Obiecany Mesjasz i Mahdi (as): Światło przewodnictwa w czasach współczesnych - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)

Obiecany Mesjasz i Mahdi (as): Światło przewodnictwa w czasach współczesnych

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania

Prawdziwe znaczenie Dnia Obiecanego Mesjasza

Po wyrecytowaniu TaszahhudTa’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że za dwa dni będzie 23 marca, data, która ma szczególne znaczenie dla Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. Stało się tak, ponieważ 23 marca 1889 r. Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as), Obiecany Mesjasz, przyjął pierwszą przysięgę wierności, inicjując w ten sposób Muzułmańską Wspólnotę Ahmadiyya.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że nadejście Obiecanego Mesjasza (as) było zgodne z obietnicami Boga Wszechmogącego i proroctwami Świętego Proroka (sa). W czasie jego przyjścia statek islamu znajdował się na burzliwych wodach. Nawet dzisiaj, z religijnego, politycznego i światowego punktu widzenia, świat muzułmański jest w opłakanym stanie. Pomimo posiadania bogactwa, nie mają znaczenia i godności.

Obiecany Mesjasz (as) żywił wielki ból w sercu z powodu islamu, bo pragnął jego dobra. W tamtym czasie nie było nikogo, kto broniłby islamu przed atakami, zwłaszcza ze strony chrześcijan. Wielu muzułmanów porzuciło swoją wiarę i przeszło na chrześcijaństwo. W tamtym czasie nie kto inny, jak Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) z Qadian stał jak żołnierz w obronie islamu przed wszystkimi atakami.

Obrona islamu przed atakami

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że nawet przed złożeniem przysięgi wierności od innych, Obiecany Mesjasz (as) napisał wspaniałe dzieło zatytułowane  Barahin-e-Ahmadiyya, które stało się dość znane. Początkowo składało się z czterech tomów, w których dostarczył niepodważalnych odpowiedzi przeciwnikom islamu. Tomy te zostały napisane w 1880, 1882 i 1884 roku. Udowodnił, że Święty Koran jest Słowem Bożym oraz że jest niezrównany. Dostarczył niezbitych dowodów na prawdomówność Świętego Proroka (sa). W rzeczywistości rzucił wyzwanie. Powiedział, że jeśli ktoś mógłby dostarczyć choćby trzecią lub czwartą część argumentów, które przedstawił, aby go obalić, to da mu 10 000 rupii jako nagrodę – dużą sumę w tamtym czasie. W rzeczywistości Obiecany Mesjasz (as) udowodnił prawdomówność islamu.

Hudhur (aba) powiedział, że w tym czasie byli tacy, którzy prosili go, aby przyjął ich przysięgę wierności. Jednak odpowiedział, że nie otrzymał instrukcji od Boga, aby to zrobić w tym czasie. Potem, gdy otrzymał polecenie od Boga, przyjął przysięgę wierności. Później Bóg powiedział również Obiecanemu Mesjaszowi (as), aby ogłosił, że jest Obiecanym Mesjaszem i Mahdim.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przed przyjęciem przysięgi wierności Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) opublikował ogłoszenie zatytułowane Tabligh, w którym powiedział:

,,Innym przesłaniem, które pragnę przekazać ludziom ogólnie, a w szczególności moim braciom muzułmanom, jest to, że nakazano mi przyjąć przysięgę wierności (Bai’at) od poszukiwaczy prawdy, którzy pragną zdobyć prawdziwą wiarę i czystość. Pragną znaleźć drogę do miłości Allaha. Chcą porzucić swoje plugawe, leniwe i fałszywe istnienie.

