Miłość do proroka Muhammada (saw) - wypowiedzi Obiecanego Mesjasza
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)
Powiązane treści

Miłość do proroka Muhammada (saw) – wypowiedzi Obiecanego Mesjasza

Obiecany Mesjasz i Mahdi
Miłość do proroka Muhammada

Miłość do proroka Muhammada (saw) Obiecany Mesjasz as. powiedział:

Najdoskonalszy z ludzi – Prorok Muhammad (saw)

„Najdoskonalszy z ludzi obdarzony został tak wspaniałym blaskiem, jaki nie był udziałem ani aniołów ani gwiazd, jakiego nie miał ani księżyc ani słońce, oceany ani rzeki, jakiego nie sposób znaleźć w rubinach, szmaragdach, szafirach ani perłach, jakiego nie było nigdy w żadnym przedmiocie ziemskim czy niebiańskim. Światło to, właściwe tylko człowiekowi doskonałemu, objawiło się najpełniej w osobie naszego pana i mistrza Muhammada, Wybranego, wodza wszystkich proroków, przewodnika dla żyjących pod opieką Allaha. Podobnie jak on został tym światłem obdarzony, również iinni, którzy są do niego w pewien sposób podobni, mają do pewnego stopnia udział w owej światłości… Jakże wspaniała łaska stała się udziałem – w swym najdoskonalszym i najpełniejszym przejawie – naszego pana i mistrza, niepiśmiennego Proroka, prawdziwego, którego prawda jest świadectwem, Muhammada, Wybranego, pokój niech będzie z Nim.” (Roohani Khazain Vol 5: Ayena-e-Kamalat-e-lslam, ss. 160-162)

Jakże wysoko został on postawiony! – Prorok Muhammad (saw)

„Zawsze ze zdumieniem patrzę na tego arabskiego Proroka o imieniu Muhammad, niech będzie z nim pokój i tysiące błogosławieństw. Jakże wysoko został on postawiony! Nie sposób objąć umysłem ostatecznych granic jego pozycji inie leży w ludzkich możliwościach pojęcie głębi i rozległości jego szlachetnych zalet. Jego wysoka pozycja nie znalazła niestety należytego uznania. A przecież to on właśnie, mężny szermierz, odbudował tę Jedność, która zniknęła ze świata. Kochał Boga z całego serca i dlatego dusza jego ogarnięta była głęboką życzliwością dla ludzkości. I oto Bóg znający ukryte zalety jego serca wywyższył go ponad wszystkich proroków, ponad wszystkich ludzi, którzy już odeszli i którzy jeszcze przyjdą. I sprawił Bóg, że w czasie jego życia wypełniły się wszystkie pragnienia jego serca.” (Roohani Khazain Vol. 22: Haqiqatul-Wahif ss. 118-119)

Nasz Prorok łączy w sobie imiona wszystkich proroków – Prorok Muhammad (saw)

„Nasz Prorok – oby Allah mu błogosławił i obdarzył go pokojem – łączy w sobie imiona wszystkich proroków, jako że współistnieją w nim te same szlachetne cechy, które znajdujemy oddzielnie u wszystkich innych proroków. W ten sposób jest on Mojżeszem i Jezusem, jest Adamem i Abrahamem, jest Józefem i Jakubem. Bóg wskazuje na to w następującym wersecie:

فَبِہُدٰٮہُمُ اقۡتَدِہۡ

„Idź tedy drogą przez nich wskazaną” (Koran 6:91)

Znaczy to: O Proroku Boży, połącz w sobie różne nauki wszystkich proroków. Widać tu, że zalety wszystkich proroków są połączone w Świętym Proroku. Na powyższy fakt wskazuje w istocie już samo imię Muhammad, gdyż znaczy ono „najwyżej wysławiany”. Najwyższą chwałę można sobie wyobrazić tylko wtedy, kiedy istnieje pewność, że postać wysławiana posiada w sobie najlepsze cnoty i wyjątkowe zalety wszystkich proroków.” (Roohani Khazain Vol 5: Ayena-Kamalat-e-lslam, s. 343)

Wyższa ranga Proroka Muhammada (saw)

„Sprawione zostało, iż zrozumiałem, że pośród wszystkich Wysłanników, tym, który przekazał najdoskonalszą i najczystszą naukę pełną mądrości oraz tym, który ukazał to, co najszlachetniejsze w przymiotach człowieka, był Święty Prorok Muhammad, nasz pan i mistrz, niech pozostanie z nim pokój i błogosławieństwa Allaha.” (Roohani Khazain Vol 17: Arbaeen, No 1, s. 345)

