In the name of Allah, the Gracious, the Merciful
There is none worthy of worship except Allah, Muhammad is the Messenger of Allah
Muslims who believe in the Messiah,
Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Qadiani (as)

Имам Махди и неговата Заедница

По проучениот Шехадет, Та’уза и сура Ал-Фатиха, хазрети Халифа-тул Месих V (нека Аллах биде негов помагач) рече дека денес започнала Џалса Салана во Кадијана.

Хазрети Халифа-тул Месих V (нека Аллах биде негов помагач) рече дека седум, до осум африкански земји, одржуваат Џалса Салана во своите земји.

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече дека  во живо, од Велика Британија, ќе се обрати на Џалса Салана во Кадијана преку МТА, како и во сите африкански земји кои учествуваат и можат да бидат дел реализацијата преку МТА од случувањата во нивните земји.

Причина за основање на Ахмадија муслиманската заедница

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече дека ќе го наведе учењето на Ветениот Месија а.с. во кое се спомнува целта за неговото доаѓање и за должноста на неговата Заедница.

Многу нови Ахмади муслимани учествуваат на овие Џалси Салани за да научат за верата и да ја засилат.

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. го цитираше Ветениот Месија а.с., кој ја навел целта за воспоставување на Ахмадија муслиманската заедница.

Ветениот Месија а.с. рекол дека ова е благословено доба. Во овие благословени денови, Аллах џ.ш. одлучил да му помогне на Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем) со основањето на оваа Заедница.

Дали за исламот постоело потешко време, кога исламот бил нападнат од сите страни?

Зарем Аллах џ.ш. не ја држи честа кон Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с. за да на светот му дозволи да продолжи да го клевети?

Он ја основал оваа Заедница за да се спротивстави на овие напади и да ја заштити честа на Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с., како и да го заштити исламот.

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече дека одговорноста на оние кои го прифатиле Ветениот Месија а.с. е да се реформираат, но и да ги учат салаватите на Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем) овие денови во текот на Џалса Салана, и посебно треба да се предадеме на тоа.

Ако ги учиме салавати на Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем), ние ќе ја штитиме честа на Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с..

Потреба за доаѓањето на Ветениот Месија а.с.

Додека ја објаснувал целта на своето доаѓање, Ветениот Месија а.с. наведува дека бил пратен повторно да ги воспостави честа и големината на Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем), кои биле изгубени, и на целиот свет да ја покаже вистината на Чесниот Кур’ан.

На многумина очите им се покриени, и слепи се за трагање кон вистината. Сепак, во исто време, тие ќе ги соберат луѓето во голем број за да сведочат на величествените знаци.

Ветениот Месија а.с. продолжува, и наведува дека постојат многу знаци кои ја докажуваат големината на исламот, а оваа нова Заедница е една од нив.

Ова е доба на војна против шејтанот. Шејтанот ги користи сите свои моќи за да го нападне исламот и сака да го уништи. Меѓутоа, Семоќниот Аллах, еднаш и засекогаш, ќе го уништи шејтанот и неговите напори преку оваа Заедница.

Блазе си му на оној кој ќе ја препознае оваа вистина. Меѓутоа, не останало многу време. Ова е време не делување, а тие кои ќе го прифатаат Ветениот Месија а.с. мора да се борат против себе.

Ветениот Месија а.с. вели дека неговите следбеници ќе ги задесат многу тешкотии. Тие ќе бидат присилени да патат; нивните работи ќе бидат уништени, ќе бидат клеветени и озборувани, но, за тоа ќе бидат наградени од Аллах џ.ш..

Меѓутоа, кога ќе дојде време мнозинството на светот да го прими повикот од исламот, тогаш, прифаќањето на исламот по неговата победа нема да има никаква вредност.

Храбро е во овој момент да се прифати Ветениот Месија а.с.

Ветениот Месија а.с. наведува дека, кога хазрети Абу Бакр р.а. ја напуштил почитта која ја имал во Мека и го прифатил Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем), нему лично Аллах џ.ш. му дал кралска власт.

Хазрети Омер р.а. направил исто.

Тие кои и најмалку се трудат за Возвишениот Аллах, наградени се за тоа.

Ветениот Месија а.с. како пример за тоа кажал дека оној кој е во состојба да ја види Месечината во нејзината најрана фаза се вели дека има добар вид. Но, да се каже дека може да се види полна Месечина нема смисол. Тогаш, среќни се оние кои го прифатиле Ветениот Месија а.с. и кои со поднесување на тешкотии стануваат приматели на благодати на Возвишениот Аллах.

