'Umar ^(ra) również byli częścią tej armii.

W nocy muzułmanie próbowali rozpalić ogniska, aby się ogrzać. Jednak Hazrat 'Amr ^(ra) poinstruował ich, aby tego nie robili. Później wyjaśnił Prorokowi ^(sa), że wydał tę instrukcję, ponieważ nie chciał, aby wróg zdał sobie sprawę z ich rzeczywistej liczby, a tym samym wezwał posiłki i zaatakował muzułmanów. Prorok ^(sa) docenił tę strategię zastosowaną przez 'Amra ^(ra).

Kalif ^(aba) powiedział, ż muzułmańska armia przybyła tam, gdzie zgromadziła się armia wroga. Wtedy armia wroga uciekła. Doszło tylko do małej bitwy z małym kontyngentem. Muzułmanie zebrali łupy i wrócili do Medyny.

Wyprawa Hazrat Abu Ubaidah bin al-Jarrah ^(ra)

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że miała miejsce wyprawa Hazrat Abu Ubaidah bin al-Jarrah, która miała miejsce w Radżabie 8 AH. Znana jest również jako wyprawa Sif al-Bahr (Brzeg Morza), ponieważ Towarzysze rozbili obóz na brzegu Morza Czerwonego. Hazrat Abu Ubaidah bin al-Jarrah ^(ra) mianowano przywódcą tej wyprawy. W jej skład wchodziło 300 muzułmanów, w tym Hazrat Umar ^(ra). Ta wyprawa miała chronić karawanę handlową Quraisz, która była zagrożona przez plemię Juhainah. Było to zgodne z Traktatem z Hudaibiyah. To pokazuje, że muzułmanie nie wyruszyli na bitwę. Żadna bitwa nie jest również wymieniona w szczegółach tej wyprawy.

Hudhur ^(aba) powiedział, że będzie nadal wspominał o tych szczegółach w przyszłości, w tym o takich wydarzeniach jak podbój Mekki. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że ta seria została rozszerzona, ponieważ poświęcił czas, aby wspomnieć zmarłych i niektórych męczenników w swoich kazaniach.

Apel o modlitwę w obliczu rosnących napięć na subkontynencie. Wskazówki dotyczące korzystania z mediów społecznościowych

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że po raz kolejny pragnie zwrócić uwagę na modlitwy dotyczące wojny, która narasta między Pakistanem a Indiami. Niech zapanuje pokój i harmonia, ponieważ broń używana w dzisiejszych czasach w wojnie powoduje zabijanie cywilów, tak jak ma to miejsce w obecnych okolicznościach. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że powinniśmy się modlić, aby obie strony zgodziły się na pokój i uniknęły wielkich strat.

Kalif ^(aba) powiedział, że należy również pamiętać, że poprzez media społecznościowe lub internet w ogóle, media elektroniczne i wiadomości, ludzie swobodnie wyrażają swoje opinie i mówią, co im się podoba, co powoduje więcej szkody niż pożytku. Wyrażają to, czego sami pragną. Ahmadi powinni powstrzymać się od tego, ponieważ takie wypowiedzi przynoszą więcej szkody niż pożytku. Jeśli chcą cokolwiek wyrazić, to powinno to być przesłanie pokoju i harmonii. Pod koniec swojego życia Obiecany Mesjasz ^(as) napisał  Przesłanie Pokoju,  w którym wyraził, że powinien istnieć pokój i harmonia. Do tego powinien dążyć każdy Ahmadi. Niech Allah chroni wszystkich niewinnych.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że wydaje się, że pewne główne mocarstwa starają się rozpalić te płomienie, pragnąc, aby obie strony walczyły i osłabiły się. Niech Allah chroni przed ich złem.

Jego Świątobliwość ^(aba) namawiał również do modlitwy za ludność Palestyny, aby Allah zapewnił im ulgę i umożliwił pokojowe życie na ich ziemi, chociaż nie wydaje się, aby istniała jakakolwiek możliwość pokoju. Zamiast tego wydaje się, że istnieje nacisk na wydalenie ich z ich ziemi. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah obdarzył kraje muzułmańskie rozsądkiem, umożliwiając im zjednoczenie. Jeśli się zjednoczą, wiele problemów może zostać rozwiązanych.

Jeśli wybuchnie wojna światowa, to ci, którzy myślą, że będą bezpieczni, mylą się, ponieważ obejmie ona wszystkich. Niech Allah chroni wszystkich.

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że jedynym rozwiązaniem jest zwrócenie się ku Bogu. Nie ma innej drogi do zbawienia niż ta. Niech Allah umożliwi każdemu to uczynić.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions