Wypełnij hasło: „Nahnu Ansarullah”: Huzoor wygłasza przemówienie końcowe na idżtima Madżlis Ansarullah UK 2024
W dniach 27–29 września 2024 r. Madżlis Ansarullah UK zorganizowało doroczną idżtimę w Kingsley w hrabstwie Hampshire. Ostatniego dnia Hazrat Mirza Masroor Ahmad, Khalifatul Masih V, niech Allah będzie jego Pomocnikiem, zaszczycił to wydarzenie. Wygłosił przemówienie, aby formalnie zakończyć wydarzenie.
Hazrat Amirul Momineen aa przybył do idżtima gah krótko po 16:15.
Hudhur aa zaprosił Mahmuda Vardi Sahiba do wyrecytowania fragmentu Świętego Koranu. Wyrecytował wersety 107–113 Surah al-Anbiya’, po czym dr Azher Siddiq Sahib przedstawił ich angielskie tłumaczenie.
Następnie Hazrat Khalifatul Masih V aa wszedł na podium, gdzie poprowadził wszystkich obecnych w przysiędze Madżlis Ansarullah.
Następnie Hudhur aa zaprosił Munira Odeha Sahiba do zaprezentowania arabskiej qasidah skomponowanej przez Obiecanego Mesjasza as, wraz z jej angielskim tłumaczeniem. Następnie Saikou Gassama Sahib wyrecytował urdujski poemat napisany przez Obiecanego Mesjasza as, a Javaid Haidar Hameed Sahib dostarczył angielskie tłumaczenie wersów.
Kalif aa następnie wezwał Sahibzada Mirza Waqas Ahmad Sahiba, Sadr Madżlis Ansarullah UK, do przedstawienia raportu idżtima. Sadr Sahib przedstawił krótkie sprawozdanie, podkreślając kluczowe aspekty tegorocznego idżtima. Następnie Qaid Amoomi Madżlis Ansarullah UK został zaproszony do ogłoszenia nagrody Alam-e-Inami dla zwycięskiego qiadat roku, którą Hudhur aa przyznał wspomnianemu qiadat.
Hazrat Khalifatul Masih V aa powrócił następnie na podium, aby wygłosić przemówienie końcowe. Hudhur aa rozpoczął od stwierdzenia, że Madżlis Ansarullah Belgium również organizuje swoje doroczne idżtima w tym samym czasie i modlił się za uczestników.
Obowiązki Ansarullaha we współczesnym społeczeństwie
Hudhur aa podkreślił wyzwania stawiane przez współczesne społeczeństwo. Niewłaściwy liberalizm i próżne dążenia są coraz częściej promowane pod przykrywką wolności i postępu. W takim kontekście obowiązki Madżlis Ansarullah – składającego się z dojrzałych i doświadczonych członków Dżamaat – znacznie wzrosły. Przypomniał publiczności, że członkowie Ansarullah muszą służyć jako wzory do naśladowania, nie tylko dla Ahmadiyya Muslim Dżamaat, ale także dla szerszego społeczeństwa. Hudhur aa podkreślił, że atmosfera w ich domach powinna odzwierciedlać wartości islamskie. Powinno to dać przykład ich żonom, dzieciom i sąsiadom.
Jego Świątobliwość Hudhur aa podkreślił, że Obiecany Mesjasz as miał wysokie oczekiwania wobec Dżamaat. Poprzez przysięgę wierności członkowie zobowiązali się do spełnienia tych oczekiwań. Wezwał ich do głębokiej refleksji nad tym, czy to zobowiązanie jest widoczne w ich codziennych działaniach i ostrzegł, że bez tego nie wypełnią prawdziwego celu swojej przysięgi bai’at.
Tworzenie harmonijnych domów i dobre traktowanie kobiet
Kalif aa mówił długo o znaczeniu tworzenia domów wypełnionych miłością, uczuciem i pokojem, wyjaśniając, że te cnoty będą płynąć z domu do społeczeństwa. Podzielił się wskazówkami Obiecanego Mesjasza na temat szacunku i życzliwego traktowania kobiet, przypominając ansarom o incydencie, w którym Obiecany Mesjasz podniósł głos do swojej żony, a następnie spędził długi czas na modlitwie, szukając przebaczenia i ofiarowując jałmużnę. Ta anegdota posłużyła do podkreślenia wysokich standardów postępowania oczekiwanych od ansarów, szczególnie w ich domach.
