Ofiara finansowa i szukanie przyjemności Allaha: rozpoczęcie Tehrik Dżadid 2024
Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania
Znalezienie sukcesu poprzez poświęcenie finansowe – prawdziwa istota Tahrik-e-Dżadid
Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) wyrecytował następujący werset ze Świętego Koranu, który tłumaczy się jako:
„Ci, którzy wydają swoje bogactwo w nocy i w dzień potajemnie i otwarcie, oni mają swą nagrodę u Pana. Nie spadnie na nich żaden strach ani nie będą się smucić.” ( Koran, 2:275 )
Bezinteresowne poświęcenia muzułmanów Ahmadi
Kalif (aba) powiedział, że z łaski Allaha Wszechmogącego, zgodnie z tym stwierdzeniem Świętego Koranu, Muzułmańska Wspólnota Ahmadiyya jest na czele ofiarowania ofiar finansowych poprzez różne formy obowiązkowych i dobrowolnych składek. Kiedykolwiek zajdzie taka potrzeba, członkowie Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya składają ofiary finansowe, zarówno otwarcie, jak i w tajemnicy, bez obawy o popadnięcie w trudności finansowe. Robią to w świecie, który jest przesiąknięty osiąganiem przyjemności tego świata i gromadzeniem bogactwa. Jest wielu, którzy składają takie ofiary w tajemnicy, nigdy nie starając się być znanymi.
Hudhur (aba) powiedział, że pomimo tego, że wielu Ahmadi nie jest zbyt zamożnych, dokonują nadzwyczajnych poświęceń finansowych. Nigdy nie narzekają, że w Społeczności Muzułmańskiej Ahmadiyya istnieje zbyt wiele projektów finansowych. Wielu z nich ogranicza swoje podstawowe potrzeby, nawet potrzeby swoich dzieci. Zamiast tego wykorzystuje te pieniądze na składanie ofiar finansowych. Nigdy nie myślą ani nie wyrażają, że skoro ponieśli ofiary finansowe, Wspólnota powinna im pomóc w zamian w czasach, gdy tego potrzebują. Nie żądają takich przysług. Jeśli kiedykolwiek pojawi się prawdziwa potrzeba, bardzo ostrożnie wyrażają swoją potrzebę i akceptują pomoc tylko w formie pożyczki, którą spłacają.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że gdy Drugi Kalif, Hazrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad (ra), zainicjował program Tahrik-e-Dżadid, zaapelował do członków, aby prowadzili proste życie, co umożliwi im dokonywanie większych poświęceń finansowych. Wielu ludzi żyje w bogatszych krajach. Prowadzą proste życie. Przez to może się wydawać, że nie będą w stanie dokonywać dużych wpłat. Jednak ci sami ludzie ostatecznie składają tysiące ofiar finansowych. Są też tacy, którzy żyją w biedniejszych krajach. W stosunku do swoich możliwości również składają monumentalne ofiary finansowe. Tacy ludzie są prawdziwymi wierzącymi i tymi, którzy osiągają zadowolenie Boga.
Przykłady ofiar, które mają wagę w oczach Allaha
Kalif (aba) powiedział, że czy to z Afryki, Europy, Azji i innych części świata, widzi wiele przykładów tych, którzy zgłaszają się, aby zaoferować bardzo duże ofiary finansowe. Nie zawsze chodzi o to, że sama kwota jest duża. Raczej o wagę, jaką posiada. Tak jak kiedyś Święty Prorok (sa) powiedział w jednym przypadku. Jeden dirham stał się cenniejszy niż tysiąc. Dla tych, którzy składają takie ofiary, Allah Wszechmogący usuwa ich zmartwienia, a nawet zwiększa ich bogactwo.
Hudhur (aba) powiedział, że pewien człowiek z Tanzanii powiedział, że znalazł dwie korzyści od czasu składania ofiar finansowych. Jedną z nich było to, że jego bogactwo wzrosło. Drugą było to, że kiedykolwiek uzupełniał towar w swoim sklepie, wszystko natychmiast sprzedawało się. Powiedział, że wierzy, że to wszystko jest wynikiem składania ofiar finansowych na drodze Allaha.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że członek z Kazachstanu, który jest byłym członkiem wojska, zawsze pasjonował się składaniem ofiar finansowych. Otrzymuje emeryturę. Kiedy tylko ją otrzyma, zawsze najpierw składa z niej swoje składki finansowe. Jego doświadczenie pokazuje, że kiedykolwiek składa ofiary finansowe, jego osobiste potrzeby, które mogły być utrudnione lub opóźnione, stają się spełnione.
Zaczął budować budynek dla swojej firmy. Jednak zanim budynek mógł zostać ukończony, zabrakło mu funduszy. Myślał o sprzedaży swojego mieszkania, aby dokończyć budowę. Jednak nie mógł znaleźć nabywcy na swoje mieszkanie. Modlił się, aby Allah Wszechmogący w jakiś sposób pomógł mu w tej sytuacji. Po modlitwie znalazł nabywcę na swoje mieszkanie. Wykorzystał te pieniądze na budowę swojego budynku biznesowego. Teraz musiał znaleźć dla siebie dom, w którym mógłby mieszkać. Tak się złożyło, że osoba, która kupiła jego mieszkanie, powiedziała mu, że nie potrzebuje mieszkania od razu. Może w nim mieszkać przez następny rok. Wyraził przekonanie, że jego potrzeby są zaspokajane w taki sposób dzięki jego wsparciu finansowemu.