Само да се прифати Ветениот Месија а.с. не е доволно

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. го цитираше Ветениот Месија а.с. кој рекол дека не е доволно некој само да го прифати.

Тие кои настојуваат да го бараат Аллах џ.ш. со богобојазливост и искреност, тој им сведочи за исполнувањето на Аллаховото ветување кога кажал:

„А оние кои се борат на Нашиот пат – Ние нив на Нашиот пат ќе ги упатиме“.

(Чесниот Кур’ан, 29:70)

Семоќниот Аллах ги упатува оние кои се соочуваат со тешкотии поради Него, и кои се борат поради Него. Возвишениот Аллах на таквата личност и дава утеха. Ако човекот е вкоренет во темнина и нејзините зборови и дела му придружуваат другари на Аллах џ.ш., тогаш нивните дови немаат значење.

Се додека човекот не отстрани сè што е лошо и не побара помош од Возвишениот Аллах, нема да сведочи на Аллаховата помош. Кога човекот го моли Аллах џ.ш. и дојде во Неговиот двор, тогаш Возвишениот Аллах погледнува во длабочината на неговото срце за да види дали верува во Него. Ако неговото срце е чисто, тогаш вратата на Неговата милост е отворена.

Ветениот Месија а.с. продолжува, и наведува дека Семоќниот Аллах лично ја воспоставил оваа Заедница. Многу луѓе во неа доаѓаат со лични цели. За нив тоа не е работа на верата. Такви лични желби, при давањето на заклетва на верност, ќе ги однесе на кривиот пат.

Оваа Заедница е за оние кои се напуштат самите себе и своите лични желби за да го потврдат Аллаховото единство.

Асхабите не го прифатиле Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем) за да го зголемат своето богатство и статусот на овој свет.

Ниту еден асхаб не бил таков. Давањето на заклетва на верност на Ветениот Месија а.с. значи покајување.

За споредба, кога асхабите му се заколнале на верност на Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с., ти се потпишале за жртва. Тие ги напуштиле сите свои страсти и честа, и никој од нив не очекувал дека ќе стане крал и ќе освојува нации. Наместо тоа, тие се подготвиле да поднесат најголеми болки и да ја прифатат смртта.

Сосема посебна работа е дека Семоќниот Аллах на големо ги наградил за овие жртви.

Што значи да се сака Аллах џ.ш.?

Ветениот Месија а.с. и понатаму наведува дека целта на воспоставувањето на ова Заедница била засилување и верување во Аллаховото единство.

Што значи да се сака Аллах џ.ш.?

Тоа значи да и се даде предност на Аллаховата волја и задоволство над сè, вклучувајќи ги родителите, сопружниците и децата.

Тоа е она што се вели во следниот ајет на Чесниот Кур’ан:

„Величајте и фалете го Аллах, како што сте ги величале и фалеле своите татковци, или дури и повеќе од тоа.“

(Чесниот Кур’ан, 2:201)

Во вој ајет, Возвишениот Аллах ни наредува да се сеќаваме на Него, дури повеќе и од роднинските врски.

Самите треба да процениме дали се обидуваме да ја постигнеме таа љубов кон Аллах џ.ш. во нашите срца. Дали се бориме да ја постигнеме оваа цел?

Ветениот Месија а.с. елаборира што е љубов кон Аллах џ.ш.

Тој наведува дека за вистинско воспоставување на Аллаховото единство неопходно е да се искуси Аллаховата љубов.

Човекот, таа љубов не може да ја искуси се додека не почне практично да се бори за неа. Во оваа љубов не можете да се уверите преку зборовите на друг човек. Ако човекот само каже дека нешто е благо, тоа не станува благо, ниту неговата благост се доживува само преку обично опишување.

На ист начин, вербалното прифаќање на Аллаховото единство нема никаква вредност. Вистински да се верува во Аллаховото единство значи тоа да се покаже преку личниот труд.

Тоа значи, својот живот да го посветиме на Аллах џ.ш. и да му дадеме предност пред сите останати работи. Ветениот Месија а.с. е пратен да го воспостави ова ниво на вера.

Додека некој не го напушти светот, не ја напушти својата чест и не падне на сеџда на Аллах џ.ш., нема да постигне успех.

Ибрахим а.с. тоа го покажал на одличен начин кога пристанал да го жртвува синот.

Аллах џ.ш. сака многу Ибрахими да се појават во светот. Ако сме му наклонети на светот, тогаш нема да ја постигнеме целта. Нашата Заедница мора да го напушти задоволство на овој свет и да се бори за исполнување на Аллаховото задоволство.

Семоќниот Аллах не може да се измами, и затоа мораме да ја усвоиме вистинската искреност спрема Него.

