Zajmij się swoimi własnymi błędami przed błędami innych: Narodowa Amila i prezydenci Ladżna Imaillah Szwajcaria spotykają się z Huzoorem. - Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya
W imię Allaha Miłosiernego Litościwego
Nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha i Muhammad jest Jego Posłańcem
Muzułmanie którzy wierzą w Mesjasza,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)

Zajmij się swoimi własnymi błędami przed błędami innych: Narodowa Amila i prezydenci Ladżna Imaillah Szwajcaria spotykają się z Huzoorem.

W niedzielę 26 stycznia 2025 r. delegacja składająca się z krajowej amila i lokalnych prezesów Ladżna Imaillah w Szwajcarii miała zaszczyt spotkać się z Hazrat Mirza Masroor Ahmad, Khalifatulem Masihem V aa, w Islamabadzie (Tilford) w Wielkiej Brytanii.

Po wejściu Huzoor aa przywitał wszystkich.

Zwrócił się do Sadr Sahiba Ladżna, pytając o delegację. Po przedstawieniu grupy Huzoor aa poprowadził zgromadzenie w cichej modlitwie.

Po modlitwie Sadr Sahiba podziękowała Huzoorowi aa za udzielenie im czasu na mulaqat. Kiedy Huzoor aa zapytał o cel spotkania, wyjaśniła, że ​​delegacja przybyła, aby uzyskać wskazówki w różnych kwestiach.

Po tym kilka członkiń zwróciło się do Huzoora o poradę w sprawie wyzwań, z którymi musiały się zmierzyć w swoich obowiązkach. Poniżej znajduje się podsumowanie dyskusji i nieocenionych wskazówek udzielonych przez Hazrat Amir ul Mominiina aa.

Angażowanie nieaktywnych członków

Członkini Ladżna Imaillah Szwajcaria pełniąca funkcję sekretarza generalnego wyjaśniła, że ona i jej koleżanki konsekwentnie starają się angażować mniej aktywne madżalis w programy Ladżna. Ale napotykały na trudności, ponieważ grupy te nie brały udziału w programie.

Huzoor aa odpowiedział, że jako małe dżamaat, Szwajcaria powinna służyć jako wzór dla innych. Jeśli niektóre członkinie nie współpracują, należy podjąć wysiłki, aby do nich dotrzeć, zrozumieć ich obawy i ustalić najlepszy sposób działania.

Huzoor aa podkreślił potrzebę planowania wydarzeń, które odzwierciedlałyby zainteresowania, nastawienie i pochodzenie kulturowe lokalnych członkiń. Zwłaszcza tych, które dorastały na Zachodzie. Poradził, aby Sekretarz Tarbiyat konsultowała się bezpośrednio z członkiniami podczas projektowania działań związanych z tarbiyat. Podczas gdy Sekretarz Nasirat powinna angażować młodsze dziewczęta, aby dowiedzieć się, które inicjatywy mogą przyciągnąć ich zainteresowanie. Powiedział, że poprzez zaspokajanie ich preferencji, osoby mogą być stopniowo wciągane i chętniej współpracować w innych przedsięwzięciach Ladżna.

Sadr Sahiba Ladżna wtrąciła, że brak aktywności czasami dotyczy mężczyzn w tych samych gospodarstwach domowych. W odpowiedzi Huzoor aa doradził, aby podjąć skoordynowane podejście. W ramach których zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogliby być zachęcani do większego zaangażowania w programy Dżamaat. Huzoor aa przypomniał wszystkim, że ich Dżamaat jest stosunkowo mały. Wielu członków początkowo wyemigrowało z powodów związanych z Dżamaat, ostatecznie otrzymując możliwości na Zachodzie. Zalecił podkreślenie, w jaki sposób te błogosławieństwa były wynikiem łaski Allaha. To powinno zachęcić ludzi do pełnego uczestnictwa w wydarzeniach Dżamaat, zamiast dryfowania w światowych dążeniach.