Każdy, kto znajdzie w sobie chęć, aby to zrobić, musi przyjść do mnie. Będę ich pocieszycielem. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby ulżyć im w tym ciężarze. Bóg pobłogosławi ich poprzez moje modlitwy i moją uwagę. Pod warunkiem, że będą gotowi sercem i duszą przestrzegać Jego warunków. To jest Boży nakaz, który niniejszym przekazałem. Rzeczywiste słowa objawienia w języku arabskim brzmią następująco:

[Tłumaczenie] „Gdy już postanowisz sprawę, zaufaj Allahowi. Zbuduj Arkę na Naszych oczach i według Naszych instrukcji. Ci, którzy zawierają przymierze z tobą, zawierają przymierze z Allahem. Ręka Allaha jest ponad ich rękami.”

Niebiańskie znaki jego prawdomówności

Kalif (aba) powiedział, że później Bóg objawił wiele ziemskich i niebiańskich znaków. Jednym z tych znaków było zaćmienie słońca i księżyca.  Święty Prorok (sa) zidentyfikował to jako znak dla swojego Mahdiego – pojawienie się zaćmienia słońca i księżyca w miesiącu Ramadan. Jego Świątobliwość (aba) zauważył, że również w tym Ramadanie zaćmienie księżyca (które już miało miejsce) i zaćmienie słońca będą miały miejsce w tych samych dniach. Jednak nie można tego uznać za mające tę samą prawdziwość. A to z powodu, że zaćmienia w czasach Obiecanego Mesjasza (as) miały miejsce zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, podczas gdy zaćmienia dziejące się teraz objawiają się głównie na Zachodzie.

Ogłoszenie dziesięciu warunków bai’at

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że 12 stycznia 1889 r. Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) ogłosił dziesięć warunków wierności, które każdy ślubując posłuszeństwo Obiecanemu Mesjaszowi (as) musi spełnić i przestrzegać. Należą do nich unikanie łączenie partnerów z Bogiem (Szirk), powstrzymywanie się od fałszu, rozpusty, rozwiązłości, niesprawiedliwości, buntu itp., nieuleganie własnym namiętnościom, poświęcanie pełnej uwagi składaniu modlitw, składanie dobrowolnych modlitw przed świtem (tahadżdżud), szukanie przebaczenia, unikanie krzywdzenia innych, pozostawanie lojalnym wobec Boga i zadowolenie z Jego woli, przestrzeganie przykazań Świętego Koranu.

Warunki te wymagają również pokory, hojności, łagodności i życzliwości. Jednocześnie unikanie pychy i wyniosłości, stawianie wiary ponad własnym bogactwem i życiem oraz służenie wierze. Co więcej, jest to przyrzeczenie dotrzymania przysięgi złożonej Obiecanemu Mesjaszowi (as) aż do ostatniego tchnienia. Również przestrzegania nauk Obiecanego Mesjasza (as), które są zgodne z szariatem, czyli prawem islamu, tak jak nauczał Święty Prorok (sa).

Prawdziwa miłość i oddanie Świętemu Prorokowi (sa)

Kalif (aba) powiedział, że dzisiaj Muzułmańska Wspólnota Ahmadiyya składa przysięgę wierności tym samym warunkom. Dąży do szerzenia prawdziwego przesłania islamu Ahmadiyyat na świecie. Jednocześnie buduje i podtrzymuje prawdziwą miłość do Świętego Proroka (sa).

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że miłość Obiecanego Mesjasza (as) do Świętego Proroka (sa) można dostrzec w poniższym fragmencie:

„Zawsze zastanawiam się, jak wysoki był status tego arabskiego proroka, którego imię brzmiało Muhammad (tysiące błogosławieństw i pokój niech będą z nim). Nie można osiągnąć granic jego wysokiego statusu i nie jest dane człowiekowi prawidłowo ocenić jego duchową skuteczność. Szkoda, że ​​jego rangi nie uznano, tak jak być powinna. Był mistrzem, który przywrócił światu Jedność Boga, która zniknęła ze świata. Kochał Boga w najwyższym stopniu, a jego dusza rozpłynęła się ze współczucia dla ludzkości.

