Ҳазрат Масийҳи Мавъуд (алайҳиссалом) пешин вақтида янги келган бир одам билан учрашдилар ва унга қаттиқ мухолиф бўлган отаси ҳаққига дуо қилишини таъкидладилар. У киши: «Ҳузур! Мен дуо қиламан ва дуо учун сизга ҳам ҳамиша хат ёзиб тураман», – деб жавоб қилдилар. Ҳазрат Масийҳи Мавъуд (алайҳиссалом): «Астойдил дуо қилинг! Отанинг фарзандига қилган дуоси ва фарзанднинг отаси ҳаққига қилган дуоси ижобат бўлади. Агар сиз ҳам астойдил дуо қилсангиз, унда биз қилган дуо ҳам таъсир кўрсатади», – деб марҳамат қилдилар».
(«Малфузот», 2-том, 502-бет, 1988-йил нашри)
«Батола[1]га қилинган сафар мобайнида Ҳазрат Масийҳи Мавъуд (алайҳиссалом) Шайх Абдурраҳмон соҳиб Қодиёний (разияллоҳу анҳу)дан у кишининг оталари ҳол-аҳволини сўраб турдилар ва шундай насиҳат қилдилар: «У киши ҳаққига дуо қилиб туринг! Имкони борича ҳар томонлама ота-оналар кўнгилларини олиб туриш керак. Уларга олдингисидан ҳам минг маротаба кўпроқ ахлоқ ва покиза намунангизни кўрсатиб, Ислом ҳаққонийлигига ишонтиришга ҳаракат қилинг. Ахлоқий намуна – бошқа мўъжизалар унга тенглаша олмайдиган мўъжизадир. Ҳақиқий Исломнинг меъёри шуки, ундан инсон энг олий ахлоқларга эга бўлиб қолади ва бир ажралиб турган инсонга айланади. Эҳтимол, Аллоҳ таоло сиз орқали уларнинг қалбига Ислом муҳаббатини солиб қўяр. Ислом ота-оналарга хизмат қилишни ман этмайди. Динга зарар етказмайдиган дунё ишларида уларга ҳар томондан тўлиқ итоат этиш зарур. Жону дилдан уларга хизмат қилинг».
(«Малфузот», 2-том, 492-бет, 1988-йил нашри)
[1] Ҳиндистон шаҳарларининг бири.