Muhammada (saw) wspaniały wzór (98)

 Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.

Wyprawa Tabuk

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) powiedział, że będzie kontynuował opowiadanie o wydarzeniu Hazrat Ka’ba bin Malika ^(ra) i pozostałych Towarzyszy, którzy nie wyruszyli na Wyprawę na Tabuk.

Ochrona przed krzywdą wyrządzoną innym

Aby lepiej wyjaśnić ten incydent, Jego Świątobliwość (aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashir-ud-Din Mahmood Ahmada ^(ra), który przedstawił incydent, odwołując się do hadisu. Po przedstawieniu incydentu, Hazrat Mirza Bashir-ud-Din Mahmood Ahmad ^(ra) doradził Muzułmańskiej Wspólnocie Ahmadiyya. Podkreślił fakt, że ci, którzy byli poddani karze dyscyplinarnej w Medynie, nie będą mogli rozmawiać z innymi, ani inni nie mogli rozmawiać z nimi.

Podkreślił to w czasie, gdy w Qadian szerzył się niepokój. Ci, wobec których zastosowano karę dyscyplinarną, przedostawali się do domów Ahmadi i próbowali wpływać na mieszkańców. On ^(ra) ostrzegł, że tacy ludzie są jak węże. Wyrządzą krzywdę tylko tym, którzy ich chowają. Podczas gdy ci, którzy są chronieni przez Boga, nigdy nie mogą zostać skrzywdzeni.

Służ wierze wyłącznie dla zadowolenia Allaha

Jego Świątobliwość ^(aba) zacytował Hazrat Mirzę Bashir-ud-Deen Mahmood Ahmad ^(ra), który podkreślił fakt, że Hazrat Ka’b bin Malik ^(ra) wcześniej brał udział we wszystkich bitwach u boku Proroka ^(sa). Jednak po jego błędzie polegającym na trzymaniu się z dala od Wyprawy Tabuk, został objęty bojkotem społecznym. W tym stanie Hazrat Ka’b ^(ra) otrzymał list od króla Ghassan, który próbował zagrać na jego emocjach związanych z takim traktowaniem i zaprosił go do przyłączenia się.

Jednak nawet wtedy Hazrat Ka’b ^(ra) odmówił. Hazrat Mirza Baszir-ud-Diin Mahmood Ahmad ^(ra) powiedział, że obecnie stało się tak, że jeśli ktoś zostanie zapytany o jakąś sprawę, odpowiada, że ​​jego służba powinna zostać wzięte pod uwagę. Istnieje jednak różnica między podtrzymywaniem struktury organizacyjnej a faktycznym wykonywaniem pracy. Jeśli ktoś popełni błąd, niezależnie od tego, kim jest, należy go o to zapytać. Ostatecznie, trzeba służyć wierze, aby odstraszyć szatana. Nie należy jednak pełnić służbę, aby być chwalonym lub docenianym.

Kalif ^(aba) stwierdził, że wyprawa do Tabuk i podróż powrotna były udane. Wieści o sukcesie islamu rozprzestrzeniły się szybko. Flaga islamu została podniesiona w całej Arabii.

Wyprawa Hazrat Khalida bin Łalida ^(ra) w kierunku Banu Abd al-Madan w Najranie

Hudhur ^(aba) powiedział, że po powrocie z Wyprawy Tabuk, odbyła się wyprawa zwana Wyprawą Hazrat Khalida bin Łalida ^(ra) w kierunku Banu Abd al-Madan w Najranie. Wyprawa ta miała miejsce w 10 r. n.e. Prorok ^(sa) poinstruował Hazrat Khalida ^(ra), aby trzykrotnie zapraszał tamtejszych ludzi do islamu. Tak właśnie uczynił Hazrat Khalid ^(ra), a po jego nauczaniu przyjęli oni islam. Stamtąd Hazrat Khalid ^(ra) wysłał list do Proroka ^(sa). Poinformował go ^(sa), że po trzech dniach propagowania, plemię przyjęło islam. Powiedział, że pozostaje wśród ludzi i naucza ich wiary. Będzie oczekiwał dalszych instrukcji od Proroka ^(sa).

W odpowiedzi, Prorok ^(sa) powiedział, że powinien zabrać ze sobą do Medyny kilka osób z plemienia, aby spotkać się ze Świętym Prorokiem ^(sa). Kiedy ta grupa spotkała się z Świętym Prorokiem ^(sa), złożyli mu przysięgę wierności. Prorok ^(sa) zapytał ich, czy są tymi samymi ludźmi, którzy zmuszą ich wroga do ucieczki. Przez chwilę milczeli, aż Prorok (sa) powtórzył pytanie cztery razy. W końcu odpowiedzieli, że tak. Następnie wyrazili wdzięczność Bogu za to, że ich poprowadził.

Ostatnia wyprawa za życia Świętego Proroka ^(sa)

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że ostatnią wyprawą, którą Prorok ^(sa) wysłał za swojego życia, była armia Usamy ^(ra). Tło tej wyprawy zostało zapisane w następujący sposób. Kiedy Prorok ^(sa) powrócił z Pielgrzymki Pożegnalnej, Bizantyjczycy wciąż byli zagrożeni, ponieważ chrześcijanie byli nadal bardzo dumni ze swojej siły. Kara za śmierć, która miała miejsce podczas bitwy pod Mu’tah, również była wciąż w toku.