Dlatego Bóg, który znał tajemnicę jego serca, wywyższył go ponad wszystkich proroków, wszystkich, pierwszych i ostatnich. Obdarzył go za jego życia wszystkim, czego pragnął. Jest źródłem wszelkiej łaski, a osoba, która rości sobie prawo do jakiejkolwiek wyższości, nie uznając jego łaski, nie jest człowiekiem, ale pomiotem szatana. Ponieważ Święty Prorok otrzymał klucz do każdego wywyższenia i otrzymał skarbiec wszelkiego zrozumienia.”

Hudhur (aba) powiedział, że w podobny sposób Obiecany Mesjasz (as) wyraził swoją miłość i oddanie Prorokowi (sa) przy wielu okazjach. Na przykład, w innym przypadku, Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) powiedział:

,,Człowiekiem, który w swojej istocie, swoich atrybutach i swoich czynach oraz poprzez swoje duchowe i święte zdolności, dał przykład doskonałości. Dał to  w wiedzy i działaniu, w szczerości i wytrwałości. Został nazwany doskonałym człowiekiem. Był to Muhammad [pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim]… Człowiekiem, który był najdoskonalszy jako człowiek i jako Prorok. Przyszedł z pełnymi błogosławieństwami. Te, poprzez duchowe ożywienie i zmartwychwstanie zamanifestowały pierwszy Sąd na świecie. Ożywił martwy świat. Tym błogosławionym Prorokiem, Pieczęcią Proroków, przywódcą sprawiedliwych, dumą Proroków, był Muhammad, Wybrany [pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim]. Panie nasz, ześlij na tego ukochanego Proroka to miłosierdzie i błogosławieństwa, których nie zesłałeś na nikogo od początku świata.’’

Kalif (aba) powiedział, że jest to przejaw miłości, jaką Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) żywił do Świętego Proroka (sa) . W wyniku tego został powołany przez Boga na Obiecanego Mesjasza i Mahdiego. Powierzono mu zadanie odrodzenia islamu w Dniach Ostatnich, zgodnie z obietnicą Boga.

Refleksja Towarzyszy Świętego Proroka (sa)

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) powiedział tym, którzy złożyli mu przysięgę wierności, że powinni pamiętać, że Bóg powiedział, że ci, którzy złożyli przysięgę wierności Obiecanemu Mesjaszowi, będą przypominać Towarzyszy Świętego Proroka (sa), więc ich przykłady muszą zostać przyjęte. Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił:

,,Rozważcie poświęcenia złożone przez Towarzyszy naszego Doskonałego Przewodnika, dla dobra ich Boga i Posłańca. Byli wygnani, prześladowani, zmuszeni do znoszenia wszelkiego rodzaju nieszczęść i oddawali swoje życie. Jednak kontynuowali postępy z szczerością i oddaniem. Więc co sprawiło, że byli tak prawdziwie oddani? To był promień żarliwości tej prawdziwej Bożej miłości, który przeniknął ich serca. Dlatego, bez względu na to, do którego Proroka go porównamy, Święty Prorok (sa) nie może się równać, czy to pod względem jego nauk, jego oczyszczenia dusz, odwrócenia serc jego wyznawców od świata, czy też bohaterskiego poświęcenia krwi dla dobra prawdy. Taka jest ranga Towarzyszy Świętego Proroka (sa). Ponadto, wzajemna miłość i uczucie, które istniały między nimi, Allah zilustrował w dwóch zdaniach:

„ I On włożył uczucie pomiędzy ich serca. Choćbyś wykorzystał wszystko, co na ziemi, nie mógłbyś włożyć uczucia pomiędzy ich serca, Allah jednak włożył uczucie między nie. Zapradę, Allah jest Potężny, Mądry.” (Koran, 8:64)

Innymi słowy, uczucie między nimi nigdy nie mogłoby być pielęgnowane, nawet gdyby góra złota została wydana na ten cel. Teraz inną wspólnotą jest wspólnota Obiecanego Mesjasza (as), która ma rozwinąć w sobie odcień Towarzyszy.”