Потоа, хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече, за да го сакаме Семоќниот Аллах и да го постигнеме Неговото задоволство, исто така, мора да го сакаме и почитуваме неговиот миленик, Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с.. Неопходно е сите да го сакаме Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем).

Во врска со тоа, Ветениот Месија а.с. наведува дека постои уште една цел за воспоставување на оваа Заедница, а тоа е оживување на честа на Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с..

Ветениот Месија а.с. вели дека, ако некој тврди оти сака некого, а уште илјадници луѓе ги сака на ист начин, тогаш нема разлика. Ако тие кои тврдат дека го сакаат Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем) и вистински го сакаат, зошто тогаш таквите луѓе, гробовите на другите луѓе ги направиле светини?

Ако Семоќниот Аллах не ветил заштита за верата и за Чесниот Кур’ан, немало да има ниту трага од исламот.

И така, Семоќниот Аллах го исполнил своето ветување и го пратил Ветениот Месија а.с. како пратеник и Махди.

Преземајќи ја наметката на асхаб

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. наведе дека наша одговорност е да се разликуваме од другите бидејќи сме се заколнале на верност на Ветениот Месија а.с..

Сите ние мора да бидеме примерни во нашата љубов спрема Семоќниот Аллах и Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем).

Додека не советува да го усвоиме примерот на Чесниот Пратеник Мухаммед с.а.в.с., Ветениот Месија а.с. наведува дек Семоќниот Аллах ја поддржал оваа Заедница со љубов и очигледни знаци за луѓето да го преземат примерот на асхабите. Тие кои влегуваат во оваа Заедница се меѓу оние за кои е претскажано дека ќе дојдат во подоцнежните денови.

Ветениот Месија а.с. понатаму наведува дека исламот поминал низ три периоди: почетен период на просветлување, потоа, период на темнина, и на крај, ерата во која ќе се појави Ветениот Месија а.с..

Тој понатаму наведува дека никогаш не постоело време кога Аллах џ.ш. го напуштил исламот.

Во периодот на темнина, иако изгледало дека исламот е заборавен, тогаш бројот на следбениците на вистинскиот ислам бил силно намален.

Од таа причина, Чесниот Пратеник Мухаммед (саллаллаху алејхи ве селлем) оваа ера ја нарекол период на темнина.

Меѓутоа, сега дошло времето на Ветениот Месија а.с. кога сувите посеви ќе бидат оживеани. Сиот морал кој бил изгубен ќе оживее во ова време.

Ветениот Месија а.с. вели дека Чесниот Кур’ан направил голема услуга на пратениците од минатото претворајќи ја нивната обична историја во одредено знаење и упатства.

Чесниот Кур’ан е полн со знаење и светлина, а оние кои сметаат дека не содржи упатства силно се залажуваат. Чесниот Кур’ан не треба да се смета за книга на обични приказни, бидејќи Семоќниот Аллах ја утврдил неговата големина. Целото знаење може да се утврди само од Чесниот Кур’ан. Треба да се чита со разбирање, бидејќи тоа е филозофија на животот.

Врска помеѓу верата и добрите дела

Потоа, Ветениот Месија а.с. ги дефинирал добрите дела и рекол дека со вера и верување мора да се прават добри дела. А добрите дела претставуваат такви работи кои не нанесуваат никаква штета на друг човек. Сè додека не се прават добри дела, самото верување нема вредност. Ако некому му е пропишан лек, но никогаш не го користи, тој лек нема да биде од корист.

Со влегувањето во оваа Заедница човекот се покајува. Меѓутоа, такво покајание треба да се покаже преку постапки. Постојат многу грешки кои несвесно ги правиме и зборови кои ненамерно ги изговараме. Од таа причина Возвишениот Аллах не упатил да се покаеме и направиме Истигфар (барање прочка).

Ветениот Месија а.с. наведува дека во денешно време треба да се учи дова на пратеникот Адем а.с., бидејќи таа претставува пример на покајување и прифатена е на Аллаховиот суд.

Довата на Адем а.с. е:

„Господаре наш, ние самите на себе неправда направивме; но ако не ни опростиш и не ни се смилуваш, сигурно ќе бидеме изгубени.“

(Чесниот Кур’ан, 7:24)

Понатаму, Ветениот Месија а.с. наведува дека вистинската интелигенција доаѓа од чистотата на душата.

Погрешна личност не може да ја сфати смислата на животот. Исправноста мора да биде наша цел. Светот е полн со различни врски засновани врз различни нешта. Некои се засновани врз љубов, други врз почит.

