Muhammada (saw) wspaniały wzór (94) - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Muhammada (saw) wspaniały wzór (94)

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

 

Kazanie Piątkowe wygłoszone w meczecie Mubarak, Tilford, Wielka Brytania.

Wyprawa Tabuk

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’ałłuz i Sury al-Fatihah, Khalifatul Masih Hadhrat Mirza Masroor Ahmad (aba) powiedział, że będzie kontynuował opowiadanie o wydarzeniach związanych z Wyprawą pod Tabuk. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że przy tej okazji kobiety również składały wszelkie możliwe ofiary. Składały ofiary finansowe, prezentując swoją biżuterię Prorokowi (sa).

Jednak to nie wszystko. Wszyscy muzułmanie byli niezwykle zaniepokojeni ochroną Proroka (sa) przed jakąkolwiek krzywdą, w tym kobiety. Dlatego namawiali swoich mężczyzn, aby towarzyszyli Prorokowi (sa) w tej bitwie. Jeden z Towarzyszy, który wyruszył w jakieś sprawie, wrócił do domu, gdy Prorok (sa) opuszczał Medynę ze swoją armią. Ten Towarzysz wracał do domu po dłuższej nieobecności i bardzo chciał zobaczyć swoją żonę.

Zbliżając się do domu, zobaczył swoją żonę siedzącą na dziedzińcu. Kiedy podszedł do niej, by się przywitać, odepchnęła go. Zmieszany, zapytał, dlaczego traktuje go w ten sposób, skoro spotykają się po długiej rozłące. Odpowiedziała, pytając, jak może myśleć o okazywaniu uczuć w czasie, gdy Prorok (sa) stoi w obliczu poważnego niebezpieczeństwa? Powiedziała, że ​​najpierw powinien pójść i wypełnić swój obowiązek, a dopiero potem martwić się o jakiekolwiek przejawy uczuć. Towarzysz natychmiast dosiadł więc swojego wierzchowca i dołączył do muzułmańskiej armii.

Miejsca odwiedzane po drodze do Tabuk

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że według przekazów, po około 15 do 22 postojach na drodze, Prorok (sa) dotarł do Tabuk. Później, w różnych miejscach, w których Prorok (sa) zatrzymywał się na drodze do Tabuk, powstały meczety. Miejsca te obejmowały Dhu Khushub, Faifa, Dhu al-Marwah, Ruqqah, Wadi al-Qurrah, Sa’id, Hijr, Sadr Haudah, Dhu al-Jifah, Shiqq Tarah, Al-Batrah, Ala, Dhat al-Khitmi, Akhdar, Dhat al-Zira, Thaniah al-Diran i Tabuk.

Kalif (aba) powiedział, że pewnego razu, w trakcie drogi, odnotowano, że Prorok (sa) zasnął w nocy. Obudził się następnego ranka, gdy słońce zaczęło wschodzić. Prorok (sa) przypomniał Bilalowi (ra), że kazał mu obudzić się na poranną modlitwę. Bilal (ra) odpowiedział, że i jego zmorzył sen. Prorok (sa) nakazał wymarsz armii. Po przebyciu pewnej odległości zatrzymał się, aby odprawić poranną modlitwę. Po czym kontynuował podróż, aż dotarł następnego dnia do Tabuk.

Rada Świętego Proroka (sa) po przybyciu do Tabuk

Hudhur (aba) powiedział, że po dotarciu do Tabuk, Prorok (sa) zwrócił się do muzułmanów. Powiedział, że Księga Boga jest największą prawdą. Prawe słowo jest najpewniejsze. Powiedział, że najlepszą religią jest religia Abrahama (as). Najlepszą praktyką jest praktyka Muhammada (sa). Najwznioślejszym słowem jest wspominanie Allaha. Święty Koran jest najlepszym napomnieniem. Najlepsze rzeczy to te, które są czynione z głębokim przekonaniem, podczas gdy najgorsze to innowacje. Najlepszym przewodnictwem jest przewodnictwo proroków. Najlepszą śmiercią jest męczeństwo. Najlepsze czyny są pożyteczne. Najlepszym przewodnictwem jest to, za którym się podąża. Najgorszą ślepotą jest ślepota serca.

Następnie, Święty Prorok (sa) powiedział, że górna ręka jest lepsza od dolnej ręki. Mniejsza ilość, która wystarcza, jest lepsza od większej ilości, która prowadzi do zaniedbania. Najgorsza skrucha to ta, która jest dokonana tuż przed śmiercią.  Największe zażenowanie będzie w Dniu Sądu.