Hudhur (aba) zacytował dalej Obiecanego Mesjasza (as), który stwierdza:

,,Bóg mówi, że ludzie, którzy będą towarzyszyć Obiecanemu Mesjaszowi (as), będą stać ramię w ramię z Towarzyszami. Towarzyszami byli ci, którzy poświęcili swoje bogactwo i ojczyznę na drodze prawdy. Porzucili wszystko. Większość słyszała o pewnym incydencie Hazrat Abu Bakra, oby Allah był z niego zadowolony. Pewnego razu, gdy poinstruowano ludzi, aby poświęcić swoje bogactwo na drodze Boga, przyniósł on wszystkie swoje dobra jakie posiadał w domu.

Kiedy Szlachetny Posłaniec, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, zapytał go, co zostawił w domu, powiedział: ,, Zostawiłem Boga i Jego Posłańca w domu.’ Hazrat Abu Bakra był wodzem Mekki, który prowadził ascetyczne życie i nosił najprostsze ubrania. Tak więc Towarzysze mogą być uważani za tych, którzy byli męczennikami w sprawie Allaha. Dla nich ogłoszono, że raj leży w cieniu mieczy. Ale my nie stoimy w obliczu tak trudnych okoliczności, ponieważ dla nas było jasne, że w epoce Mahdiego nie będzie wojny [religijnej, za wiarę].’’

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że musimy wykorzystać wszelkie okazje do poświęcenia, jakie nam dano. Musimy również wyrazić naszą miłość do Obiecanego Mesjasza (as) z uwagi na fakt, że jest on przedstawicielem Proroka (sa). Obiecany Mesjasz (as) udzielił swojej wspólnocie wielu rad, mówiąc, że aby wypełnić tę przysięgę wierności, należy recytować Święty Koran. Stwierdza:

,,Teraz możesz zobaczyć na własne oczy, jak ludzie melodyjnie i pięknie recytują Święty Koran, ale Koran nie dociera głębiej niż do ich gardeł. Dlatego Święty Koran, który jest również nazywany ,,Przypomnieniem”, przyszedł w tym wczesnym okresie, aby przypomnieć ludziom o ukrytych i zapomnianych prawdach oraz wrodzonych cechach wewnątrz człowieka. W świetle stanowczej obietnicy złożonej przez Allaha, Najwyższego, z pewnością będziemy chronić Koran. Nawet w obecnej epoce, nauczyciel przyszedł z nieba, który jest oczekiwany, w wypełnieniu następującego wersetu:

„I On wzbudzi go wśród innych, którzy jeszcze do nich nie dołączyli. On jest Potężny, Mądry.” (Koran, 62:4)

Ten człowiek jest tym, który teraz do ciebie mówi. Ponownie wracam do proroctwa Szlachetnego Posłańca, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, i mówię, że to właśnie ta epoka, o której Święty Prorok (sa) przepowiedział, że ludzie będą recytować Koran, ale nie wyjdzie on poza ich gardła. Teraz nasi przeciwnicy — nie, ci, którzy poniżają… najbardziej niefortunne jest to, że jeśli dobrze nastawiony doradca łaskawie stara się im doradzić, nie podejmują najmniejszego wysiłku, aby zrozumieć.

Niech tak będzie. Ale najmniej, co mogą zrobić, to wysłuchać punktu widzenia drugiej osoby! Ale po co mieliby się tym przejmować? Ponieważ wymaga to uszu, które chcą słuchać. Wymaga to również od nich wykazania się cierpliwością i dobrym myśleniem o innych. Gdyby Bóg Wszechmogący nie zwrócił się ku ziemi ze swoją łaską, religia islamu również stałaby się martwa, jak zwykła opowieść, tak jak inne religie. Martwa wiara nie może dać życia nikomu. Lecz islam, w dzisiejszych czasach, jest w stanie dać życie. Zwyczajem Allaha jest, że nie robi nic poza zesłaniem sposobów i możliwości. Jednak inną kwestią jest, czy potrafimy ich przestrzegać, czy nie. Nie ma jednak wątpliwości, że Bóg z całą pewnością wykorzystuje sposoby i możliwości.