Sadr Sahiba Ladżna wspomniał ponadto, że niektórzy twierdzą, że przeszli już wystarczające szkolenie moralne. Teraz chcą skupić się na cieszeniu się życiem. Odnosząc się do tego, Huzoor aa wyjaśnił, że prawdziwy tarbiyat wzbudza troskę o Życie Przyszłe. Przytoczył przykład Świętego Proroka sa. Przemienił nieokrzesanych ludzi nie tylko w wykształconych ludzi, ale ostatecznie w bogobojnych wierzących. [ Wykład Sialkot (angielski), 2007, str. 6] „To jest nasz ostateczny cel”, powiedział Huzoor aa. W przeciwieństwie do tego, jeśli czyjś tarbiyat prowadzi kogoś do porzucenia wiary dla ziemskich przyjemności, to taki tarbiyat nie przynosi żadnych korzyści. Huzoor aa powiedział, że śmierć jest nieunikniona. Odniósł się do Świętego Koranu, gdzie ci, którzy zaniedbali prawość na tym świecie, będą błagać Boga o kolejną szansę. Tylko po to, by usłyszeć, że teraz będą musieli zmierzyć się z konsekwencjami swoich czynów. [Sura az-Zumar, 39:56-62]

Huzoor aa podkreślił, że bycie muzułmaninem lub po prostu przyjęcie bai’at nie gwarantuje wejścia do Raju – to również czyny i działania człowieka decydują o jego pozycji przed Allahem. [Sura al-Asr, 103: 1-4] Tym, którzy twierdzą, że nie potrzebują już tarbiyat, należy przypomnieć, że prawdziwy Ahmadi nigdy nie wyraziłby takich uczuć. „Życie nie ma sensu bez wysiłku” – powiedział Huzoor aa.

Zauważył ponadto, że ci, którzy odmawiają życia według zasad Dżamaat, pozostając jednocześnie we Wspólnocie, ryzykują popadnięcie w hipokryzję. Wielu z tych ludzi, jak ostrzegał, krytykowało urzędników za brak konsekwencji w słowach i czynach. Jednocześnie wykazali te same braki u siebie.

Jednakże Huzoor zalecił również, aby administracja Ladżna podchodziła do takich postaw z miłością, a nie z przesadną surowością. Staraj się nimi kierować, a nie je od siebie odpychać.

Zbiorowy Tarbiyat a indywidualna odpowiedzialność

Sekretarz ds. Tarbiyatu opisała, w jaki sposób miesięczne oceny praktyk tarbiyatu – takich jak modlitwy, recytacja Koranu i słuchanie Piątkowych Kazań – często prowadziły niektórych członkiń do odpowiedzi, że są to prywatne sprawy między nimi a Allahem i nie należy o nie często pytać.

W odpowiedzi Huzoor aa podkreślił, że Dżamaat utrzymuje system [ nizam ], aby określić, czy standardy duchowe poprawiają się, czy pogarszają. Wyjaśnił, że podejście to ma swoje korzenie w naukach Koranu. Ponieważ Allah Wszechmogący również poinstruował Świętego Proroka sa, aby stale przypominał wierzącym o ich obowiązkach religijnych. [Sura al-Ghashiyah, 88:22]

Huzoor aa powiedział:

,,Powiedz im, że to na tej podstawie prowadzimy te rzeczy. Jest to konieczne dla jedności Dżamaat, abyśmy prosili was o to, abyśmy mogli ocenić, czy robimy postępy, czy się cofamy. Następnie dostosowujemy programy zgodnie z tym. Tak więc stwierdzenie, że jest to sprawa między nami a Bogiem, jest niepoprawne.”

Huzoor odniósł się do przykładu Świętego Proroka, który stanowczo napominał tych, którzy zaniedbywali modlitwy zbiorowe. Zauważył, że pokazuje to, jak znaczące jest wzajemne napominanie w utrzymywaniu standardów.

Huzoor powiedział:

„Zatem powiedzenie, że jest to sprawa między nami a Bogiem, jest niepoprawne. Gdyby tak było, to dlaczego Święty Prorok powiedziałby: „Ci ludzie, którzy nie przychodzą, aby ofiarować modlitwy, lub nie przychodzą na modlitwy Isza lub Fadżr, mam ochotę wyznaczyć kogoś innego, aby poprowadził modlitwę. Sam poszedłbym i podpalił ich domy”. [Sahih al-Buchari, Hadis 657] Podkreślił, że Obiecany Mesjasz również powtórzył te podstawy. Wezwał wszystkich do podtrzymywania zasad islamskich, aby jedność Dżamaat pozostała silna.