Święty Prorok (sa) powiedział, że niektórzy ludzie spóźnią się na Modlitwę Piątkową. Inni będą skąpi we wspominaniu Allaha. Powiedział, że wśród największych grzechów jest kłamstwo, największym bogactwem jest bogactwo serca. Największym zaopatrzeniem jest prawość. Największą inteligencją jest bojaźń przed Allahem. Najlepszym słowem jest to, które ustanawia pewność w sercach. Wątpienie to niewiara, narzekanie to ignorancja, nieuczciwość to ogień piekielny. Niesmaczna poezja pochodzi od Szatana, a alkohol to napój grzechu.

Święty Prorok (sa) kontynuował, udzielając wskazówek muzułmanom w różnych innych kwestiach. Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że Prorok (sa) udzielał również wskazówek w różnych momentach podróży do Tabuk. Pewnego razu Prorok (sa) powiedział, że najlepszymi z ludzi są ci, którzy dosiadają zwierząt lub wyruszają pieszo, by służyć Allahowi. Najgorszymi ci, którzy recytują Księgę Boga, ale nie porzucają swojej ignorancji i nie postępują zgodnie z nią.

Listy Proroka (sa) do przywódców oraz traktaty pokojowe z różnymi plemionami

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że odnotowano, iż po przybyciu do Tabuk Prorok (sa) wysłał list do rzymskiego cesarza Herakliusza, który przebywał w Homs. Kiedy Herakliusz przeczytał list, polecił posłańcowi, aby powrócił i poinformował Proroka (sa), że go zaakceptował. Jednak nie mógł on porzucić swojego imperium. Przesłał nawet trochę pieniędzy. Kiedy Prorok (sa) został poinformowany o tej odpowiedzi, stwierdził, że Herakliusz nie powiedział prawdy. Odnotowano, że wysłano dwa listy do Chosroesów. Jeden wzywał go, aby nie powstrzymywał swojego ludu przed przyjęciem islamu. Drugi, wysłany później, zachęcał go do przyjęcia islamu.

Prorok (aba) powiedział, że gdy Prorok (sa) dotarł do Tabuk, przywódcy w okolicznych rejonach zaczęli się bać, a ci, którzy niegdyś spiskowali przeciwko Prorokowi (sa), teraz bali się własnego przetrwania. Zgłosili się przed Prorokiem (sa), prosząc o traktaty pokojowe. Na przykład, przywódca Aili, obszaru w pobliżu Tabuk, zwrócił się do Proroka (sa) o zawarcie traktatu pokojowego. Prorok (sa) nakazał sporządzenie traktatu, który zapewniłby bezpieczeństwo mieszkańcom Aili i okolic. Traktat pokojowy zawarto również z mieszkańcami Maknah, którzy w przeważającej mierze byli żydami. Następnie zawarto traktaty z plemionami Dżarwa i Azruh, zamieszkującymi okolice Tabuk, zapewniając im bezpieczeństwo i ochronę.

Wyprawa Hazrat Khalida bin Łalida(ra) w kierunku Uqaidar bin Abdil Malik

Kalif (aba) powiedział, że w odniesieniu do Wyprawy do Tabuk, jest również wzmianka o wyprawie dowodzonej przez Hazrat Khalida bin Łalida(ra) w kierunku Uqaidara bin Abdil Malika. Prorok (sa) wysłał Hazrat Khalida(ra) w Radżabie 9 AH z 420 ludźmi w kierunku Daumah al-Dżandal. Była to twierdza i miasto między Syrią a Medyną, 400 kilometrów od Tabuk.

Uqaidar był przywódcą Banu Qindah. Był chrześcijaninem. Bóg poinformował Proroka (sa), że będzie paść swoje zwierzęta w nocy. Wtedy muzułmanie powinni go pojmać i przyprowadzić do Proroka (sa). Dlatego, gdy Khalid bin Łalid(ra) zbliżył się do twierdzy, zobaczył Uqaidara na zewnątrz. Dokładnie tak, jak powiedział Prorok (sa). Muzułmańska armia zbliżyła się i pojmała Uqaidara. Podczas gdy brat Uqaidara stawił opór i ostatecznie został zabity. Hazrat Khalid(ra) zaoferował Uqaidarowi pokój i ochronę, zabierając go do Proroka(sa), pod warunkiem, że zapewni on muzułmanom zwycięstwo nad Daumah al-Dżandal. Uqaidar zgodził się na to. Po zapewnieniu traktatu pokojowego, Uqaidar zgodził się otworzyć bramy twierdzy dla Hazrat Khalida(ra).

W tej wyprawie muzułmanie zdobyli 2000 wielbłądów, 800 jeńców, 400 kolczug i 400 włóczni.

Jego Świątobliwość(aba) powiedział, że Uqaidar został przedstawiony Prorokowi(sa), gdy nosił krzyż i jedwabne ubranie. Widząc Proroka(sa), skłonił się przed nim. Ale Prorok(sa) polecił mu tego nie czynić. Uwolniono Uqaidara. Prorok (sa) zawarł z nim traktat pokojowy, w którym wspomniano również, że Uqaidar przyjął islam.