Dlatego Prorok ^(sa) wyznaczył armię pod dowództwem Hazrat Usamy ^(ra), aby zaatakowała Syrię. Przygotowania armii zostały ukończone dwa dni przed śmiercią Proroka ^(sa). Prorok ^(sa) wysłał armię z instrukcjami, aby zapewnić zdecydowane zwycięstwo. Nie pragnął jednocześnie wojny, a jedynie chwycenia za broń, gdyby doszło do ataku na nich. Prorok ^(sa) podarował również Hazrat Usamie ^(ra) flagę.

Kalif ^(aba) powiedział, że wszyscy starsi Towarzysze byli również częścią tej armii. Niektórzy ludzie zaczęli zadawać pytania, jak taka młoda osoba mogła zostać mianowana przywódcą tak wybitnych Towarzyszy. Ta przemowa nie spodobała się Prorokowi ^(sa). Potwierdził swoją decyzję, że uczynił Hazrat Usamę ^(ra) przywódcą armii ze względu na jego cnotę i zdolności. W międzyczasie choroba Proroka (sa) pogorszyła się.

Jednak Prorok ^(sa) nalegał, aby armia Usamy ^(ra) kontynuowała. Kiedy choroba Proroka (sa) nasiliła się jeszcze bardziej, Usama ^(ra) poszedł zobaczyć się ze Świętym Prorokiem ^(sa). Prorok ^(sa) nalegał, aby Hazrat Usama ^(ra) kontynuował swoją armię. Jednak, gdy wyruszał, otrzymał wiadomość, że Prorok (sa) zbliża się do swoich ostatnich chwil. Tak więc Hazrat Usamah(ra) powrócił ze swoją armią.

Hudhur ^(aba) powiedział, że gdy Hazrat Abu Bakr ^(ra) został Pierwszym Kalifem, polecił, aby armia Hazrat Usamy ^(ra) kontynuowała swoją misję. Niektórzy argumentowali, że ponieważ w Medynie narastał niepokój, armia nie powinna zostać wysłana. Raczej powinna pozostać w Medynie dla swojej ochrony. Jednak Hazrat Abu Bakr ^(ra) powiedział, że jego pierwszym poleceniem jako kalifa nigdy nie mogło być powstrzymanie tej samej armii, którą Święty Prorok ^(sa) sam wysłał. Wysyłając armię, Hazrat Abu Bakr ^(ra) przypomniał Hazrat Usamie ^(ra), aby wypełnił wszystkie instrukcje, które otrzymał od Świętego Proroka ^(sa).

Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że to zakończyło serię kazań o bitwach i wyprawach z życia Proroka ^(sa). Jego Świątobliwość ^(aba) dodał, że istnieją inne aspekty życia Proroka ^(sa), które może w przyszłości podkreślić.

Modlitwy pogrzebowe

Khalifatul Masih ^(aba) powiedział, że poprowadzi pogrzeb następujących zmarłych członków:

Azizur Rahman Khalid, misjonarz, który niedawno zmarł w USA. Służył jako misjonarz w różnych krajach afrykańskich oraz pełnił różne funkcje w Pakistanie. Jego wnuk, Hamza Ubaidullah, również jest misjonarzem, a Azizur Rahman Khalid opowiadał mu o trudnościach, z jakimi borykał się na początku swojej kariery misyjnej. Zwłaszcza o trudnościach ze znalezieniem pożywienia. Jego Świątobliwość ^(aba) powiedział, że spędził z nim trochę czasu, mieszkając w Ghanie. Jego Świątobliwość ^(aba) uważał go za bardzo pracowitego, prostego i bezinteresownego. Pozostawił dwóch synów i trzy córki. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia oraz wywyższył jego pozycję.

Edi Hamaidi z Indonezji. Zmarł w Medynie, gdzie odbywał umrę. Z pasją szerzył przesłanie islamu Ahmadiyyat. Regularnie uczęszczał do meczetu i odprawiał modlitwy. Codziennie recytował i studiował Święty Koran. Regularnie odprawiał tahadżdżud (dobrowolną modlitwę przed świtem). Dostąpił zaszczytu pochówku w Dżannah al-Baqi’ w Medynie.

Jego Świątobliwość ^(aba) skomentował, że duchowni w Pakistanie nie pozwalają Ahmadi chować swoich zmarłych na własnych cmentarzach Ahmadi. Jednak Allah sprawił, że Edi Hamaidi pochowano w Dżannah al-Baqi’. Tam nigdy nie odważyliby się zbezcześcić grobu. Ci duchowni wkrótce spotkają swój koniec.

Edi Hamaidi żywił głęboko zakorzenioną miłość do Kalifatu. Pozostawił cztery córki i dziesięcioro wnucząt. Jego Świątobliwość ^(aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia oraz wywyższył jego pozycję.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.