Huzoor aa powiedział: „To właśnie z tego powodu nakazano nam modlić się w zgromadzeniu. Powinnyście powiedzieć męskim członkom waszej rodziny, aby poszli i modlili się [w zgromadzeniu]. Powinnyście powiedzieć waszym dzieciom, aby poszły i modliły się.”

Huzoor aa dodał, że jeśli rodzice sprzeciwialiby się jakiejkolwiek formie moralnego przewodnictwa, mogą później napotkać trudności, gdyby ich dzieci również nalegały na całkowitą wolność. Zwłaszcza jeśli skutkowałoby to przyjęciem szkodliwych nawyków.

Huzoor aa radził, że chociaż Dżamaat musi nadal oferować przypomnienia, powinny być one przekazywane delikatnie i mądrze. Ostrzegł, że mówienie wprost grozi prowokowaniem agresywnych reakcji. Podważa cel pielęgnowania odpowiedzialnego postępowania duchowego.

Dystrybucja ulotek na tablicy i przestrzeganie norm społecznych

 

Inna członkini Ladżna wyraziła obawy dotyczące dystrybucji ulotek tabligh lub broszur w skrzynkach pocztowych. Wyjaśnił, że w Szwajcarii wiele gospodarstw domowych wyraźnie umieszcza ogłoszenia, w których stwierdza, że ​​nie chce otrzymywać niechcianej poczty. Zapytała, czy członkowie Dżamaat powinni nadal umieszczać ulotki w tych skrzynkach pocztowych, mimo sprzeciwu mieszkańców.

Huzoor wydał jasną dyrektywę:

„Dlaczego to wkładacie? Jeśli komuś się to nie podoba, to to wyjmie, porwie i wyrzuci, więc jaki jest z tego pożytek? […] Stańcie na ulicy, postawcie stragan i powiedzcie: „To jest nauka islamu”. My to rozprowadzamy. Jeśli jesteście tym zainteresowani, to weźcie tę broszurę i przeczytajcie ją. Kto chętnie ją weźmie, dajcie mu ją”.

Huzoor aa podkreślił, że wypełnienie dużego liczbowego „celu” ulotek nie jest prawdziwym celem. Zamiast tego Dżamaat powinien skupić się na znaczących połączeniach i pełnych szacunku interakcjach, pielęgnując w ten sposób pozytywne relacje:

„Nie powinno być tak, że musimy rozdać 200 000 ulotek. Z tego powodu po prostu wrzucamy je do skrzynek pocztowych, ponieważ jest to łatwe. […] Praca, która nie przynosi pozytywnych rezultatów, nie ma sensu. Daj ją tylko tym, którzy chcą ją z radością przyjąć. Zapukaj do ich drzwi i powiedz: „To jest nasza broszura. Na twojej skrzynce pocztowej jest napisane, że nie chcesz żadnej [niezamawianej] poczty. Jeśli chcesz, możesz ją wziąć. W przeciwnym razie, pokój z tobą, będziemy kontynuować naszą drogę. Niech Allah da ci szczęście”. Jeśli przeprosisz ich z dobrymi życzeniami, będą szczęśliwi i powiedzą, że to bardzo moralni ludzie.”

Jak wyjaśnił Huzoor, taka uprzejmość sama w sobie staje się środkiem tabligh – okazywanie empatii i szacunku potrafi zmiękczyć serca bardziej niż rozwieszanie ulotek tam, gdzie nie są mile widziane.

Udział online w zajęciach Ladżna

Jedna z członkiń Ladżna zapytała, czy osoby, które nie mogą uczestniczyć osobiście, mogą dołączyć do zajęć online.

Huzoor aa odpowiedział, że chociaż jest to możliwe, należy zapewnić, aby mężczyźni w gospodarstwie domowym nie byli obecni w tle, gdy się przemieszczają. W rzeczywistości, aby zachować odpowiednią purdah, powinno być dozwolone tylko uczestnictwo audio, bez transmisji wideo.

Dotarcie do dzieci doświadczających znęcania się i izolacji

Jedna z członkiń Ladżna zapytała, jak mogą pomóc dziewczętom, które są odizolowane lub odsunięte od meczetu i zajęć Dżamaat z powodu nękania w szkole lub poczucia wyobcowania społecznego. Niektóre dziewczęta, jak zauważyła, mierzą się z presją szkolną i społeczną, która pogłębia ich poczucie izolacji.

