Усогласеност со условите на Баи‘атот

Секој Ахмади муслиман кој смета дека го прифатил Баи‘атот на Ветениот Месија а.с. се прифатил на духовно, морално и образовно  подобрување. Значи, неопходно е да по давањето на баи‘ат ги научиме неговите особености и заветот на баи‘атот секогаш да го држиме пред себе. Меѓутоа, многумина од нас се далеку од тие стандарди, кои Ветениот Месија а.с. сакал да ги види во нас. Што се однесува до тоа, во условите ( кои ги подвлекол), нештата кон кои тој го свртел нашето внимание се следните:

Човекот не сме да лаже. Човекот не сме да биде злобен. Човекот мора да се сочува од нечесноста. Не треба да дозволи страстите да го водат. Под влијанието на било која страст не треба да предизвикува било каква штета на другите луѓе, а посебно не на муслиманите, ниту со јазикот ниту со рацете. Не треба да биде вообразен. Треба да биде скромен. Животот треба да го живее душевно. Треба да му допринесува на човештвото.

Кога би обрнале внимание на ваквите нешта, како што веќе спомнав, ние би ги кренале нашите морални стандарди, и би изградиле висок морал во нас самите. Меѓутоа, ако направиме анализа ќе видиме дека дури и меѓу нас постои алармантен број на луѓе кои, и наспроти заветот на баи‘атот, не делуваат по наведените стандарди. Постојат луѓе кои зборовите ги извртуваат и остануваат без вистината  постанувајќи блиски со лагата. Понекогаш луѓето во остварувањето на своите права сурово се однесуваат. Понекогаш луѓето направат нечесни дела и нечесно претставуваат лажни сведоци за да се спасат. Ако не со рацете, тогаш со јазикот предизвикуваат болка за да ја постигнат целта. Вообразеноста е таа која почнува да владее наместо понизноста.

Правосудните нешта ми беа претставени и јас забележав дека наместо да воспостават вистина и да ја препознаат лагата, луѓето толку тврдоглаво се однесуваат во остварувањето на личните права што човек станува запрепастен од таквите работи.

Наместо работите да ги втемелат на вистината тие повеќе се наклонети кон постигање на сопствените интереси. Понатаму, адвокатите и на двете страни изрекуваат лажни тврдења кои се темелат на лага само за да ги покажат своите професионални вештини и да покажат супериорност.

Меѓутоа, Ахмади муслиманите, како и двете страни, мора да дадат предност на нивниот завет на баи‘ат и во поглед на личните интереси треба да се плашат од Возвишениот Аллах џ.ш.. Кога ќе дојде до судир должност на верникот, поради задоволство на Возвишениот Аллах џ.ш., е да ја најдат добротата во себе. Понатаму, целта би требало да биде братство и потреба да живееме со љубов и почит и да ги отстраниме несогласувањата, како што се праведните или неправедните обвинувања. Меѓутоа, понекогаш луѓето имаат големо его и тврдоглаво однесување и во тој случај на судирите им нема крај. Така, ако сакаме на најдобар начин да ги решиме судирите ние мораме да бидеме пријатни кон другата страна и мораме да бидеме подготвени делумно да ги жртвуваме сопствените права за да создадеме хармонија.

Што во овој поглед не учи Возвишениот Аллах џ.ш.? Возвишениот Аллах џ.ш. вели:

„Ако било кој должник се најде во страшни околности тогаш пружете му одмор до моментот на олеснување. И, ако тоа го направите од милосрдие, тогаш тоа е подобро за вас, само кога би знаеле.“

Мора да разберете дека и нам можат да ни се случат тешки времиња и на крајот морате да сфатите дека ако Возвишениот Аллахџ.ш., Кој е Најмоќен, во нашите односи почне да не казнува ние ќе немаме засолниште. Значи, неопходно е со другите да се однесуваме љубезно и благо. Ова е генерален водич за нашите секојдневно работење, нашиот бизнис, зајмувања и исплати. Тоа секогаш мораме да го имаме на ум.

Исто така, Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. на верниците постојано им го свртувал вниманието на фактот дека на овој свет треба да делуваат милостиво и благо, а за возврат Возвишениот Бог во рајот ќе има милост кон нив. Секогаш треба да имаме на ум дека еден ден ќе одговараме. Значи, за да ја впиеме милоста и проштавањето на Возвишениот Аллах џ.ш. ние во нашето однесување кон другите мораме да покажеме милост и благост, а суровост, казна и грижа за сопствените интереси.

Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. им дал добронамерни награди на оние кои примаат отплата за заем, и тие со оние кои враќаат долг се однесуваат љубезно. Се раскажува како Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. рекол дека ако некој сака да прими отплата за заем од човек и ако му даде додатна почивка по договореното време на враќање на заемот, секој ден од почивката ќе се смета како милост кон него. Во друга прилика, Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. рекол дека милоста и љубовта ги отстранува нашите искушенија и тешкотии.

Постојат луѓе кои се многу тврдоглави и ја оспоруваат било која одлука на Управниот одбор на Кадх, дури и ако и јас донесам одлука тие тврдоглаво бараат нејзина ревизија. Јас не велам дека одлуките на Одборот на правосудство се сто проценти точни. Дури, и ако се неточни не треба да се сомнева во нивната намера. Овие луѓе одлуките ги носат со чисти намери. Така, ако странката мисли дека е во право а одлуката е донесена против неа, Одборот за правосудство или судијата не треба поради тоа да бидат изложени на критика. Значи, човекот мора да се воздржи од болно размислување бидејќи тоа го отвора патот кон другиот грев.