Kalif (aba) powiedział, że pewien student medycyny z Gruzji został zainspirowany, gdy usłyszał o finansowych poświęceniach, jakie dokonał nowy konwertyta. Więc ten student medycyny postanowił zwiększyć swoje zobowiązanie. Ten sam student został również zainspirowany incydentem Hazrat Abu Bakra (ra), który ofiarował wszystko, co miał dla Allaha. Dlatego student medycyny złożył tak wysokie zobowiązanie, że zaczął się martwić, jak je wypełni.
W tym celu podjął pracę na pół etatu jako taksówkarz. Jednocześnie studiował. Odnajdywał w tym przyjemność, ponieważ wiedział, że nie robi tego dla osobistej korzyści. Raczej tylko po to, aby uzyskać zadowolenie Boga. Czasami nie miał wystarczająco dużo pieniędzy, aby zatankować samochód, więc brał pożyczkę od ojca. To potem spłacał, oferując jednocześnie swoje wsparcie finansowe. Dlatego był w stanie wypełnić swoje zobowiązanie dotyczące wsparcia finansowego.
Hidhur (aba) powiedział, że lokalny oddział w Niemczech kładł szczególny nacisk na wkład finansowy i poświęcenia, zwłaszcza ze strony młodzieży. Ludzie byli zainspirowani. Zwiększyli poziom swojego wkładu finansowego. Niektórzy ludzie byli zainspirowani faktem, że niektórzy oddani Bogu powiedzieli, że poświęcą cały miesiąc swojego kieszonkowego na wkład finansowy. Ktoś to zauważył. Dał dużą kwotę jako wkład finansowy. Następnie podwoił ją w następnym roku. Później zauważył, że zaczął otrzymywać duże kontrakty w pracy. Zaczął też prowadzić bardzo proste życie. Oferował większe wkłady finansowe.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przypomniało mu to incydent z Karaczi dotyczący Sheikh Majid Sahib. Składał wielkie ofiary finansowe. Po zaspokojeniu podstawowych potrzeb swojej rodziny, oddawał wszystko, co miał jako wkład finansowy. W czasach Czwartego Kalifa (rh) składał wielkie ofiary finansowe w celu rozprzestrzeniania Świętego Koranu i innych potrzeb. Zawsze mówił, że jedynym powodem, dla którego pracował, było dobro Wspólnoty. Bóg obdarował Wspólnotę takimi ludźmi, którzy zarabiają nie po to, aby gromadzić bogactwo, ale aby wydawać je zgodnie z wolą Allaha.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że student college’u z Dallas, USA, otrzymywał pieniądze od swoich rodziców, aby móc kupić sobie jedzenie. Pomyślał, że jest błogosławiony, że może jeść na mieście każdego dnia. Ale potem pomyślał, że mógłby lepiej wykorzystać te pieniądze. Dlatego ofiarował te pieniądze jako wkład w Tahrik-e-Dżadid i radził sobie, jedząc tylko płatki śniadaniowe oraz inne podobne rzeczy. Powiedział, że w rezultacie osiągnął sukces na egzaminach. Poczuł w sobie zadowolenie. Odczuł również inne korzyści, gdy zaczął jeść mniej. Powiedział, że wierzy, że Bóg zwiększa wiarę tego, kogo chce, na różne sposoby.
(To tylko kilka przykładów różnych incydentów z różnych części świata, o których opowiedział Jego Świątobliwość (aba))
Kalif (aba) powiedział, że to łaska Allaha Wszechmogącego, że dzisiaj to właśnie członkowie Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya są prawdziwymi „tymi, którzy rozdają swój majątek dniem i nocą”. Ahmadiyya praktycznie dokonują finansowych poświęceń dniem i nocą. Z powodu, że Muzułmańska Wspólnota Ahmadiyya rozprzestrzeniła się na wszystkie strony świata, Ahmadiyya na całym świecie składa finansowe poświęcenia.
Hudhur (aba) powiedział, że kiedy wygłasza swoje kazanie, w niektórych częściach świata jest dzień, a w innych noc.
Ale wszyscy słuchają jego kazania, jako zjednoczony lud. To właśnie odróżnia Muzułmańską Wspólnotę Ahmadiyya od wszystkich innych. Ta pasja do poświęceń finansowych i osiągania zadowolenia Allaha Wszechmogącego leży u podstaw postępu i sukcesu Wspólnoty.
Dopóki ten duch trwa, Allah będzie błogosławił tę Wspólnotę.
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że wiele przykładów, które przedstawił, dotyczyło nowych konwertytów i młodzieży. Tak więc Allah Wszechmogący nadal ustanawia tego ducha do dziś. Powinniśmy zawsze pamiętać, że ta era Obiecanego Mesjasza (as) ma na celu szerzenie przewodnictwa i prawdy. To właśnie po to, aby doprowadzić nauki Świętego Proroka (sa) do końca i rozprzestrzenić je na cały świat, Allah Wszechmogący stworzył tę Wspólnotę.