W odpowiedzi Huzoor aa podkreślił znaczenie ciepłego powitania tych osób. Zapewnijcie je, że otrzymają prawdziwą opiekę i pocieszenie w Ladżna Imaillah. Podkreślił wartość odwiedzania ich w domu. Rozmawiania z nimi życzliwie i oferowania środowiska wolnego od osądów. W razie potrzeby można również rozważyć profesjonalne wsparcie. Takie jak zwrócenie się o pomoc do psychiatry, aby zająć się wszelkimi głębszymi problemami. Zauważył, że wszystko można osiągnąć poprzez miłość. Odniósł się do nauk islamskich, że nawet wrogów można pozyskać dzięki współczującemu podejściu [Sura Ha Mim as-Sajdah, 41:35].

Powiedział:

„Musimy wiedzieć, jak usunąć zastrzeżenia w ich sercach. Daj im towarzystwo. Spraw, by poczuły, że jesteś z nimi. Wtedy będą z tobą współpracować. Wszystkich można zdobyć miłością. Allah Najwyższy mówi, że nawet jeśli mówisz do wroga z miłością, to jego serce również stanie się miękkie. Więc to są nasi ludzie. Jeśli będziesz do nich mówiła z miłością, ich serce również zmięknie.”

Sadr Sahiba Ladżna wtrąciła, że ​​nawet gdy przychodzą niektóre młode członkinie, często obawiają się dezaprobaty „ciotek”. Miała na myśli starsze członkinie Ladżna, które mogłyby je nieświadomie osądzać.

Huzoor odpowiedział stanowczo:

„Tak, 'ciocie’ patrzą na nie w szczególny sposób. Powinnaś powiedzieć tym 'ciociom’, aby zamknęły oczy, oceniły swój własny stan i szukały istighfar [przebaczenia]. Powiedz 'ciociom’, aby się poprawiły. Allah Wszechmogący ukarze je za odpychanie innych. Wyjaśnij 'ciociom’, aby nie przyjmowały roli Boga. […] Allah powiedział Świętemu Prorokowi sa, aby traktował tych, którzy za nim podążają, z miłością, współczuciem i czułością. Gdyby był surowy, uciekliby”. [Sura Al-e-’Imran, 3:160]

Kierowanie dziećmi, które nabywają szkodliwe nawyki

Inna członkinia grupy zwrócił uwagę na pewne wyzwanie: mimo wskazówek rodziców, niektórzy młodzi ludzie ulegają szkodliwym wpływom. Angażują się w moralnie wątpliwe działania, aby „dopasować się” do panujących norm społecznych.

Huzoor aa zauważył, że rodzice pouczają swoje dzieci o sprawach zgodnych z prawem i niezgodnych z prawem. Jednak takie wskazówki są często przekazywane w sposób, który wzbudza strach, a nie miłość. Zalecał okazywanie życzliwości, wyjaśniając, że czyny niegodne Allaha Wszechmogącego, są sprzeczne z naukami islamu. Zostały zakazane zarówno przez Proroka sa, jak i Obiecanego Mesjasza as. Zamiast zachęcać do nienawiści wobec innych, którzy błądzą, rodzice powinni przypominać dzieciom, że odpowiedzialność każdej osoby spoczywa na Allahu.

Począwszy od 15 roku życia, a zwłaszcza w przypadku chłopców, którzy mają większy kontakt z otoczeniem, rodziny powinny otwarcie rozmawiać z nimi o możliwych wadach i doradzać im, jak ich unikać.

Huzoor aa podkreślił, że ojcowie w szczególności ponoszą odpowiedzialność za okazywanie wiary w domu. Jeśli ojciec zaniedbuje modlitwy lub niewłaściwie wykorzystuje swój czas, dzieci poczują się swobodnie. Zlekceważą moralne lekcje, które je nauczono. Dlatego też wezwał rodziny do utrzymania czystego środowiska domowego. Upewnienia się, że ​​zachowanie rodziców jest zgodne z radami, które dają. Huzoor aa powiedział:

„Czy twój sposób życia w domu i twoje życie towarzyskie są czyste? Jeśli tak, będzie to miało pozytywny wpływ na twoje dzieci. W przeciwnym razie nie należy po prostu pouczać [dla samego pouczania]. Allah Wszechmogący stwierdza w Świętym Koranie, że nie powinieneś doradzać w sprawie tego, czego sam nie robisz.” [Sura al-Mumin, 40:36]

Światowy postęp  a duchowy obowiązek

Członkini Ladżna zapytała następnie o narody zachodnie, które wydają się niereligijne, ale przewodzą światu w nauce, technologii i ekonomii. Zastanawiała się, czy taki postęp materialny jest Bożą nagrodą czy próbą od Allaha. Zapytała w jaki sposób muzułmanie Ahmadi powinni to wyjaśnić lub kontekstualizować młodszemu pokoleniu.