Hudhur aa nalegał, aby ich zachowanie wobec żon było wzorowe, ponieważ będzie miało głęboki wpływ nie tylko w domu, ale także na dzieci i szerszą rodzinę.
Nauki Obiecanego Mesjasza o harmonii domowej były niezbędne do stworzenia silnej, moralnej Wspólnoty.
Rola ojców i wpływ na dzieci
Ojcowie, jak wyjaśnił Hudhur aa, ponoszą wielką odpowiedzialność za wychowanie swoich dzieci. Podkreślił, że ich zachowanie, szczególnie wobec żon i krewnych, pozostawi trwałe wrażenie na ich dzieciach. Jeśli dzieci są świadkami konfliktów lub szorstkości w domu, może to odwieść je od wartości wiary, prowadząc do szukania pocieszenia gdzie indziej, co może narazić je na negatywne wpływy. Rola ojca nie polega tylko na karceniu, ale także na byciu przewodnikiem duchowym, który wpaja miłość do Allaha i wiarę w serca swoich dzieci. Hudhur aa powiedział, że jest to również odpowiedzialność khuddam.
Przypomniał ansarom, że wychowanie dzieci jest świętą odpowiedzialnością nałożoną na nich przez Obiecanego Mesjasza as i że to dzięki ich czynom i modlitwom ich dzieci pozostaną związane z religią i Dżamaat. Ojcowie muszą być zatem cierpliwi, życzliwi i wyrozumiali, oferując swoim dzieciom pozytywne, opiekuńcze środowisko.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„W istocie, kierownictwo i wychowanie są w rękach Boga. Nieustanne nagabywanie i upieranie się przy czymś wykraczającym poza rozsądne granice, tj. zakazywanie i karcenie dzieci za każdą drobnostkę, pokazuje, że jesteśmy, jakbyśmy byli mistrzami kierownictwa i będziemy w stanie poprowadzić nasze dzieci ścieżką zgodną z naszą własną wolą. Jest to ukryta forma kojarzenia partnerów z Bogiem. Moja społeczność powinna powstrzymać się od takiej praktyki […]
„Modlę się za moje dzieci i dbam o to, aby przestrzegały szerokich zasad, etykiety i nauk; to wszystko, nic więcej. Następnie powierzam całą moją ufność Allahowi Wywyższonemu. Nasiono dobroci, które jest obecne w każdym z nich, zgodnie z ich naturą, rozkwitnie, gdy nadejdzie czas”. ( Malfuzat [angielski], tom 1, s. 181-182)
Cierpliwość, przebaczenie i wzajemna miłość
W swoim przemówieniu Hudhur aa podkreślił potrzebę cierpliwości i przebaczenia w Dżamaat. Przytoczył nauki Obiecanego Mesjasza dotyczące znaczenia rozwijania tolerancji i porzucania żalów. Hudhur aa zauważył, że trzymanie urazów lub eskalacja drobnych nieporozumień może prowadzić do szerszego społecznego rozłamu i zaszkodzić jedności Dżamaat. Przebaczenie, wyjaśnił, jest cnotą, która wzmacnia więzi i pomaga stworzyć pokojowe, harmonijne środowisko, zarówno w rodzinie, jak i w całym społeczeństwie.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Uważajcie i pamiętajcie, że Bóg nie lubi takiego zachowania. Wy, którzy utrzymujecie ze mną relację — i którzy czynicie to tylko dla Boga — powinniście czynić dobrze tym, którzy czynią dobro i przebaczać tym, którzy czynią zło”. ( Malfuzat [angielski], tom 1, str. 201)
Misja Obiecanego Mesjasza, jak przypomniał Hudhur aa ansarom, opierała się na dwóch nadrzędnych zasadach: Jedności Allaha i życiu w życzliwości oraz współczuciu dla innych. Gdyby członkowie Dżamaat przestrzegali tych wartości, daliby przykład całemu światu, prezentując prawdziwe nauki islamu.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Wielokrotnie mówiłem o wzajemnej zgodzie i miłości, które powinny panować w naszej wspólnocie. Stwierdziłem, że wszyscy powinniście pozostać pojednani i zjednoczeni. To jest nauka, którą Bóg Wszechmogący dał muzułmanom, że wszyscy musicie pozostać jedną istotą, inaczej stracicie swój status. Powodem, dla którego muzułmanom nakazano stać razem na modlitwie, stykając się ramionami, jest pielęgnowanie jedności. Dobroć w jednej osobie popłynie do drugiej jak prąd elektryczny. Jeśli jesteście podzieleni i rozbici, zostaniecie pozbawieni.’’