Меѓутоа, Возвишениот Аллах објавил:

„Навистина, најчесниот меѓу вас, кај Аллах, е оној кој е нај богобојазлив меѓу вас.“

(Чесниот Кур’ан, 40:14)

Богобојазливоста е темел на сè. Богобојазливата личност мора да стои против оние кои се заведени. Потоа, секогаш мора да се покајуваме и да го учиме Истигфар и да ја бараме Алалховата помош. Мораме да се разликуваме и реформираме од нашата претходна состојба.

Кога некој се држи до Семоќниот Аллах, никогаш нема да се соочи со тешкотии. Дури и во тешкотии, верникот не пати. Семоќниот е Сезнаен и Семоќен. Оној кој е покрај Аллах џ.ш. никогаш не може да доживее болка.

Ибрахим и останатите пратеници се доказ на тоа. Огнот не можел да го спали Ибрахим бидејќи искрено верувал во Аллах џ.ш..

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. се молеше сите Ахамди муслимани да бидат во состојба да ги остварат своите цели кои ги поставил Ветениот Месија а.с..

Хузур а.т.б.а. се молеше за оние кои ќе присуствуваат на претстојните Џалси ја остварат целта на таквите собири.

Секој Ахмади муслиман ширум светот треба да процени дали ги исполнува очекувањата на Ветениот Месија а.с..

Сите треба да се молиме за ова ако нашата состојба не е таква.

Џенази

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече дека ќе води џеназа во отсуство на неколку членови на Џемаатот.

Фазал Ахмад Догар

Фазал Ахмад Догар, работник во Џамија Ахмадија, Велика Британија.

’Навистина, на Аллах му припаѓаме и Нему ќе Му се вратиме.‘

Бил син на Чаудри Аллах Дитта Догар. Починал на 21 декември во 75. година. Бил Муси.

Зад него останале сопруга, четири сина и три ќерки.

Во 1999 година својот живот го посветил, и некое време му служел на хазрети Халифа-тул Месих IV р.х..

Некое време служел во џамија и бил поставен да ја надгледува библиотеката.

Бил примерен во својата работа. Скенирал оригинални документи, ’Преглед на религиите‘ и други книги од времето на Ветениот Месија а.с..

Бил побожен и сакал да и служи на заедницата до последниот здив.

Четвртиот Халифа р.х. го спомнал во хутба и му се заблагодарил на услугите.

Бил вистински пример на личност која животот го дала во служба на верата и бил зафатен со служењето на Заедницата. Другите секогаш ги советувал да се молат.

Хазрети Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. се молеше Возвишениот Аллах на неговите деца да им овозможи да служат на ист начин како што тој служел, и да го благолсови за неговите добри дела.

Малик Мансоор Ахмад Умар

Малик Мансоор Ахмад Умар, служел како мисионер во Рабва.

’Навистина, на Аллах му припаѓаме и Нему ќе Му се вратиме.‘

Починал на 80 години. Бил Муси.

Служел во Пакистан и на многу места, по што научил германски јазик и во 1974 год. бил пратен во Германија. По некое време се вратил во Пакистан, а потоа повторно заминал во Германија.

Служел на многу функции, а исто така, предавал во Ахмадија џамија. Служел околу 46 години.

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. се молеше за починатиот Возвишениот Аллах да го опсипе со својата милост.

Иса Џозеф

Трета џеназа е за Иса Џозеф, муллаим од Гамбија.

’Навистина, на Аллах му припаѓаме и Нему ќе Му се вратиме.‘

Починал во 61-та година од животот. Бил успешен мисионер.

Му бил верен на Џемаатот и себе се сметал за побожен воин.

Бил многу образован и на сечии прашања одговарал.

Тој на своите деца им ја всадил љубовта спрема Халифатот.

Роден е во Сенегал, но по вработувањето заминал за Гамбија. Потоа, го прифатил Ахмадијатот и се истакнал во својата вера.

Тој служел во времето на Халифа-тул Месих IV р.х., и многу луѓе ги вовел во Ахмадијатот.

Бил многу образован и имал одлични врски со не Ахамади муслиманите и останатите.

Во текот на Џалса Салана често држел говор и бил многу мудар. Во одлучувањето за важни работи од него се барал совет.

Редовно го клањал тахаџуд намаз.

Бил многу предаден во врска со проповедањето на верата.

Секогаш бил среќен и сите ги дочекувал со насмевка. Никогаш никому не мислел лошо, ги почитувал постарите и ги сакал оние, помладите од него.

Хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. се молеше Возвишениот Аллах да му се смилува.

На крајот хазрети Халифа-тул Месих V а.т.б.а. рече дека овие џенази на починатите ќе ги клања по џума намаз.