Huzoor aa wyjaśnił, że zgodnie z proroctwami Koranu i wypowiedziami Świętego Proroka sa, niektóre narody miały prosperować materialnie pomimo zmniejszonego skupienia na wierze. Porównał ich silne skłonności do spraw światowych do metafory „lewego oka” widzącego wyraźnie dążenia materialne, ale – mając ograniczony wzrok, jeśli chodzi o duchowość – analogię związaną z koncepcją Dadżdżala.

Wyjaśnił, że Allah Wszechmogący może obdarzyć takie narody sukcesem w tym świecie. Ale jeśli dopuszczą się zła, poddani będą karze, zarówno tutaj, jak i w Życiu Przyszłym. Natomiast prawdziwi wierzący, którzy pracują pilnie, czy to jako lekarze, inżynierowie, czy w jakiejkolwiek innej dziedzinie, korzystają zarówno ze światowej, jak i duchowej łaski. Mogą uzyskać większą nagrodę nawet za skromne wysiłki dzięki swojemu związkowi z Allahem i doświadczą głębszego pokoju w Życiu Przyszłym.

Huzoor aa wskazał również, że sami muzułmanie są odpowiedzialni za niepełne praktykowanie nauk islamu. Na przykład wielu zaniedbuje pięć codziennych modlitw. Nie przestrzega praw Allaha.

Ostrzegł, że narzekanie na dobrobyt innych przy jednoczesnym lekceważeniu własnych zobowiązań duchowych jest niespójne. Gdyby muzułmanie stali się prawdziwymi wierzącymi, mieliby pełne prawo do składania prośb do Allaha o podobne błogosławieństwa.

Tymczasem klęski żywiołowe i globalne niepokoje mogą służyć jako przypomnienia o Bożej karze. Podkreślając, że światowy komfort nie zwalnia nikogo z ostatecznej odpowiedzialności.

Kobiety biorące udział i przemawiające na wydarzeniach łączonych

Członkini Ladżna zwróciła się o wyjaśnienie, w jaki sposób muzułmanki Ahmadi mogą pójść w ślady pierwszych muzułmanek i aktywnie przyczynić się do rozwoju islamu, dając im możliwość uczestniczenia i przemawiania na wspólnych wydarzeniach.

W odpowiedzi Huzoor aa wyjaśnił, że podczas niektórych łączonych funkcji tabligh członkinie Ladżna mogą przyprowadzać swoich gości tabligh. Ale jeśli chodzi o jedzenie – gdzie ludzie mają tendencję do relaksu i zdejmowania maseczek – bardziej odpowiednie są oddzielne ustalenia. Zauważył, że nawet niemuzułmańskie kobiety często wolą jeść razem z kobietami. Doceniają wygodę i prywatność, jakie to zapewnia.

W odniesieniu do historycznych przypadków, Huzoor aa powiedział:

„Jeśli chodzi o przykłady z przeszłości, takie jak Hazrat Umm Ammarah ra lub inne kobiety, które brały udział w bitwach, robiły to w taki sposób, że ludzie nie mogli ich rozpoznać. Jest incydent w jednej z bitew, w którym osoba była na koniu – której brat został pojmany – i walczyła zaciekle, władając mieczem na prawo i lewo. Dowódca armii muzułmańskiej nie wiedział, kim jest ta osoba, która walczyła z taką odwagą i brawurą. Zapytał: „Kim jesteś?”, na co ta osoba milczała. Po długich naleganiach osoba ta przemówiła, mówiąc: „Jestem kobietą”. Oznacza to, że była całkowicie zakryta hidżabem i swoim strojem. Nie można było odróżnić, czy ta osoba była mężczyzną, czy kobietą. Walczyła w ten sposób. Nawet ci, którzy brali udział, przestrzegali pełnego kodeksu ubioru i kodeksu purdah. Ty również możesz uczestniczyć [w wydarzeniach] w podobny sposób.”