W ten sposób światło zstępuje z nieba i przybiera formę sposobów oraz możliwości, gdy dociera do ziemi. Kiedy Allah Najwyższy znalazł erę Świętego Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, była pogrążoną w ciemności i dezorientacji. Z ciemnymi chmurami niegodziwości i mroku rozprzestrzeniającymi się po ziemi we wszystkich kierunkach. Wywyższył Świętego Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, świecącego jak jasna lampa z gór Paran. Po to aby rozproszyć ciemność i przekształcić dezorientację w przewodnictwo i cnotę.

Ustanowienie wyższości islamu

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Bóg miał posłać Obiecanego Mesjasza (as), aby zwalczał niepokoje tamtych czasów i ustanowił wyższość islamu. Tak było w narracjach Świętego Proroka (sa), a nadchodzącego Mesjasza, Mahdiego nazywano „łamaczem krzyża”. Chrześcijaństwo było wówczas w swojej sile, a muzułmanie również przechodzili na chrześcijaństwo. To właśnie w celu zwalczania tego Bóg posłał Obiecanego Mesjasza (as). Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) powiedział:

,,Obecnie zwolennicy, którzy wspierają ten nieporządek pochodzący od chrześcijaństwa posunęli się w swoich pismach do skrajności. Wysunięto niesprawiedliwe i energiczne oskarżenia przeciwko prawdziwej koncepcji jedności Boga, czystości, godności i prawdzie Szlachetnego Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, i Bożemu pochodzeniu Księgi Allaha. Czyż zazdrość Allaha Wszechmogącego nie zażądałaby, aby został zesłany z wysoka ten, który miał przyjść i złamać krzyż? Czy Bóg Wszechmogący zapomniał o swojej obietnicy: „Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem, (Koran, 15:10)”?

Zaprawdę, pamiętajcie, że obietnice Boga są prawdziwe. Zgodnie ze swoją obietnicą wysłał On ostrzegającego na świat i chociaż świat go nie przyjął, Bóg Wszechmogący z pewnością go przyjmie i zademonstruje swoją prawdomówność niezwykle potężnymi atakami. Mówię wam szczerze, że zgodnie z obietnicą Boga Wszechmogącego, ukazałem się jako Obiecany Mesjasz. Przyjmijcie, jeśli chcecie, lub odrzućcie mnie, jeśli tak chcecie. Ale pamiętajcie, wasze zaprzeczenie nic nie da. Cokolwiek Bóg chciał, z pewnością się spełni, ponieważ Bóg Wszechmogący już mi to objawił, jak zapisano w Barahin-e-Ahmadiyyah:

[Tłumaczenie] „Proroctwo Allaha i Jego Posłańca spełniło się w wyznaczonym czasie i cokolwiek Bóg zamierzył, musiało się wydarzyć”.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że muzułmanie również zastanawiają się, dlaczego nadejście Obiecanego Mesjasza (as) było konieczne. Pomimo,  że w tym czasie stan samych muzułmanów również się pogorszył. Obiecany Mesjasz (as) stwierdza:

,,Ci ludzie nie rozumieją tego i twierdzą: 'Co w nas jest nieislamskiego? Głosimy „Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha” i przestrzegamy również Modlitw. Pościmy w dniach Ramadanu i płacimy Zakat.’ Jednak oświadczam, że wszystkie te ich działania nie są dobrymi uczynkami w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Są one jedynie skorupą pozbawioną jądra. Bo jeśli ich działania były dobrymi uczynkami w głębszym sensie, dlaczego nie przynoszą pozytywnych rezultatów? Dobre uczynki charakteryzują się tym, że są czyste od wszelkich form zepsucia i fałszerstwa. Ale gdzie można znaleźć takie cechy u tych ludzi? Nigdy nie zaakceptuję, że ktoś jest prawym wierzącym, który wykonuje dobre uczynki, a mimo to powinien być wrogiem pobożnych. Mimo to ci ludzie odnoszą się do mnie jako do osoby niereligijnej i ateisty. Nie boją się Boga.’’