„Posłaniec Allaha, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, powiedział, że powinniście się kochać i modlić się za siebie nawzajem, nawet bez wiedzy drugiej osoby. Jeśli ktoś modli się za kogoś bez jego wiedzy, anioł mówi: „Oby tak było również dla ciebie”. Cóż za niezwykła rzecz! Jeśli ktoś zasugeruje, że modlitwy człowieka nie są wysłuchiwane, przynajmniej zgodzi się, że modlitwy anioła są akceptowane. Chciałbym wam doradzić i powiedzieć, że nie powinno być między wami niezgody.
„Przyniosłem wam tylko dwie nauki: po pierwsze, abyście wierzyli w Jedność Boga; po drugie, abyście okazywali sobie nawzajem miłość i współczucie.
Pokażcie przykład, który będzie cudem dla innych. To właśnie rozwinęło się wśród Towarzyszy i posłużyło jako argument dla innych.”
Allah Najwyższy stwierdza:
کُنۡتُمۡ اَعۡدَآءً فَاَلَّفَ بَیۡنَ قُلُوۡبِکُمۡ فَاَصۡبَحۡتُمۡ ب ِنِعۡمَتِہٖۤ اِخۡوَانًا
„(…) I pamiętajcie o łasce Allaha, którą was obdarzył, kiedy byliście wrogami, a On zjednoczył wasze serca w miłości (…)”. [Sura Aal-e-’Imran, 3:104]
„Pamiętajcie! Jedność jest cudem. Pamiętajcie! Dopóki każdy z was nie chce dla swojego brata tego, co chce dla siebie, nie będziecie z mojej społeczności. Taki człowiek cierpi nieszczęście i próby. Nie spotka go dobry koniec. Zamierzam przygotować książkę, w której wszyscy ci ludzie, którzy nie potrafią kontrolować swoich emocji, zostaną oddzieleni. Ludzie kłócą się o drobiazgi. Na przykład, jedna osoba mówi, że pewien wykonawca skoczył dziesięć jardów, a inna osoba zaczyna się kłócić na ten temat, a to prowadzi do złośliwości.
„Pamiętajcie, że znakiem Mahdiego jest to, że nienawiść zostanie rozproszona. Czyż ten znak nie zostanie spełniony? Tak, spełni się. Dlaczego więc nie okazujecie cierpliwości? W medycynie jest faktem, że czasami choroby nie można wyleczyć, dopóki nie zostaną wyleczone różne inne dolegliwości. Poprzez moją osobę zostanie ustanowiona sprawiedliwa społeczność, jeśli Bóg zechce.”
„Co jest przyczyną wzajemnej wrogości? To skąpstwo, duma, zarozumiałość i emocjonalne impulsy. Wspomniałem, że wkrótce napiszę książkę, w której usunę ze swojej społeczności wszystkich tych, którzy nie panują nad swoimi emocjami oraz nie potrafią współistnieć z wzajemną miłością i braterstwem. Ci, którzy postępują w ten sposób, powinni pamiętać, że są gośćmi przez kilka dni, chyba że pokażą doskonały przykład. Nie chcę być celem sprzeciwu ze względu na innych. Osoba, która dołącza do mojej społeczności i nie działa zgodnie z moim celem, jest suchą gałęzią.
Jeśli ogrodnik jej nie odetnie, co ma zrobić? Sucha gałąź, która jest przyczepiona do kwitnącej gałęzi, wysysa wodę, ale sama nie może stać się zielona. W rzeczywistości sucha gałąź powoduje również uschnięcie zielonej gałęzi. Więc miejcie się na baczności. Ten, kto się nie leczy, nie zostanie ze mną. Ponieważ przedstawię szczegółowe wyjaśnienie tego wszystkiego w mojej książce, teraz powiem kilka słów po arabsku, aby wypełnić swój obowiązek”. (Malfuzat [angielski], tom 1, s. 220-222)
Niebezpieczeństwa związane z przywiązaniem do świata i chciwością
Hudhur aa odniósł się do niebezpieczeństw nadmiernego przywiązania do bogactwa materialnego i dążeń doczesnych. Podzielił się naukami Obiecanego Mesjasza na temat tego, jak chciwość i pragnienia doczesne mogą stworzyć metaforyczne piekło w tym życiu.
Hudhur aa przestrzegł, że dążenie do bogactwa często pozostawia człowieka niezaspokojonym, ponieważ materializm nigdy nie może przynieść prawdziwego wewnętrznego spokoju ani spełnienia.