Odniósł się do współczesnych scenariuszy, w których organizacje zewnętrzne zapraszały kobiety Ahmadi do przemawiania – szczególnie w kwestiach takich jak prawa kobiet. Wskazał, że pozwolenie może zostać udzielone, pod warunkiem, że mówcą jest dojrzała kobieta w skromnym stroju. Takie przemówienia, jak zauważył, okazały się już skuteczne. Krytycy rewidowali swoje poglądy po wysłuchaniu świadomych i pewnych siebie prezentacji kobiet Ahmadi, które noszą hidżab z pełnością siebie. Zachęcał osoby zainteresowane podobnymi możliwościami do nawiązania kontaktu z Sadr Ladżna i uzyskania centralnego pozwolenia.

Huzoor aa powiedział: „Gdziekolwiek nadarzy się okazja, możesz poinformować swoją Sadr. Jeśli trzeba będzie poprosić o pozwolenie, możesz to zrobić, a następnie wygłosić przemówienie. Wyznaczyłem kilka kobiet w Niemczech. Udzieliłem im pozwolenia na wyjazd. One Są dojrzałe i wiem, że mają wiedzę oraz potrafią dobrze przemawiać na oficjalnych platformach. Mieszkają takie kobiety w Wielkiej Brytanii oraz USA. Są też w innych krajach. Jeśli są takie wśród was, to również możecie to zrobić. Kto was powstrzymuje? Jednak musicie poprosić o pozwolenie. Musicie obiecać, że będziecie przestrzegać dress code’u i nosić skromne ubrania”.

Wygłaszanie przemówień na wspólnych spotkaniach Dżamaat

W tym momencie Sadr Sahiba Ladżna zapytała Huzoora aa o możliwość wygłaszania przez kobiety przemówień podczas wydarzeń Dżamaat, takich jak dżelsa dla Seerat-un-Nabi sa, gdzie mężczyźni i kobiety siedzą w tym samym miejscu, oddzieleni ekranem.

Huzoor aa wyjaśnił:

„Mężczyźni prowadzą własną Dżalsę. Dlatego kobietom pozwolono prowadzić własną dżalsę . Będziecie mówić o prawach kobiet, więc jeśli Siirat-un-Nabi Dżalsa się odbywa, to powinnaś im powiedzieć o prawach kobiet w świetle życia Świętego Proroka sa. […] Powinnyście mieć własne programy i własne funkcje. Powinnyście robić własne tarbiyat. Cokolwiek usłyszycie i dowiecie się, idźcie i poinformujcie również waszych mężczyzn.”

Huzoor aa powtórzył, że Kalif Czasu przemawia zarówno do mężczyzn, jak i kobiet podczas dużych wydarzeń, takich jak Dżalsa Salana. Te przemówienia są równie pouczające. Stąd nie brakuje wskazówek dostępnych dla mężczyzn.

Zapisywanie się do programu Łasijjat bez zgody współmałżonka lub rodziców

Członkini Ladżna zwrócił się o wyjaśnienie, czy kobieta może zapisać się do Łasijjat bez zgody rodziców lub małżonka.

Huzoor odpowiedział:

„Jeśli jest studentką, może robić Łasiyyat na podstawie kieszonkowego, które otrzymuje od rodziców, jeśli chce. Ale jeśli jest żoną, a mąż nic jej nie daje i ona również nie ma własnego dochodu, to należy wziąć pod uwagę chęć męża. Jeśli sama zarabia, to może powiedzieć mężowi: „To są moje własne zarobki. Niczego od ciebie nie biorę. Zapisuję się na Łasiyyat na podstawie własnego dochodu”.

„Aby jednak uniknąć kłótni w domu, lepiej jest zwierzyć się mężowi. Nie ma powodu, aby niepotrzebnie wdawać się w kłótnię. […] Lepiej jest utrzymać domowe środowisko czyste i spokojne. Więc po zwierzeniu się mężowi możesz to zrobić.”

Nauczanie Świętego Koranu a kwestia zapłaty

Jedna z członkiń Ladżna poruszyła kwestię zatrudniania przez rodziców osób, w tym misjonarzy z zagranicy, do nauczania ich dzieci Świętego Koranu. Zapytała, czy takim osobom powinno się zezwolić na pobieranie opłat.