Jeśli będziemy kontynuować tę misję dla osiągnięcia zadowolenia Boga, Bóg będzie nadal spełniał nasze potrzeby. My będziemy żyć wolnymi od wszelkiego rodzaju strachu, zmartwień lub trudności. Każdy Ahmadi powinien dążyć do zadowolenia Allaha Wszechmogącego. Jak wynika z przedstawionych przykładów, ci, którzy to czynią, są świadkami błogosławieństw Allaha Wszechmogącego.
Sprawozdanie z poprzedniego roku i ogłoszenie 91. roku Tahrik-e-Dżadid
Khalifatul Masih (aba) ogłosił, że 90 rok Tahrik-e-Dżadid dobiegł końca. Tym samym głosił początek 91 roku.
W poprzednim roku światowa Muzułmańska Społeczność Ahmadiyya złożyła ofiarę w wysokości 17,98 mln funtów, co stanowi wzrost o ponad 779 000 funtów w porównaniu z rokiem ubiegłym. Stało się tak pomimo trudnej sytuacji finansowej na świecie. Pozycje krajów według ich wkładów są następujące:
- Niemcy
- Brytania
- USA
- Kanada
- Kraj Bliskiego Wschodu
- Indie
- Australia
- Indonezja
- Kraj Bliskiego Wschodu
- Ghana
Kalif (aba) powiedział, że nastąpił również znaczący wzrost odsetka osób, które uczestniczyły w programie Tahrik-e-Dżadid i złożyły ofiary finansowe. Pozycje według odsetka uczestników są następujące:
- USA
- Szwajcaria
- Brytania
- Kanada
- Australia
Hudhur (aba) powiedział, że niektóre inne kraje również zasługują na wzmiankę, takie jak Bangladesz, Nigeria, Holandia, Austria, Francja, Szwajcaria i kraj Bliskiego Wschodu. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że dzieje się tak pomimo trudności, z jakimi boryka się Bangladesz. Nawet niektórzy Ahmadi borykają się z fałszywymi oskarżeniami i stawiani są przed sądem. Domy Ahmadi są podpalane, a sami Ahmadi bici. Jego Świątobliwość (aba) modlił się o złagodzenie obecnej sytuacji w Bangladeszu.
Kalif (aba) przedstawił bardziej szczegółowy opis krajów i lokalnych oddziałów w tych krajach.
Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Ahmadi zawsze zwiększali liczbę ofiar finansowych, a jednocześnie poprawiali swój stan duchowy. Niech Ahmadi umacniają swoją więź z Bogiem. Wraz z ofiarami finansowymi, naśladujemy każdy taki praktyczny przykład, który odzwierciedla prawdziwego muzułmanina. Kiedy to się stanie, będziemy świadkami zwiększonego sukcesu i postępu. Będziemy świadkami błogosławieństw Boga i będziemy świadkami frustracji wrogów.
Kalif (aba) modlił się za wszystkich, którzy składali ofiary finansowe. Niech Allah pobłogosławił ich majątkiem w ich życiu, aby mogli żyć w najlepszy sposób. Znaleźli radość swych oczu w swoich potomkach. Aby ich więź z Bogiem nadal się rozwijała.
Modlitwy pogrzebowe
Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że poprowadzi dwie modlitwy pogrzebowe następujących członków:
Emine Cakmak Sahi
Emine Cakmak Sahi żona zmarłego Mubaraka Sahi. Pochodziła ze Stambułu w Turcji, gdzie przyjęła Ahmadiyyat. Była pierwszą kobietą Ahmadiyyat w Stambule. Następnie pomogła swojej matce i siostrze również przyjąć Ahmadiyyat. Czwarty Kalif (rh) mianował ją pierwszą przewodniczącą Pomocniczej Organizacji Kobiet Ahmadiyya w Turcji.
Później Czwarty Kalif (rh) wezwał ją do Londynu. Zlecił jej zadanie przetłumaczenia Świętego Koranu na język turecki. Potem poświęciła swoje życie służbie islamowi Ahmadiyyat. Ślubowała pozostać w tej służbie do ostatniego tchnienia, pragnienie, które udało jej się spełnić. Była w stanie przetłumaczyć również inną literaturę oraz książki na język turecki. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah udzielił jej przebaczenia i miłosierdzia oraz podniósł jej pozycję.
Mahmud Ahmad Ajjaz
Mahmud Ahmad Ayyaz z Norwegii, który niedawno zmarł. Pozostawił żonę i syna. Służył Wspólnocie na różnych stanowiskach, w tym Sekretarza ds. Zagranicznych i pełniącego obowiązki Prezesa. Był zapalonym czytelnikiem literatury Wspólnoty. Był bardzo prosty i uprzejmy. Regularnie modlił się oraz wypełniał inne obowiązki religijne. Pokora i łagodność były jednymi z jego głównych cech. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia.
Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.