„Kiedy sprawiedliwie i bez uprzedzeń przyjrzymy się wszystkim prorokom przeszłości, zauważymy że Muhammad, Święty Prorok islamu, wyróżnia się jako najmężniejszy z nich, jako ten, który w pełni posiadł wszelkie życiowe zalety i który Bogu był najdroższy.” (Roohani Khazain Vol 12: Siraj-ul-Muneer, s. 82)

Dla wszystkich dzieci Adama nie ma dziś innego Posłańca i Orędownika, jak tylko Prorok Muhammad (saw)

„Na pustyniach Arabii miało miejsce przedziwne zdarzenie. Oto setki tysięcy zmarłych na czas kilku dni powróciło do życia, ci zaś którzy od dawna byli na drodze nieprawości, zaczęli emanować Boskie światło. Ślepcy przejrzeń a mowa głupców wypełniła się Boską mądrością. Była to taka cudowna przemiana, jakiej oko ludzkie nie widziało i ucho ludzkie nie słyszało. Czy wiecie, jak to się stało? Wszystko to zostało sprawione dzięki modlitwom kogoś, kto modląc się ciemnymi nocami, całkowicie zatopił się w Bogu. I spowodował Bóg całe to poruszenie, i uczynił takie cuda, że wydawało się niemożliwym, iżby miały powstać za przyczyną bezradnego analfabety. O Allah! Obdarz błogosławieństwami i pokojem jego samego i jego 8 lud, zważając na wielkość jego troski i ogrom jego cierpienia za społeczność islamską. Oby Światło Twojej łaski spływało zawsze na niego.” (Roohani Khazain Vol. 6: Barakatud Dua, ss. 10-11)

„Dla wszystkich dzieci Adama nie ma dziś innego Posłańca i Orędownika, jak tylko Święty Prorok Muhammad, oby był z nim pokój i błogosławieństwo Allaha. Powinniście przeto starać się pielęgnować szczerą miłość to tego wspaniałego ikrólewskiego proroka oraz nigdy nikogo nie wywyższać nad niego – tak, abyście mogli zostać zaliczeni w Niebie do grona zbawionych. Pamiętajcie, że zbawienie nie jest czymś, co tylko po śmierci jest osiągalne. W istocie prawdziwe zbawienie objawia swoje światło już na tym świecie. Któż zaś jest zbawiony? Ten który wierzy, że Bóg jest prawdą, iże Święty Prorok – oby był z nim pokój i błogosławieństwo Allaha – jest pośrednikiem między Bogiem iludzkością. Zbawiony jest ten, który wierzy, że pod niebieskim firmamentem nie ma proroka jemu równego, ani też księgi mającej taką wartość jak Koran. Nikomu innemu Bóg nie nakazał, aby w swym posłannictwie i swym prawie żył wiecznie – i tylko ten jeden szlachetny prorok żyje wiecznie.” (Roohani Khazain Vol. 19: Kashti Nuh, s. 13)

W Bogu pokładał całą swoją ufność – – Prorok Muhammad (saw)

„Jeżeli przestudiuje się życie Świętego Proroka, to dla każdego stanie się widoczne, że Święty Prorok islamu nie miał w swym charakterze cechy chwiejności, i że był w nim obecny duch czysty i szlachetny. Gotowy był zawsze oddać za Boga swe życie, a co do ludzi – ani nie pokładał w nich nadziei, ani się ich nie bał. W Bogu pokładał całą swoją ufność. Poddając się całkowicie woli Allaha itemu co Allahowi miłe, nie zważał na los, jaki go czeka, ani też na cierpienia, jakie zostaną mu zadane przez bałwochwalców tylko dlatego, że głosi przesłanie o Jedności Boga.” (Roohani Khazain Vol. 1: Braheen-e-Ahmadiyya, s. 111)

„Czyż nie jest rzeczą cudowną, że zdarzyło się to właśnie w wieku, kiedy wielkie narody świata dysponowały już ogromnymi środkami finansowymi, militarnymi i intelektualnymi? Oto prosty i ubogi człowiek, wychowany bez ojca i matki, niepiśmienny, zdany tylko na siebie, przekazuje światu takie cudowne nauki, które dzięki swoim jasnym argumentom i niepodważalnym dowodom zdumiały wszystkich przeciwników. Tym sposobem okazało się również, jak bardzo byli w błędzie niektórzy uczeni, chełpiący się w swojej próżności, iż są jakoby wielkimi filozofami i ludźmi mądrości. Człowiek ów pomimo swojej biedy i bezradności – doszedł do wielkiej siły i pozbawił tronu niejednego potężnego króla, na jego tron wynosząc biedaka. Jeżeli nie działo się to wszystko za sprawą Allaha, to jakże inaczej mogło się zdarzyć? Zwyciężyć i prześcignąć świat cały w mądrości, wiedzy i mocy czyż można tego dokonać bez pomocy Allaha?” (Roohani Khazain Vol. 1: Braheen-e-Ahmadiyya, s. 191)