Huzoor aa stanowczo stwierdził, że pobieranie zapłaty za nauczanie Świętego Koranu nie jest dozwolone. Wielokrotnie tego zakazywał. Polecił, aby zgłaszać wszelkie przypadki tego typu. Jednakże, jeśli ktoś dobrowolnie ofiaruje prezent z wdzięczności, może to zrobić. Nie należy jednak ustalać z góry ustalonej opłaty. Z wyjątkiem osób oficjalnie wyznaczonych przez Dżamaat na podstawie określonych przepisów.

Zwiększanie frekwencji na programach Ladżna

Rozmowa powróciła do tematu uczestnictwa w programie. Jedna z sekretarek zauważyła, że ​​pomimo wielokrotnych wysiłków, nadal trudno jest przyciągnąć młodsze kobiety na wydarzenia. Zapytała, czy Huzoor aa mógłby zaproponować alternatywne podejście.

Huzoor powtórzył, że budowanie osobistych więzi często przynosi więcej owoców niż publiczne rozmowy:

„Nawiąż z nimi osobistą więź. Kiedy odbędzie się ogólne spotkanie, stwórz takie zajęcia, które je zainteresują. Jeśli są wykształconymi dziewczynami, zorganizuj seminarium na jakiś temat. Powinnyście założyć klub książki, tak jak Ladżna założyła go tutaj. Powinniście prowadzić dyskusje.

„Twórz programy dotyczące współczesnych problemów dla wykształconych kobiet. Dla innych prowadź małe programy, takie jak Meena Bazaar itp., w których będą uczestniczyć. […] Powoli je do tego zbliżaj, a wtedy się do tego przyzwyczają”.

Huzoor przypomniał im, aby nigdy nie zniechęcały się niską początkową frekwencją:

„Wszechmogący Allah nigdzie nie powiedział, że jeśli gdzieś nam się nie uda, powinniśmy przestać próbować. Naszym zadaniem jest nieustanne dążenie, zarówno w tarbiyat, jak i w tabligh.”

Porady dotyczące spraw małżeńskich

Gdy spotkanie zbliżało się do końca, Sadr Sahiba Ladżna zwróciła się do Huzoora o poradę dotyczącą wyzwań, z jakimi mierzył się Departament Rishta Nata. Zwróciła się o poradę, jak radzić sobie z propozycjami małżeństwa dla osób w odpowiednim wieku. Zauważyła, że chociaż rodzice wyrażali obawy dotyczące wieku swoich dzieci, często niechętnie podawali niezbędne szczegóły lub formularze. Powiedziała, że ​​administracja Ladżna zaoferowała nawet opcję prywatnego przesyłania istotnych informacji na stronę internetową Markazi.

Hazrat Amirul Momineen aa radził wyjaśnić rodzicom, że podstawowe informacje, takie jak kwalifikacje, edukacja i osobiste oczekiwania wobec potencjalnego małżonka, powinny być przynajmniej udostępnione. Po znalezieniu odpowiedniego dopasowania chłopiec i dziewczyna mogliby przejrzeć informacje drugiej osoby. A potem kontynuować, jeśli oboje czuliby się na to gotowi.

Huzoor aa zauważył również, że priorytety światowe często przyćmiewają względy duchowe, co prowadzi do niepokoju w takich kwestiach. Nalegał, aby administracja Ladżna pozostała cierpliwa i zaakceptowała, że ​​niektóre rodziny zareagują negatywnie na wskazówki.

Rozwijając fakt, że żadna osoba nie jest całkowicie bezbłędna, Huzoor aa podkreślił znaczenie samoświadomości. Zauważył, że gdy wady zostaną zidentyfikowane u potencjalnego partnera, tego samego należy dokonać u siebie. Prawdziwy tarbiyat, powiedział, polega na rozwijaniu nawyku rozpoznawania osobistych niedociągnięć zamiast osądzania innych jako całkowicie nieodpowiednich. W końcu tylko jedna osoba została nazwana Insan-e-Kamil [doskonałym człowiekiem], tj. Święty Prorok Muhammad sa. Oprócz tego wszyscy ludzie posiadają słabości, których należy nauczyć się nie zauważać, o ile obecne są kluczowe podstawy stabilnego małżeństwa.

Na tym Hazrat Amirul Mominiin zakończył, pożegnał się i mulaqat dobiegł końca.

(Streszczenie przygotowane przez Al Hakam)

Udostępnij