Повеќето судири се случуваат поради финансиите, како на пример во трговијата, разводот или слично. Добро е да се покаже благост кон оние кои должат пари. Еден пример за тоа е барање од мажот неразумно висок хак мехр за кој тој нема можност, или пак да се очекува исплатување на заем во период кога човекот не може да си дозволи поврат.

Ние мораме да настојуваме да воспоставиме хармонија во нашето работење во општеството. Запомнете, мирно општество ќе биде воспоставено со добро однесување на двете страни – давателот на заемот да биде попустлив за отплатувањето на заемот, а оној кој зема заем да биде одговорен и да покаже интерес и грижа за отплата на заемот.

Затоа, давајќи го заветот на баи‘атот на Ветениот Месија а.с. ние ваквото размислување мораме да го всадиме во нас. Затоа, верниците треба да бидат активни во исполнувањето на правата на другите. Постојат многу случаи, и кога тие одат кај одборот на правниците или бидат донесени кај Халифата на времето, сè мора да биде базирано на вистината, наместо да се дозволи Халифата на времето да се засрами поради своите зборови. Вие сте тие кои треба да го заштитите од срамот. Меѓу условите на Ветениот Месија а.с. (на баи‘атот) дека тој/таа ќе се воздржи од создавањето на неред.

Што се однесува до Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. во едно од преданијата тој ни го дал следниот совет:

„Голема неправда е ако богата личност не го отплати долгот и на сè приговара. Ако ви е кажано да ја прогонувате и да ја следите личноста која изнесува такви приговори тогаш така треба и да направите.“

Со други зборови, треба да инсистирате човекот да ги отплати своите долгови.

Понатаму, Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. рекол:

„Оној кој треба да го отплати заемот а го одлага неговото плаќање, изнесувајќи безначајни и ситни изговори, заслужува да го изгуби својот углед и заслужува казна.“

Според тоа, ако човековите намери се чисти тогаш Семоќниот Аллах џ.ш. ќе создаде средства (за неговата отплата) или ќе го омекне срцето на оној кој го дал заемот. Меѓутоа, ако човекот има лоши намери тогаш Семоќниот Аллах џ.ш. го казнува.

Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. вообичаено не клањал џеназа за оној кој има долг, или неговиот или нејзиниот имот кој им бил на располагање не бил доволен за да го отплати долгот.

Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. исто така учел дова за да биде сочуван од земањето на заем. Еден од хадисите вели дека Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. во својот намаз ја учел следната дова:

„О Аллах! Јас кај Тебе барам засолниште од гревот и од земањето заем.“

Потоа, некој рекол:

„О Аллахов Веровеснику! Ти толку многу бараш заштита од земањето заем?

Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. одговорил:

„Кога човекот должи тогаш изговара лага кога зборува, и откако даде ветување тој го прекршува.“

Затоа, бараме заштита од ова и оние кои земаат заем треба што повеќе да настојуваат да не го земаат. Меѓутоа, ако земаат заем тогаш треба да се грижат за враќањето на долгот. Затоа, членовите на Џемаатот треба да посветат големо внимание на тоа.

Многу луѓе ми пишуваат во врска со долговите.

Хазрети Халифа-тул Месих I р.а. во поглед на тоа советувал:

„Прво, правете истигфар (барање проштавање од Семоќниот Аллах џ.ш.). Второ, престанете со претерано трошење или трошење без цел, и трето, дури и ако заштедите мал износ на пари употребете ги за отплата на заемот.“

Еден човек ми напиша:

„Јас имам автомобил но повеќе ми се допаѓа друг модел. Меѓутоа, немам доволно пари да го купам. Можам ли да земам заем од банка за да го купам тој автомобил?“

Ако некој и земе заем само еднаш на крајот ќе се нурне и ќе пропадне во тоа. Затоа, човекот треба да ги избегнува такви налудничави желби.

Сличен случај е и кога младите започнуваат бизнис без било какво искуство. Тие од луѓето позајмуваат одредена сума на пари, и кога поради не искуство бизнисот им пропадне тие стануваат беспомошни и ги губат парите на други луѓе. Младите треба да бидат внимателни, а оние кои даваат пари попрво два пати треба да размислат за давањето на заем (на таквите луѓе), одошто да приговараат или да водат парници против  нив. Ние треба да ги избегнуваме вакви нешта за да создадеме мирно окружување околу нас.

Што се однесува до оние кои своите пари сакаат да ги вложат во некоја работа а тие ги губат своите пари, и воедно и сиромавиот поединец кој ги зел парите (всушност, тој не е беспомошен бидејќи понекогаш заработува пари на сомнителен или зол начин), и тогаш тие се вплеткуваат во судски процес кој доведува до нивно посрамување и понижување. Ние треба да ги избегнуваме ваквите работи и на тој начин да можеме да создадеме мирно опкружување околу нас.

Нека Семоќниот Аллах џ.ш. не оспособи во себе да го всадиме вистинскиот дух на верникот и да создадеме мирно општество. Нека го усвоиме највисокиот морал и правилата на пристојноста кои од нас ги очекувал Ветениот Месија а.с., а кои се спомнати во Чесниот Кур‘ан  и за кои ни зборувал и Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с.