Zamiast tego tworzy nieugaszone pragnienie więcej, co ostatecznie prowadzi do duchowej ruiny.
Przypomniał ansarom, że chociaż dążenie do sukcesu światowego jest dozwolone, musi ono zawsze pozostawać podporządkowane celom wiary i służby Allahowi. Bogactwo, rodzina i status to wszystko próby, które należy ostrożnie pokonywać, aby nie stały się zasłoną między człowiekiem a Bogiem. Prawdziwy pokój, wyjaśnił, można osiągnąć tylko żyjąc dla Allaha i stawiając sprawy duchowe ponad materialne.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Teraz, trzeba zrozumieć, czym dokładnie jest piekło. Jednym piekłem jest to, które Allah Wszechmogący obiecał po śmierci. Po drugie, to życie, jeśli nie jest poświęcone Bogu Wszechmogącemu, jest również piekłem. Allah Najwyższy nie troszczy się o to, aby ratować takich ludzi przed cierpieniem i dawać im pocieszenie. Nie myśl, że duża część światowych bogactw, autorytetu, bogactwa, honoru i dzieci może dać człowiekowi jakąkolwiek przyjemność, pocieszenie i spokój, i że te rzeczy stanowią wczesny raj na tym świecie. Wcale nie. Tego pocieszenia, tej satysfakcji i tego spokoju, które należą do nagród raju, nie można osiągnąć za pomocą takich środków. Można to osiągnąć tylko żyjąc i umierając w całkowitym oddaniu się Bogu”. ( Malfuzat [angielski], tom 1, str. 273-274)
Znaczenie Świętego Koranu
Kalif aa kładł wielki nacisk na znaczenie przestrzegania Świętego Koranu. Doradził członkom Madżlis Ansarullah, aby uczynili go swoim stałym źródłem wskazówek. Powtórzył nauczanie Obiecanego Mesjasza, że Święty Koran jest ostatecznym narzędziem do duchowego sukcesu. Inne teksty religijne, choć ważne, nie powinny go przyćmiewać. Święty Koran, powiedział Hudhur aa, zawiera w sobie całą wiedzę i wskazówki wymagane do prowadzenia prawego życia. Tylko poprzez działanie zgodnie z jego naukami można osiągnąć prawdziwy sukces.
Zachęcał członków do poświęcenia się studiowaniu Koranu i zadbania o to, aby ich dzieci również nawiązały z nim silną więź. Ansarullah, jako dojrzali członkowie Dżamaat, mają szczególną odpowiedzialność przewodzenia przykładem w swoim zaangażowaniu w Koran, zapewniając, że przyszłe pokolenia będą podtrzymywać jego nauki.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Gdybyśmy nie mieli Koranu, a te zbiory hadisów byłyby ukoronowaniem naszej wiary i przekonań, nie bylibyśmy nawet w stanie pokazać naszych twarzy innym narodom ze wstydu. Rozmyślałem nad słowem Koran. Wtedy stało się dla mnie oczywiste, że to błogosławione słowo samo w sobie zawiera wspaniałe proroctwo. Proroctwo mówi, że tylko ta księga jest Koranem, tj. księgą, która jest godna recytowania. Nadejdzie czas, kiedy będzie to czynione jeszcze bardziej niż wcześniej. W erze, gdy inne księgi będą również recytowane obok Koranu, tylko Koran będzie godny recytowania. Tak aby honor islamu mógł zostać ocalony, a fałsz wykorzeniony. Inne księgi będą zasługiwać na całkowite porzucenie. Takie jest również znaczenie Furqan (rozróżnienie). Innymi słowy, tylko ta księga będzie odróżniać prawdę od fałszu. Żadna inna kompilacja hadisów ani żadna inna księga, nie będzie miała równej wartości ani rangi.