Hudhur (aba) powiedział, że podczas Tabuk odnotowano, że pewien Towarzysz zmarł. Został pochowany w Tabuk. Inni Towarzysze pragnęli, aby oni również mogli zostać pochowani w Tabuk w taki sposób, w jaki został pochowany ten Towarzysz. Towarzysz opowiada, że ​​widział Proroka (sa), Hazrat Abu Bakra (ra) oraz Hazrat Umara (ra) kopiących grób Towarzysza, który zmarł. Prorok (sa) zszedł do grobu, podczas gdy Hazrat Abu Bakr (ra) i Hazrat Umar (ra) przekazali mu ciało zmarłego.

Kalif (aba) powiedział, że podczas pobytu w Tabuk, Anioł Gabriel przybył do Proroka (sa). Poinformował go, że inny Towarzysz, Mu’awiyyah Muzani (ra), zmarł w Medynie. Powiedział, że Prorok (sa) powinien odprawić za niego modlitwę pogrzebową.

W wizji Prorokowi (sa) pokazano Mu’awiyyah Muzani leżącego na podnoszonym łóżku polowym. Zobaczył szeregi aniołów, gdy odmawiał modlitwę pogrzebową. Prorok (sa) zapytał, jak ten Towarzysz osiągnął tę rangę. Gabriel odpowiedział, że stało się to dzięki jego miłości do Sury al-Ikhlas, rozdziału 112 Świętego Koranu.

Jego Świątobliwość (aba) powiedział, że jest zapisane, iż podczas pobytu w Tabuk, Prorok (sa) naradzał się z Towarzyszami w sprawie dalszego rozwoju. Towarzysze odpowiedzieli, że jeśli Prorok (sa) otrzymał od Boga polecenie, aby posunąć się naprzód, to dołączą do niego. Prorok (sa) powiedział, że gdyby otrzymał instrukcje od Boga, nie konsultowałby się z nimi w tej sprawie. Hazrat Umar (ra) zasugerował, że Rzymianie mają ogromne armie, a sama obecność Proroka (sa) w Tabuk ich przestraszyła, i że powinni wrócić do następnego roku, a w międzyczasie opracować dalsze plany. Zapisano, że Prorok (sa) zgodził się powrócić do Medyny. Po 20 dniach pobytu w Tabuk wyruszył z powrotem. Zapisano, że Prorok (sa) spędził w sumie dwa miesiące z dala od Medyny.

Kalif (aba) powiedział, że będzie kontynuował omawianie szczegółów powrotu Proroka (sa) do Medyny w przyszłości.

Modlitwy o pokój na świecie

Khalifatul Masih (aba) ponownie wezwał do modlitwy za Ahmadi w Bangladeszu, gdzie duchowni i przeciwnicy Ahmadiyyatu stwarzają problemy. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah chronił wszystkich Ahmadi przed złem tych duchownych i przeciwników.

Hudhur (aba) wezwał również do modlitwy za Ahmadi w Pakistanie. Niech Allah ich chroni. Istnieje ogromna potrzeba modlitwy. Ahmadi muszą skupić się na modlitwie. Jego Świątobliwość (aba) wezwał również do modlitwy za Palestyńczyków, którzy są zabijani pomimo porozumień o zawieszeniu broni. Niech Allah będzie miłosierny.

Jego Świątobliwość (aba) wezwał również do modlitwy za Afrykę. Tam, w niektórych krajach rządy wyrządzają niesprawiedliwość. Podczas gdy w innych terroryści wyrządzają krzywdę, która następnie również dotyka Ahmadi.

Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah ustanowił pokój i bezpieczeństwo na całym świecie.

Modlitwa pogrzebowa

Khalifatul Masih (aba) powiedział, że poprowadzi modlitwę pogrzebową zaocznie za zmarłego członka:

Muhammad Hussain, syn Muhammada Ismaila z Rabwah w Pakistanie. Pozostawił żonę, trzy córki i czterech synów. Jeden z jego synów, Muhammad Umran, jest misjonarzem w Nigrze. Nie mógł uczestniczyć w pogrzebie ojca z powodu obowiązków w terenie. Inny syn, Muhammad Luqman, również poświęcił życie wierze.

Muhammad Hussain regularnie pościł i modlił się. Odznaczał się także wieloma cnotami. Był w czołówce osób składających ofiary finansowe. Jego Świątobliwość (aba) modlił się, aby Allah udzielił mu przebaczenia i miłosierdzia. Wywyższył go i obdarzył cierpliwością jego rodzinę. Zwłaszcza syna, który nie mógł uczestniczyć w pogrzebie.

Podsumowanie przygotowane przez The Review of Religions.

Udostępnij
Share via