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił, że czasy wzywały do ​​przyjścia Obiecanego Mesjasza (as) . Powodem tego było zgorszenie, które się rozprzestrzeniło. Powiedział, że nawet sprzeciw, z jakim się spotkał, w rzeczywistości pomógł jego misji. Ponieważ z powodu sprzeciwu ludzie usłyszeli o jego przesłaniu. Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił, że nie miał żadnych światowych celów. Raczej jego jedynym celem była wiara i jej służba. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, że nie przynosił żadnego rodzaju nowego prawa. Raczej jego przyjście miało na celu wykorzenienie innowacji, które rozwinęły się wśród wyznawców islamu. Jego celem było pokazanie wyższości islamu i pokazanie światu szanowanej rangi Świętego Proroka (sa).

Przesłanie Obiecanego Mesjasza (as) było dokładnie przesłaniem Pieczęci Proroków, doskonałego człowieka, Świętego Proroka (sa), który przyniósł nauki Świętego Koranu. To, że Święty Prorok (sa) był Pieczęcią Proroków, nie oznaczało, że fizycznie będzie ostatnim, ponieważ nie niesie to prawdziwej wyższości. Raczej to, że był Pieczęcią, oznaczało, że wszystkie doskonałości proroctwa osiągnęły w nim swój szczyt. Nigdy nie mogły zostać osiągnięte[przez kogoś innego]. Innym prorokom nadano pewne aspekty doskonałości, podczas gdy wszystkie doskonałości zostały połączone w Pieczęci Proroków.

Kalif (aba) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) zwrócił się do tych, którzy twierdzą, że nie wierzy, że Prorok (sa) jest Pieczęcią Proroków. Obiecany Mesjasz (as) stanowczo temu zaprzeczył, mówiąc, że rzeczywiście wierzy, że Prorok (sa) jest Pieczęcią Proroków w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Ci, którzy wysuwają takie oskarżenie, nie rozumieją prawdziwego znaczenia Pieczęci Proroków. Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) otrzymał błogosławieństwa od Boga. Mogą one być zarezerwowane tylko dla kogoś, kto jest całkowitym wyznawcą Proroka (sa).

Hudhur (aba) powiedział, że jeśli chcemy oddać sprawiedliwość naszemu przyrzeczeniu wierności, musimy pozostać świadomi wszystkich tych rzeczy, dzięki którym oddamy sprawiedliwość naszemu ślubowaniu wierności. Również wypełnimy cel naszego życia. Podczas Ramadanu, poprzez modlitwę, studiowanie Koranu i szerzenie przesłania tej wiary, musimy zanurzyć się w tej misji, abyśmy mogli szybko podnieść flagę Świętego Proroka (sa) na świecie. Szerzyć przesłanie jedności Boga na całym świecie.

Apel o modlitwę

Khalifatul Masih(aba) zaapelował o modlitwy za Ahmadi w Pakistanie. Modlił się, aby Allah złagodził ich sytuację, ponieważ przeciwnicy robią wszystko, co mogą, aby wyrządzić krzywdę. Znajdują wszelkie możliwe wymówki, aby po prostu wyrządzić krzywdę Ahmadi. Niech Allah chroni wszystkich Ahmadi.

Jego Świątobliwość (aba) zachęcił także do modlitwy za cały świat muzułmański. Niech Allah obdarzy ich mądrością i zrozumieniem, poprawi ich sytuację oraz zmiłuje się nad nimi.

Kalif (aba) powiedział, że rozpoczęła się nowa fala niesprawiedliwości wobec Palestyńczyków. Niech Allah Wszechmogący chroni ich przed tym okrucieństwem i zmiłuje się nad nimi.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij