100 lecie Meczetu Fazl w Londynie - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)

100 lecie Meczetu Fazl w Londynie

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania

Historia pierwszego meczetu w Londynie – Meczet Fazl.

Po wyrecytowaniu TaszahhudTa’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że jutro Społeczność Muzułmańska Ahmadiyya w Wielkiej Brytanii zorganizuje wydarzenie upamiętniające 100 rocznicę położenia kamienia węgielnego pod meczet Fazl. W wydarzeniu wezmą udział również osoby niebędące Ahmadi i sąsiedzi.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Meczet Fazl jest ważny. Ponieważ był pierwszym meczetem Wspólnoty Ahmadiyya zbudowanym w przeważająco chrześcijańskim kraju.

Przeciwnicy Ahmadiyyat twierdzą, że Ahmadiyyat został założony przez Brytyjczyków. Jest to jednak dziwne. Ponieważ w tym przypadku ta Wspólnota, która rzekomo została przez nich założona, przybyła do ich kraju i podkreśliła słabości ich wiary oraz promowała piękne nauki islamu. Ci, którzy sami wysuwają to oskarżenie, nie byli w stanie podjąć takich wysiłków w zakresie propagowania.

Pierwszy meczet w Wielkiej Brytanii

Kalif (aba) powiedział, że przed meczetem Fazl w Woking znajdował się meczet, który zbudował znany naukowiec, GW Leitner. Był on dyrektorem Oriental College w Lahore. Po przejściu na emeryturę powrócił do Wielkiej Brytanii i zbudował meczet w 1889 roku. Co ciekawe, w tym samym roku Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) założył Muzułmańską Wspólnotę Ahmadiyya. GW Leitner założył również instytut akademicki obok meczetu. Profesor zmarł w 1899 roku. Nie było nikogo, kto mógłby zająć się meczetem po nim.

Hudhur (aba) powiedział, że w czasach Pierwszego Kalifa (ra), Khawaja Kamaluddin przybył do Wielkiej Brytanii. Odniósł sukces w ponownym otwarciu tego samego meczetu. Napisał do Pierwszego Kalifa (ra), że został postawiony na czele zarządu tego meczetu. Chaudhry Zafrulla Khan (ra) również odwiedził i modlił się w tym meczecie.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po pewnym czasie Drugi Kalif (ra) zwrócił się z apelem o misjonarzy. Jednak brakowało funduszy. Ostatecznie Hazrat Chaudhry Fateh Muhammad Sial (ra) został wysłany do Wielkiej Brytanii. Tam przez pewien czas pracował u boku Khwaja Kamaluddina.

Po śmierci Pierwszego Kalifa (ra), Khwaja Kamaluddin nie złożył przysięgi wierności Drugiemu Kalifowi (ra). Zatem Hazrat Chaudhry Fateh Muhammad Sial (ra) oddzielił się od Khwaja Kamaluddina.

Wyróżnienie i znaczenie Meczetu Fazl

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że to jest historia meczetu w Woking. Jednak pierwszym meczetem formalnie założonym przez Muzułmańską Wspólnotę Ahmadiyya był Meczet Fazl. Dzisiaj w Londynie i gdzie indziej na świecie Wspólnota Ahmadiyya założyła wiele meczetów. Jednak Meczet Fazl ma zaszczyt być pierwszym meczetem w Londynie.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że inne meczety w Londynie nie szerzą prawdziwego przesłania islamu, pokoju, miłości i harmonii, tak jak szerzą je meczety Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. Ponadto te inne meczety nie-Ahmadiyya będą finansowane przez inne zagraniczne organy lub rządy. Jednak Wspólnota Ahmadiyya nie otrzymuje żadnych zagranicznych funduszy. Zamiast tego meczety te są budowane w wyniku wkładów finansowych i poświęceń składanych przez Ahmadiyya. Z powodu tych finansowych poświęceń wiele innych meczetów zostało również zbudowanych w Anglii i wielu innych krajach zachodnich.

Hudhur (aba) powiedział, że dziś będzie mówił o znaczeniu Meczetu Fazl. To i korzyści z upamiętnienia go wydarzeniem będą korzystne tylko wtedy, gdy zrozumiemy cel i prawa meczetu, prawa jego otoczenia, poprawy własnego stanu, zwiększenia więzi z Bogiem i przywiązania się do meczetu. To są wszystkie prawa, które musimy spełnić, a każdy Ahmadi powinien o nich pamiętać. Nie powinniśmy po prostu stać się szczęśliwi, organizując wydarzenie upamiętniające. Raczej musimy spełnić prawa meczetu.Zrozumieć jego historię w kontraście do naszego własnego stanu.

„Słońce wzejdzie z zachodu”

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Obiecany Mesjasz (as) powiedział wiele o rozprzestrzenianiu się islamu Ahmadiyyat na Zachodzie. To stanowi podstawę naszych wysiłków w propagowaniu. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, odnosząc się do „Słońce wzejdzie z Zachodu”, że objawiono mu, że te narody zachodnie, które są pochłonięte ciemnością niewiary, zostaną oświecone światłem islamu.

Obiecany Mesjasz (as) wygłosił kolejne proroctwo, w którym powiedział, że miał wizję, w której stał na ambonie w Londynie. Wygłaszał przemówienie po angielsku wypełnione racjonalnymi argumentami na rzecz prawdziwości islamu. Następnie zobaczył w wizji, że łapie białe ptaki przypominające kuropatwy z małych drzew. Zrozumiał to tak, że jego pisma rozprzestrzenią się na Zachód i wielu czystych Anglików przyjmie islam.

Kalif (aba) powiedział, że to było pragnienie i nadzieja Obiecanego Mesjasza (as). W świetle tego, Wspólnota w Londynie, a także na całym świecie, w tym na Zachodzie, dąży do spełnienia tej wizji Obiecanego Mesjasza (as) poprzez swoje wysiłki na rzecz propagowania prawdziwego przesłania islamu. Właśnie w tym celu powstał Meczet Al-Fazl.

Hudhur (aba) powiedział, że jak wspomniano wcześniej, Chaudhry Fateh Muhammad Sial (ra) może być uważany za pierwszego misjonarza Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. Podróżował do Wielkiej Brytanii, a także miał zaszczyt sprowadzić pierwszego brytyjskiego konwertytę, który zaakceptował islam Ahmadiyyat. Po nim było kolejnych kilkunastu konwertytów. Chaudhry Fateh Muhammad Sial (ra) podróżował w różne miejsca w Londynie i wygłaszał wykłady.

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że później Qadhi Abdullah (ra) został wysłany do Wielkiej Brytanii. Kontynuował wysiłki w zakresie propagowania, które stały się coraz trudniejsze podczas pierwszej wojny światowej. Później Mufti Muhammad Sadiq (ra) został również wysłany do Wielkiej Brytanii, a następnie Chaudhary Fateh Muhammad Sial (ra) został również odesłany do Wielkiej Brytanii.

Powstanie Domu Misyjnego i Konferencja Wembley

Pod przewodnictwem Drugiego Kalifa (ra) nabyto nieruchomość, która miała służyć jako dom misyjny w Putney. Kiedy Drugi Kalif (ra) dowiedział się o tym nabyciu, przebywał w Dalhousie. Tam zorganizował dużą uroczystość i nadał meczetowi nazwę Meczet Al-Fazl. Zaapelował również o wsparcie finansowe dla tej nieruchomości.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że ten kawałek ziemi został nabyto od Żyda. Chociaż od tego czasu ziemia się rozwinęła, wówczas stanowiła dom i miała około akra powierzchni. Następnie, w 1924 r., na Konferencji Wembley, postanowiono, że powinni być obecni przedstawiciele różnych religii świata, aby ludzie mogli się o nich dowiedzieć. Maulvi Abdur Rahim Nayyar (ra) służył jako misjonarz w Wielkiej Brytanii. Został zaproszony do wygłoszenia wykładu w imieniu Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. Kiedy wysłał wiadomość do Qadian, Drugi Kalif (ra) przyjął tę propozycję. Rozpoczął pisanie rozprawy na tę konferencję, w której podkreślił piękne i prawdziwe nauki islamu. Obecnie opublikowano ją jako  Ahmadiyyat lub Prawdziwy Islam.

Hazrat Musleh Maud (ra) przybywa do Anglii

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że odbyła się konsultacja, podczas której zasugerowano, że przy tej pomyślnej okazji, byłoby stosowne, aby sam Drugi Kalif (ra) wziął udział w konferencji. Zaakceptowano tą sugestię. Po odwiedzeniu Egiptu, Damaszku, Szwajcarii i Francji, Drugi Kalif (ra) udał się do Anglii 22 sierpnia 1924 r. Co ciekawe, Drugi Kalif (ra) miał wizję przed swoim przybyciem.  Zobaczył, że wkracza na brzegi Anglii jak zwycięski generał i usłyszał głos mówiący: „Wilhelm Zdobywca”.