Dawid (as) potwierdza wielkość i wspaniałość Świętego Proroka,

„Dawid, pokój niech będzie z nim, potwierdza wielkość i wspaniałość Świętego Proroka, oby Allah obdarzył go pokojem i błogosławił mu, kiedy mówi w Psalmie 45:

Urodziwy jesteś nad synów ludzkich, łaskawość na wargach twoich, dlatego pobłogosławił ciebie Bóg na wieki. Przypasz do biodra twój miecz, mocarzu, w chwale swojej i sławie. W majestacie swoim wystąp, broniąc prawdy i uciśnionej sprawiedliwości, niechaj twoja prawica wielkich czynów ciebie nauczy.”(Roohani Khazain Vol. 2: Surma Chashm Arya, s. 281-282)

Jak śmiały i niewzruszony pozostawał Święty Prorok islamu w swym twierdzeniu

„Zauważcie, jak śmiały i niewzruszony pozostawał Święty Prorok islamu w swym twierdzeniu, iż przyszedł jako prorok – pozostawał taki od początku do końca, w obliczu tysięcy niebezpieczeństw, tłumu wrogów i grożących mu przeciwników. Całymi latami znosił rosnące z dnia na dzień ciężkie próby i cierpienia, dostatecznie wielkie, aby utracić nadzieję na powodzenie. Niepojęte byłoby, gdyby tak długą i niewzruszoną wytrwałość pokazał człowiek mający jakieś ukryte ziemskie motywy. Kiedy ogłosił on swoją proroczą misję, utracił nawet to poparcie, które wcześniej posiadał. Ceną którą musiał zapłacić za ogłoszenie swojej misji proroka, było branie udziału w setkach tysięcy starć i sprowadzenie na swoją głowę niezliczonych nieczczęść. Został wygnany z ojczyzny, prześladowano go, zamierzając go zabić, jego dom i dobytek zniszczono, kilka razy próbowano go otruć. Ci, którzy mu dobrze życzyli, znaleźli się w trudnej sytuacji. Wielu przyjaciół stało się wrogami. W ciągu tych lat, które zdawały się wiecznością, tylu przeciwnościom stawił on czoło, że byłoby to ponad siły oszusta, który sam siebie obwołał prorokiem.” (Roohani Khazain Vol. 1: Braheen-e-Ahmadiyya, s. 108)

Cokolwiek osiągnąłem, stało się to moim udziałem dzięki temu, że podążałem za nim – Prorok Muhammad (saw)

„Nie byłoby możliwe, abym osiągnął tę łaskę, gdybym nie podążał śladami mego pana i mistrza, dumy wszystkich proroków, najlepszego z ludzi, Muhammada, Wybranego, niech pozostanie z nim pokój i błogosławieństwo Allaha. Cokolwiek osiągnąłem, stało się to moim udziałem dzięki temu, że podążałem za nim, a wiem na mocy sprawdzonego i pewnego doświadczenia, że nikt nie może osiągnąć Boga iuzyskać głębszego rozumienia Jego ścieżek, o ile nie naśladuje Proroka, oby Allah obdarzył go pokojem i błogosławieństwem. Chciałbym również abyście wiedzieli, że pierwszą rzeczą jaką otrzymuje się po pełnym podporządkowaniu się wskazówkom i naukom Świętego Proroka Muhammada, jest dar nowego serca skłaniającego się niezmiennie ku prawości, lub mówiąc inaczej, jest to serce, które utraciło miłość do materialnego świata i zamiast tego zaczyna pragnąć wiecznej niebiańskiej rozkoszy. Wypełniwszy się takim pragnieniem, serce gotowe jest do przyjęcia miłości doskonałej inajczystszej – miłości Bożej. Gdy stajecie się w pełni posłusznymi Prorokowi, wszystkie błogosławieństwa stają się waszym udziałem – przechodzą one na was jako jego duchowe dziedzictwo.” (Roohani Khazain Vol. 22: Haqeeqatul Wahi, ss. 64-65)

Udostępnij