„Teraz porzućcie wszystkie inne książki i czytaj Księgę Allaha dniem i nocą. Naprawdę pozbawiony wiary jest ten, kto nie zwraca się do Koranu i pozostaje, dniem i nocą, zaangażowany w studiowanie innych ksiąg. Nasza społeczność powinna być pochłonięta sercem i duszą w studiowaniu i rozmyślaniu nad Świętym Koranem. Nie powinna pozwolić sobie na nadmierne zaabsorbowanie studiowaniem Hadisów. Jest bardzo godne ubolewania, że Święty Koran nie jest poświęcany takiej samej uwagi ani studiowany, jak Hadisy. W tym czasie, jeśli użyjesz broni znanej jako Święty Koran, odniesiesz zwycięstwo. Żadna ciemność nie będzie w stanie stanąć w obliczu tego światła”. ( Malfuzat [angielski], tom 3, s. 9-10)
Konieczność duchowej transformacji
W swoim przemówieniu Hudhur aa podkreślił, że przysięga wierności ( bai’at ) nie jest jedynie zewnętrzną deklaracją. Jest zobowiązaniem do przejścia głębokiej wewnętrznej przemiany. Ostrzegł, że bez tej wewnętrznej zmiany bai’at będzie niczym więcej niż pustą skorupą. Istota przysięgi leży w rozwijaniu głębokiej miłości do Allaha i okazywaniu życzliwości i współczucia Jego stworzeniu. Bez tych cech osoba nie może prawdziwie twierdzić, że podąża za Obiecanym Mesjaszem as.
Kalif aa namawiał ansarów do zastanowienia się nad tym, czy przeszli tę transformację. Czy ich działania odzwierciedlały istotę ich przysięgi. Prawdziwy sukces ich wierności, wyjaśnił, będzie widoczny w ich zachowaniu i charakterze. Gdy będą dążyć do życia według wysokich standardów ustalonych przez Obiecanego Mesjasza as.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Zauważcie stan dzisiejszego świata. Nasz Szlachetny Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim, zademonstrował poprzez własne czyny, że jego śmierć i życie były tylko dla Allaha Wszechmogącego. Lecz są też dzisiejsi muzułmanie. Jeśli ktoś zostanie zapytany, czy jest muzułmaninem, odpowie twierdząco, mówiąc: „Cała chwała należy do Allaha ”. Ale człowiek, którego wyznanie wiary recytują, był tym, którego całe życie opierało się na naczelnej zasadzie oddania Bogu. A jednak dzisiejszy muzułmanin żyje dla świata i umiera dla świata. Dopóki w końcu nie przestanie oddychać, to świat jest jego celem, obiektem jego miłości i pragnienia. Jak więc taki ktoś może powiedzieć, że podąża za Posłańcem Allaha, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim?
„To jest przykład do przemyślenia. Nie uważajcie tego za zwykłą sprawę. Bycie muzułmaninem nie jest łatwe. Nie spoczywajcie, dopóki nie rozwiniecie posłuszeństwa wobec Posłańca Allaha, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim orazraz nie wpoicie sobie prawdziwego obrazu islamu”. (Malfuzat [angielski], tom 3, str. 79-80)
Jedność i rola ansarów jako pomocników Allaha
Kończąc swoje przemówienie, Hudhur aa podkreślił znaczenie jedności w Dżamaat.
Przypomniał ansarom, że sukces misji Dżamaat zależy od zbiorowego wysiłku jej członków. Tylko poprzez wzajemną współpracę, pracę zespołową i wspólne zaangażowanie w sprawę Dżamaat może osiągnąć swoje cele.
Hudhur aa nalegał na ansarów, aby żyli zgodnie ze swoim mottem نَحْنُ أَنْصَارُ اللّٰهِ (Jesteśmy pomocnikami Allaha). Czyniąc to poprzez wspólną pracę z poświęceniem i duchem służby.
Jego Świątobliwość aa powiedział:
„Nazwaliśmy siebie Ansarullah i podnieśliśmy hasło 'نَحْنُ أَنْصَارُ اللّٰهِ’ (Jesteśmy pomocnikami Allaha). Zatem musimy dołożyć wszelkich starań, aby wypełnić prawa przynależne do Wspólnoty Obiecanego Mesjasza i być Ansarullah [tj. Pomocnikami Allaha]”.
Zakończył modlitwą o sukces Dżamaat, o ich zdolność do wypełnienia przysięgi wierności i o rozprzestrzenianie pokoju i harmonii w społeczeństwie.
„Oby Allah Wszechmogący obdarzył nas zdolnością do zmiany naszych własnych warunków. Do dążenia do zmiany warunków życia naszych dzieci. Do utrzymania spokojnego otoczenia naszych domów i do utrzymania pokoju w naszym społeczeństwie. Powinniśmy być nosicielami pokoju i bezpieczeństwa dla świata. Starajmy się dążyć do tego, aby ten świat stał się świadomy Boga. Dążmy do niesienia sztandaru Świętego Proroka sa na tym świecie i do objęcia świata cieniem jego flagi. Oby Allah pozwolił nam zawsze pozostać takimi ansar. Amin.”
Następnie Hudhur poprowadził zgromadzenie w cichej modlitwie.
(Raport przygotowany przez Al Hakam)