Hudhur (aba) powiedział, że gazety dość szeroko opisywały przybycie Drugiego Kalifa (ra) do Anglii. Drugi Kalif (ra) i ci, którzy podróżowali z nim, odwiedzili katedrę św. Pawła. Przed nią modlił się o zwycięstwo islamu. Po czym udał się do miasta. Podczas pobytu Drugiego Kalifa (ra) w Londynie wieść o wspólnocie Ahmadiyya rozeszła się szeroko.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że po uczestnictwie w różnych uroczystościach nadszedł czas na położenie kamienia węgielnego pod meczet Fazl. Drugi Kalif (ra) zdecydował, że zamiast wynajmować różne domy jako domy misyjne, co naturalnie wpłynęłoby na wysiłki propagacyjne, należy ustanowić centralną siedzibę. Do 1919 r. zadanie to wydawało się zbyt trudne z powodu braku funduszy i ziemi. Jednak Bóg dostarczył niezbędnych środków. Najpierw pojawiły się fundusze. Po wojnie wartość funta brytyjskiego spadła. Kiedy to się stało, Drugi Kalif (ra) pomyślał, że wykorzysta to.

6 stycznia 1920 r. nakazał wysłanie do Anglii od 14 do 15 tysięcy rupii. Później, gdy spisywał tę instrukcję, Drugi Kalif (ra) napisał zamiast tego 30 000 rupii. Zamiast wysłać je jako pożyczkę, napisał, żeby potraktować je jako wkład finansowy. Początkowo pierwszego dnia zebrano 6000 rupii. Do 11 stycznia Społeczność Ahmadiyya w Qadian poczyniła wielkie poświęcenia i zebrała 12 000 rupii. Następnie zorganizowano apel także poza Qadian. Aby dać ludziom więcej okazji do poświęceń, kwotę zwiększono do 100 000 rupii. Następnie, za pośrednictwem Banku Indii, kwotę tą wysłano do Anglii.

Położenie kamienia węgielnego i przemówienie Hazrat Musleh Mauda (ra)

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że 19 października 1924 r. Drugi Kalif (ra) położył kamień węgielny pod meczet Fazl. Tego dnia padał deszcz. Kiedy zwrócono na to uwagę Drugiemu Kalifowi (ra), ten powiedział, że to nie ma znaczenia. Ponieważ ci, którzy mimo wszystko przyjdą na wydarzenie, zrobią to ze szczerości, a wydarzenie będzie udane. Na wydarzenie postawiono mały namiot. Zaproszenia wysłano do różnych osób, w tym polityków, dygnitarzy i dyplomatów. Pomimo krótkiego terminu, na wydarzenie przybyło wielu gości.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Drugi Kalif (ra) wygłosił przemówienie z tej okazji, podkreślając wagę i znaczenie chwili. Zwrócił uwagę na fakt, że wszystko to wykonano w celu zbudowania struktury, w której ludzie mogliby się gromadzić i jednoczyć w czci Stwórcy całego wszechświata, bez względu na ich status, rasę lub jakąkolwiek inną widoczną różnicę.

Zwrócił uwagę na fakt, że na świecie zawsze istnieją spory między ludźmi. Powiedział, że spory same w sobie nie są złe, raczej to, co jest złe, to brak wyrozumiałości i pozostawanie upartym. Drugi Kalif (ra) powiedział, że spory nie powinny powodować rozłamu. Powiedział, że ludzie mówią, że spory są złe, ale jakie znaczenie miałaby wyrozumiałość, gdyby nie było sporów? To w obliczu sporów i różnic zdań wyrozumiałość wychodzi na jaw. Pomimo różnic zdań, ludzie powinni nadal być w stanie żyć ze sobą w harmonii. Poglądy ludzi nie mogą i powinny zmieniać się pod naciskiem siły. Raczej należy skupić się na zmianie ich serc.

Hudhur (aba) powiedział, że Drugi Kalif (ra) podkreślił, że meczet nie należy do żadnej osoby. Należy raczej do Boga. Zacytował następujący werset Koranu:

„A kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto zabrania głoszenia chwały imienia Allaha w świątyniach Allaha oraz stara się je zrujnować́?” ( Koran, 2:115 )

Kalif (aba) kontynuował cytowanie przemówienia Drugiego Kalifa (ra), w którym przytoczył incydent z życia Proroka (sa). Grupa chrześcijan z Jemenu odwiedziła Proroka (sa), a podczas ich wizyty nadszedł czas na modlitwę. Poprosili o pozwolenie na wyjście na zewnątrz i złożenie modlitwy. Jednak Prorok (sa) powiedział, że Koran mówi, że meczet jest otwarty dla każdego, kto czci Boga. Powiedział im, że mogą odprawiać modlitwy w meczecie. Drugi Kalif (ra) powiedział, że w tym samym duchu Społeczność Muzułmańska Ahmadiyya zakładała ten meczet. Celem meczetu jest wyłącznie oddawanie czci Bogu. Nikt, kto chce czcić Boga, nie zostanie powstrzymany od wejścia do meczetu. Drugi Kalif (ra) wyraził nadzieję, że meczet ten będzie służył jako latarnia morska kończąca niezgodę na świecie, ustanawiająca jedność i pielęgnująca wzajemnego ducha zbiorowego postępu.

100 lat później

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że 100 lat później byliśmy świadkami, jak wiele osób z różnych środowisk i miejsc mówiło, że wszyscy jednoczą się, odwiedzając dowolne miejsce należące do Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. Z okazji położenia kamienia węgielnego Drugi Kalif (ra) odsłonił również pamiątkową tablicę, na której widnieje napis:

..W IMIĘ ALLAHA, NAJBARDZIEJ DOBROCZYNNEGO I NAJBARDZIEJ WSPÓŁCZUJĄCEGO. CHWALIMY I WZYWAMY JEGO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DLA JEGO PROROKA, WYWYŻSZONEGO. Z ŁASKĄ I MIŁOSIERDZIEM BOŻYM, ON SAM JEST POMOCNIKIEM.”

,,Zaprawdę, moja modlitwa, moje poświęcenie, moje życie i moja śmierć są dla Allaha, Pana wszystkich światów. Ja, Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad Khalifatul Masih, Głowa Wspólnoty Ahmadiyya, która ma swoją siedzibę w Qadian, Pendżab, Indie, kładę dziś kamień węgielny pod ten Meczet, 20. Rabiul Awwal 1343 Hidżra, aby szukać zadowolenia Boga, aby Jego imię było uwielbione w Anglii, a ludzie tego kraju mogli również uczestniczyć w błogosławieństwach, które są naszym udziałem.

Modlę się do Boga, aby przyjął ten pokorny i szczery wysiłek wszystkich członków Wspólnoty Ahmadiyya, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Aby zapewnił środki na rosnący dobrobyt tego Meczetu.

Niech uczyni go na zawsze ośrodkiem propagowania poglądów czystości, pobożności, sprawiedliwości i miłości.

Aby to miejsce okazało się słońcem duchowego światła promieniującym w tym kraju. Także we wszystkich krajach wokół błogosławionych promieni Niebiańskiego światła Świętego Proroka Muhammad, Wybrańca Boga i Pieczęci Proroków oraz Ahmada Obiecanego Mesjasza, proroka Boga, Namiestnika i odbicia Muhammada (niech pokój i błogosławieństwa Allaha będą z nimi obojgiem). Amin’’

19-10-1924

Kalif (aba) powiedział, że wydarzenie szeroko relacjonowały gazety i cytowano także różne cytaty z przemówienia Drugiego Kalifa (ra). Po dwóch latach, w 1926 r., meczet Fazl zainaugurował szejk Abdul Qadir.

Hudhur (aba) powiedział, że jest to krótka historia Meczetu Fazl. Ponieważ obchodzimy 100-lecie, wydarzenie, które się odbywa, nie ma żadnego ziemskiego celu. Raczej, jak nakreślili Obiecany Mesjasz (as) i Drugi Kalif (ra), ten meczet jest miejscem, w którym ludzie mogą gromadzić się. Aby pamiętać i czcić Boga oraz skupić się na wypełnianiu praw innych i reformowaniu siebie duchowo. Jednocześnie podnosząc swoje standardy moralne. W dzisiejszych czasach, gdy ludzie odchodzą od religii, meczety mają większe znaczenie niż kiedykolwiek wcześniej.

 Dlatego musimy zwrócić uwagę naszych przyszłych pokoleń na fakt, że nasze przetrwanie leży w oddawaniu czci Bogu, wypełnianiu Jego przykazań i służeniu Jego stworzeniu.

Każdy Ahmadi powinien pamiętać o tym celu. Święty Prorok (sa) powiedział, aby chcieć dla innych to, co lubi się dla siebie. Dlatego musimy szerzyć islamskie przesłanie pokoju, miłości i harmonii na całym świecie. Tylko w ten sposób można osiągnąć zbawienie ludzkości. W przeciwnym razie wojny i niepokoje tego świata zniszczą przyszłe pokolenia.

Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah Wszechmogący umożliwił każdemu wypełnienie należnych praw tego meczetu, a w zasadzie każdego meczetu. Obyśmy oddawali sprawiedliwość szerzeniu słowa Bożego na świecie. Obyśmy stali się prawdziwymi muzułmanami, w celu, dla którego Bóg zlecił Prorokowi (sa). Następnie, w tej epoce, wysłał Obiecanego Mesjasza (as) dla odrodzenia islamu. Aby rozprzestrzenić jedność Boga na całym świecie i umieścić świat pod sztandarem Proroka (sa). Oby Allah umożliwił nam wszystkim to uczynić.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij